Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

QUINTUS

  • 1 quintus

    quintus quintus, a, um пятый

    Латинско-русский словарь > quintus

  • 2 quīntus or V

        quīntus or V num adj.    [quinque], the fifth: bellum quintum civile: ante diem, V.: quinta pars vectigalium: quinto decimo die, fifteenth: quintis decimis castris, L.: pars nectaris, quintessence, H.

    Latin-English dictionary > quīntus or V

  • 3 quintus

    [st1]1 [-] quintus, a, um: cinquième.    - quinta pars nectaris, Hor.: la quintessence du nectar.    - quinto quoque anno, Cic.: tous les cinq ans.    - quinto post die, Curt.: cinq jours après.    - quinto, adv. Liv.: pour la cinquième fois.    - quintum, adv. Liv. Vell.: pour la cinquième fois.    - intra mensem quintum uel sextum duas expeditiones consummare, Amm.: mener à bien deux expéditions en cinq ou six mois.    - quintus dĕcĭmus (quintusdĕcĭmus): quinzième. [st1]2 [-] Quintus, i, m.: Quintus (prénom).
    * * *
    [st1]1 [-] quintus, a, um: cinquième.    - quinta pars nectaris, Hor.: la quintessence du nectar.    - quinto quoque anno, Cic.: tous les cinq ans.    - quinto post die, Curt.: cinq jours après.    - quinto, adv. Liv.: pour la cinquième fois.    - quintum, adv. Liv. Vell.: pour la cinquième fois.    - intra mensem quintum uel sextum duas expeditiones consummare, Amm.: mener à bien deux expéditions en cinq ou six mois.    - quintus dĕcĭmus (quintusdĕcĭmus): quinzième. [st1]2 [-] Quintus, i, m.: Quintus (prénom).
    * * *
        Quintus, quinta, quintum, Adiectiuum a Quinque. Liu. Cinquiesme, Quint. Hinc dicimus, Charles le quint, Carolus quintus. Hinc etiam, Le quint denier, Le quint et requint.

    Dictionarium latinogallicum > quintus

  • 4 quintus [1]

    1. quīntus, a, um (quinque), der fünfte, Cic. u.a.: quintus decimus, der fünfzehnte, Cic. u.a. (aber auch umgekehrt, bes. m.a. Zahlen, quinto quoque anno, alle fünf Jahre, Cic.; auch quinto anno quoque, Plaut.: anno trecentesimo decimo quinto, Eutr. 1, 19): quintus et vicesimus, Cels.: quintus tricesimus, Liv.: dass. quintus et trigesimus, Colum. – subst., ex eodem semine redire cum quinto decimo (sc. grano), fünfzehnfältig, Varro r.r. 1, 44, 1: quinto (sc. die) Idus Apriles, Colum. 11, 2, 34: in quinta decima (sc. die), Itala Ezech. 32, 17. – Adv., a) quīntum, zum fünften Male, der Zeit nach, Liv. u.a. – b) quīntō, eig. an der fünften Stelle (s. 1. Varrob. Gell. 10, 1. § 6). dah. zum fünften Male, der Reihe nach, Liv. u.a., bei Spät. auch der Zeit nach, s. Eutr. 5, 1: quarto et quinto in die lavari, vier- und fünfmal, Capit. Gord. 6, 6. – / Archaist. urspr. Form quīnctus, zB. Plaut. merc. 66 G.: trin. 524 Sch.3

    lateinisch-deutsches > quintus [1]

