-
1 Moab
Mōāb, f. indecl., die Berggegend am östl. Ufer des Toten Meeres von Zoar bis zum Fluß Arnon, Vulg. genes. 36, 35 u.a.: vastata est Moab, Vulg. genes. 48, 15 u. 20. – Dav.: A) Mōābītēs, ae, m., der Moabiter, Vulg. 1. chron. 11, 46: Plur. Mōābītae, ārum, m. (Μωαβιται), die Bewohner des Landes Moab, die Moabiter, Vulg. genes. 19, 37 u.a. – B) Mōābītis, idis, f. (Μωαβιτις), moabitisch, gens, Prud. ham. 778: regio, das Land der Moabiter, Vulg. Ruth 1, 1 u.a. – subst. die Moabiterin, Vulg. Ruth 1, 22 u.a.
-
2 Moab
Mōāb, f. indecl., die Berggegend am östl. Ufer des Toten Meeres von Zoar bis zum Fluß Arnon, Vulg. genes. 36, 35 u.a.: vastata est Moab, Vulg. genes. 48, 15 u. 20. – Dav.: A) Mōābītēs, ae, m., der Moabiter, Vulg. 1. chron. 11, 46: Plur. Mōābītae, ārum, m. (Μωαβιται), die Bewohner des Landes Moab, die Moabiter, Vulg. genes. 19, 37 u.a. – B) Mōābītis, idis, f. (Μωαβιτις), moabitisch, gens, Prud. ham. 778: regio, das Land der Moabiter, Vulg. Ruth 1, 1 u.a. – subst. die Moabiterin, Vulg. Ruth 1, 22 u.a. -
3 Moab
Mōab, f. indecl., the mountainous region on the eastern coast of the Dead Sea, extending from Zoar to the river Arnon, Vulg. Gen. 36, 35; 48, 15 and 20, etc.—Hence,A.Mōăbītēs, ae, m., an inhabitant of Moab, a Moabite, Vulg. 1 Chron. 11, 46.— Plur.: Moabitae (= Môabitai), the Moabites, Vulg. Gen. 19, 37 et saep.—B.Mōăbītis, tĭdis, f. (Môabitis).1.Moabite (sc. regio), the land of the Moabites, Moab, Vulg. Ruth, 1, 1.—2.Subst., a Moabitish woman, Vulg. Ruth, 1, 22. -
4 Moabites
Mōab, f. indecl., the mountainous region on the eastern coast of the Dead Sea, extending from Zoar to the river Arnon, Vulg. Gen. 36, 35; 48, 15 and 20, etc.—Hence,A.Mōăbītēs, ae, m., an inhabitant of Moab, a Moabite, Vulg. 1 Chron. 11, 46.— Plur.: Moabitae (= Môabitai), the Moabites, Vulg. Gen. 19, 37 et saep.—B.Mōăbītis, tĭdis, f. (Môabitis).1.Moabite (sc. regio), the land of the Moabites, Moab, Vulg. Ruth, 1, 1.—2.Subst., a Moabitish woman, Vulg. Ruth, 1, 22. -
5 Moabitis
Mōab, f. indecl., the mountainous region on the eastern coast of the Dead Sea, extending from Zoar to the river Arnon, Vulg. Gen. 36, 35; 48, 15 and 20, etc.—Hence,A.Mōăbītēs, ae, m., an inhabitant of Moab, a Moabite, Vulg. 1 Chron. 11, 46.— Plur.: Moabitae (= Môabitai), the Moabites, Vulg. Gen. 19, 37 et saep.—B.Mōăbītis, tĭdis, f. (Môabitis).1.Moabite (sc. regio), the land of the Moabites, Moab, Vulg. Ruth, 1, 1.—2.Subst., a Moabitish woman, Vulg. Ruth, 1, 22. -
6 buccella
buccella (bucella, buccilla, bucilla), ae, f. (Demin. v. bucca), I) ein kleiner Mundbissen, Mart. 6, 75, 3. Vulg. Ruth 2, 14 u.a. Apic. 7, 278. 294. 302; 8, 359: buccella panis, Vulg. genes. 18, 5 u.a.: reliquiae (panium) atque buccellae, Ps. Cypr. de rebapt. 8: de pane cocto candido bucellae, Anthim. 75. – II) ein kleines, unter die Armen verteiltes Brot, Cod. Theod. 14, 17, 5. – / Die Form bucella (auch bucilla) od. bucela ist fast überall die der besten Hdschrn.; auch die Glossen haben neben buccella die Formen bucella u. bucilla; aber Not. Tir. 78, 32 buccilla.
