-
1 stimuli
[-li:]plural; = academic.ru/70792/stimulus">stimulus -
2 stimuli
-
3 monetary stimuli
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > monetary stimuli
-
4 tax stimuli
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > tax stimuli
-
5 стимулировать
stimulíeren vt, ánregen vt; fördern vt ( способствовать успеху) -
6 stimulus
noun, pl. stimuli2) (rousing effect) Anregung, die* * *['stimjuləs]plural - stimuli; noun1) (something that causes a reaction in a living thing: Light is the stimulus that causes a flower to open.) der Reiz2) (something that rouses or encourages a person etc to action or greater effort: Many people think that children need the stimulus of competition to make them work better in school.) der Anreiz* * *stimu·lus<pl -li>[ˈstɪmjələs, pl -laɪ]nforeign investment has been a \stimulus to the industry ausländische Investitionen haben der Industrie Aufschwung gegeben* * *['stɪmjʊləs]n pl stimuli['stImjʊlaɪ] Anreiz m, Ansporn m; (= inspiration) Anregung f, Stimulus m; (PHYSIOL) Reiz m; (PSYCH) Stimulus mit gave the trade new stimulus — das hat dem Handel neuen Aufschwung gegeben
* * *stimulus [ˈstımjʊləs] pl -li [-laı; -liː] s1. Stimulus m:a) (An)Reiz m, Antrieb m, Ansporn m:under the stimulus of getrieben vonb) MED Reiz m:stimulus threshold Reizschwelle f3. BOT Nesselhaar n* * *noun, pl. stimuli2) (rousing effect) Anregung, die* * *n.(§ pl.: stimuli)= Anregung -en f.Auslöseimpuls m. -
7 stimulus
stimulus, ī, m. (vgl. īn-stīgo, στίζω), der Stachel, I) als milit. t.t., stimuli, kleine Stäbe, oben mit einem eisernen Haken versehen, eine Art Fußangeln, Caes. b.G. 7, 73, 9 (vgl. stilus no. I). – II) der Stachel zum Antreiben der Tiere, bes. der Pflugochsen, u. der Sklaven, der Treibstecken, Treibstachel, A) eig., Plaut. u. Plin.: dah. verächtlich, dum te stimulis fodiam, Cic.: parce stimulis, unser »schone die Peitsche«, Ov. – Sprichw., s. caedono. I u. calcitro u. 1. calx no. I. – B) bildl., der Stachel, a) der beunruhigende, quälende, der Stachel der Unruhe, die Qual, doloris, Cic.: amoris stimuli, v. der Eifersucht, Liv. – b) der anregende, der Sporn, der Antrieb, animum stimulis gloriae concitare, Cic.: alci stimulos admovere, Cic., adicere, Ov.: ingenio stimulos subdere, Ov.: addit ad dicendum etiam pudor stimulos, auch das Ehrgefühl spornt uns zum Auftreten als Redner an, Quint.: tam praecipiti materna furori Pyrrhus origo dabat stimulos, schon früh wurde solche Verruchtheit durch den Gedanken genährt, daß seiner Erzeugerin Ahnhėrr Pyrrhus gewesen, Sil.
-
8 stimulus
stimulus, ī, m. (vgl. īn-stīgo, στίζω), der Stachel, I) als milit. t.t., stimuli, kleine Stäbe, oben mit einem eisernen Haken versehen, eine Art Fußangeln, Caes. b.G. 7, 73, 9 (vgl. stilus no. I). – II) der Stachel zum Antreiben der Tiere, bes. der Pflugochsen, u. der Sklaven, der Treibstecken, Treibstachel, A) eig., Plaut. u. Plin.: dah. verächtlich, dum te stimulis fodiam, Cic.: parce stimulis, unser »schone die Peitsche«, Ov. – Sprichw., s. caedo no. I u. calcitro u. 1. calx no. I. – B) bildl., der Stachel, a) der beunruhigende, quälende, der Stachel der Unruhe, die Qual, doloris, Cic.: amoris stimuli, v. der Eifersucht, Liv. – b) der anregende, der Sporn, der Antrieb, animum stimulis gloriae concitare, Cic.: alci stimulos admovere, Cic., adicere, Ov.: ingenio stimulos subdere, Ov.: addit ad dicendum etiam pudor stimulos, auch das Ehrgefühl spornt uns zum Auftreten als Redner an, Quint.: tam praecipiti materna furori Pyrrhus origo dabat stimulos, schon früh wurde solche Verruchtheit durch den Gedanken genährt, daß seiner Erzeugerin Ahnhėrr Pyrrhus gewesen, Sil.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stimulus
-
9 élénkítőszer
(EN) stimuli; stimulus; stimulus, stimuli -
10 inger
(DE) Reizung {e}; (EN) enticement; inducement; irritation; stimuli; stimulus; stimulus, stimuli -
11 izgatószer
(DE) Anregungsmittel {s}; Aufputschmittel {s}; Reizmittel {s}; Reizstoff {r}; (EN) dope; estrum; estrus; irritant; oestrum; stimulant; stimuli; stimulus; stimulus, stimuli -
12 ösztönzés
(DE) Anregung {e}; Anreiz {r}; Anstoß {r}; Auftrieb {r}; Bähung {e}; Impuls {r}; Motivation {e}; Sporen; (EN) fillip; fomentation; impetus; impulse; incentive; incitation; incitement; inspiration; prompting; spring; spur; stimulation; stimuli; stimulus; stimulus, stimuli -
13 ösztönző
(DE) ankurbelnd; anregend; inspirativ; (EN) actuating; encouraging; impulsive; incentive; inciting; inspirational; persuasive; stimulating; stimuli; stimulus; stimulus, stimuli; suasive; suggestive -
14 stimuláns
(DE) Anregungsmittel {s}; (EN) incitant; quickener; stimulant; stimuli; stimulus; stimulus, stimuli -
15 неотпускание
неотпускание
Максимальное или близкое к максимальному мышечное сокращение, вызванное электрическим воздействием.