  • 5 quintus

    1. quīntus, a, um (quinque), der fünfte, Cic. u.a.: quintus decimus, der fünfzehnte, Cic. u.a. (aber auch umgekehrt, bes. m.a. Zahlen, quinto quoque anno, alle fünf Jahre, Cic.; auch quinto anno quoque, Plaut.: anno trecentesimo decimo quinto, Eutr. 1, 19): quintus et vicesimus, Cels.: quintus tricesimus, Liv.: dass. quintus et trigesimus, Colum. – subst., ex eodem semine redire cum quinto decimo (sc. grano), fünfzehnfältig, Varro r.r. 1, 44, 1: quinto (sc. die) Idus Apriles, Colum. 11, 2, 34: in quinta decima (sc. die), Itala Ezech. 32, 17. – Adv., a) quīntum, zum fünften Male, der Zeit nach, Liv. u.a. – b) quīntō, eig. an der fünften Stelle (s. Varro b. Gell. 10, 1. § 6). dah. zum fünften Male, der Reihe nach, Liv. u.a., bei Spät. auch der Zeit nach, s. Eutr. 5, 1: quarto et quinto in die lavari, vier- und fünfmal, Capit. Gord. 6, 6. – Archaist. urspr. Form quīnctus, zB. Plaut. merc. 66 G.: trin. 524 Sch.3

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > quintus

  • 6 Quintus

    1.
    quintus (old form quinctus, Plaut. Trin. 2, 4, 123), a, um, num. adj. [quinque], the fifth:

    quarta invidia, quinta ambitio,

    Plaut. Pers. 4, 4, 8:

    locus,

    Cic. Inv. 1, 53, 102; 1, 55, 107:

    natura,

    id. Tusc. 1, 17, 41:

    quinta pars,

    quintessence, essence, Hor. C. 1, 13, 16:

    quinto mense, quinto die,

    Liv. 31, 7.— Advv.
    A.
    quintum, for the fifth time:

    declarati consules Q. Fabius Maximus quintum, Q. Fabius Flaccus quartum,

    Liv. 27, 6; 6, 42; Vell. 1, 14, 6. —
    B.
    quintō, for the fifth time:

    eodem anno lectisternium Romae, quinto post conditam Urbem, habitum est,

    Liv. 8, 25.
    2.
    Quintus, i, m., and Quinta, ae, f., Roman prænomen; the former usually abbreviated Q.:

    Quintus Arrius,

    Cic. Mil. 17, 46:

    Q. Scaevola,

    id. Phil. 8, 10, 31.—Quinta, Cic. Cael. 14, 34; id. Har. Resp. 13, 27; Liv. 29, 14, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > Quintus

  • 7 quintus

    1.
    quintus (old form quinctus, Plaut. Trin. 2, 4, 123), a, um, num. adj. [quinque], the fifth:

    quarta invidia, quinta ambitio,

    Plaut. Pers. 4, 4, 8:

    locus,

    Cic. Inv. 1, 53, 102; 1, 55, 107:

    natura,

    id. Tusc. 1, 17, 41:

    quinta pars,

    quintessence, essence, Hor. C. 1, 13, 16:

    quinto mense, quinto die,

    Liv. 31, 7.— Advv.
    A.
    quintum, for the fifth time:

    declarati consules Q. Fabius Maximus quintum, Q. Fabius Flaccus quartum,

    Liv. 27, 6; 6, 42; Vell. 1, 14, 6. —
    B.
    quintō, for the fifth time:

    eodem anno lectisternium Romae, quinto post conditam Urbem, habitum est,

    Liv. 8, 25.
    2.
    Quintus, i, m., and Quinta, ae, f., Roman prænomen; the former usually abbreviated Q.:

    Quintus Arrius,

    Cic. Mil. 17, 46:

    Q. Scaevola,

    id. Phil. 8, 10, 31.—Quinta, Cic. Cael. 14, 34; id. Har. Resp. 13, 27; Liv. 29, 14, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > quintus

  • 8 quintus

    I quīntus, a, um adj. num. ord.
    quintis castris Cs — после пятидневного перехода, на пятый день похода
    II Quīntus, ī m.
    Квинт, римск. praenomen (сокр. Q)

    Латинско-русский словарь > quintus

  • 9 Quintus [2]

    2. Quīntus, fem. Quīnta, ein röm. Vorname, das masc. gewöhnl. abgek. Q., zB. Q. Fabius.

    lateinisch-deutsches > Quintus [2]

  • 10 Quintus

    2. Quīntus, fem. Quīnta, ein röm. Vorname, das masc. gewöhnl. abgek. Q., zB. Q. Fabius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Quintus

  • 11 quintus

    1) пятый, quintae partis iudicium (Gai. IV. 177. Ulp. VI. 4. Vat. § 108). 2) Quintus Saturninus юрист (1. 7 § 7 D. 4, 3. 1. 19 § 7 D. 34, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quintus

  • 12 quintus

    Quintus (Roman praenomen); (abb. Q.)

