-
1 stipula
stipula, ae, f. (stipo), der Halm, a) des Getreides, der Kornhalm, Strohhalm, Plur. = das Stroh, Ter., Varro u. Ov.: stipulae leves, Stoppeln, Ov.: stipulam urere, die Stoppel, Verg.: ut ignis in stipula (Stoppel), Oros. – b) des Rohres, verächtl. Rohr = Rohrpfeife, Verg. ecl. 3, 27. – c) der Bohne, Ov.: des Heues, Varro.
-
2 stipula
stipula, ae, f. (stipo), der Halm, a) des Getreides, der Kornhalm, Strohhalm, Plur. = das Stroh, Ter., Varro u. Ov.: stipulae leves, Stoppeln, Ov.: stipulam urere, die Stoppel, Verg.: ut ignis in stipula (Stoppel), Oros. – b) des Rohres, verächtl. Rohr = Rohrpfeife, Verg. ecl. 3, 27. – c) der Bohne, Ov.: des Heues, Varro. -
3 stipula
stipulastipula ['sti:pula]sostantivo Feminin(Vertrags)abschluss MaskulinDizionario italiano-tedesco > stipula
4 ariditas
āriditās, ātis, f. (aridus, I) die Trockenheit, Dürre, Varr. fr. bei Serv. Verg. Aen. 1, 172. Plin. 11, 117 u.a.: sitis, aquae, Vulg. Iudith 7, 17 u. 11, 10: quasi stipula ariditate plena, Vulg. Nahum 1, 10: Plur. = anhaltende Dürre, Arnob. 2, 37. – II) meton.: a) das Trockene, der trockene Stoff, fimi, Pallad. 3, 4: ariditas (das trockene Holz) universa recidatur, Pallad. 3, 21, 2. – b) übtr., Plur. ariditates = die trockene, karge Nahrung, Eccl.
5 fistula
fistula, ae, f. I) eig., die Röhre, bes. die Wasserröhre bei Wasserleitungen (durch die das Wasser durch den Druck der Luft od. durch eigenen Nachdruck fortgetrieben wird, gew. aus Blei), modica, Liv.: ferrea, Liv.: fistulas, quibus aqua suppeditabatur Iovis templis, praecīdere, Cic.: fistulas aquarias incīdere, Capit. – So auch von der Speiseröhre, Plin.: von den röhrenartigen Gefäßen in der Lunge, Plin.: in den Zähnen, Plin.: von den Löchern, Poren im Schwamm, Plin.: fist. urinae, die Harnröhre, Cels.: dies. fist. urinalis, Veget. mul.: minutae corporum fistulae, quas medici πόρους vocant, Poren in der Haut, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iulian. 5, 15. – II) übtr.: A) der hohle Rohrstengel, 1) eig., Plin. 12, 106 u.a. – 2) meton. = die daraus bereiteten Gegenstände, u. zwar: a) die mehrröhrige Hirtenpfeife, Hirtenflöte, Rohrpfeife, griech. σῦριγξ (im Ggstz. zur einfachen Halmpfeife [stipula] vom höhern Schwunge des Hirtenliedes; vgl. Voß Verg. ecl. 2, 37; 3, 25. Gierig Ov. met. 13, 784), Lucr., Verg. u.a.: eburneola, Cic.: pastoralis, Plin. u. Macr.: contionatoria Gracchi, durch die sich Gr. den passenden Ton der Rede angeben ließ, Amm.: harundinis enodis fistula sibilatrix, Mart. Cap. 9. § 906. – b) die Schreibfeder aus Rohr, Pers. 3, 14. – B) das Rohr als Pflanze, u. zwar spez. die Röhrenkassia, nardus et crocus fistula et cinnamomum, Vulg. cant. 4, 14: vollst. casia fistula, Scrib. Larg. 36. – C) eine Art Geschwür, die Fistel, Cato r. r. 157, 14. Nep. Att. 21, 3. Cels. 5, 28, 12. Pelagon. veterin. 239 u. 448 Ihm. – D) das Blaseloch beim Wallfisch, aus dem das Wasser spritzt, Plin. 9, 19. – E) ein Schusterkneif, sutoriae similis fistula, Plin. 17, 100. – F) als chirurg. Werkzeug, eine Röhre, fictilis, Cels. 7, 11. – bes. der Katheter, fistulam demittere (einführen) in iter urinae, Cels. 7, 26, 9. – G) das Rollholz zum Aufmachen des Kuchenteigs, Apic. 4, 134. – H) fistula farraria, eine Art Handmühlen zum Mahlen des Getreides, Cato r. r. 10, 3: dass. fist. serrata, Plin. 18, 97. Vgl. H. Blümner Termin. u. Technol. der Gewerbe u. Künste2 1, 16. Anm. 2.
