-
1 Melampus
Melampūs, podis, m. (Μελάμπους), berühmter Arzt u. Weissager, Sohn des Amythaon, Cic. de legg. 2, 33. Verg. georg. 3, 550. Stat. Theb. 3, 453: Vok. Melampu, Stat. Theb. 3, 546 u. 573.
-
2 Melampus
Melampūs, podis, m. (Μελάμπους), berühmter Arzt u. Weissager, Sohn des Amythaon, Cic. de legg. 2, 33. Verg. georg. 3, 550. Stat. Theb. 3, 453: Vok. Melampu, Stat. Theb. 3, 546 u. 573.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Melampus
-
3 Amythaon
Amythāōn, onis, m. (Ἀμυθάων), ein Wahrsager aus Argos, Vater des Melampus, des Bias u. der Äolia, Ov. met. 15, 325. Stat. Theb. 3, 452. – Dav. Amythāonius, a, um, amythaonisch, domus, Prop. 2, 3, 54: Melampus, der Amythaonier = des Amythaon Sohn, Verg. georg. 3, 550. Tibull. 4, 1, 120: u. von demselben absol. Amythaonius, Col. poët. 10, 348.
-
4 Amythaon
Amythāōn, onis, m. (Ἀμυθάων), ein Wahrsager aus Argos, Vater des Melampus, des Bias u. der Äolia, Ov. met. 15, 325. Stat. Theb. 3, 452. – Dav. Amythāonius, a, um, amythaonisch, domus, Prop. 2, 3, 54: Melampus, der Amythaonier = des Amythaon Sohn, Verg. georg. 3, 550. Tibull. 4, 1, 120: u. von demselben absol. Amythaonius, Col. poët. 10, 348.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Amythaon
-
5 enervo
ēnervo, āvī, ātum, āre (enervis), I) die Nerven herausnehmen, der Nerven entledigen, entnerven, Apul. u. Apic.: poet., enervatus Melampus, kastriert, Claud. – II) übtr., entnerven = entkräften, lähmen, schwächen, alqm, v. Alter, Cic., v. Schlaf, Wein usw., Liv.: bellum, Liv.: vires quid enervet meas, Hor.: enervatus amore animus, Vell.: ut enervetur oratio compositione verborum, Cic.
-
6 Laches
Lachēs, ētis, m., Akk. ētem u. ēta, (Λάχης), Sohn des Melampus, Feldherr der Athener; fiel in der Schlacht bei Mantinea (418 v. Chr.), Cic. de div. 1, 123. Iustin. 4, 3, 6.
-
7 Melampodion
Melampodion, iī, n. (Μελαμπόδιον), schwarze Nieswurz (Helleborus orientalis, Wild.), nach dem Arzt Melampus benannt, der ihren Gebrauch zuerst gelehrt haben soll, Plin. 25, 49.
-
8 μελαμ-πόδιον
μελαμ-πόδιον, τό, schwarze Nießwurz, soll nach Melampus benannt sein, der ihren Gebrauch zuerst gelehrt habe, Theophr., auch μελαμπόδειος ἑλλέβορος.
-
9 enervo
ēnervo, āvī, ātum, āre (enervis), I) die Nerven herausnehmen, der Nerven entledigen, entnerven, Apul. u. Apic.: poet., enervatus Melampus, kastriert, Claud. – II) übtr., entnerven = entkräften, lähmen, schwächen, alqm, v. Alter, Cic., v. Schlaf, Wein usw., Liv.: bellum, Liv.: vires quid enervet meas, Hor.: enervatus amore animus, Vell.: ut enervetur oratio compositione verborum, Cic. -
10 Laches
Lachēs, ētis, m., Akk. ētem u. ēta, (Λάχης), Sohn des Melampus, Feldherr der Athener; fiel in der Schlacht bei Mantinea (418 v. Chr.), Cic. de div. 1, 123. Iustin. 4, 3, 6. -
11 Melampodion
Melampodion, iī, n. (Μελαμπόδιον), schwarze Nieswurz (Helleborus orientalis, Wild.), nach dem Arzt Melampus benannt, der ihren Gebrauch zuerst gelehrt haben soll, Plin. 25, 49.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Melampodion
-
12 Japanse marter
de [Martes melampus]Japanischer Marder m -
13 μελαμπόδιον
μελαμ-πόδιον, τό, schwarze Nießwurz, soll nach Melampus benannt sein, der ihren Gebrauch zuerst gelehrt habe
См. также в других словарях:
Melampus — oder Melampous (altgriechisch Μελάμπους „Schwarzfuß“) bezeichnet: Melampus (Seher), Seher, Heil und Sühnepriester in der griechischen Mythologie Melampus (Autor), Autor im 3. Jahrh. v. Chr. Melampus (Schiff), englische Fregatte Ende des 18.… … Deutsch Wikipedia
Melampus — {{Melampus}} Sohn des Amythaon von Pylos, ein von Apollon* begnadeter Wahrsager, Zeichendeuter und Heilkundiger, der auch die Stimmen der Tiere verstand, seit von ihm aufgezogene Schlangen seine Ohren ausgeleckt hatten. Als sein Bruder Bias* um… … Who's who in der antiken Mythologie
MELAMPUS — Argivus, Amythaonis et Dorippes fil., A. M. 2705. Homer. Odyss. penult. Sic dictus, quod mater eum infantem exposuerit totô corpore tectum, praeterquam pedibus, qui a Sole atri facti sunt. Auguriô claruit, omnium avium ceterorumque animalium… … Hofmann J. Lexicon universale
Melampus [1] — Melampus, Sohn des Amythaon u. der Idomene; Wahrsager u. Götterversöhner, verstand, da ihm Drachen die Ohren geleckt hatten, die Sprache der Vögel. Als er für seinen Bruder Bias die Rinder des Iphiklos aus Thessalien holen wollte, welche Neleus… … Pierer's Universal-Lexikon
Melampus [2] — Melampus, so v.w. Kegelgewindschnecke … Pierer's Universal-Lexikon
Melampūs — (»Schwarzfuß«), im griech. Mythus ein berühmter Seher, Sohn des Amythaon und der Eidomene. Schlangen, die er ausgezogen, leckten ihm, während er schlief, die Ohren aus, fortan verstand er die Stimmen der Tiere. Als sein Bruder Bias Pero, Tochter… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Melampus — Melampus, in der griech. Mythe Sohn des Amythaon und der Idomene oder Aglaja, empfing den Geist der Weissagung und Heilkunde, den er auf seine Nachkommen vererbte; wurde in Megaris verehrt … Herders Conversations-Lexikon
Melampus — For the land snail genus in the family Ellobiidae, see Melampus (gastropod). In Greek mythology, Melampus, or Melampous (Greek: Μέλαμπος),[1] was a legendary soothsayer and healer, originally of Pylos, who ruled at Argos. He was the introducer of … Wikipedia
Melampus — /meuh lam peuhs/, n. Class. Myth. the first seer and healer: his ears were licked by serpents he had raised, enabling him to understand the speech and wisdom of animals. * * * ▪ Greek mythology in Greek mythology, a seer who as a child… … Universalium
Melampus (gastropod) — Melampus A live Melampus sincaporensis on a human hand Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Melampus (Seher) — Melampus (griechisch Μέλαμπους, Schwarzfuß) ist in der griechischen Mythologie ein Sohn von Amythaon und Aglaia oder Eidomene, Bruder des Bias und der Aiolia. Im antiken Griechenland war er als Seher und Arzt berühmt. Inhaltsverzeichnis 1… … Deutsch Wikipedia