Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

SINUS

  • 1 sinus

        sinus ūs, m    a bent surface, curve, fold, hollow, coil: draco... conficiens sinūs e corpore flexos, C. poët.: (serpens) flectit sinūs, O.: spatium rhombi Implevit sinūs, i. e. stretched the folds (of the net), Iu.: sinūs inplere secundos, i. e. the swelling sails, V.: Ut fieret torto nexilis orbe sinus, i. e. a ringlet, O.—The fold of the toga about the breast, bosom, lap: cedo mihi ex ipsius sinu litteras: In sinu ferens deos, H.: sinūs conlecta fluentīs, V. —Prov.: talos Ferre sinu laxo, i. e. to be careless about, H.—A purse, money: non habet ille sinum, O.: avaritiae, Iu.—A garment: auratus, O.: regalis, O.—Of a person, the bosom: colubram Sinu fovit, Ph.: in sinu consulis recubans, L.: Usque metu micuere sinūs, dum, etc., O.—A bay, bight, gulf: ex alto sinus ab litore ad urbem inflectitur: sinūs maritimi: Illyricos penetrare sinūs, V.— The land around a gulf, shore of a bay: in Maliaco sinu is locus erat, L.: omnis propior sinus tenebatur, Ta.—A fold in land, basin, hollow, valley: terra in ingentem sinum consedit, L.: montium, Cu.—Fig., the bosom, love, affection, intimacy, protection: hicine non gestandus in sinu est? T.: iste vero sit in sinu semper meo: (Pompeius) in sinu est, i. e. dear to me: Bibulum noli dimittere e sinu tuo, from your intimacy: negotium sibi in sinum delatum esse, committed to his care. —The interior, inmost part, heart: in sinu urbis sunt hostes, S.—A hiding-place, place of concealment: in sinu gaudere, i. e. in their sleeves.
    * * *
    I
    bowl for serving wine, etc
    II
    curved or bent surface; bending, curve, fold; bosom, lap; bay