Примечание - Длительность неотпускания при повторяющемся электрическом воздействии может быть меньше, чем при единичном воздействии.
[ ГОСТ Р МЭК 60050-195-2005]EN
(electrical) tetanization
maximal or nearly maximal muscular contraction caused by electrical stimulation
NOTE – A continuous tetanization may be produced by electric stimuli repeated at intervals shorter than the duration of the tetanization produced by a single stimulus.
Source: 891-01-12
[IEV number 195-03-02]FR
tétanisation (électrique)
contraction musculaire maximale ou proche du maximum provoquée par stimulation électrique
NOTE – Une tétanisation soutenue peut être provoquée par des stimuli électriques répétés à des intervalles inférieurs à la durée de la tétanisation produite par un seul stimulus
Source: 891-01-12
[IEV number 195-03-02]Тематики
Синонимы
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > неотпускание
-
16 emineo
ē-mineo, minuī, ēre, heraus-, hervorragen, I) eig.: 1) im allg.: a) vertikal heraus-, hervorragen, heraus-, hervorstehen, ne quid emineret, ubi ignis hostium adhaeresceret, Caes.: his quae eminebant paulatim in se residentibus, Sen.: et nihil emineant et sint sine sordibus ungues, Ov.: tumulis dumtaxat eminentibus, Curt.: eminentibus venis, Cels.: eminentibus oculis, Cic.: oculis foris eminentibus, Vopisc. – m. ex u. Abl., columella non multum e dumis eminens, Cic.: ex terra nihil eminet, quod etc., Cic.: globus terrae eminens e mari, Cic. – m. in u. Abl., machina, in qua undique praeacuti stimuli eminebant, Val. Max.: in medio fere nemore columnam eminere, Curt. – m. Abl. woraus? iam paulum moles aquā eminebat, Curt.: Dareus curru sublimis eminebat, Curt. – m. Abl. womit? ut capite paululum emineat (paxillus), Cels. – m. extra (über) u. Akk., ut (auris) extra tabulam non emineat, Cels. – m. super u. Akk., belua super ipsos fluctus dorso eminens, Curt.: super eum (ruborem) pustulae eminent, Cels. – mit Ang. wie weit? wie hoch? ut non amplius digitis quattuor ex terra eminerent (stipites), Caes.: altitudo muri L cubitorum eminet spatio, Curt.: petra in altitudinem XXX eminet stadia, Curt.: nostros montes (über unsere B.) per bis sex ulnas eminet locus, Lact. – b) horizontal hervorragen, -stehen, vorstehen, duobus eminentibus promunturiis, Caes.: sinus lunae maxime similis, cum eminent cornua, Curt. – m. Praepp., ex summo temone hastae praefixae ferro eminebant, Curt.: hastae multum ultra temonem eminentes, Curt.: dextra omnis acies extra proelium eminens, Liv.: ita ut per costas ferrum emineret, Liv.: inter radios rotarum plura spicula eminebant, Curt.: hasta in partes eminet ambas, Ov.: iugum directum eminens in mare, Caes.: pars eius ad Arctos eminet, ragt hinaus, Manil. – 2) insbes., a) als mediz. t. t., eminens caro, der fleischige Auswuchs, Scrib. Larg. 227. – b) als t. t. der Malerei, hervortreten, den Vordergrund bilden, ut quaedam eminere in opere, quaedam recessisse credamus, Quint. 2, 17, 21: nec pictura, in qua nihil circumlitum est, eminet, Quint. 8, 5, 26. – im Bilde, quo magis id, quod erit illuminatum, exstare atque eminere videatur, Cic. de or. 3, 101.
