Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

Küchenkraut

  • 1 helvella

    helvella, ae, f., jedes kleine Küchenkraut (s. Paul. ex Fest. 103, 7), Titin. com. 162 (wo elvella). Cic. ep. 7, 26, 2.

    lateinisch-deutsches > helvella

  • 2 herba

    herba, ae, f. jede halmartig emporsprossende Pflanze, Halm, Kraut, Gras (Sing. oft kollektiv), I) im allg., verb. stirpes et herbae, Pflanzen u. Kräuter, Cic.: herbae virgultaque, Lucr.: herbae frondesque, Ov.: omne herbarum radicumque genus, Liv. – m. Genet., h. graminis, Grashalm, Verg.: u. so graminis herba pura, Liv. – m. Adjj., herbae palustres, Sumpfpflanzen, Liv.: h. irrigua, Wiesengrün, Plaut.: herbae laetae, Verg.: h. multa, üppiger Graswuchs, Hor.: h. solstitialis, Plaut. u. Plin.: h. viridis, Verg. – m. Verben, umida (tellus) maiores herbas alit, Verg.: gignendae herbae non alius (amnis) est aptior, Curt.: herbis prata convestirier, Enn. u. Lucr.: internatae herbae feno reserventur, Col. – als Futter für Tiere, salsae herbae, Verg.: immemor herbae victor equus, Verg.: in eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem, ciconia lacertam, Sen.: desecare herbas, Caes. – als Nahrung der Menschen im Naturzustande oder aus Not, haec (quercus) erat et teneri caespitis herba cibus, Ov.: vivere herbis, Hor., herbarum radicibus, Sen.: victu pasci simplicis herbae, Verg.: volsis pascere alqm radicibus herbae, Verg.: herba, ubi necesse est, non pecori tantum sed homini nascitur, Sen. – als Grünware, Küchenkraut, eas herbas herbis aliis condiunt, Plaut.: fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius, Cic.: hoc ubi confusum sectis inferbuit herbis, Hor. – zur Bekränzung, corona ex asperis herbis, Cic.: cornu cingere recentibus herbis, Ov. – als botanische u. mediz. Pflanze, Kraut, Heilkraut, herba lapathi, Hor.: h. muralis, Cels.: h. parietaria u. parietina, Aur. Vict. u. Amm.: h. sanguinalis, Cels.: herbae fortes, Ov., salutares, Ov. u. Sen.: fallax herba veneni, Ov.: terra medicas fundit herbas, Plin.: herbis curare vulnus, Liv.: ipse lectas Pagasaeis collibus herbas temperat, Ov. – als Zauberkraut, herba nigri veneni, Verg.: herbae magicae, Plin.: herbae Hecateae, Ov.: potentes, Ov.: cantatae, Ov.: herbarum potentia, Ov.: Paeoniis revocatus herbis et amore Dianae, Verg.: excĭdere herbas atque incantata lacertis vincula, Hor. – Sing. kollektiv u. Plur. als Sitz od. Lager, Gras, Kasen, alta nativo creverat herba toro, Prop.: fusus (fusi) per herbam, Verg.: in herba se abicere, Cic.: in herba recumbere, Cic.: herbā requiescere, Ov.: iuvat prope rivum somnus in herba, Hor.: victor per herbas, ›aura veni‹, dixi, im Grase (hingestreckt), Ov. – Plur. als Weideplatz, Trift, Anger, herbae Albanae, Hor.: Aventinae, Ov.: communes, Hor.: mille greges illi totidemque armenta per herbas errabant, Ov. – als Tummelplatz, ludentes Panes in herba, Ps. Verg. cul. 114. – ein Grashalm als Zeichen der Unterwerfung überreicht (s. Paul. ex Fest. 99, 7); dah. sprichw. herbam dare od. porrigere, sich für besiegt erklären, Afran. com. 145 (vgl. R.2 not. crit.). Varro fr. bei Serv. Verg. Aen. 8, 128. Plin. 22, 8. Vgl. Wölfflins Archiv 6, 398. – II) insbes.: a) die Pflanze, der Halm des Getreides (vollst. frumenti herba, Verg. georg. 1, 134, od. seminis herba, Ov. fast. 1, 154), Sing. kollekt. u. Plur. auch das im Halm stehende Getreide, die Saat, h. recens, Ov.: h. sterilis, Ov.: herbae non fallaces, Cic.: iam altae in segetibus herbae, das auf den Saatfeldern schon hoch aufgeschossene Getreide, Liv.: frumenta, quae iam in herbis erant, im H. standen, Liv.: ex hordeo alterum caput grani (Keimspitze) in radicem exit, alterum in herbam, wird zum Halm, Plin.: illa herba (Pflanze), quae in segetem frugemque ventura est, Sen.: seges altera in herba est, ist im zweiten Halm, sprießt (schoßt) von neuem auf, Pers.: hoc (triticum) nondum est in herba lactente, Sen.: saepe Ceres primis dominum fallebat in herbis, Ov.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov. – Bildl., adhuc tua messis in herba est, noch steht dein Korn auf dem H. (= noch ist für dich die Zeit der Ernte nicht gekommen), Ov. her. 16 (17), 263: omnis illa laus velut in herba vel flore praecepta (gleichsam im grünen Halme oder in der Blüte schon geerntet) ad nullam certam et solidam pervenit fragem, Tac. dial. 9. – b) das Unkraut (vollst. mala herba, Cato r. r. 50, 1, od. sterilis herba, Curt. 4, 1 [4], 21), officiant laetis ne frugibus herbae, Verg. georg. 1, 69: bis segetem densis obducunt sentibus herbae, ibid. 2, 411.