    Latin-English dictionary > sinus

  • 2 sinus

    sinus sinus, us m бухта

    Латинско-русский словарь > sinus

  • 3 sinus

    sinus sinus, us m кривизна

    Латинско-русский словарь > sinus

  • 4 sinus

    sinus sinus, us m карман

    Латинско-русский словарь > sinus

  • 5 sinus

    sinus sinus, us m изгиб

    Латинско-русский словарь > sinus

  • 6 sinus

    sinus sinus, us m складка

    Латинско-русский словарь > sinus

  • 7 sinus

    [st1]1 [-] sīnus, i, m. (sīnum, i, n.): jatte. [st1]2 [-] sĭnŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - pli, courbure, sinuosité. - [abcl]b - enfoncement, cavité, concavité, profondeur, gouffre, abîme. - [abcl]c - cavité (dans le corps), abcès, dépôt. - [abcl]d - côte, anse, baie, golfe, rade. - [abcl]e - pli (d'un vêtement), pan, toge, robe. - [abcl]f - poche (pli où l'on serre son argent), bourse. - [abcl]g - sein (d'une mère), giron, poitrine. - [abcl]h - la partie intime, le coeur. - [abcl]i - endroit caché, ravin. - [abcl]j - asile, refuge, port. - [abcl]k - contrée très reculée, extrémités d'un pays, confins, fond. - [abcl]l - gonflement (des voiles), voiles gonflées, voile. - [abcl]m - filet.[/b]    - in sinu esse: être chéri de.    - in sinu gaudere, Cic.: se réjouir en soi-même.    - sinu puerum gestare, Vell.: porter un enfant dans ses bras.    - in sinu urbis, Sall.: au coeur de la ville.    - in sinu suo habere, Dig.: avoir en sa possession, avoir en main.
    * * *
    [st1]1 [-] sīnus, i, m. (sīnum, i, n.): jatte. [st1]2 [-] sĭnŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - pli, courbure, sinuosité. - [abcl]b - enfoncement, cavité, concavité, profondeur, gouffre, abîme. - [abcl]c - cavité (dans le corps), abcès, dépôt. - [abcl]d - côte, anse, baie, golfe, rade. - [abcl]e - pli (d'un vêtement), pan, toge, robe. - [abcl]f - poche (pli où l'on serre son argent), bourse. - [abcl]g - sein (d'une mère), giron, poitrine. - [abcl]h - la partie intime, le coeur. - [abcl]i - endroit caché, ravin. - [abcl]j - asile, refuge, port. - [abcl]k - contrée très reculée, extrémités d'un pays, confins, fond. - [abcl]l - gonflement (des voiles), voiles gonflées, voile. - [abcl]m - filet.[/b]    - in sinu esse: être chéri de.    - in sinu gaudere, Cic.: se réjouir en soi-même.    - sinu puerum gestare, Vell.: porter un enfant dans ses bras.    - in sinu urbis, Sall.: au coeur de la ville.    - in sinu suo habere, Dig.: avoir en sa possession, avoir en main.
    * * *
        Sinus, huius sinus, masc. gen. Terent. Le sein.
    \
        Fouere dextram sinu. Ouid. Mettre sa main en son sein.
    \
        Sinus vestium. Virgil. Les plis des habillements.
    \
        Dissutus sinus. Ouidius. Robbe descousue à l'endroict de la poictrine.
    \
        Enormes sinus. Stat. Robbes fort larges et plantureuses.
    \
        Torto nexilis orbe sinus. Ouid. Quand on entortille les cheveuls autour d'un fer chauld pour les regrediller en rond et en facon d'anneaulx, Passefillons.
    \
        Purpurei sinus. Ouid. Robbes de pourpre.
    \
        Ferre nuces sinu laxo. Horat. Porter des noix dedens le sein de sa robbe, dedens ceste grande largeur et laxité qui est au dessus de la ceincture.
    \
        Rumpere sinum. Ouid. Deschirer le hault de sa robbe.
    \
        Soluere sinus. Catull. Se desceindre.
    \
        Substringere sinus veste remissa. Seneca. Descouvrir son sein et sa poictrine.
    \
        Ex toga facere sinum. Liu. Recueillir sa robbe en facon d'un tablier et en giron, Prendre le pan de sa robbe comme qui vouldroit mettre quelque chose dedens.
    \
        Subducere sinum bonis. Seneca. Ne point vouloir embrasser et prendre ou recevoir les biens qu'on nous offre, Refuser les biens qu'on nous presente.
    \
        Attoniti micuere sinus. Ouid. Le coeur luy tressaillit et trembla de frayeur, Les entrailles luy tremblerent, etc.
    \
        Calumniatores ex sinu suo apposuit. Cic. Qui estoyent de ses plus grands amis et plus familiers, Des gens de sa maison mesme.
    \
        In sinu suo habere. Caius iurecons. Avoir seul le maniement entier de quelque chose, sans qu'il y ait autre qui en ait congnoissance et communication.
    \
        Soluto sinu. Seneca. Avec toute liberalité et abondance, Liberalement.
    \
        Confugit in sinum tuum concussa Respub. Plin. iun. Fuit entre tes bras, te demandant secours, et pour estre en seureté et ta sauvegarde.
    \
        Sinus vrbis. Sallust. Le milieu de la ville.
    \
        Sinus, per translationem. Plin. Les golfes de la mer, ou Les rivages courbes et creux en forme d'un arc bendé, ou Les bras de mer, On les appelle Plages, et Surgidoirs.
    \
        Orbis extremi sinus. Virgil. L'arc et curvature ou courbement du bout de la terre habitable, Le bout du monde.
    \
        Angustus sinus. Virgil. Petite cavité.
    \
        Sinus adductos modice falcatus in arcus. Ouid. Rivage de mer courbe comme un arc quand l'archer en tire.
    \
        Profundus sinus. Senec. Une fosse fort creuse, Gouffre, Abysme.
    \
        Vadosi sinus. Seneca. Les sinuositez et flexuositez ou tortuositez et voltigements ou virements de l'eaue marine et des ondes.
    \
        Scindit se vnda in sinus reductos. Virgil. Reflexions et revirements d'eaue.
    \
        Laxant arua sinus. Virgil. Le dedens de la terre s'enfle et se resoult ou s'eslargit.
    \
        Sinus. Virgil. Le dessoubz des yeulx qui est creux.
    \
        Sinus vlceris. Cels. Le creux d'une ulcere, La cavité.
    \
        Sinus. Virgil. Rets et filé.
    \
        Sinus. Iuuenal. Le voile d'un navire.
    \
        Obliquat sinus in ventum. Virgil. Il tourne le voile vers le vent.
    \
        Sinus, huius sinus: vel Sinum, sini. Virgil. Une sorte de petit vaisseau à mettre du vin ou laict.

