Izin

См. также в других словарях:

• izin — is., zni, Ar. iẕn 1) Bir şey yapmak için verilen veya alınan özgürlük, müsaade, ruhsat, icazet, mezuniyet Viyana dan döneli bir ay olmuştu ve izni üç hafta sonra bitiyordu. H. E. Adıvar 2) Bir kimseye çalıştığı yerce verilen tatil Yıllık iznini… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• izin — is. <ər.> İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək. – Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam. A. Ə.. İki ay bundan qabaq naçalnikdən izin alıb getmişdim kəndimizə anamın ziyarətinə. C. M.. Aman bacım, izin ver,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• izin — (A.) [ نذا ] izin …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• izin koparmak — güçlükle izin almak Kendisi belediyeden birkaç gün izin kopararak onları ziyaret edecekti. R. N. Güntekin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• izin almak — bir şey yapmak için onay sağlamak Çalıştığı bankanın müdürlerinden birinin kızıyla nişanlanmak için izin alıp Edirne ye gitmişti. M. Ş. Esendal …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• izin istemek — bir şeyi gerçekleştirmek amacı ile onay almaya kalkmak Annemden Hasan la beraber Yeşilköy e gitmek için izin istedim. H. E. Adıvar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• izin vermek — 1) birini bir şey yapmada serbest bırakmak Yenisi dikilinceye kadar sivil elbise ile dolaşmasına izin verdi. E. Bener 2) işine son vermek, hizmetinden çıkarmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• -izin — i|zin [ iz : Herkunft unklar; ↑ in (3)]: unsystematisches Suffix in Namen von maximal ungesättigten bicycl. Stickstoff Heterocyclen, deren Ringen ein N Atom gemeinsam ist. Die perhydrierten Derivate werden mit izidin benannt, z. B. Chinolizin,… …   Universal-Lexikon

• IZÎN — (İze. C.) Her biri bir fırkaya mensub. Parça parça, fırka fırka. Müteferrik hâlde …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İZİN — (Bak: İzn …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• Izin — Kèk gwo kay kote travayè itilize mashin pou transfòme pwodui natirèl yo tankou bwa pou fè papye, gonm pye bwa pou fè wou mashin, lèt bèf pou fè twal, e latriye …   Definisyon 2500 mo Kreyòl