-
7 congratulor
congrātulor, ātus sum, āri, beglückwünschen, seinen Glückwunsch darbringen, absol., Plaut. Men. 129 (Vulg. u. Brix). Gell. 12, 1, 4. Vulg. 2. Sam. 8, 10. – m. Dat. pers. wem? Hieron. vir. ill. 38. p. 32, 2 Herd. Vulg. Ruth 4, 17 u.a.: alci ob alqd, Porc. Latro decl. in Catil. 36: alci de alqa, Vulg. Tob. 11, 20. – m. folg. Acc., libertatem concordiamque civitati restitutam, Liv. 3, 54, 7. – congr. cum alqo m. folg. quod (daß), Ambros. epist. 7, 2.
-
8 conspondeo
cōn-spondeo, spondī, spōnsum, ēre, sich gegenseitig feierlich angeloben, conspondisse, SC. de Bacch.: consponsi, Naev. com. fr.: consponsa factio, Apul.: foedus consponsum, Auson. – Partiz. subst., cōnspōnsa, ae, f., die Verlobte, Vulg. Ruth 1, 15 (auch angeführt bei Ambros. in Luc. 3. § 31). – / Archaist. cōnspōsi = consponsores, Paul. ex Fest. 41, 14.
-
9 gerulus
gerulus, a, um (gero), I) tragend, subst., der Träger, die Trägerin, a) m., Plaut., Hor., Suet. u.a.: ger. lecticae, Schol. Iuven. 6, 477: geruli litterarum, Briefboten, Sidon. epist. 2, 11, 2. – b) f., die Trägerin, das Kindermädchen, Apul. met. 6, 4. Vulg. Ruth 4, 16. Tertul. de anim. 46: v. den eintragenden Bienen, Plin. 11, 24. – c) n., cornua potuum gerula, Solin. 20. § 5. – II) der etw. zu vollbringen bestimmt ist, der Vollbringer, Paul. ex Fest. 95, 10; vgl. Gloss. ›gerulus, ἀχθοφόρος, ἀνύτης, διοικητής‹ u. ›geruli, πρακτηρες‹.
-
10 buccella
buccella (bucella, buccilla, bucilla), ae, f. (Demin. v. bucca), I) ein kleiner Mundbissen, Mart. 6, 75, 3. Vulg. Ruth 2, 14 u.a. Apic. 7, 278. 294. 302; 8, 359: buccella panis, Vulg. genes. 18, 5 u.a.: reliquiae (panium) atque buccellae, Ps. Cypr. de rebapt. 8: de pane cocto candido bucellae, Anthim. 75. – II) ein kleines, unter die Armen verteiltes Brot, Cod. Theod. 14, 17, 5. – ⇒ Die Form bucella (auch bucilla) od. bucela ist fast überall die der besten Hdschrn.; auch die Glossen haben neben buccella die Formen bucella u. bucilla; aber Not. Tir. 78, 32 buccilla.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > buccella
-
11 congratulor
congrātulor, ātus sum, āri, beglückwünschen, seinen Glückwunsch darbringen, absol., Plaut. Men. 129 (Vulg. u. Brix). Gell. 12, 1, 4. Vulg. 2. Sam. 8, 10. – m. Dat. pers. wem? Hieron. vir. ill. 38. p. 32, 2 Herd. Vulg. Ruth 4, 17 u.a.: alci ob alqd, Porc. Latro decl. in Catil. 36: alci de alqa, Vulg. Tob. 11, 20. – m. folg. Acc., libertatem concordiamque civitati restitutam, Liv. 3, 54, 7. – congr. cum alqo m. folg. quod (daß), Ambros. epist. 7, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congratulor
-
12 conspondeo
cōn-spondeo, spondī, spōnsum, ēre, sich gegenseitig feierlich angeloben, conspondisse, SC. de Bacch.: consponsi, Naev. com. fr.: consponsa factio, Apul.: foedus consponsum, Auson. – Partiz. subst., cōnspōnsa, ae, f., die Verlobte, Vulg. Ruth 1, 15 (auch angeführt bei Ambros. in Luc. 3. § 31). – ⇒ Archaist. cōnspōsi = consponsores, Paul. ex Fest. 41, 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conspondeo