    lateinisch-deutsches > herba

  • 3 olus

    olus (holus), eris, n., I) jedes Grünkraut, Küchenkraut, Gemüse, Kohl, Rüben usw., Afran. fr., Scriptt. r. r. u.a.: olerum fasciculi, Hieron.: olus prandere, Hor. – Sprichw., multa Syrorum olera (griech. πολλὰ Σύρων λάχανα), Plin. 20, 33. – II) insbes., olus atrum, Genet. oleris atri, n., Schwarzkohl, (Smyrnium olusatrum, L.), Colum. 11, 3, 18 u. 12, 7, 1: atrum olus (holus), Plaut. Pseud. 814: dass. poet. olus pullum, Colum. poët. 10, 123. Vgl. olusatrum. – / Heterokl. Genet. Plur. holerorum, Lucil. 510: Abl. oleris, Cato r. r. 149, 2.

    lateinisch-deutsches > olus

  • 4 olusculum

    olusculum (holusculum), ī, n. (Demin. v. olus), Küchenkraut, Gemüse, Kohl, Cic. ad Att. 6, 1, 13. Hor. sat. 2, 6, 64. Iuven. 11, 79: oluscula pomaque, Gell. 19, 7, 1: herbae et holuscula, Fronto de fer. Als. 3, p. 225, 21 N.

    lateinisch-deutsches > olusculum

  • 5 rapistrum

    rāpistrum, ī, n. (rapum), ein Küchenkraut = lapsana (w.s.), Colum. 9, 4, 5.

    lateinisch-deutsches > rapistrum

  • 6 thymbra [1]

    1. thymbra, ae, f. (θύμβρα), Saturei, ein Küchenkraut (Satureia hortensis, L.), Verg., Colum. u.a.: Plur., Petron. 135. § 8. v. 14.

    lateinisch-deutsches > thymbra [1]

  • 7 κρῆθμον

    κρῆθμον, τό, auch κρίϑμον, ein Küchenkraut, Meerfenchel; Hippocr.; Nic. Th. 909 u. A.; – nach Schol. zu Lycophr. 238 auch ein Meerschaalthier.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > κρῆθμον

  • 8 helvella

    helvella, ae, f., jedes kleine Küchenkraut (s. Paul. ex Fest. 103, 7), Titin. com. 162 (wo elvella). Cic. ep. 7, 26, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > helvella

