-
1 impérium
m ист. -
2 impérium
сущ.ист. абсолютная власть -
3 co-imperium
-
4 co-imperium
-
5 empire
empire [ãpier]〈m.〉1 keizerrijk ⇒ rijk, imperium4 (alleen)heerschappij ⇒ (opper)macht, (opper)gezag5 macht (over) ⇒ (uit)werking, invloed♦voorbeelden:l'Empire du Soleil levant • het land van de rijzende zonl'Empire byzantin • het Byzantijnse Rijkle Céleste Empire • het Hemelse Rijkle Premier Empire • het Empire, het keizerrijk van Napoleon Ile Second Empire • het Second Empire, het keizerrijk van Napoleon III2 pas pour un empire! • voor geen geld (ter wereld)!m1) imperium, rijk2) macht -
6 empire
ɑ̃piʀm1) Reich n2) ( pouvoir) Macht fempireempire [ãpiʀ]\^politique Kaiserreich neutre, Imperium neutre; Beispiel: le premier/second Empire erstes/zweites französisches Kaiserreich; Beispiel: empire romain d'Occident weströmisches Reich; Beispiel: le Saint Empire romain germanique das Heilige Römische Reich Deutscher Nation; Beispiel: empire colonial Kolonialreich neutre; Beispiel: Empire britannique britisches Empire►Wendungen: avoir de l'empire sur soi-même Selbstbeherrschung haben; pas pour un empire nicht um alles in der Welt; sous l'empire de quelque chose unter dem Einfluss einer S. génitif -
7 empire
1. cesarstwo2. imperium3. panowanie4. wpływ5. władza -
8 empire
m. (lat. imperium) 1. власт, господство; превъзходство; 2. империя, царство; царуване; 3. прен. власт, влияние; exercer un empire sur qqn. имам влияние над някого; prendre de l'empire sur qqn. вземам надмощие над някого. Ќ avoir de l'empire sur soi-même проявявам, самообладание; pas pour un empire! за нищо на света. -
9 pouvoir juridictionnel
[pouvoir de juger et de faire exécuter le jugement] [ONU] imperiumDictionnaire juridique, politique, économique et financier > pouvoir juridictionnel
-
10 empire
noun mkejserdømmerigexxx mimperiumrige
См. также в других словарях:
Imperium — Imperium … Deutsch Wörterbuch
Impérium — Imperium Pour les articles homonymes, voir Imperium (homonymie). Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine … Wikipédia en Français
imperium — ● imperium nom masculin (latin imperium, puissance publique) Dans l Antiquité romaine, pouvoir de celui qui gouverne l État. ⇒IMPERIUM, subst. masc. Pouvoir suprême détenu par certains magistrats romains. Rome envoyait un de ses citoyens dans un… … Encyclopédie Universelle
Imperium — Sn erw. fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. imperium Befehlsgewalt, Reich , einer Ableitung von l. imperāre befehlen, herrschen aus l. parāre rüsten, bereiten und l. in . Zum gleichen Verb gehört als Nomen agentis Imperator aus l.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
IMPERIUM — titulus Honorarius Imp. in Ep. Theodoberti Regis ad Iustinianum Imp. Amorem nostrum erga Imperium vestrum. Sic Nicolaus I. Pontif. Rom. Ep. 8. ad Michaelem Imp. Paro seripsit nobis Imperium vestrum etc. ἡ βασιλεία μου, Impp. CP. cum de se… … Hofmann J. Lexicon universale
imperium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. imperiumria {{/stl 8}}{{stl 7}} rozległe i potężne państwo o ustroju monarchicznym; mocarstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Imperium rzymskie. Imperium brytyjskie, rosyjskie. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imperium — (n.) 1650s, from L. imperium command, supreme authority, power (see EMPIRE (Cf. empire)) … Etymology dictionary
Imperium — Im*pe ri*um, n.; pl. {Imperia}. [L. See {Empire}.] 1. Supreme power; absolute dominion; empire. [Webster 1913 Suppl.] 2. (Law) The right to command, which includes the right to employ the force of the state to enforce the laws. It is one of the… … The Collaborative International Dictionary of English
Imperĭum — (röm. Recht), 1) höchste Gewalt; in Rom war sie ursprünglich bei dem Volke u. bestand in der Wahl der Magistrate, Legislation u. Obergerichtsbarkeit; 2) die Machtbefugniß der höchsten Magistrate, u. zwar I. militāre, das Obercommando im Kriege, u … Pierer's Universal-Lexikon
Imperĭum — (lat., »Befehl, Herrschaft, Macht«), im alten Rom die höchste militärische und bürgerliche Gewalt, die ursprünglich nur den Königen und nach ihrer Vertreibung dem Volke, dann den höchsten Obrigkeiten angehörte, aber in der republikanischen Zeit… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Imperium — Imperĭum (lat.), höchste staatliche Gewalt, vom Volke in Rom den höchsten Beamten übertragen, bes. die militär. Gewalt, daher auch der Oberbefehl; später das röm. Kaiserreich … Kleines Konversations-Lexikon