-
13 gerulus
gerulus, a, um (gero), I) tragend, subst., der Träger, die Trägerin, a) m., Plaut., Hor., Suet. u.a.: ger. lecticae, Schol. Iuven. 6, 477: geruli litterarum, Briefboten, Sidon. epist. 2, 11, 2. – b) f., die Trägerin, das Kindermädchen, Apul. met. 6, 4. Vulg. Ruth 4, 16. Tertul. de anim. 46: v. den eintragenden Bienen, Plin. 11, 24. – c) n., cornua potuum gerula, Solin. 20. § 5. – II) der etw. zu vollbringen bestimmt ist, der Vollbringer, Paul. ex Fest. 95, 10; vgl. Gloss. ›gerulus, ἀχθοφόρος, ἀνύτης, διοικητής‹ u. ›geruli, πρακτηρες‹. -
14 christigenus
Christigena, Christigenum ADJof lineage of Christ; (i.e. posterity of Ruth/Jesse) -
15 apo
I.A.. To fasten, attach, join, bind, tie to (syn.: ligo, adligo, jungo, conjungo, recto): comprehendere antiqui vinculo apere dicebant, Paul. ex Fest. s. v. apex, p. 18 Müll.; cf. apex; used only in part. perf. pass. aptus (the P. a. v. infra):B.uteri terrae radicibus apti,
fastened to the earth, Lucr. 5, 808 (Lachm., terram and apti = adepti):bracchia validis ex apta lacertis,
united with the strong shoulders, id. 4, 829:gladium e lacunari setā equinā aptum demitti jussit,
Cic. Tusc. 5, 21, 62:linguam vinclis de pectore imo aptis moveri,
Gell. 1, 15.—Trop.: ex aliquā re (like pendere ex aliquā re), depending upon, arising from (so only in Cic.):II.rerum causae aliae ex aliis aptae et necessitate nexae,
Cic. Tusc. 5, 25, 70:honestum, ex quo aptum est officium,
id. Off. 1, 18, 60; id. Fin. 2, 14, 47:ex quā re (sc. virtute) una vita omnis apta sit,
id. Ac. 2, 10, 31:causa ex aeternis causis apta,
id. Fat. 15, 34:cui viro ex se apta sunt omnia, etc.,
id. Tusc. 5, 12, 36 (as transl. of Plat. Menex. p. 302: Hotôi gar andri eis heauton anêrtêtai panta, etc.); cf. id. Fam. 5, 13.—Once also with pendere:non ex verbis aptum pendere jus,
Cic. Caecin. 18.—Also without ex:vitā modicā et aptā virtute perfrui,
Cic. Leg. 1, 21, 56:rudentibus apta fortuna,
id. Tusc. 5, 14, [p. 138] 40.—A.. Joined, bound, or tied together, connected:B.aptum conexum et colligatum significat,
Non. p. 234, 32 (so most freq. in Lucr.):conjugio corporis atque animae consistimus uniter apti,
Lucr. 3, 846; 5, 555; 5, 558:genus... validis aptum per viscera nervis,
bound together by the strong band of the sinews, id. 5, 928:quae memorare queam inter se singlariter apta,
id. 6, 1067 al.:facilius est apta dissolvere quam dissipata conectere,
Cic. Or. 71, 235:quā ex conjunctione caelum ita aptum est, ut, etc.,
id. Tim. 5:qui tam certos caeli motus, tamque omnia inter se conexa et apta viderit,
id. N. D. 2, 38, 97; Gell. 6, 2. —Trop.:III.omnia inter se apta et conexa,
Cic. Fin. 4, 19, 53:apta inter se et cohaerentia,
id. N. D 3, 1, 4:efficiatur aptum illud, quod fuerit antea diffiuens ac solutum,
id. Or. 70, 233.— Poet., with abl., endowed, furnished, or ornamented with something: fides alma, apta pinnis, furnished with wings, winged, Enn. ap. Cic. Off. 3, 29, 105:stellis fulgentibus apta caeli domus,