II) übtr.: 1) deutlich hervortreten, -sich zeigen, -sichtbar werden od. sein, a) übh.: primum metus eius, mox gaudium eminuit, Plin. ep.: eminet ante oculos, quod petis, ecce tuos, Ov.: sententiae ipsae magis eminent, Quint.: quorum eminet audacia atque proiecta est, Cic. – m. Praepp., toto ex ore crudelitas eminebat, Cic.: cum pigritia et desperatio in omnium vultu emineret, deutlich zu lesen war, Liv. 21, 35, 7: in quorum ore amor eminebat, Sen.: in Poro eminebat auctoritas, Curt.: privata quoque inter publicos honores studia eminebant, Liv.: eminente animo patrio inter publicae poenae ministerium, Liv.: nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, Liv.: m. Abl. wodurch? quae (altitudo animi) maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus, Cic. – b) dem Klange nach hervortreten, vorklingen, per confusa frementis verba tamen vulgi vox eminet una, Ov. met. 15, 607. – 2) gleichs. hervor-, auftauchen, vix ex gratulando miser iam eminebam, Plaut. capt. 504: si iam tum, cum erit (animus) inclusus in corpore, eminebit foras, wird hinausstreben, Cic. de rep. 6, 29. – 3) hinausragen = hinausstreben, animus in futura eminens, Sen. de tranqu. anim. 9, 2. – 4) hervorragen, hervorstechen, hervorstrahlen = sich auszeichnen, a) v. Pers.: legendus, qui eminebat, Vell.: quos eminere videant altius, Nep. – mit Praepp., eminere inter aequales, Quint.: in his omnibus eminuit Plato, Quint. 1, 12, 15: Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi, Cic.: supra eam (veritatem) eminere visus est, Sen.: magna quoque ingenia quando plus quam in uno eminuerunt opere? Sen. rhet. – m. Abl. wodurch? armis et robore corporis super ceteros eminens, Curt.: claritudine eminuit, Vell. 2, 130, 1: nihil excelsum, nihil quod supra cetera emineat, in civitatibus fore, Liv. – b) v. Lebl.: tantum eminebat peregrina virtus, Liv.: excellit atque eminet vis, potestas nomenque regium, Cic. – m. Praepp., quibus inter populares aut nobilitas aut opes eminent, Curt.: quae res in negotiis vel bellicis vel civilibus eminebant, Eutr.: sciebas animum eius liberalibus disciplinis... sic esse fundatum, ut supra omnes corporis dolores emineat (erhaben ist), Sen. – m. Abl. wodurch? Philippicas (orationes) Demosthenis isdem eminere virtutibus, Quint. – / Nbf. emino, wov. eminavit, Vulg. (Amiat.) act. apost. 18, 16.
-
17 exseco
ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre, I) herausschneiden, ausschneiden, weg-, abschneiden, a) übh.: armarii fundum, Cic.: arundinem, Plaut.: arbores et vites, Amm.: serrā arborem, absägen, Col.: fenestras muro lapideo, Sen.: parmam elephantino tergori, Mela: corium, Apul.: pelles, zu Riemen ausschneiden, Ov.: unde execaveris (librum, den Bast) in aliud genus, Cato. – übtr., quinas hic capiti mercedes exsecat, schindet 5 Prozent (Zinsen monatlich, also 60 Proz. jährlich) aus dem Kapital heraus, Hor. sat. 1, 2, 14: quid miserius quam exectum et exemptum honoribus senatoriis labore et molestiā non carēre? von allen Ehrenrechten des Senatorenstandes gänzlich ausgeschlossen, Plin. ep. 2, 12, 3. – b) einen Körperteil, ein Glied usw., α) im allg.: cornu, Hor.: linguam, Catull. u. Cic.: suras vel suffragines, Amm.: crura, Amm.: nervos, Dict.: mucrone gulam, Apul.: sub aure tuber, Capit. – im Bilde, vitiosas partes rei publicae, Cic.: nervos omnes urbis, Cic.: pestem aliquam (einen verpesteten Teil) tamquam strumam civitatis, Cic. – β) beim Kastrieren, testes, Suet.: genitalia, Apul.: virilia, Lact.: viscera (die Hoden) ferro, Petron. poët.: exsecti Veneris stimuli, Claud. – c) leb. Wesen: α) ein Kind od. Tier aus dem Mutterleibe herausschneiden, alqm, Verg. Aen. 10, 315: fetus ventri, Plin. 8, 217: filium alci mortuae, Paul. dig. 50, 16, 132. – β) prägn., jmdm. die Hoden ausschneiden, ihn entmannen, kastrieren, Caelum, Cic. de nat. deor. 2, 63: mares, Mart. 6, 2, 2: poet. m. resp. Acc., iuventus exsecta (al. exacta) virum (der Mannbarkeit beraubt), Lucan. 10, 134. – Partiz. subst., exsecti, Entmannte, Auct. b. Alex. 70, 6. – II) aufschneiden, vivae mulieris ventrem, Amm. 29, 2, 17: exsecto ventre extrahi od. edi (v. der Leibesfrucht), Ulp. dig. 5, 2, 6 pr. u. 28, 2, 12. – prägn., exs. alqm, jmdm. den Leib aufschneiden, jmd. öffnen, sezieren, Herophilus ille medicus aut lanius, qui sexcentos exsecuit, ut naturam specularetur, Tert. de anim. 10. – / Vulg. Perf. exsecaveris, Cato r. r. 42.
