-
1 Moenis
Moenis, is, m., s. 1. Moenus.
-
2 Moenis
Moenis, is, m., s. Moenus. -
3 Moenis
-
4 moene
defensive/town walls (pl.), bulwarks; fortifications; fortified town; castle -
5 munio
mūnĭo (arch. moenio), īre, ĭi (īvi), ītum - tr. - [st2]1 [-] construire (un mur), élever des fortifications. [st2]2 [-] enceindre, entourer d'une muraille. [st2]3 [-] fortifier, munir, protéger, préserver, affermir, défendre, couvrir. [st2]4 [-] bâtir, frayer, ouvrir (route, accès). - munire arcem: construire une citadelle. - idoneus ad muniendum, Nep.: propre au travail des fortifications. - munire castra, Caes.: fortifier un camp. - Alpibus Italiam munierat ante natura, Cic.: les Alpes étaient déjà le rempart naturel de l'Italie. - hunc locum munio, Cic.: ici je prends mes précautions. - munio me ad haec tempora, Cic.: je m'endurcis contre les malheurs de notre époque. - alicui accusandi viam munire, Cic.: ouvrir à qqn la voie de l'accusation. - magna moenis moenia, Plaut. Mil. 2.2.73: tu dresses de puissantes batteries.* * *mūnĭo (arch. moenio), īre, ĭi (īvi), ītum - tr. - [st2]1 [-] construire (un mur), élever des fortifications. [st2]2 [-] enceindre, entourer d'une muraille. [st2]3 [-] fortifier, munir, protéger, préserver, affermir, défendre, couvrir. [st2]4 [-] bâtir, frayer, ouvrir (route, accès). - munire arcem: construire une citadelle. - idoneus ad muniendum, Nep.: propre au travail des fortifications. - munire castra, Caes.: fortifier un camp. - Alpibus Italiam munierat ante natura, Cic.: les Alpes étaient déjà le rempart naturel de l'Italie. - hunc locum munio, Cic.: ici je prends mes précautions. - munio me ad haec tempora, Cic.: je m'endurcis contre les malheurs de notre époque. - alicui accusandi viam munire, Cic.: ouvrir à qqn la voie de l'accusation. - magna moenis moenia, Plaut. Mil. 2.2.73: tu dresses de puissantes batteries.* * *Munio, munis, muniui, munitum, pe. pro. munire. Plaut. Fortifier, Munir, Garnir, Sortir, ou Assortir de toutes choses necessaires.\Munire a frigore. Colum. Garnir contre le froid.\Hortum ab incursu hominum pecudumque munire. Columella. L'enclorre de hayes que le bestail n'y entre.\Ad hoc nefarium facinus aditum sibi aliis sceleribus ante muniuit. Cic. Se feit voye.\Castra munire. Caes. Fortifier.\Viam munire. Cic. Accoustrer un chemin, tellement qu'on y puisse passer, Paver.\Munire viam, per translationem. Quintil. Faire une voye et chemin. -
6 Moenus [1]
1. Moenus, ī, m., der Fluß Main, Tac. Germ. 28. Plin. 9, 45. Eumen. paneg. ad Const. 13. – Nbf. Moenis, is, m., Mela 3, 3. § 3 (3. § 30). – / Schreibung Menus, Amm. 17, 1, 6 codd. optt.
-
7 Moenus
1. Moenus, ī, m., der Fluß Main, Tac. Germ. 28. Plin. 9, 45. Eumen. paneg. ad Const. 13. – Nbf. Moenis, is, m., Mela 3, 3. § 3 (3. § 30). – ⇒ Schreibung Menus, Amm. 17, 1, 6 codd. optt. -
8 immunis
immūnis ( inm- and archaic in-moenis), e, adj. [in-munus], free or exempt from a public service, burāen, or charge (class.; cf.: expers, exsors).I.Lit.:(β).melius hi quam nos, qui piratas immunes, socios vectigales habemus,
Cic. Off. 3, 11, 49:quid immunes? hi certe nihil debent,
id. Verr. 2, 5, 21, § 53:sine foedere immunes civitates ac liberae,
id. ib. 2, 3, 6, § 13; id. Font. 4, 7:immunis militiā,
Liv. 1, 43, 8:Ilienses ab omni onere immunes praestitit,
Suet. Claud. 25:qui agros immunes liberosque arant, i. e.,
free from taxes, tax-free, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 166; cf. id. Agr. 3, 2, 9:duo milia jugerum Sexto Clodio rhetori assignasti, et quidem immunia,
Suet. Rhet. 5.—With gen.:B.immunes portoriorum,
Liv. 38, 14:ceterorum immunes nisi propulsandi hostis,
Tac. A. 1, 36.—Transf., beyond the polit. and milit. sphere, free or exempt from, that contributes or gives nothing (mostly poet.):(β).non cnim est inhumana virtus neque immunis neque superba,