    Dictionarium latinogallicum > sinus

  • 8 sinus

    1.
    sĭnus, ūs, m.
    I.
    In gen., a bent surface (raised or depressed), a curve, fold, a hollow, etc. (so mostly poet. and in postAug. prose): draco... conficiens sinus e corpore flexos, folds, coils, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106; so Ov. M. 15, 689; 15, 721:

    sinu ex togā facto,

    Liv. 21, 18 fin. —Of the bag of a fishing-net:

    quando abiit rete pessum, tum adducit sinum (piscator),

    Plaut. Truc. 1, 1, 15; so Juv. 4, 41;

    and of a hunter's net,

    Mart. 13, 100; Grat. Cyn. 29;

    also of a spider's web,

    Plin. 11, 24, 28, § 82.—Of the bend or belly of a sail swollen by the wind:

    velorum plenos subtrahis ipse sinus,

    Prop. 3, 9 (4, 8), 30;

    and so with or without velum,

    Tib. 1, 3, 38; Verg. A. 3, 455; 5, 831; Ov. A. A. 3, 500; Luc. 6, 472; Sil. 7, 242; Quint. 10, 7, 23; 12, 10, 37 al.—Of hair, a curl, ringlet:

    ut fieret torto flexilis orbe sinus,

    Ov. Am. 1, 14, 26; id. A. A. 3, 148.— Of the curve of a reaping-hook:

    falcis ea pars, quae flectitur, sinus nominatur,

    Col. 4, 25, 1 sq. —Of bones, a sinus:

    umeri,

    Cels. 8, 1 med.; cf.

    ulceris,

    id. 7, 2 med.:

    suppurationis ferro recisae,

    Col. 6, 11, 1; Veg. 4, 9, 3.—
    II.
    In partic.
    A.
    The hanging fold of the upper part of the toga, about the breast, the bosom of a garment; also the bosom of a person; sometimes also the lap (= gremium, the predom. class. signif.; esp. freq. in a trop. sense).
    1.
    Lit.:

    est aliquid in amictu: quod ipsum aliquatenus temporum condicione mutatum est. Nam veteribus nulli sinus, perquam breves post illos fuerunt,

    Quint. 11, 3, 137; cf.

    decentissimus,

    id. 11, 3, 140 sq.:

    (Caesar moriens) sinistrā manu sinum ad ima crura deduxit, quo honestius caderet,

    Suet. Caes. 82 (for which, of the same:

    togam manu demisit,

    Val. Max. 4, 5, 6); Tib. 1, 6, 18:

    praetextae sinus,

    Suet. Vesp. 5:

    ne admissum quidem quemquam senatorum nisi solum et praetentato sinu,

    id. Aug. 35:

    ut conchas legerent galeasque et sinus replerent,

    id. Calig. 46:

    cedo mihi ex ipsius sinu litteras Syracusanorum,

    Cic. Verr. 2, 5, 57, § 147:

    aurum in sinu ejus invenerunt,

    Quint. 7, 1, 30:

    paternos In sinu ferens deos,

    Hor. C. 2, 18, 27:

    nuda genu, nodoque sinus collecta fluentis,

    Verg. A. 1, 320:

    et fluit effuso cui toga laxa sinu,

    Tib. 1, 6, 14; cf.:

    micat igneus ostro, Undantemque sinum nodis irrugat Iberis,

    Stat. Th. 4, 265:

    ad haec, quae a fortunā sparguntur, sinum expandit,

    eagerly embraces, grasps, Sen. Ep. 74, 6:

    aliquid velut magnum bonum intra sinum continere,

    id. Vit. Beat. 23, 3; cf.:

    sinum subducere alicui rei,

    to reject, id. Thyest. 430.—Prov.:

    sinu laxo (i. e. soluto) ferre aliquid,

    i. e. to be careless about a thing, Hor. S. 2, 3, 172. —
    b.
    Transf.
    (α).
    The purse, money, which was carried in the bosom of the toga (cf. supra, the passage, Quint. 7, 1, 30, and v. crumena; poet. and in post-Aug. prose):

    semper amatorum ponderat illa sinus,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 12:

    quo pretium condat, non habet ille sinum,

    Ov. Am. 1, 10, 18:

    aere sinus plenos urbe reportare, Col. poët. 10, 310: plurium sinum ac domum inplere,

    Sen. Ben. 6, 43, 1:

    qui etiam condemnationes in sinum vertisse dicuntur... praedam omnem in sinum contulit,

    into his purse, Lampr. Commod. 14 fin.:

    avaritiae,

    Juv. 1, 88.—Hence, M. Scaurus Marianis sodaliciis rapinarum provincialium sinus, the pocketer, i. e. the receiver, Plin. 36, 15, 24, § 116; cf. Tac. H. 2, 92 fin.; 4, 14.—
    (β).
    Poet., a garment, in gen.:

    Tyrio prodeat apta sinu,

    Tib. 1, 9, 72; 1, 6, 18:

    auratus,

    Ov. F. 2, 310:

    purpureus,

    id. ib. 5, 28:

    regalis,

    id. H. 13, 36; 5, 71; Stat. S. 2, 1, 133.—
    (γ).
    The bosom of a person:

    manum in sinum alicui Inserere,

    Ter. Heaut. 3, 3, 2:

    gelu rigentem colubram sinu fovit,

    Phaedr. 4, 17, 3:

    opposuit sinum Antonius stricto ferro,

    Tac. H. 3, 10:

    scortum in sinu consulis recubans,

    Liv. 39, 43:

    tangitur, et tacto concipit illa sinu, i. e. utero,

    Ov. F. 5, 256:

    usque metu micuere sinus, dum, etc.,

    id. H. 1, 45:

    horum in sinum omnia congerebant,

    Plin. Pan. 45.—
    2.
    Trop.
    a.
    The bosom, as in most other languages, for love, protection, asylum, etc. (usu. in the phrases in sinu esse, habere, etc.;

    syn. gremium): hic non amandus? hiccine non gestandus in sinu est?

    Ter. Ad. 4, 5, 75:

    iste vero sit in sinu semper et complexu meo,

    Cic. Fam. 14, 4, 3; cf.:

    postremum genus proprium est Catilinae, de ejus delectu, immo vero de complexu ejus ac sinu,

    id. Cat. 2, 10, 22:

    suo sinu complexuque aliquem recipere,

    id. Phil. 13, 4, 9; so (with complexus) id. ib. 2, 25, 61:

    (Pompeius), mihi crede, in sinu est,

    is very dear to me, id. Q. Fr. 2, 13, 1:

    Bibulum noli dimittere e sinu tuo,

    from your intimacy, id. ad Brut. 1, 7, 2:

    praesertim si in amici sinu defieas,

    on the bosom, Plin. Ep. 8, 16, 5:

    in hujus sinu indulgentiāque educatus,

    Tac. Agr. 4; so id. Or. 28; cf.: etsi commotus ingenio, simulationum tamen falsa in sinu avi perdidicerat, i. e. under the care or tuition, id. A. 6, 45 fin.:

    confugit in sinum tuum concussa respublica,

    i. e. into your arms, Plin. Pan. 6, 3; id. Ep. 8, 12, 1:

    optatum negotium sibi in sinum delatum esse dicebat,

    committed to his guardianship, care, Cic. Verr. 2, 1, 50, § 131; cf. Plin. Pan. 45, 2:

    respublica in Vespasiani sinum cessisset,

    Tac. H. 3, 69; 3, 19; Dig. 22, 3, 27:

    sinum praebere tam alte cadenti,

    protection, Sen. Ira, 3, 23, 6.—
    b.
    The interior, the inmost part of a thing:

    alii intra moenia atque in sinu urbis sunt hostes,

    in the midst, in the heart of the city, Sall. C. 52, 35:

    in urbe ac sinu cavendum hostem,

    Tac. H. 3, 38; Sil. 4, 34; 6, 652; Claud. Eutr. 2, 575:

    ut (hostis) fronte simul et sinu exciperetur,

    in the centre, Tac. A. 13, 40:

    in intimo sinu pacis,

    i. e. in the midst of a profound peace, Plin. Pan. 56, 4.—
    c.
    In sinu alicujus, in the power or possession of (postAug. and rare):

    opes Cremonensium in sinu praefectorum fore,

    Tac. H. 3, 19:

    omnem fortunam in sinu meo habui,

    Dig. 22, 3, 27.—
    d.
    A hiding-place, place of concealment: ut in sinu gaudeant, gloriose loqui desinunt, qs. in their bosoms (or, as we say, in their sleeve), i. e. in secret, Cic. Tusc. 3, 21, 51;

    so of secret joy,

    Tib. 4, 13, 8:

    in tacito cohibe gaudia clausa sinu,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 30; Sen. Ep. 105, 3; cf.

    also: plaudere in sinum,

    Tert. Pudic. 6: suum potius cubiculum ac sinum offerre contegendis quae, etc., the secrecy or concealment of her bed-chamber, Tac. A. 13, 13:

    abditis pecuniis per occultos aut ambitiosos sinus,

    i. e. in hidingplaces offered by obscurity or by high rank, id. H. 2, 92.—
    e.
    Sinus Abrahae, the place of the spirits of the just (eccl. Lat.):

    sinum Abrahae, regionem non caelestem, sublimiorem tamen Inferis,

    Tert. adv. Marc. 4, 34. —
    B.
    A bay, bight, gulf:

    ut primum ex alto sinus ab litore ad urbem inflectitur,

    Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; cf.:

    portus infusi in sinus oppidi,

    id. Rep. 3, 31, 43; 1, 3, 5; id. Imp. Pomp. 11, 31; id. Verr. 2, 5, 56, § 145; id. Att. 16, 6, 1; * Caes. B. C. 2, 32; Sall. J. 78, 2; Liv. 8, 24; Plin. 2, 43, 44, § 114 (Jahn, nivibus); Suet. Aug. 98; id. Tib. 16; Verg. A. 1, 243; 6, 132; Hor. C. 1, 33, 16; id. Epod. 10, 19.—
    2.
    Transf.
    (α).
    The land lying on a gulf, a point of land that helps to form it (perh. not ante-Aug.):