6 illectus [1]
1. illēctus, a, um (in u. lectus v. lego), I) nicht zusammengelesen, stipula, Gaius dig. 50, 16, 30. – II) nicht gelesen, ungelesen, Ov. art. am. 1, 469. Apul. flor. 18. p. 29, 14 Kr.
7 ariditas
āriditās, ātis, f. (aridus, I) die Trockenheit, Dürre, Varr. fr. bei Serv. Verg. Aen. 1, 172. Plin. 11, 117 u.a.: sitis, aquae, Vulg. Iudith 7, 17 u. 11, 10: quasi stipula ariditate plena, Vulg. Nahum 1, 10: Plur. = anhaltende Dürre, Arnob. 2, 37. – II) meton.: a) das Trockene, der trockene Stoff, fimi, Pallad. 3, 4: ariditas (das trockene Holz) universa recidatur, Pallad. 3, 21, 2. – b) übtr., Plur. ariditates = die trockene, karge Nahrung, Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ariditas
8 fistula
fistula, ae, f. I) eig., die Röhre, bes. die Wasserröhre bei Wasserleitungen (durch die das Wasser durch den Druck der Luft od. durch eigenen Nachdruck fortgetrieben wird, gew. aus Blei), modica, Liv.: ferrea, Liv.: fistulas, quibus aqua suppeditabatur Iovis templis, praecīdere, Cic.: fistulas aquarias incīdere, Capit. – So auch von der Speiseröhre, Plin.: von den röhrenartigen Gefäßen in der Lunge, Plin.: in den Zähnen, Plin.: von den Löchern, Poren im Schwamm, Plin.: fist. urinae, die Harnröhre, Cels.: dies. fist. urinalis, Veget. mul.: minutae corporum fistulae, quas medici πόρους vocant, Poren in der Haut, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iulian. 5, 15. – II) übtr.: A) der hohle Rohrstengel, 1) eig., Plin. 12, 106 u.a. – 2) meton. = die daraus bereiteten Gegenstände, u. zwar: a) die mehrröhrige Hirtenpfeife, Hirtenflöte, Rohrpfeife, griech. σῦριγξ (im Ggstz. zur einfachen Halmpfeife [stipula] vom höhern Schwunge des Hirtenliedes; vgl. Voß Verg. ecl. 2, 37; 3, 25. Gierig Ov. met. 13, 784), Lucr., Verg. u.a.: eburneola, Cic.: pastoralis, Plin. u. Macr.: contionatoria Gracchi, durch die sich Gr. den passenden Ton der Rede angeben ließ, Amm.: harundinis enodis fistula sibilatrix, Mart. Cap. 9. § 906. – b) die Schreibfeder aus Rohr, Pers. 3, 14. – B) das Rohr als Pflanze, u. zwar spez. die Röhrenkassia,————nardus et crocus fistula et cinnamomum, Vulg. cant. 4, 14: vollst. casia fistula, Scrib. Larg. 36. – C) eine Art Geschwür, die Fistel, Cato r. r. 157, 14. Nep. Att. 21, 3. Cels. 5, 28, 12. Pelagon. veterin. 239 u. 448 Ihm. – D) das Blaseloch beim Wallfisch, aus dem das Wasser spritzt, Plin. 9, 19. – E) ein Schusterkneif, sutoriae similis fistula, Plin. 17, 100. – F) als chirurg. Werkzeug, eine Röhre, fictilis, Cels. 7, 11. – bes. der Katheter, fistulam demittere (einführen) in iter urinae, Cels. 7, 26, 9. – G) das Rollholz zum Aufmachen des Kuchenteigs, Apic. 4, 134. – H) fistula farraria, eine Art Handmühlen zum Mahlen des Getreides, Cato r. r. 10, 3: dass. fist. serrata, Plin. 18, 97. Vgl. H. Blümner Termin. u. Technol. der Gewerbe u. Künste2 1, 16. Anm. 2.9 illectus
