Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

RESINA

  • 1 resina

    rēsīna, ae, f. (ῥητίνη), das Harz, Cato, Cels. u.a.: vinum resinā conditum, Plin. 23, 46: vinum, quod resinā conditum sit, Cels. 4, 12 (5). p. 137, 15 D. (vgl. resinatus): resinam ac picem calfactare, Capit. Pert. 8, 5: Plur., pices resinaequae, Arten von Pech u. Harz, Plin. 16, 56. – als lindernde Salbe, tollite resinam ad dolorem eius, Vulg. Ierem. 51, 8.

    lateinisch-deutsches > resina

  • 2 resina

    resina, ae, f. résine.
    * * *
    resina, ae, f. résine.
    * * *
        Resina, resinae, pen. prod. Plin. Une humeur coulant principalement du pin et d'autres arbres, Resine.

    Dictionarium latinogallicum > resina

  • 3 resina

    rēsīna, ae, f. (ῥητίνη), das Harz, Cato, Cels. u.a.: vinum resinā conditum, Plin. 23, 46: vinum, quod resinā conditum sit, Cels. 4, 12 (5). p. 137, 15 D. (vgl. resinatus): resinam ac picem calfactare, Capit. Pert. 8, 5: Plur., pices resinaequae, Arten von Pech u. Harz, Plin. 16, 56. – als lindernde Salbe, tollite resinam ad dolorem eius, Vulg. Ierem. 51, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resina

  • 4 resina

    rēsīna, ae, f. [perh. kindr. with rhêtinê], resin, rosin, Auct. B. Hisp. 33; Plin. 16, 11, 22, § 53; 24, 6, 19, § 28; 24, 6, 22, § 32; Cato, R. R. 23, 3; Pall. 3, 25, 23; Mart. 3, 74, 4; 12, 32, 21:

    vinum quod resinā conditum est,

    Cels. 4, 5, 29:

    resina terebintha,

    turpentine, Col. 12, 20, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > resina

  • 5 resina

    rēsīna, ae f. (греч.)
    смола, камедь Pl Cato, CC etc.

    Латинско-русский словарь > resina

  • 6 resina

    s f 1
    résine

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > resina

  • 7 resina

    resin (solid/liquid); (product secreted by various trees)

    Latin-English dictionary > resina

  • 8 terebinthinus

    terebinthinus, a, um (τερεβίνθινος), von dem Terpentinbaume, resina, Cels. u. Plin. (u. resina terebintina [so!], Pelagon. u. Veget.): tabula, Petron.: synk. terbentinus, Veget. mul. 3, 54, 4 (wo terb. resina).

    lateinisch-deutsches > terebinthinus

  • 9 terebinthinus

    terebinthinus, a, um (τερεβίνθινος), von dem Terpentinbaume, resina, Cels. u. Plin. (u. resina terebintina [so!], Pelagon. u. Veget.): tabula, Petron.: synk. terbentinus, Veget. mul. 3, 54, 4 (wo terb. resina).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > terebinthinus

  • 10 Colophon [1]

    1. Colophōn, ōnis, Akk. ōnem u. ōna, f. (Κολοφῶν), eine der bedeutenderen ionischen Zwölfstädte an der Küste Lydiens, deren Einwohner später Lysimachus in Ephesus ansiedelte, mit dem dazu gehörigen (später ebenf. Kolophon gen.) Hafenort Notium u. dem berühmten Tempel u. Orakel des Apollo Clarius in der Nähe, Geburtsort des Mimnermus, ausgezeichnet durch Seemacht u. durch seine stets siegreiche Reiterei, berühmt durch das noch heute Kolophonium genannte Harz, j. Ruinen beim Flecken Chilli od. Zille, Hor. ep. 1, 11, 3. Liv. 37, 26, 5 sqq.: griech. Akk. -ona, Vell. 1, 4, 3. Tac. ann. 2, 54. – spät. Nbf. Colophōna, ae, f., Dict. Cret. 1, 17. p. 13, 28 M. Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 83. – Dav.: A) Colophōniacus, a, um, kolophonisch, Homerus, Ps. Verg. cir. 64: resina (s. no. B), Cels. 5, 19, 11 u. 17. – B) Colophōnius, a, um (Κολοφώνιος), kolophonisch, aus Kolophon, oppidum, Liv.: resina C., Cels. u. Plin., u. subst. bl. colophōnia, ae, f., Scrib., Kolophonium, Geigenharz od. -wachs (Κολοφωνία sc. ῥητίνη): Plur. subst., Colophōniī, ōrum, m. (Κολοφώνιοι), die Einw. von Kolophon, die Kolophonier, Col. u. Liv.

