-
1 Nagel
einen Nagel in die Wand schlagen <za>tlouct hřebík do zdi;et an den Nagel hängen fam pověsit pf co na hřebík;den Nagel auf den Kopf treffen fig fam uhodit hřebík na hlavičku;Nägel mit Köpfen machen fig nedělat nic polovičatě -
2 nagelneu
'nagel'neu fam zbrusu nový -
3 abschneiden
'abschneiden < neprav> odřezávat <- zat>, krájet < ukrojit>; Haare, Nägel ostřihat pf;jemandem den Weg abschneiden ( versperren) odříznout pf k-u cestu;gut abschneiden fig pochodit pf dobře -
4 einschlagen
'einschlagen < neprav> v/t Nagel zatloukat <- tlouct>; Scheibe rozbíjet <- bít>; ( einwickeln) <za>balit (in A do G); Weg dávat < dát> se (I), pouštět < pustit se> (I); Laufbahn zvolit (si) pf; KFZ Räder zahýbat <- hnout>; v/i Blitz uhodit pf (in A do G); Geschoss dopadat <- dnout>; (Erfolg haben) mít (velký) ohlas, <za>působit;auf jemanden einschlagen bít k-o -
5 funkelnagelneu
'funkel'nagel'neu fam zbrusu nový -
6 hängen
(an A na A), zavěšovat <- věsit>(an A na A); (erhängen) oběsit pf ( sich se); v/i <hing, gehangen, h nebo südd, österr, schweiz sn> viset (an D na L) (a fig); mit Hängen und Würgen fig fam stěží; et an den Nagel hängen fig pověsit pf co na hřebík; den Kopf hängen lassen fig věšet hlavu; hängen lassen ( vergessen) nechat pf viset; Arme, Flügel svěšovat < svěsit>; hängen bleiben in der Schule propadnout pf; hängen bleiben an (D) uváznout pf na (L) (a fig), zachycovat <- chytit> se na (L) (a fig);davon ist nicht viel hängen geblieben fig moc toho v paměti neuvázlo;jemanden hängen lassen fig fam nechat pf k-o na holičkách;sich hängen lassen počínat si volně;sich an jemanden hängen pověsit pf se k-u na krk;woran hängt es? fig v čem to vězí? -
7 herausgehen
-
8 heraushaben
-
9 Kopf
Kopf m <Kopf(e)s; ÷e> ANAT hlava f (a fig); Kohl, Salat hlávka f; Nagel, Streichholz hlavička f; Brief, Zeitung záhlaví n; Münze líc m;ein kluger Kopf (Person) chytrá hlava f;Kopf an Kopf hlava na hlavě;von Kopf bis Fuß od hlavy (až) k patě;aus dem Kopf ( auswendig) z hlavy, zpaměti;Kopf weg! hlavu pryč!;Kopf hoch! hlavu vzhůru!;pro Kopf na hlavu;(um) einen Kopf größer sein als … být o hlavu větší než …;sich am Kopf stoßen udeřit se pf oder praštit se pf do hlavy;auf dem Kopf stehen stát vzhůru nohama;im Kopf rechnen počítat z hlavy;den Kopf schütteln kroutit hlavou;den Kopf hängen lassen věšet hlavu;den Kopf verlieren ztrácet < ztratit> hlavu;zu Kopfe steigen stoupat <- nout> do hlavy;jemandem den Kopf waschen fig fam umýt pf k-u hlavu;jemandem den Kopf verdrehen fig <po>plést k-u hlavu;nicht auf den Kopf gefallen sein fig nebýt na hlavu padlý;alles auf den Kopf stellen stavět < postavit> všechno na hlavu;wie vor den Kopf geschlagen sein fam zůstat pf (stát) jako opařený;das geht mir nicht aus dem Kopf to mi nejde z hlavy;das will mir nicht in den Kopf (gehen) fam to mi nejde do hlavy;nicht (ganz) richtig im Kopf sein fam nemít to v hlavě úplně v pořádku;der Kopf tut mir weh bolí mě hlava;die Arbeit wächst mir über den Kopf práce mi přerůstá přes hlavu -
10 lackieren
la'ckieren < bez ge; h> <na>lakovat;( sich [D]) die Nägel lackieren <na>lakovat si nehty
См. также в других словарях:
Nagel [1] — Nagel, 1) spitziger Körper aus Metall od. Holz, welcher bestimmt ist, in zwei zusammenpassende u. über einander liegende Gegenstände eingetrieben, dieselben mechanisch zu verbinden, od. auch, in einen festen Körper eingeschlagen, mit seinem… … Pierer's Universal-Lexikon
Nagel — Nagel: Das altgerm. Wort mhd. nagel, ahd. nagal, niederl. nagel, engl. nail, schwed. nagel gehört mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen zu idg. *‹o›nogh »Nagel an Fingern und Zehen; Kralle, Klaue«, vgl. z. B. griech. ónyx »Nagel,… … Das Herkunftswörterbuch
Nagel — bezeichnet 1. engl. Wollmaß = 0,2286 m; 2. ein Verbindungs und Befestigungsmittel, welches in der Technik, im Hauswesen u.s.w. die vielseitigste Verwendung findet. Man unterscheidet nach der Herstellung oder dem bei der Herstellung verwendeten… … Lexikon der gesamten Technik
Nagel — Sm std. (8. Jh.), mhd. nagel, ahd. nagal, as. nagal, negil Stammwort. Aus g. * nagla m. Nagel , auch in anord. nagl Fingernagel , anord. nagli Eisennagel , ae. næg(e)l, afr. neil, nīl; gt. in ganagljan annageln (dieses wie anord. negla, ae.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Nägel [1] — Nägel (Ungues), dünne Hornplatten auf den letzten Finger und Zehengliedern der Wirbeltiere. Es sind Verhärtungen der Oberhaut und gehen daher an ihren Rändern in die Haut über, liegen aber in einer besondern Vertiefung der Lederhaut, dem sogen.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Nägel [2] — Nägel, zugespitzte, aus Schaft und Kopf bestehende, aus Metall (Eisen, Messing, Zink, Kupfer etc.), mitunter aus Holz hergestellte Stifte, die je nach ihrer Bestimmung außerordentlich verschieden in Größe und Form sind und benannt werden: Absatz … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Nagel [1] — Nagel, ein stiftförmiges, zugespitztes und mit einem Kopfe versehenes Eisenstück, das als Verbindungsmittel bei vielen Arbeiten dient; von Kupfer u. Zink verfertigte sind weit seltener. Man unterscheidet nach Größe u. Form Schiff , Boden . Bret … Herders Conversations-Lexikon
Nägel — (Ungues), 1) dünne, länglich viereckige, weißliche, durchscheinende, harte, elastische u. gebogene Hornplatten, welche auf der Rückenfläche der dritten Finger u. Zehenglieder (Nagelglied) in einer besonderen Vertiefung der Lederhaut, dem… … Pierer's Universal-Lexikon
Nagel [1] — Nagel, s. Nägel. – In der Botanik (Unguis) der stilartig verschmälerte untere Teil eines freien Blumenblattes, im Gegensatz zu der als Platte bezeichneten Fläche. Über den N. am Auge der Haifische, Reptilien und Fische s. Nickhaut. N. (Onyx)… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Nägel — Nägel, s. Nagel … Lexikon der gesamten Technik
Nagel — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • An der Wand ist ein Nagel für das Bild … Deutsch Wörterbuch