-
18 inimicalis
inimīcālis, e (inimicus), feindlich, stimuli, Sidon. epist. 1, 3, 2.
-
19 novercalis
novercālis, e (noverca), stiefmütterlich, I) eig. = der Stiefmutter zugehörig, agri, Stat.: Lavinium, nach des Askanius Stiefmutter Lavinia benannt, Iuven.: Mycenae, der Stiefmutter des Bacchus, der Juno, heilig, Stat. – II) übtr. = lieblos, feindselig, oculi, Sen. rhet.: odium, Aur. Vict.: odia, Tac.: malitia, Apul.: delenimenta, ICt.: Liviae in Agrippinam stimuli, Tac.
-
20 сочетание материальных и моральных стимулов
nlaw. (richtige) Verbindung der materiellen mit den moralischen Anreizen, (richtige) Verbindung der materiellen mit den moralischen StimuliУниверсальный русско-немецкий словарь > сочетание материальных и моральных стимулов
- 1
- 2
См. также в других словарях:
stimuli — Latinate plural of STIMULUS (Cf. stimulus) … Etymology dictionary
Stimuli — Stimulus Stim u*lus, n.; pl. {Stimuli}. [L., for stigmulus, akin to L. instigare to stimulate. See {Instigare}, {Stick}, v. t.] 1. A goad; hence, something that rouses the mind or spirits; an incentive; as, the hope of gain is a powerful stimulus … The Collaborative International Dictionary of English
stimuli — ● stimulus, stimulus ou stimuli nom masculin (latin stimulus, aiguillon) Tout élément physique, chimique ou biologique capable de déclencher des phénomènes dans l organisme, notamment des phénomènes nerveux, musculaires ou endocriniens. ●… … Encyclopédie Universelle
Stimuli — Reiz und Reizantwort Ein Reiz oder Stimulus (Mehrzahl: Stimuli) im Sinne der Neurobiologie ist eine Einwirkung von außerhalb einer Sinneszelle, welche eine überschwellige Depolarisation der Zellmembran bewirkt und so ein Aktionspotenzial auslöst … Deutsch Wikipedia
Stimuli — Stimulus En psychologie, un stimulus (au pluriel, stimuli) est un agent matériel susceptible de provoquer un changement de comportement chez le sujet observé (humain ou non). Dans le domaine de la psychologie expérimentale et de la biologie, un… … Wikipédia en Français
Stimuli et Clavi — i. e. theses adversus huius temporis errores et abusus: Spieße und Nägel d.i. Streitsätze wider die Irrnisse und Wirrnisse unserer Zeit (Goads and Nails, that is, Theses Against Errors and Abuses of This Time). 95 theses published by North German … Wikipedia
Stimuli supranormaux — Stimulus supranormal En biologie, les stimuli supranormaux ou hyperstimulus sont des caractères qui provoquent des réponses exagérées des organismes. C est Konrad Lorenz[1] qui le premier a mis en évidence qu une oie préfère rouler vers son nid… … Wikipédia en Français
Stimuli — Sti|mu|li: Pl. von ↑ Stimulus. * * * Sti|mu|li: Pl. von ↑Stimulus … Universal-Lexikon
stimuli — stim·u·li (stimґu li) plural of stimulus … Medical dictionary
Stimuli — Sti|mu|li: Plur. von ↑Stimulus … Das große Fremdwörterbuch
stimuli — stim·u·lus || stɪmjÉ™lÉ™s / mjÊŠl n. something which incites to action; something which quickens a physical or mental process … English contemporary dictionary