    lateinisch-deutsches > Colophon [1]

  • 11 pituinus

    pituinus u. pityinus, a, um (πιτύϊνος), von Fichten, Fichten-, resina pituina, Scrib. Larg. 202 u. 205. Veget. mul. 6, 28, 18: resina pityina, Marc. Emp. 36.

    lateinisch-deutsches > pituinus

  • 12 resinatus

    rēsīnātus, a, um (resina), mit Harz versehen; dah. I) mit Harz bestrichen, iuventus (um die Haare wegzubringen u. die Haut glatt zu machen), Iuven. 8, 114. – II) mit Harz gewürzt, -schmackhaft gemacht (da die Alten Harz in die Weinfässer hängten, um den Wein dadurch zu verbessern), vinum, Cels. 2, 24 u. 28; 2, 30. Plin. 23, 46. Mart. 3, 77, 8. Vgl. resina.

    lateinisch-deutsches > resinatus

  • 13 resinaceus

    rēsīnācĕus, a, um [resina] Plin. résineux.
    * * *
    rēsīnācĕus, a, um [resina] Plin. résineux.
    * * *
        Resinaceus, Adiectiuum. Plin. Resemblant à resine.

    Dictionarium latinogallicum > resinaceus

  • 14 resinatus

    rēsīnātus, a, um [resina] [st2]1 [-] préparé avec de la résine. [st2]2 [-] Juv. épilé au moyen de la résine.
    * * *
    rēsīnātus, a, um [resina] [st2]1 [-] préparé avec de la résine. [st2]2 [-] Juv. épilé au moyen de la résine.
    * * *
        Resinatus, Aliud adiectiuum. Iuuenal. Frotté de resine, Oingt de resine.
    \
        Resinatum vinum. Plin. Dedens lequel il y a de la resine meslee.

    Dictionarium latinogallicum > resinatus

  • 15 resinosus

    rēsīnōsus, a, um [resina] [st2]1 [-] Col. mélangé de résine. [st2]2 [-] Juv. de résine.    - resinosus odor, Plin.: odeur de résine.
    * * *
    rēsīnōsus, a, um [resina] [st2]1 [-] Col. mélangé de résine. [st2]2 [-] Juv. de résine.    - resinosus odor, Plin.: odeur de résine.
    * * *
        Resinosus, pen. prod. Similiter adiectiuum. Plin. Resineux, Dont il sort force resine.

    Dictionarium latinogallicum > resinosus

  • 16 Colophon

    1. Colophōn, ōnis, Akk. ōnem u. ōna, f. (Κολοφῶν), eine der bedeutenderen ionischen Zwölfstädte an der Küste Lydiens, deren Einwohner später Lysimachus in Ephesus ansiedelte, mit dem dazu gehörigen (später ebenf. Kolophon gen.) Hafenort Notium u. dem berühmten Tempel u. Orakel des Apollo Clarius in der Nähe, Geburtsort des Mimnermus, ausgezeichnet durch Seemacht u. durch seine stets siegreiche Reiterei, berühmt durch das noch heute Kolophonium genannte Harz, j. Ruinen beim Flecken Chilli od. Zille, Hor. ep. 1, 11, 3. Liv. 37, 26, 5 sqq.: griech. Akk. -ona, Vell. 1, 4, 3. Tac. ann. 2, 54. – spät. Nbf. Colophōna, ae, f., Dict. Cret. 1, 17. p. 13, 28 M. Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 83. – Dav.: A) Colophōniacus, a, um, kolophonisch, Homerus, Ps. Verg. cir. 64: resina (s. no. B), Cels. 5, 19, 11 u. 17. – B) Colophōnius, a, um (Κολοφώνιος), kolophonisch, aus Kolophon, oppidum, Liv.: resina C., Cels. u. Plin., u. subst. bl. colophōnia, ae, f., Scrib., Kolophonium, Geigenharz od. -wachs (Κολοφωνία sc. ῥητίνη): Plur. subst., Colophōniī, ōrum, m. (Κολοφώνιοι), die Einw. von Kolophon, die Kolophonier, Col. u. Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Colophon

  • 17 pituinus

    pituinus u. pityinus, a, um (πιτύϊνος), von Fichten, Fichten-, resina pituina, Scrib. Larg. 202 u. 205. Veget. mul. 6, 28, 18: resina pityina, Marc. Emp. 36.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pituinus