inactive, Cic. Lael. 14, 50:quem scis inmunem Cinarae placuisse rapaci,
who made no presents, without presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; id. C. 4, 12, 23:Enipeus,
Ov. M. 7, 229:immunisque sedens aliena ad pabula fucus,
doing nothing, idle, Verg. G. 4, 244:ipsa quoque immunis rastroque intacta,
without compulsion, free, Ov. M. 1, 101.—In a play on the word: Ly. Civi inmuni scin quid cantari solet?... Ph. Verum, gnate mi, is est inmunis, quoi nihil est qui munus fungatur suum, Plaut. Trin. 2, 2, 69; 73.—With gen.:II.bos curvi immunis aratri,
Ov. M. 3, 11:immunes operum,
id. ib. 4, 5.—Trop., not sharing or partaking in, free from, devoid of, without any thing ( poet. and in post-Aug. prose); constr. with gen., abl., with ab, or absol.(α).With gen.:(β).aspicit urbem Immunem tanti belli,
Verg. A. 12, 559:tanti boni,
Ov. Tr. 4, 2, 62:mali,
id. M. 8, 691:necis,
exempt from, id. ib. 9, 253:caedis manus,
free from, unstained with, id. H. 14, 8:delictorum paternorum,
Vell. 2, 7:aequoris Arctos,
not setting in, Ov. M. 13, 293 (an imitation of the Homeric ammoros loetrôn Ôkeanoio, Il. 18, 489); Ov. F. 4, 575.—With abl.:(γ).animum immunem esse tristitiā,
Sen. Ep. 85:Cato omnibus humanis vitiis,
Vell. 2, 35, 2:exercitum immunem tanta calamitate servavit,
id. 2, 120, 3.—With ab:(δ).immunis ab omnibus arbitris esse,
Vell. 2, 14 fin.:dentes a dolore,
Plin. 32, 4, 14, § 37. —Absol.:immunis aram si tetigit manus,
stainless, pure, Hor. C. 3, 23, 17:amicum castigare ob meritam noxiam, Inmoenest facinus,
a thankless office, Plaut. Trin. 1, 1, 1; cf.: inmoene, improbum, culpandum, vel interdum munere liberatum, Gloss. Plac. p. 476. -
9 inmoenis
immūnis ( inm- and archaic in-moenis), e, adj. [in-munus], free or exempt from a public service, burāen, or charge (class.; cf.: expers, exsors).I.Lit.:(β).melius hi quam nos, qui piratas immunes, socios vectigales habemus,
Cic. Off. 3, 11, 49:quid immunes? hi certe nihil debent,
id. Verr. 2, 5, 21, § 53:sine foedere immunes civitates ac liberae,
id. ib. 2, 3, 6, § 13; id. Font. 4, 7:immunis militiā,
Liv. 1, 43, 8:Ilienses ab omni onere immunes praestitit,
Suet. Claud. 25:qui agros immunes liberosque arant, i. e.,
free from taxes, tax-free, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 166; cf. id. Agr. 3, 2, 9:duo milia jugerum Sexto Clodio rhetori assignasti, et quidem immunia,
Suet. Rhet. 5.—With gen.:B.immunes portoriorum,
Liv. 38, 14:ceterorum immunes nisi propulsandi hostis,
Tac. A. 1, 36.—Transf., beyond the polit. and milit. sphere, free or exempt from, that contributes or gives nothing (mostly poet.):(β).non cnim est inhumana virtus neque immunis neque superba,
inactive, Cic. Lael. 14, 50:quem scis inmunem Cinarae placuisse rapaci,
who made no presents, without presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; id. C. 4, 12, 23:Enipeus,
Ov. M. 7, 229:immunisque sedens aliena ad pabula fucus,
doing nothing, idle, Verg. G. 4, 244:ipsa quoque immunis rastroque intacta,
without compulsion, free, Ov. M. 1, 101.—In a play on the word: Ly. Civi inmuni scin quid cantari solet?... Ph. Verum, gnate mi, is est inmunis, quoi nihil est qui munus fungatur suum, Plaut. Trin. 2, 2, 69; 73.—With gen.:II.bos curvi immunis aratri,
Ov. M. 3, 11:immunes operum,
id. ib. 4, 5.—Trop., not sharing or partaking in, free from, devoid of, without any thing ( poet. and in post-Aug. prose); constr. with gen., abl., with ab, or absol.(α).With gen.:(β).aspicit urbem Immunem tanti belli,
Verg. A. 12, 559:tanti boni,
Ov. Tr. 4, 2, 62:mali,
id. M. 8, 691:necis,
exempt from, id. ib. 9, 253:caedis manus,
free from, unstained with, id. H. 14, 8:delictorum paternorum,