    segetibus in sinu Aenianum vastatis,

    Liv. 28, 5 Drak.:

    jam in sinum Maliacum venerat (with an army),

    id. 37, 6; Tac. A. 14, 9; id. H. 3, 66; id. Agr. 23; Plin. 6, 8, 8, § 23; Just. [p. 1710] 2, 4, 26; 24, 4, 3.—
    (β).
    A curve or fold in land, a basin, hollow, valley:

    Arpini terra campestri agro in ingentem sinum consedit,

    Liv. 30, 2, 12:

    subito dehiscit terra, et immenso sinu laxata patuit,

    Sen. Oedip. 582; id. Herc. Fur. 679; Plin. 2, 44, 44, § 115:

    jugum montis velut sinu quodam flexuque curvatum,

    Curt. 3, 4, 6:

    montium,

    id. 3, 9, 12.
    2.
    sīnus, i, m., v. sinum.

    Lewis & Short latin dictionary > sinus

  • 9 sinus

    1. sīnus, s. sinum.
    ————————
    2. sinus, ūs, m., die bauschige Rundung, Krümmung (konkr.), der Bausch, die Falte u. dgl., I) im allg., die Krümmung der Schlange, Cic. – des Winzermessers, Colum. – ossis, Cels. – der Haare, die Haarlocke, Haartracht, Ov. – des Kleides, die Falte, sinu ex toga facto, Liv. 21, 18, 13 (dazu Weißenb.). – die Vertiefung, der Bausch des Netzes, Plaut.; dah. meton. das Netz selbst, Iuven.: das Spinnengewebe, Plin. – das Bäuschchen des durch den Wind angeschwellten Segels, sinus implere secundos, Verg.: pleno pandere vela sinu, Ov.: coturnices vela incĭdunt et praeponderatis sinibus mergunt, Solin. – fronte simul et sinu excipi, von der Front und einem Bogen (indem der lange linke Flügel, soweit er den Feind überragte, sich auf dessen rechte Flanke warf), Tac. ann. 13, 40: deinde cedendo etiam sinum in medio dedit, bildete einen Bogen, Liv. 22, 47, 8. – II) insbes.: A) der Bausch des oberen Gewandes, der Busen, 1) eig.: a) übh. (der durch Gürten entstand), sinus fluentes, Verg.: sinus implere (floribus), Ov. – b) insbes. der Bausch der Toga (der entstand, wenn die Toga um den linken Arm geschlagen u. mit ihm zusammengenommen wurde, so daß man in diesem Winkel, wie in einer Tasche, allerhand tragen u. verbergen konnte); dann der unter diesem Faltenwurfe befindliche Teil des Leibes, der Busen, die Brust,
    ————
    manum inferre alci in sinum, Ter.: litteras in sinu ponere (stecken), Liv. epit.: cedo litteras ex ipsius sinu, Cic.: in sinu consulis recubare, Liv.: gaudere in sinu, sich im stillen freuen, s. gaudeo no. I, B, 1: metu micuere sinus, Ov.: sinus meos fugit, flieht meine Umarmung, Prop.: excusserunt illi patrem et aurum in sinu eius (in s.B., in seiner Tasche) invenerunt, Quint.: in horum sinus congerebant omnia, in ihren Schoß schütteten sie alle Gaben, Plin. pan.: optatum negotium sibi in sinum delatum esse dicebat, sei ihm in den Schoß gefallen (= gegen Erwarten zuteil geworden), Cic. – sinus ponderat, sie untersucht die Taschen, Prop.: praedam omnem in sinum contulit, machte er sich in seine Tasche, nahm er für sich, Lampr.: rapinarom provincialium sinus, gleichs. Einsäckler = Hehler Plin.: abditis pecuniis per occultos aut ambitiosos sinus, indem sie ihr Geld in den Säckeln niedriger oder hochgestellter Personen niederlegten, Tac. – 2) meton., das Kleid, indue regales sinus, Ov.: Tyrio prodeat apta sinu, Prop.: herbas imitante sinu, Stat. – 3) bildl.: a) wie unser Schoß, Busen, von zärtlicher Liebe, zärtlichem Umgang, liebevollem Schutz usw., in sinu est meo, ist mein Schoßkind, Cic.: in sinu est, neque ego discingor, sitzt mir im Schoße u. ich lasse ihn nicht fallen, Cic.: in sinu gestare, sehr lieb u. wert haben, Cic.: calumniatores ex sinu suo (aus der Zahl seiner Vertrauten)
    ————
    apponere, Cic.: cubiculum ac sinum (ihr Vertrauen) offere, Tac.: in sinu amici deflere, Plin. ep.: in sinu avi falsa perdidicerat, Tac.: Bibulum noli dimittere ex sinu tuo, Cic.: alqm e sinu gremioque patriae abstrahere, Cic.: sinum praebere tam alte cadenti, liebevollen (freundschaftlichen) Schutz bieten, Sen. de ira 3, 23, 6. – b) das Innerste, in sinu urbis sunt hostes, Sall.: in intimo sinu pacis, Plin. pan. – c) gleichs. tiefer Schoß, Tiefe, non enim fecimus altos nimis et obscuros in his rebus quaestionum sinus, ich habe mich bei diesen Untersuchungen nicht in die verborgensten Tiefen verstiegen, Gell. praef. § 13. – d) der Busen od. Schoß = der Zufluchtsort, confugit in sinum tuum res publica, Plin. pan.: res publica in Vespasiani sinum cessisset, Tac. – e) = Gewalt, Macht, opes in sinu praefectorum fore, Tac.: in sinu meo habui, ICt. – B) der Meerbusen, die Bucht, der Golf, a) eig., oppidi, Cic.: maritimus, Cic.: naves ex portu sinuque adversariorum abducere, Caes. – b) meton. = das am Meerbusen liegende Land, die Landspitze, Liv. u.a.; s. Drak. Liv. 28, 5, 15. – C) der Kessel, Schlund der Erde, Arpini terra campestri agro in ingentem sinum consedit, Liv. 30, 2, 12: u. so Sen. Oed. 582 (595); Herc. fur. 679 (683). – Abl. sino, Iordan. Get. 2, 10 u. 29, 148: Dat. u. Abl. Plur. immer sinibus, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 557. – Nbf. sinua, wov. Akk. Plur. sinuas, Itala act. apost.
    ————
    17, 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sinus

