-
1 Temenos
Tĕmĕnos, = temenos, to, a place at Syracuse sacred to Apollo; hence,1.Tĕmĕnītes, is, m., = Temenitês, an epithet of Apollo, Cic. Verr 2, 4, 53, § 119; Suet. Tib. 74. —2.Tĕmĕnītis, ĭdis, = Temenitis, a fountain at Syracuse, Plin. 3, 8, 14, § 89. -
2 Temenos
Temenos (τέμενος, τό), ein Ort bei Syrakus, der mit zur Stadt gehörte, so benannt, weil Apollo daselbst einen heiligen Hain hatte, wovon: A) Temenītēs, ae, m. (Τεμενίτης), der Temenite, Apollo, eine Statue des Apollo daselbst, Cic. Verr. 4, 119. Suet. Tib. 74 (wo Akk. Temenitem). – B) Temenītis, tidis, f. (Τεμενιτις), eine Quelle daselbst, Plin. 3, 89.
-
3 Temenos
Temenos (τέμενος, τό), ein Ort bei Syrakus, der mit zur Stadt gehörte, so benannt, weil Apollo daselbst einen heiligen Hain hatte, wovon: A) Temenītēs, ae, m. (Τεμενίτης), der Temenite, Apollo, eine Statue des Apollo daselbst, Cic. Verr. 4, 119. Suet. Tib. 74 (wo Akk. Temenitem). – B) Temenītis, tidis, f. (Τεμενιτις), eine Quelle daselbst, Plin. 3, 89. -
4 Temenos
(-us) m.священная роща с храмом. Аполлона на южн. окраине Сиракуз C, Su -
5 Temenites
Tĕmĕnos, = temenos, to, a place at Syracuse sacred to Apollo; hence,1.Tĕmĕnītes, is, m., = Temenitês, an epithet of Apollo, Cic. Verr 2, 4, 53, § 119; Suet. Tib. 74. —2.Tĕmĕnītis, ĭdis, = Temenitis, a fountain at Syracuse, Plin. 3, 8, 14, § 89. -
6 Temenites
-
7 Temenitis [1]
1. Temenītis, tidis, f., s. Temenos.
-
8 Temenitis
1. Temenītis, tidis, f., s. Temenos.————————2. Temenītis, tidis, Akk. tida, f. (Τεμενιτις), ein Tor in Tarent, Liv. 25, 9, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Temenitis
-
9 Temenitis
1.Tĕmĕnītis, ĭdis, f., v. Temenos.2.Tĕmĕnītis, ĭdis, f., = Temenitis (Polyb. c. 27, 7):porta,
a gate of Tarentum, Liv. 25, 9, 9 (v Weissenb. ad loc.). -
10 templum
templum, i, n. [prob. for temulum; root tem- of temnô; cf. temenos, a sacred enclosure; hence],I.Lit., a space marked out; hence, in partic., in augury, an open place for observation, marked out by the augur with his staff:B.templum dicitur locus manu auguris designatus in aëre, post quem factum ilico captantur auguria,
Serv. Verg. A. 1, 92:dictum templum locus augurii aut auspicii causā quibusdam conceptis verbis finitus. Concipitur verbis non isdem usquequaquae. In Arce sic: templa tescaque me ita sunto quoad ego caste lingua nuncupavero. Olla veter arbor, quirquir est, quam me sentio dixisse, templum tescumque finito in sinistrum, etc.... In hoc templo faciundo arbores constitui fines apparet,
Varr. L. L. 7, § 6 sq. Müll.:Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt,
Liv. 1, 6, 4.—Transf., with the idea of openness, extent, or that of sanctity predominating.1.An open, clear, broad space, a circuit (so rare and mostly poet.): unus erit, quem tu tolles in caerula caeli Templa, i. e. the space or circuit of the heavens, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 67); cf.:2. a.nec mare nec tellus neque caeli lucida templa, etc.,
Lucr. 1, 1014; so,caeli,
Ter. Eun. 3, 5, 42; Lucr. 1, 1064; 1, 1105; 2, 1039; 6, 286; 6, 644; 6, 1228; cf.caelestia,
id. 6, 388; 6, 670: magna caelitum, Enn. ap. Varr. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 227 Vahl.): magnum Jovis altitonantis, id. ap. Varr. L. L. 7, § 7 Müll. (Ann. v. 531 Vahl.): mundi magnum et vorsatile templum, the extent or circuit of the world, Lucr. 5, 1436; so,mundi,
id. 5, 1205; 6, 43; cf.:deus, cujus hoc templum est omne quod conspicis,
Cic. Rep. 6, 15, 15;Somn. Scip. 3, 6: globus, quem in hoc templo medium vides, quae terra dicitur,
Cic. Rep. 6, 15, 15.—Of the infernal regions: Acherusia templa alta Orci, salvete, infera, spaces, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 107 Vahl.); id. ap. Cic. Tusc. 1, 21, 48.—Of the plain of the sea:loca Neptunia templaque turbulenta,
Plaut. Mil. 2, 5, 3; cf. id. Rud. 4, 2, 4.—Of the hollow space or chamber of the mouth:umida linguaï circum sidentia templa,