Vell. 2, 7:aequoris Arctos,
not setting in, Ov. M. 13, 293 (an imitation of the Homeric ammoros loetrôn Ôkeanoio, Il. 18, 489); Ov. F. 4, 575.—With abl.:(γ).animum immunem esse tristitiā,
Sen. Ep. 85:Cato omnibus humanis vitiis,
Vell. 2, 35, 2:exercitum immunem tanta calamitate servavit,
id. 2, 120, 3.—With ab:(δ).immunis ab omnibus arbitris esse,
Vell. 2, 14 fin.:dentes a dolore,
Plin. 32, 4, 14, § 37. —Absol.:immunis aram si tetigit manus,
stainless, pure, Hor. C. 3, 23, 17:amicum castigare ob meritam noxiam, Inmoenest facinus,
a thankless office, Plaut. Trin. 1, 1, 1; cf.: inmoene, improbum, culpandum, vel interdum munere liberatum, Gloss. Plac. p. 476. -
10 inmunis
immūnis ( inm- and archaic in-moenis), e, adj. [in-munus], free or exempt from a public service, burāen, or charge (class.; cf.: expers, exsors).I.Lit.:(β).melius hi quam nos, qui piratas immunes, socios vectigales habemus,
Cic. Off. 3, 11, 49:quid immunes? hi certe nihil debent,
id. Verr. 2, 5, 21, § 53:sine foedere immunes civitates ac liberae,
id. ib. 2, 3, 6, § 13; id. Font. 4, 7:immunis militiā,
Liv. 1, 43, 8:Ilienses ab omni onere immunes praestitit,
Suet. Claud. 25:qui agros immunes liberosque arant, i. e.,
free from taxes, tax-free, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 166; cf. id. Agr. 3, 2, 9:duo milia jugerum Sexto Clodio rhetori assignasti, et quidem immunia,
Suet. Rhet. 5.—With gen.:B.immunes portoriorum,
Liv. 38, 14:ceterorum immunes nisi propulsandi hostis,
Tac. A. 1, 36.—Transf., beyond the polit. and milit. sphere, free or exempt from, that contributes or gives nothing (mostly poet.):(β).non cnim est inhumana virtus neque immunis neque superba,
inactive, Cic. Lael. 14, 50:quem scis inmunem Cinarae placuisse rapaci,
who made no presents, without presents, Hor. Ep. 1, 14, 33; id. C. 4, 12, 23:Enipeus,
Ov. M. 7, 229:immunisque sedens aliena ad pabula fucus,
doing nothing, idle, Verg. G. 4, 244:ipsa quoque immunis rastroque intacta,
without compulsion, free, Ov. M. 1, 101.—In a play on the word: Ly. Civi inmuni scin quid cantari solet?... Ph. Verum, gnate mi, is est inmunis, quoi nihil est qui munus fungatur suum, Plaut. Trin. 2, 2, 69; 73.—With gen.:II.bos curvi immunis aratri,
Ov. M. 3, 11:immunes operum,
id. ib. 4, 5.—Trop., not sharing or partaking in, free from, devoid of, without any thing ( poet. and in post-Aug. prose); constr. with gen., abl., with ab, or absol.(α).With gen.:(β).aspicit urbem Immunem tanti belli,
Verg. A. 12, 559:tanti boni,
Ov. Tr. 4, 2, 62:mali,
id. M. 8, 691:necis,
exempt from, id. ib. 9, 253:caedis manus,
free from, unstained with, id. H. 14, 8:delictorum paternorum,
Vell. 2, 7:aequoris Arctos,
not setting in, Ov. M. 13, 293 (an imitation of the Homeric ammoros loetrôn Ôkeanoio, Il. 18, 489); Ov. F. 4, 575.—With abl.:(γ).animum immunem esse tristitiā,
Sen. Ep. 85:Cato omnibus humanis vitiis,
Vell. 2, 35, 2:exercitum immunem tanta calamitate servavit,
id. 2, 120, 3.—With ab:(δ).immunis ab omnibus arbitris esse,
Vell. 2, 14 fin.:dentes a dolore,
Plin. 32, 4, 14, § 37. —Absol.:immunis aram si tetigit manus,
stainless, pure, Hor. C. 3, 23, 17:amicum castigare ob meritam noxiam, Inmoenest facinus,
a thankless office, Plaut. Trin. 1, 1, 1; cf.: inmoene, improbum, culpandum, vel interdum munere liberatum, Gloss. Plac. p. 476. -
11 Moenus
Moenus, i, v. Moenis. -
12 munio
1.mūnĭo (old form moenio, v. below), īvi or ĭi, ītum, 4 ( fut. munibis for munies, Veg. Vet. 1, 10, 5), v. a. [moenia, lit. to wall; hence], to build a wall around, to defend with a wall, to fortify, defend, protect, secure, put in a state of defence (class.).I.Lit.:B.arcem ad urbem obsidendam,
Nep. Tim. 3, 3:palatium,
Liv. 1, 7:locum,
Caes. B. G. 1, 24, 3.—With abl.:Alpibus Italiam munierat ante natura,