1. illēctus, a, um (in u. lectus v. lego), I) nicht zusammengelesen, stipula, Gaius dig. 50, 16, 30. – II) nicht gelesen, ungelesen, Ov. art. am. 1, 469. Apul. flor. 18. p. 29, 14 Kr.————————2. illectus, a, um, s. illicio.————————3. illectus, ūs, m. (illicio), die Lockung, Anlockung im Wortspiel bei Plaut. Bacch. 55. – außerdem Abl. inlectu, Auct. itin. Alex. 27 (65). Iul. Val. 3, 17 p. 133, 24 K.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > illectus
10 melléklevél
11 pálhalevél
(EN) stipula; stipuleСм. также в других словарях:
STIPULA — unde Stipulatio, Isidorus Orig. l. 5. Veteres enim, inquit, quando sibi aliquid promittebant, stipulam tenentes frangebant, eamque iterum iungentes sponsiones suas agnoscebant. Aliter Varro et Iureconsulti. Interim hodieque in insula maris… … Hofmann J. Lexicon universale
stipula — STIPULÁ, stipulez, vb. I. tranz. (jur.) A introduce, a prevedea, a specifica o clauză într un act, într un contract. – Din fr. stipuler, lat. stipulare. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 STIPULÁ vb. v. prevedea … Dicționar Român
Stipula — was founded by Renzo Salvadori in the spring of 1973.The company used to produce gold and silver clasps and ornamental fittings for prestigious leather firms. In 1977 the company began to focus primarily on the manufacture of desk accessories and … Wikipedia
Stipula — Stip u*la, n.; pl. E. {Stipulas}, L. {Stipul[ae]}. [L., a stalk, stem.] 1. (Bot.) A stipule. [1913 Webster] 2. (Zo[ o]l.) A newly sprouted feather. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Stipŭla — (lat.), Nebenblatt. Stipulacĕus (Stipulāris), mit Afterblättern versehen od. auf sie Bezug habend … Pierer's Universal-Lexikon
Stipŭla — (lat.), Nebenblatt (s. Blatt, S. 27) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
stipula — 1stì·pu·la s.f. CO TS dir. → stipulazione {{line}} {{/line}} DATA: 1942. ETIMO: der. di stipulare. 2stì·pu·la s.f. LE stoppia: verdeggia il fistuco | di pallido verdore | ma la stipula è bionda (D Annunzio) {{line}} {{/line}} DATA: av. 1342.… … Dizionario italiano
stipula — stipula1 / stipula/ s.f. [dal lat. stipŭla fusto, gambo, filo di paglia ]. 1. (bot.) [appendice, per lo più laminare, che si sviluppa alla base delle foglie in piante di diverse famiglie] ▶◀ stipola. 2. (lett.) [per lo più al plur., residuo di… … Enciclopedia Italiana
Stipula — Blatt der Hunds Rose (Rosa canina) Die Nebenblätter (Stipulae oder Stipeln) sind blattähnliche Auswüchse des Blattgrundes vieler Pflanzenarten, also des untersten Teils eines Laubblattes, an dem er am Stängel angeheftet ist. Sie sind ein… … Deutsch Wikipedia
stipulá — vb., ind. prez. 1 sg. stipuléz, 3 sg. şi pl. stipuleázã … Romanian orthography
stipula — stipula1 pl.f. stipule stipula2 pl.f. stipule … Dizionario dei sinonimi e contrari
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Болгарский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Украинский
- Французский