the abode of heaven studded with glittering stars, Lucr. 6, 357 (cf. id. 5, 1205: stellis micantibus aethera fixum);imitated by Verg.: caelum stellis fulgentibus aptum,
Verg. A. 11, 202, and:axis stellis ardentibus aptus,
id. ib. 4, 482:veste signis ingentibus aptā,
Lucr. 5, 1428:magis apta figura,
id. 2, 814: lucus opacus teneris fruticibus aptus, Varr. ap. Non. p. 235, 9:Tyrio prodeat apta sinu,
Tib. 1, 9, 70.—Hence,aptus, a, um, P. a., pr., fitted to something; hence, suited, suitable, proper, apposite, fit, appropriate, adapted, conformable to (cf. accommodatus and appositus, 2.).A.In gen.: aptus is, qui convenienter alicui junctus est, Paul. ex Fest. s. v. apex, p. 18 Müll. (so most freq. after the Cic. per.); constr. with ad or dat.; of persons always with dat.(α).With ad:(β).ossa habent commissuras ad stabilitatem aptas,
Cic. N. D. 2, 55, 139:in pulmonibus inest raritas quaedam ad hauriendum spiritum aptissima,
id. ib. 2, 55, 136:locus ad insidias aptior,
id. Mil. 20:calcei habiles et apti ad pedem,
id. de Or. 1, 54, 231:castra ad bellum ducendum aptissima,
Caes. B. C. 2, 37; so Vulg. 1 Par. 7, 40; ib. 2 Par. 26, 13:aptum ad proelium,
ib. 1 Reg. 14, 52:fornices in muro erant apti ad excurrendum,
Liv. 36, 23, 3 al. —With dat.:(γ).non omnia rebus sunt omnibus apta,
Lucr. 6, 961:aliis alias animantibus aptas Res,
id. 6, 773:initia apta et accommodata naturae,
Cic. Fin. 4, 17, 46:quod verum, simplex sincerumque sit, id esse naturae hominis aptissimum,
id. Off. 1, 4, 13:haec genera dicendi aptiora sunt adulescentibus,
id. Brut. 95, 223; so id. ib. 62, 326; id. Tusc. 1, 36, 87; id. Or. 22, 1 al.:quod aetati tuae esset aptissimum,
id. Off. 1, 2, 4; so Nep. Att. 16, 1:apta dies sacrificio,
Liv. 1, 45:venti aptiores Romanae quam suae classi,
id. 25, 37 al.:notavi portus puppibus aptos,
Ov. M. 3, 596; 4, 160:armis apta magis tellus,
Prop. 4, 22, 19:aptum equis Argos,
Hor. C. 1, 7, 9:apta vinculo conjugali,
Vulg. Ruth, 1, 12; ib. Luc. 9, 62:aptus amicis,
Hor. S. 2, 5, 43 et saep.— Other constrr.:With in (cf. Rudd. II. p. 96, n. 60):(δ).in quod (genus pugnae) minime apti sunt,
Liv. 38, 21:formas deus aptus in omnes,
apt for, easily changed into, Ov. M. 14, 765:in ceteros apta usus,
Vulg. Deut. 20, 20:vasa apta in interitum,
ib. Rom. 9, 22.—With qui (cf. Zumpt, §(ε).568): nulla videbatur aptior persona, quae de illā aetate loqueretur,
Cic. Am. 1, 4:est mihi, quae lanas molliat, apta manus,
Ov. H. 3, 70.—Poet., with inf:(ζ).(Circe) apta cantu veteres mutare figuras,
Tib. 4, 1, 63:aetas mollis et apta regi,
Ov. A. A. 1, 10.— Esp. freq.,Absol., Sall. H. Fragm. ap. Non. p. 235, 16:B.amor,
Prop. 4, 22, 42:saltus,
Ov. M. 2, 498:ars,
Tib. 1, 7, 60:apta oscula,
Tib. 1, 4, 54; Ov. H. 15, 132:lar aptus,
an extensive, satisfying possession, Hor. C. 1, 12, 43.—So in prose:aptus exercitus,
an army good in fight, ready for battle, Liv. 10, 25:tempus aptum,