  • 10 sinus [2]

    2. sinus, ūs, m., die bauschige Rundung, Krümmung (konkr.), der Bausch, die Falte u. dgl., I) im allg., die Krümmung der Schlange, Cic. – des Winzermessers, Colum. – ossis, Cels. – der Haare, die Haarlocke, Haartracht, Ov. – des Kleides, die Falte, sinu ex toga facto, Liv. 21, 18, 13 (dazu Weißenb.). – die Vertiefung, der Bausch des Netzes, Plaut.; dah. meton. das Netz selbst, Iuven.: das Spinnengewebe, Plin. – das Bäuschchen des durch den Wind angeschwellten Segels, sinus implere secundos, Verg.: pleno pandere vela sinu, Ov.: coturnices vela incĭdunt et praeponderatis sinibus mergunt, Solin. – fronte simul et sinu excipi, von der Front und einem Bogen (indem der lange linke Flügel, soweit er den Feind überragte, sich auf dessen rechte Flanke warf), Tac. ann. 13, 40: deinde cedendo etiam sinum in medio dedit, bildete einen Bogen, Liv. 22, 47, 8. – II) insbes.: A) der Bausch des oberen Gewandes, der Busen, 1) eig.: a) übh. (der durch Gürten entstand), sinus fluentes, Verg.: sinus implere (floribus), Ov. – b) insbes. der Bausch der Toga (der entstand, wenn die Toga um den linken Arm geschlagen u. mit ihm zusammengenommen wurde, so daß man in diesem Winkel, wie in einer Tasche, allerhand tragen u. verbergen konnte); dann der unter diesem Faltenwurfe befindliche Teil des Leibes, der Busen, die Brust, manum inferre alci in sinum, Ter.: litteras in sinu ponere (stecken), Liv. epit.: cedo litteras ex ipsius sinu, Cic.: in sinu consulis recubare, Liv.: gaudere in sinu, sich im stillen freuen, s. gaudeono. I, B, 1: metu micuere sinus, Ov.: sinus meos fugit, flieht meine Umarmung, Prop.: excusserunt illi patrem et aurum in sinu eius (in s.B., in seiner Tasche) invenerunt, Quint.: in horum sinus congerebant omnia, in ihren Schoß schütteten sie alle Gaben, Plin. pan.: optatum negotium sibi in sinum delatum esse dicebat, sei ihm in den Schoß gefallen (= gegen Erwarten zuteil geworden), Cic. – sinus ponderat, sie untersucht die Taschen, Prop.: praedam omnem in sinum contulit, machte er sich in seine Tasche, nahm er für sich, Lampr.: rapinarom provincialium sinus, gleichs. Einsäckler = Hehler Plin.: abditis pecuniis per occultos aut ambitiosos sinus, indem sie ihr Geld in den Säckeln niedriger oder hochgestellter Personen niederlegten, Tac. – 2) meton., das Kleid, indue regales sinus, Ov.: Tyrio prodeat apta sinu, Prop.: herbas imitante sinu, Stat. – 3) bildl.: a) wie unser Schoß, Busen, von zärtlicher Liebe, zärtlichem Umgang, liebevollem Schutz usw., in sinu est meo, ist mein Schoßkind, Cic.: in sinu est, neque ego discingor, sitzt mir im Schoße u. ich lasse ihn nicht fallen, Cic.: in sinu gestare, sehr lieb u. wert haben, Cic.: calumniatores ex sinu suo (aus der Zahl seiner Vertrauten) apponere, Cic.: cubiculum ac sinum (ihr Vertrauen) offere, Tac.: in sinu amici deflere, Plin. ep.: in sinu avi falsa perdidicerat, Tac.: Bibulum noli dimittere ex sinu tuo, Cic.: alqm e sinu gremioque patriae abstrahere, Cic.: sinum praebere tam alte cadenti, liebevollen (freundschaftlichen) Schutz bieten, Sen. de ira 3, 23, 6. – b) das Innerste, in sinu urbis sunt hostes, Sall.: in intimo sinu pacis, Plin. pan. – c) gleichs. tiefer