  • 18 resinatus

    rēsīnātus, a, um (resina), mit Harz versehen; dah. I) mit Harz bestrichen, iuventus (um die Haare wegzubringen u. die Haut glatt zu machen), Iuven. 8, 114. – II) mit Harz gewürzt, -schmackhaft gemacht (da die Alten Harz in die Weinfässer hängten, um den Wein dadurch zu verbessern), vinum, Cels. 2, 24 u. 28; 2, 30. Plin. 23, 46. Mart. 3, 77, 8. Vgl. resina.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resinatus

  • 19 pituinus

    pĭtŭĭnus ( pĭtyĭnus), a, um, adj., = pituinos, of or from pines, pine- (postclass.):

    resina,

    Scrib. Comp. 202; 205; Veg. Vet. 4, 28;

    acc. to the Gr. orthog., resina pityina,

    Marc. Emp. 36.

    Lewis & Short latin dictionary > pituinus

  • 20 cadialis

    Латинско-русский словарь > cadialis

См. также в других словарях:

  • Resina — Saltar a navegación, búsqueda Resina englobando a un insecto. La resina es cualquiera de las sustancias de secreción de las plantas con aspecto y propiedades más o menos análogas a las de los productos así denominados. Del latín resina. Se puede… …   Wikipedia Español

  • RESINA — ut eliciatur, τὴν πέυκην, i. e. piceam, in cortice vulnerari et corticem ipsum auferri, ait Theophrastus; quô factô ςυῤῥεῖ εἰς τὸ ἕλκωμα τοῦτο πλείων ἡ ὑγρότης, confluit in vulneus abundantior humiditas: at in abiete et pinu lignum etiam ipsum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • resina — s. f. 1. Matéria viscosa que mana de certos vegetais e em especial do pinheiro. 2. Substância análoga de procedência animal. • adj. s. m. 3.  [Brasil] Indivíduo teimoso, birrento. 4. resina sintética: produto artificial dotado de propriedades… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • resina — / rɛzina/ s.f. [dal lat. resīna (con spostamento d accento), che prob. risale, come il gr. rhētíē, a una lingua preindoeuropea]. (bot.) [sostanza naturale secreta da varie piante, spec. conifere] ▶◀ (ant.) ragia …   Enciclopedia Italiana

  • resina — sustantivo femenino 1. Sustancia vegetal, amarilla o transparente, muy pegajosa: Me he llenado las manos de resina al apoyarme en el pino. 2. Área: química Sustancia sólida o de consistencia pastosa, que se obtiene artificialmente a partir de… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • resina — (Del lat. resīna). f. Sustancia sólida o de consistencia pastosa, insoluble en el agua, soluble en el alcohol y en los aceites esenciales, y capaz de arder en contacto con el aire, obtenida naturalmente como producto que fluye de varias plantas …   Diccionario de la lengua española

  • Resīna — Resīna, Harz; R. aloës, s.u. Aloe etc.; R. cedri, so v.w. Cedercidrin, s. Ceder. R. elastica, so v.w. Kautschuk. R. Guineae novae, s.u. Canarium, etc. Daher Refiniren (Harzen), in den Wein ein Stück Harz hängen, um ihm einen pikantern Geschmack… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Resĭna — Resĭna, Marktflecken in der neapolitanischen Provinz Neapel, am Golf von Neapel u. am Fuße des Vesuv, sowie an der Eisenbahn von Neapel nach Castellamare; Palast della Favorita des Prinzen[60] von Salerno; 9000 Ew. R. steht zum Theil auf… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Resīna — Resīna, Stadt in der ital. Provinz und dem Kreise Neapel, am Golf von Neapel, südwestlich vom Vesuv, an der elektrischen Straßen und Pferdebahn von Neapel nach Torre del Greco und der von Neapel auf den Vesuv führenden Straße gelegen, hängt mit… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Resĭna — (lat.), Harz; R. Draconis, Drachenblut; R. elastica, Kautschuk; R. Guajaci, Guajakharz; R. Jalapae, Jalappenharz; R. Pini (burgundica), Fichtenharz; R. Scammoniae, Skammoniaharz …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Resina — Resĭna, Stadt in der ital. Prov. Neapel, am Golf von Neapel und Fuße des Vesuvs, (1901) 19.766 E., zum Teil über dem verschütteten Herkulanum erbaut …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»