the right time, id. 35, 19; so Vulg. Eccli. 20, 6 al.—Esp., in rhet., of the fitness, appropriateness of discourse:I.quid aptum sit, hoc est quid maxime decens in oratione,
Cic. de Or. 3, 55, 210; so apta oratio, which has the appropriate rhet. fulness and periodic rounding: numerosa et apta oratio, id. Or. 50, 168; cf. id. ib. 50, 70; so id. Brut. 17, 68:Thucydides verbis aptus et pressus,
exact and brief in expression, id. de Or. 2, 13, 56.—Hence, aptē, adv., closely, fitly, suitably, nicely, rightly.Lit.A.Absol.:B.atque ita apte cohaeret (mundi corpus), ut etc.,
Cic. Tim. 5: altera est nexa cum superiore et inde apteque pendens, id. ap. Non. p. 235, 18:capiti apte reponere,
Liv. 1, 34, 8.—With ad:C.apte convenire ad pedem,
Cic. Fin. 3, 14, 46.— Sup.,With inter:II. A.ut inter se quam aptissime cohaereant extrema (verba) cum primis etc.,
Cic. Or. 44, 149.—Absol.:B.facile judicabimus, quid eorum apte fiat,
Cic. Off. 1, 41, 146:quod est oratoris proprium, apte, distincte, ornate dicere,
id. ib. 1, 1, 2:apte et quiete ferre,
id. ib. 4, 17, 38:non equite apte locato,
Liv. 4, 37, 8:Qui doceant, apte quid tibi possit emi,
Ov. Am. 1, 8, 88:nec aliter imperium apte regi potest,
Curt. 8, 8, 13:floribus compositis apte et utiliter,
Plin. 11, 16, 16, § 46. — Comp.:qualia aptius suis referentur locis,
Plin. 2, 62, 62, § 153:Aptius haec puero, quam tibi, dona dabis,
Mart. 13, 26.—With dat.:C.si quid exierit numeris aptius,
Quint. 10, 12, 26.— Sup.:seruntur Parilibus tamen aptissime,
Plin. 19, 3, 24, § 69.—With ad:(ut) ad rerum dignitatem apte et quasi decore (loquamur),
Cic. de Or. 1, 32, 144:spolia ducis hostium caesi suspensa fabricato ad id apte ferculo gerens,
Liv. 1, 10, 5. -
16 buccella
buccella, ae, f. dim. [id.], a small mouthful, morsel, Mart. 6, 75, 3; Apic. 7, 6; Vulg. Ruth, 2, 14:II.panis,
Vulg. Gen. 18, 5.—Small bread divided among the poor, Cod. Th. 14, 17, 5; cf. Salmas. Vop. Aur. 35. -
17 Christigena
Christĭgĕna, ae, adj. [Christus-gigno], of the lineage of Christ:domus,
i. e. the posterity of Ruth, Prud. Ham. 789. -
18 congratulor
con-grātŭlor, ātus, āri, v. dep., to wish joy, to congratulate (very rare; not in Cic.); absol.:dona quid cessant mihi Conferre omnes congratulantes, qui pugnavi fortiter,
Plaut. Men. 1, 2, 21 Brix; Gell. 12, 1, 4; Vulg. 2 Reg. 8, 10.—With dat. pers., Vulg. Ruth, 4, 17; cf. Porc. Latro, Decl. in Catil. 36.— Alicui de aliquā re, Vulg. Tob. 11, 20.—With acc. and inf., Liv. 3, 54, 7. -
19 David
Dāvīd, m. indecl., or vīdis ( gen. David, Aus. Ephem. 3, 84:Davidis,
Juvenc. 1, 151; acc. -vīda, Juvenc. 2, 577:David,
Vulg. 2 Reg. 23, 16), the second king of the Jews, and principal author of the Book of Psalms, Tert. adv. Jud. 9 et 12; Vulg. Ruth 4, 17 et saep.—Hence, Dāvīdĭcus, a, um, adj., of or belonging to David:urbs,
Sedul. Carm. 4, 42:lyra,
Cassiod. Var. 2, 20. -
20 Davidicus
Dāvīd, m. indecl., or vīdis ( gen. David, Aus. Ephem. 3, 84:Davidis,
Juvenc. 1, 151; acc. -vīda, Juvenc. 2, 577:David,