    Latin-English dictionary > quintus

  • 13 quintus

    -a/um adj A
    cinquième

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > quintus

  • 14 quintus

    a, um пятый

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > quintus

  • 15 quintus

    ,а,um
    пятый

    Latin-Russian dictionary > quintus

  • 16 Quintus

    , i m
      Квинт, римский praenomen

    Dictionary Latin-Russian new > Quintus

  • 17 quintus

    , quinta, quintum (m,f,n) (num.ord.)
      пятый

    Dictionary Latin-Russian new > quintus

  • 18 quīntus-decimus

        quīntus-decimus    see quintus.

    Latin-English dictionary > quīntus-decimus

  • 19 quintus decimus

    , quinta decima, quintum decimum (m,f,n) (num.ord.)
      пятнадцатый

    Dictionary Latin-Russian new > quintus decimus

  • 20 quintusdecimus

    quīntus-decimus, s. 1. quīntus.

    lateinisch-deutsches > quintusdecimus

См. также в других словарях:

  • Quīntus — Quintus ist ein männlicher Vorname. Der Name war besonders im Römischen Reich beliebt. Seltener kommt Quintus auch als Familienname vor. Weitere Bedeutung: In Chormusik der Renaissance wie Madrigal und Motette bezeichnet Quintus eine Stimmlage… …   Deutsch Wikipedia

  • Quintus — ist ein männlicher Vorname. Der Name war besonders im Römischen Reich beliebt. Seltener kommt Quintus auch als Familienname vor. Weitere Bedeutung: In Chormusik der Renaissance wie Madrigal und Motette bezeichnet Quintus eine Stimmlage zwischen… …   Deutsch Wikipedia

  • Quintus — * Quintus (name) * Quintus Caecilius Metellus Nepos * Lucius Quintus Cincinnatus Lamar * Lucius Quintus Cincinnatus Lamar (I) * Lucius Quintus Cincinnatus Lamar (II) * Quintus Antistius Adventus * Quintus Aurelius Symmachus (c. 340–c. 402) *… …   Wikipedia

  • Quintus — (lat.), 1) der Fünfte; 2) der fünfte Lehrer an einer Schule; 3) römischer Vorname …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Quintus — (lat.), der Fünfte …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Quintus — m English: an old Roman given name meaning ‘fifth’. It has been used in the English speaking world, mainly in the 19th century, for the fifth born son or male fifth born child in a family (cf. SEXTUS (SEE Sextus), SEPTIMUS (SEE Septimus),… …   First names dictionary

  • QUINTUS — locus Italiae apud Sarnum fluv. ubi Vitiges Rex Theodatum interfecit, Amm. Marcellin …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Quintus — Forme relatinisée correspondant à l ancien nom de baptême Quint (voir Quinto) …   Noms de famille

  • Quintus — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Quintus est un nom propre qui peut désigner : Sommaire 1 Prénom et patronyme 1.1 Sens et origine …   Wikipédia en Français

  • Quintus — (as used in expressions) Quintus Horatius Flaccus Quintus Caepio Brutus Decius Gaius Messius Quintus Trajanus Ennius Quintus Fabius Maximus Cunctator Quintus Scaevola Quintus Mucius Sertorius Quintus Symmachus Quintus Aurelius * * * …   Universalium

  • Quintus, S. (3) — 3S. Quintus (2. März al. 2. Juli). Dieser hl. Martyrer Quintus ein geborner Phrygier, bei den Griechen »Wunderthäter« genannt, soll um d. J. 283 gestorben sein. Wo, ist nicht angegeben. Er scheint die Landschaft Aeolien in Kleinasien als Lehrer… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»