Lucr. 4, 624.—In gen.:(β).(sacerdotes) urbem et agros et templa liberata et effata habento,
Cic. Leg. 2, 8, 21; cf.:hinc effari templa dicuntur ab auguribus,
Varr. L. L. 6, § 53 Müll.—Of the Rostra:in Rostris, in illo inquam inaugurato templo ac loco,
Cic. Vatin. 10, 24; cf.:rostraque id templum appellatum,
Liv. 8, 14, 12; Cic. Sest. 29, 62; Liv. 2, 56, 10; 3, 17, 1; 8, 35, 8 Drak.—Of the Curia:templum ordini ab se aucto Curiam fecit,
Liv. 1, 30, 2; 26, 31, 11; 26, 33, 4.—Of a tribunal, Liv. 23, 10 Drak.; Flor. 2, 12, 11. —Of an asylum, Liv. 2, 1, 4.—Trop., a sanctuary, shrine:b.pectus templaque mentis,
Lucr. 5, 103; cf.:(curia) templum sanctitatis, amplitudinis, mentis, consilii publici,
Cic. Mil. 33, 90.—In partic., a place dedicated to some particular deity, a fane, temple, shrine:II.Herculis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:Jovis,
id. Fam. 10, 12, 4:Junonis Sospitae,
id. Div. 1, 2, 4; cf. id. ib. 1, 44, 99; Verg. A. 1, 446:Virtutis,
Cic. Rep. 1, 14, 21:Vestae,
Hor. C. 1, 2, 16:Minervae,
Verg. A. 6, 840:antiqua deorum,
Hor. S. 2, 2, 104:donec templa refeceris,
id. C. 3, 6, 2:testudo amica templis,
id. ib. 3, 11, 6:templorum positor, templorum sancte repostor,
Ov. F. 2, 63.—Of the sepulchral monument of Sychaeus, to whom divine honors were paid, [p. 1851] Verg. A. 4, 457; cf. Sil. 1, 84.—A small timber; in architecture, a purlin lying horizontally upon the rafters, Vitr. 4, 2 and 7; cf.:templum significat et tignum, quod in aedificio transversum ponitur,
Fest. p. 367 Müll.
См. также в других словарях:
temenos — ● temenos nom masculin (grec temenos) Dans la Grèce antique, aire sacrée d un sanctuaire, délimitée par le péribole. ⇒TÉMÉNOS, subst. masc. ANTIQ. GR. Terrain sacré fermé par une enceinte, sur lequel sont souvent édifiés des autels, des temples.… … Encyclopédie Universelle
Temenos — (polytonic|τέμενος, [Henry George Liddell. Robert Scott. A Greek English Lexicon Revised and Augmented Throughout by Sir Henry Stuart Jones with the Assistance of Roderick McKenzie . Oxford: Clarendon Press, 1940, ISBN 0198642261. temenes a piece … Wikipedia
Temenos — Téménos (religion) Pour les articles homonymes, voir Téménos. Un téménos (du grec ancien τὸ τέμενος) est, dans l antiquité grecque, l espace sacré (littéralement « l espace découpé » pour la divinité) constituant un sanctuaire, lorsqu… … Wikipédia en Français
temenos — TEMÉNOS s. n. incinta sacră a unui templu antic, incluzând unul sau mai multe sanctuare. (< fr., gr. temenos) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
temenos — tèmenos m DEFINICIJA arhit. kod starih Grka sveti prostor oko hrama ili žrtvenika omeđen zidom ETIMOLOGIJA grč. témenos … Hrvatski jezični portal
Temĕnos [1] — Temĕnos (gr.), 1) abgesondertes Stück Land, z.B. zum Unterhalt des Königs; 2) bes. zu heiligem Gebrauche abgestecktes Stück Land, worauf ein Tempel, Altar, die Grabstätte eines Heroen war, ein Hain … Pierer's Universal-Lexikon
Temĕnos [2] — Temĕnos, Sohn des Herakliden Aristomachos; er erhielt nach dem Einzuge der Dorier in den Peloponnes Argos zu seinem Antheil u. stiftete die Dynastie der Temeniden; s. Argos (Gesch.). Er hatte ein Grabmal bei Temenion, einer in Argolis, unweit… … Pierer's Universal-Lexikon
Tēmĕnos [1] — Tēmĕnos (griech.), geweihter Tempelbezirk … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Tēmĕnos [2] — Tēmĕnos, ein Heraklide, Sohn des Aristomachos, erhielt bei der Eroberung des Peloponnes durch die Dorer Argos. Seine Söhne (die Temeniden), wegen seiner Ermordung vertrieben, gründeten das mazedonische Reich und wurden die Ahnen der mazedonischen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Temenos — Temĕnos, ein Heraklide; seine Nachkommen, die Temenīden, gelten als Gründer des Mazedon. Reichs … Kleines Konversations-Lexikon
TEMENOS — locus Siciliae infra Epipolas, iuxta Syracusas. Incola Temenites. Est et Temenites collis in Thracia iuxtu Triballum. Stephan … Hofmann J. Lexicon universale