  • 9 herba

    herba, ae, f. jede halmartig emporsprossende Pflanze, Halm, Kraut, Gras (Sing. oft kollektiv), I) im allg., verb. stirpes et herbae, Pflanzen u. Kräuter, Cic.: herbae virgultaque, Lucr.: herbae frondesque, Ov.: omne herbarum radicumque genus, Liv. – m. Genet., h. graminis, Grashalm, Verg.: u. so graminis herba pura, Liv. – m. Adjj., herbae palustres, Sumpfpflanzen, Liv.: h. irrigua, Wiesengrün, Plaut.: herbae laetae, Verg.: h. multa, üppiger Graswuchs, Hor.: h. solstitialis, Plaut. u. Plin.: h. viridis, Verg. – m. Verben, umida (tellus) maiores herbas alit, Verg.: gignendae herbae non alius (amnis) est aptior, Curt.: herbis prata convestirier, Enn. u. Lucr.: internatae herbae feno reserventur, Col. – als Futter für Tiere, salsae herbae, Verg.: immemor herbae victor equus, Verg.: in eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem, ciconia lacertam, Sen.: desecare herbas, Caes. – als Nahrung der Menschen im Naturzustande oder aus Not, haec (quercus) erat et teneri caespitis herba cibus, Ov.: vivere herbis, Hor., herbarum radicibus, Sen.: victu pasci simplicis herbae, Verg.: volsis pascere alqm radicibus herbae, Verg.: herba, ubi necesse est, non pecori tantum sed homini nascitur, Sen. – als Grünware, Küchenkraut, eas herbas herbis aliis condiunt, Plaut.: fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius, Cic.: hoc ubi
    ————
    confusum sectis inferbuit herbis, Hor. – zur Bekränzung, corona ex asperis herbis, Cic.: cornu cingere recentibus herbis, Ov. – als botanische u. mediz. Pflanze, Kraut, Heilkraut, herba lapathi, Hor.: h. muralis, Cels.: h. parietaria u. parietina, Aur. Vict. u. Amm.: h. sanguinalis, Cels.: herbae fortes, Ov., salutares, Ov. u. Sen.: fallax herba veneni, Ov.: terra medicas fundit herbas, Plin.: herbis curare vulnus, Liv.: ipse lectas Pagasaeis collibus herbas temperat, Ov. – als Zauberkraut, herba nigri veneni, Verg.: herbae magicae, Plin.: herbae Hecateae, Ov.: potentes, Ov.: cantatae, Ov.: herbarum potentia, Ov.: Paeoniis revocatus herbis et amore Dianae, Verg.: excĭdere herbas atque incantata lacertis vincula, Hor. – Sing. kollektiv u. Plur. als Sitz od. Lager, Gras, Kasen, alta nativo creverat herba toro, Prop.: fusus (fusi) per herbam, Verg.: in herba se abicere, Cic.: in herba recumbere, Cic.: herbā requiescere, Ov.: iuvat prope rivum somnus in herba, Hor.: victor per herbas, ›aura veni‹, dixi, im Grase (hingestreckt), Ov. – Plur. als Weideplatz, Trift, Anger, herbae Albanae, Hor.: Aventinae, Ov.: communes, Hor.: mille greges illi totidemque armenta per herbas errabant, Ov. – als Tummelplatz, ludentes Panes in herba, Ps. Verg. cul. 114. – ein Grashalm als Zeichen der Unterwerfung überreicht (s. Paul. ex Fest. 99, 7); dah. sprichw. herbam dare od. porrigere, sich für besiegt erklären, Afran. com. 145 (vgl. R.2
    ————
    not. crit.). Varro fr. bei Serv. Verg. Aen. 8, 128. Plin. 22, 8. Vgl. Wölfflins Archiv 6, 398. – II) insbes.: a) die Pflanze, der Halm des Getreides (vollst. frumenti herba, Verg. georg. 1, 134, od. seminis herba, Ov. fast. 1, 154), Sing. kollekt. u. Plur. auch das im Halm stehende Getreide, die Saat, h. recens, Ov.: h. sterilis, Ov.: herbae non fallaces, Cic.: iam altae in segetibus herbae, das auf den Saatfeldern schon hoch aufgeschossene Getreide, Liv.: frumenta, quae iam in herbis erant, im H. standen, Liv.: ex hordeo alterum caput grani (Keimspitze) in radicem exit, alterum in herbam, wird zum Halm, Plin.: illa herba (Pflanze), quae in segetem frugemque ventura est, Sen.: seges altera in herba est, ist im zweiten Halm, sprießt (schoßt) von neuem auf, Pers.: hoc (triticum) nondum est in herba lactente, Sen.: saepe Ceres primis dominum fallebat in herbis, Ov.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov. – Bildl., adhuc tua messis in herba est, noch steht dein Korn auf dem H. (= noch ist für dich die Zeit der Ernte nicht gekommen), Ov. her. 16 (17), 263: omnis illa laus velut in herba vel flore praecepta (gleichsam im grünen Halme oder in der Blüte schon geerntet) ad nullam certam et solidam pervenit fragem, Tac. dial. 9. – b) das Unkraut (vollst. mala herba, Cato r. r. 50, 1, od. sterilis herba, Curt. 4, 1 [4], 21), officiant laetis ne frugibus herbae, Verg. georg. 1, 69: bis segetem densis obducunt sen-
    ————
    tibus herbae, ibid. 2, 411.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > herba