Vulg. 2 Reg. 23, 16), the second king of the Jews, and principal author of the Book of Psalms, Tert. adv. Jud. 9 et 12; Vulg. Ruth 4, 17 et saep.—Hence, Dāvīdĭcus, a, um, adj., of or belonging to David:urbs,
Sedul. Carm. 4, 42:lyra,
Cassiod. Var. 2, 20.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ruth — Saltar a navegación, búsqueda Ruth o Rut (Hebreo: רוּת Rut) es un nombre propio. Procede de Rut, una moabita del Libro de Rut, que en hebreo significa compañera. También puede referirse a: Contenido 1 Personas 1.1 Nombre de pila … Wikipedia Español
Ruth — ist ein weiblicher Vorname: Ruth (Vorname) (Bedeutung, Liste der Namensträgerinnen) Ruth ist der Familienname folgender Personen: Babe Ruth (1895–1948), US amerikanischer Baseballspieler Earl B. Ruth (1916–1989), US amerikanischer Politiker… … Deutsch Wikipedia
Ruth — (r[udd]th), n. [From {Rue}, v.: cf. Icel. hrygg[eth], hryg[eth].] 1. Sorrow for the misery of another; pity; tenderness. [Poetic] They weep for ruth. Chaucer. Have ruth of the poor. Piers Plowman. [1913 Webster] To stir up gentle ruth, Both for… … The Collaborative International Dictionary of English
Rüth — ist der Name des Ortsteils Rüth der Gemeinde Kall im Kreis Euskirchen und ist der Name folgender Personen Berthold Rüth (* 1958), deutscher Politiker (CSU) Georg Rüth (1880–1945), deutscher Bauingenieur Michael Rüth (* 1938), deutscher… … Deutsch Wikipedia
Ruth — Ruth, Rut, biblische Gestalt; Hauptgestalt des gleichnamigen alttestamentlichen Buches. Im Mittelpunkt des in frühnachexilischer Zeit (4. Jahrhundert v. Chr.?) entstandenen Buches Ruth, einer kunstvoll erzählten Geschichte, steht die verwitwete … Universal-Lexikon
Ruth — Ruth, ein erhabenes Beispiel frommen Glaubens und kindlicher Ergebenheit, die Tochter des Königs von Moab, Eglon genannt. – Als Ephrata von einer großen Hungersnoth heimgesucht ward, zogen Eli Melech, sein Weib Naemi und seine beiden Söhne in das … Damen Conversations Lexikon
Ruth — 1 Ruth 2 Ruth 3 Ruth 4 … The King James version of the Bible
Ruth B&B — (Skutskär,Швеция) Категория отеля: Адрес: Televägen 10, 814 31 Skutskär, Швеция … Каталог отелей
Ruth — Ruth, NC U.S. town in North Carolina Population (2000): 329 Housing Units (2000): 155 Land area (2000): 0.438794 sq. miles (1.136471 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.438794 sq. miles (1.136471… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Ruth, NC — U.S. town in North Carolina Population (2000): 329 Housing Units (2000): 155 Land area (2000): 0.438794 sq. miles (1.136471 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.438794 sq. miles (1.136471 sq. km)… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Ruth — f Biblical: name (of uncertain derivation) of a Moabite woman who left her own people to remain with her mother in law Naomi, and afterwards became the wife of Boaz and an ancestress of David. Her story is told in the book of the Bible that bears … First names dictionary