Schoß, Tiefe, non enim fecimus altos nimis et obscuros in his rebus quaestionum sinus, ich habe mich bei diesen Untersuchungen nicht in die verborgensten Tiefen verstiegen, Gell. praef. § 13. – d) der Busen od. Schoß = der Zufluchtsort, confugit in sinum tuum res publica, Plin. pan.: res publica in Vespasiani sinum cessisset, Tac. – e) = Gewalt, Macht, opes in sinu praefectorum fore, Tac.: in sinu meo habui, ICt. – B) der Meerbusen, die Bucht, der Golf, a) eig., oppidi, Cic.: maritimus, Cic.: naves ex portu sinuque adversariorum abducere, Caes. – b) meton. = das am Meerbusen liegende Land, die Landspitze, Liv. u.a.; s. Drak. Liv. 28, 5, 15. – C) der Kessel, Schlund der Erde, Arpini terra campestri agro in ingentem sinum consedit, Liv. 30, 2, 12: u. so Sen. Oed. 582 (595); Herc. fur. 679 (683). – / Abl. sino, Iordan. Get. 2, 10 u. 29, 148: Dat. u. Abl. Plur. immer sinibus, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 557. – Nbf. sinua, wov. Akk. Plur. sinuas, Itala act. apost. 17, 20.

    lateinisch-deutsches > sinus [2]

  • 11 sinus

    I sīnus, ī m. Pl = sinum II sinus, ūs m.
    1)
    а) изогнутость, кривизна (falcis Col; nubium Sen); изгиб, извив (draconis Poëta ap. C; serpentis O)
    б) выпуклость, вздутие ( velorum Prp)
    поэт. парус (sinūs implere secundos V; totos pandere sinūs J); вьющаяся прядь, завиток, локон ( comarum O)
    aliquid in sinum conferre Lampr — присвоить себе что-л.
    in sinum alicujus demandare Pt — отдавать кому-л. на хранение
    in sinum suum spuere Ptплюнуть себе за пазуху ( для того, чтобы отвратить гнев Немесиды за гордые слова)
    3) одежда, платье (induere regales sinūs O; manum demittere in sinum Pt); сеть звероловная M или рыболовная J
    4)
    а) грудь, лоно, объятия (sinu fovere aliquem Prp; in sinu philosophiae compelli C)
    5) нежная любовь, забота
    in sinu alicujus esse C — быть чьим-л. любимцем
    homines ex (или de) sinu alicujus C — чьё-л. ближайшее окружение или чьи-л. закадычные друзья
    6) защита, опека ( aliquem sinu suo recipere C)
    7) глубина, недра ( alti et obscuri quaestionum sinūs AG): середина, средоточие, центр
    8) власть, распоряжение (opes in sinu alicujus est T; res publica in sinum Vespasiani cessit T)
    10) залив, бухта ( naves ex sinu abducere Cs); побережье залива (s. Campaniae T)
    11) круг, кольцо ( sinūs terrarum T)
    12) впадина, ущелье, пропасть (s. montium QC; terra in ingentem sinum consedit L)

    Латинско-русский словарь > sinus

  • 12 sinus [1]

    1. sīnus, s. sīnum.

    lateinisch-deutsches > sinus [1]

  • 13 sinus

    - us s m 4
    sinus, golfe, baie

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > sinus

  • 14 sinus

    1) драпировка (1. 4 C, 11, 40). 2) внутрь, самая средина:in sinu patriae manere (1. 122 C. Th. 12, 1); также = защuma, опека (1. 27 D. 22, 3. 1. 16 § 3 D. 40, 9). 3) убежище, приют: furanti sinum praebere (1. 6 § 2 D. 48, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > sinus

  • 15 sinus

    us, m четвёртое склонение пазуха, синус

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > sinus

  • 16 sinus

    curve, fold, bend / pocket, lap / bay, gulf / inner feeling, secret heart.