  • 10 olus

    olus (holus), eris, n., I) jedes Grünkraut, Küchenkraut, Gemüse, Kohl, Rüben usw., Afran. fr., Scriptt. r. r. u.a.: olerum fasciculi, Hieron.: olus prandere, Hor. – Sprichw., multa Syrorum olera (griech. πολλὰ Σύρων λάχανα), Plin. 20, 33. – II) insbes., olus atrum, Genet. oleris atri, n., Schwarzkohl, (Smyrnium olusatrum, L.), Colum. 11, 3, 18 u. 12, 7, 1: atrum olus (holus), Plaut. Pseud. 814: dass. poet. olus pullum, Colum. poët. 10, 123. Vgl. olusatrum. – Heterokl. Genet. Plur. holerorum, Lucil. 510: Abl. oleris, Cato r. r. 149, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > olus

  • 11 olusculum

    olusculum (holusculum), ī, n. (Demin. v. olus), Küchenkraut, Gemüse, Kohl, Cic. ad Att. 6, 1, 13. Hor. sat. 2, 6, 64. Iuven. 11, 79: oluscula pomaque, Gell. 19, 7, 1: herbae et holuscula, Fronto de fer. Als. 3, p. 225, 21 N.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > olusculum

  • 12 rapistrum

    rāpistrum, ī, n. (rapum), ein Küchenkraut = lapsana (w.s.), Colum. 9, 4, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rapistrum

  • 13 thymbra

    1. thymbra, ae, f. (θύμβρα), Saturei, ein Küchenkraut (Satureia hortensis, L.), Verg., Colum. u.a.: Plur., Petron. 135. § 8. v. 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > thymbra

  • 14 potherb

    potherb s Küchenkraut n

    English-german dictionary > potherb

  • 15 pot-herb

    n Küchenkraut nt

    English-german dictionary > pot-herb

  • 16 pot-herb

    Küchenkraut nt

    English-German students dictionary > pot-herb

  • 17 køkkenurt

    køkkenurt [-uʀˀd] Küchenkraut n

    Dansk-tysk Ordbog > køkkenurt

  • 18 κρῆθμον

    κρῆθμον, τό, ein Küchenkraut, Meerfenchel; ein Meerschaltier

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > κρῆθμον

См. также в других словарях:

  • Küchenkraut, das — Das Kǘchenkraut, des es, plur. die kräuter, siehe Küchengewächs …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Küchenkraut — Thymian, Oregano und Rosmarin …   Deutsch Wikipedia

  • Küchenkraut — Kụ̈|chen|kraut 〈n. 12u〉 Gewürzpflanze * * * Kụ̈|chen|kraut, das <meist Pl.>: im Garten angebaute Gewürzpflanze. * * * Kụ̈|chen|kraut, das <meist Pl.>: im Garten angebaute Gewürzpflanze …   Universal-Lexikon

  • Küchenkraut — Kụ̈·chen·kraut das; eine Pflanze, mit der man Essen würzt …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Küchenkraut — Kụ̈|chen|kraut meist Plural …   Die deutsche Rechtschreibung

  • Beizkraut — Bohnenkräuter Berg Bohnenkraut (Satureja montana) Systematik Klasse: Dreifurchenpollen …   Deutsch Wikipedia

  • Bohnenkraut — Bohnenkräuter Berg Bohnenkraut (Satureja montana) Systematik Klasse: Dreifurchenpollen …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Gewürze — Die Liste der Küchengewürze enthält gebräuchliche Gewürze und Kräuter mit kurzen Verwendungshinweisen und Verweisen zu weiterführenden Artikeln. Es wird in diesem Zusammenhang der erweiterte Gewürzbegriff benutzt. Scheuen Sie sich nicht, weitere… …   Deutsch Wikipedia

  • Satureja — Bohnenkräuter Berg Bohnenkraut (Satureja montana) Systematik Klasse: Dreifurchenpollen …   Deutsch Wikipedia

  • Tschubriza — Bohnenkräuter Berg Bohnenkraut (Satureja montana) Systematik Klasse: Dreifurchenpollen …   Deutsch Wikipedia

  • Abernmauke — Kartoffelpüree, Kartoffelbrei oder Kartoffelmus (österreichisch: Erdäpfelpüree, schweizerisch: Kartoffelstock, bairisch/fränkisch: Stampf oder Stopfer) ist ein Brei aus gekochten, zerdrückten und cremig gerührten Kartoffeln sowie anderen Zutaten …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»