Cic. Prov. Cons. 14, 34:domum praesidiis,
id. Cat. 1, 4, 10:castra vallo fossāque,
with palisades and a trench, Caes. B. G. 2, 5:locum muro,
id. ib. 29.—With a homogeneous object, prov.:magna moenis moenia,
you are undertaking a great thing, Plaut. Mil. 2, 2, 73:duovir urbis moeniendae,
Inscr. Orell. 7142.— Absol.: quod idoneum ad muniendum putarent, for fortifying, i. e. for use in the fortifications, Nep. Them. 6, 21; Hirt. B. G. 8, 31. —Also, to surround, guard, for the protection of other things: ignem ita munire ut non evagaretur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 12, 7, 7.—Transf.1.In gen., to defend, guard, secure, protect, shelter:2.Pergamum divinā moenitum manu,
Plaut. Bacch. 4, 9, 2:hortum ab incursu hominum,
Col. 11, 3, 2:spica contra avium morsūs munitur vallo aristarum,
Cic. Sen. 15, 51:hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur,
he defended, protected, covered himself, Suet. Aug. 82. —To make a road, etc., i. e. to make passable by opening, repairing, or paving it:II.quasi Appius Caecus viam munierit,
Cic. Mil. 7, 17:rupem,
Liv. 21, 37:itinera,
Nep. Hann. 3, 4:TEMPE MVNIVIT,
Inscr. Orell. 587. —Trop.A.To guard, secure, strengthen, support (cf.:B.fulcio, sustineo): meretriculis Muniendis rem cogere,
to maintain, support, Plaut. Truc. 2, 2, 54 (dub.; Speng. moenerandis; v. munero).— Am strengthening myself:munio me ad haec tempora,
Cic. Fam. 9, 18, 2:imperium,
to secure, Nep. Reg. 2, 2:muniri adversus fraudes,
to secure one's self, Plin. 37, 13, 76, § 198 (dub. moneri, Jahn):se contra ruborem,
Tac. Agr. 45:se multorum benevolentiā,
Cic. Fin. 2, 26, 84:se contra perfidiam,
id. Fam. 4, 14, 3:aliquid auctoritate,
Vell. 2, 127, 2:domum terrore,
Plin. Pan. 48, 3.—Munire viam, to make or open a way:2.haec omnia tibi accusandi viam muniebant,
prepared the way for your accusation, Cic. Mur. 23, 48:sibi viam ad stuprum,
id. Verr. 2, 1, 25, § 64.—Hence, mūnītus, a, um, P. a., defended, fortified, protected, secured, safe (class.):nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem et audaciam posset esse,
Cic. Verr. 2, 5, 15, § 39.— Neutr. plur. munita as subst.: munita viāi, fortification or breastwork of the mouth (cf. Homer. herkos odontôn), the lips, Lucr. 3, 498.— Comp.:se munitiorem ad custodiendam vitam suam fore,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 3.— Sup.:munitissima castra,
Caes. B. G. 4, 55.— Adv.: mūnītē, securely, safely (ante-class.):munitius,
Varr. L. L. 5, § 141. Müll.munĭo, ōnis, a false reading for nomionem, v. Orell. and Klotz, ad h. l.; Cic. de Or. 1, 59, 251.
См. также в других словарях:
Moënis — Provenance. Prénom d origine arabe. Signifie: confident, ami intime Histoire. Depuis maintenant quatorze siècles, la plupart des musulmans, de par le monde, qu ils soient asiatiques, africains, européens ou américains, ont à coeur de choisir pour … Dictionnaire des prénoms français, arabes et bretons
МЕНИС — • Moenus или Moenis, река в Германии, берет начало в Судетских горах, протекает через область гермундуров и римские agri decumates и впадает в Рейн против города Mogontiacum; н. Майн. Tac. Genn. 28. Mela. 3, 3, 3 … Реальный словарь классических древностей
AMBURBALE — sactificium in ambiendis, et lustrandis urbibus. Lucan. l. 1. v. 592. Mox iubet et totam pavidis a ervibus urbem Ambiri, et sestô purgantes moenis lustrô Longa per extremos pomaeria cingere futes … Hofmann J. Lexicon universale
MOENUS — Germaniae fluv. in Rhenum in fluens, Moenis Melae l. 3. c. 3. Menus Ammiano. Franconiae regionis est, et Meyn hodie dicitur: Gallis Mein. Oritur ex duplici fonte, supra Culembachium; dein paulo infra Bambergam fluens, rigat Swinfordiam,… … Hofmann J. Lexicon universale