    Latin-English dictionary of medieval > sinus

  • 17 sinus

    , us m
    пазуха, пещера, синус

    Latin-Russian dictionary > sinus

  • 18 sinus

    , us m
      1) изгиб, впадина;
      2) пазуха, грудь;
      3) бухта;
      4) убежище

    Dictionary Latin-Russian new > sinus

  • 19 Codanus sinus

    Codānus sinus, die Ostsee mit den dänischen Inseln, Mela 3, 3, 4 u. 3, 6, 7 (3. § 31 u. § 54).

    lateinisch-deutsches > Codanus sinus

  • 20 Maliacus sinus

    Māliacus sinus (κόλπος Μαλιακός), Meerbusen im Südwesten Thessaliens, Euböa gegenüber, j. Golf von Zeitun od. Zeituni, Liv. 27, 30, 3. Mela 2, 3, 6 (2. § 45): u. das an dem Meerbusen liegende Land, Liv. 36, 11, 7 u. 36, 14, 12. – Dav.: a) Māliēnsis, e, maliensisch, ager, Liv. 42, 40, 6. – b) Mālius, a, um, malisch, Catull. 68, 54.

    lateinisch-deutsches > Maliacus sinus

См. также в других словарях:

  • sinus — 1. (si nus ) s. m. 1°   En géométrie, le sinus d un arc ou d un angle est la perpendiculaire abaissée d une extrémité de l arc sur le diamètre qui passe par l autre extrémité. •   Il est indubitable, et en cela Descartes mérite un coup d… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Sinus — may refer to:In anatomy, where a sinus is a sac or cavity in any organ or tissue: *Sinus (anatomy), description of the general term *Anal sinuses, the furrows which separate the columns in the rectum *Paranasal sinuses, air cavities in the… …   Wikipedia

  • SINUS — Veteribus quod inter brachia ad summum pectus intercipitur, dictum est i vide supra Gremium, unde et recessus littorum, in quos se mare insinuat, Sinus; et Sinum vestium vocavêre, quodcumque partem illam corporis regeret, Tunicae, Togae,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sinus — Sm (eine trigonometrische Funktion) per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. sinus Krümmung ; dieses übersetzt arab. ǧaib, das aber in der mathematischen Bedeutung auf ein anderes Wort zurückgeht (ai. jīvā Bogensehne ).… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Sinus — Si nus, n.; pl. L. {Sinus}, E. {Sinuses}. [L., a bent surface, a curve, the folds or bosom of a garment, etc., a bay. Cf. {Sine}, n.] 1. An opening; a hollow; a bending. [1913 Webster] 2. A bay of the sea; a recess in the shore. [1913 Webster] 3 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sinus — Si nus, n.; pl. L. {Sinus}, E. {Sinuses}. [L., a bent surface, a curve, the folds or bosom of a garment, etc., a bay. Cf. {Sine}, n.] 1. An opening; a hollow; a bending. [1913 Webster] 2. A bay of the sea; a recess in the shore. [1913 Webster] 3 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sinus — 1590s, abscess, sore, from M.L. sinus, from L. sinus bend, fold, curve. Meaning hollow curve or cavity in the body is attested from 1670s. Sinusitis inflammation of a sinus is recorded from 1896 …   Etymology dictionary

  • Sinus — eines Winkels φ ist in einem rechtwinkligen Dreieck, das den Winkel φ besitzt, das Verhältnis der gegenüberliegenden Kathete zur Hypotenuse. Die Sinusfunktion ist die Umkehrung des Integrals Dieselbe hat die Periode 2π, und… …   Lexikon der gesamten Technik

  • sinus — sínus m DEFINICIJA 1. anat. a. polukružna koštana šupljina prevučena sluznicom [paranazalni sinusi; upala sinusa] b. izbočenja ili proširenja šupljih organa c. (mn) vezivni kanali smješteni između dva lista tvrde moždine 2. mat. trigonometrijska… …   Hrvatski jezični portal

  • sinus — m. anat. Seno. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • sinus — has the plural form sinuses. In Latin the plural is sinus, not sini …   Modern English usage

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»