Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

Hierosolymītānus

  • 1 Hierosolyma

    Hierosolyma (Ierosolyma), ōrum, n. (Ἱεροσόλυμα), die Hauptstadt Judäas, von Titus erobert u. zerstört, noch j. Ierusalem (vom Kaiser Hadrian Aelia Capitolina gen.), Cic. Flacc. 67. Tac. ann. 5, 9 sqq. Tac. hist. 5, 2 u. 11. Flor. 3, 5, 30. Suet. Aug. 93. Sulp. Sev. dial. 3, 18, 1. Lact. 4, 13, 24. Mart. Cap. 6. § 679: heteroklit. Hierosolyma (Ierosolyma), ae, f., Nomin., Sulp. Sev. chron. 2, 33, 4: omnis Ieros., Vulg. Matth. 2, 3: Genet. Hierosolymae, Sulp. Sev. chron. 1, 1, 3; 1, 42, 1 u. 2, 30, 2: oft Akk. Hierosolymam (Ierosolymam), Plin. 27, 15 D. Tert. adv. Marc. 5, 3. Hieron. epist. 5, 1. Vulg. 1. Mach. 1, 22; 2. Mach. 3, 9 u. ö. Sulp. Sev. chron. 1, 41, 5 u. ö. Corp. inscr. Lat. 6, 944. – Nbf. Solyma, ōrum, n., Mart. 11, 94, 5 (vgl. Solymi): und Hierusālēm ( auch Ierusālēm), bei den Eccl. (s. Obbar. Prud. psych. 811 not. cr. die Belegstellen). – Dav.: A) Hierosolymārius, scherzh. Beiname des Pompejus = der »Held von Jerusalem«, weil sich P. viel auf seine asiatischen Eroberungen einbildete, Cic. ad Att. 2, 9, 1. – B) Hierosolymīta, ae, m. (Ἱεροσολυμίτης), ein Bewohner von Jerusalem, Hieron. in Ioann. Hierosol. no. 19: Plur., Interpr. Iren. 3, 21, 2. – C) Hierosolymītānus (Ierosolymītānus), a, um, von Jerusalem, episcopus, Hieron. epist. 51, 1 lemm.: regnum, Augustin. de civ. dei 17, 21.

    lateinisch-deutsches > Hierosolyma

  • 2 Hierosolyma

    Hierosolyma (Ierosolyma), ōrum, n. (Ἱεροσόλυμα), die Hauptstadt Judäas, von Titus erobert u. zerstört, noch j. Ierusalem (vom Kaiser Hadrian Aelia Capitolina gen.), Cic. Flacc. 67. Tac. ann. 5, 9 sqq. Tac. hist. 5, 2 u. 11. Flor. 3, 5, 30. Suet. Aug. 93. Sulp. Sev. dial. 3, 18, 1. Lact. 4, 13, 24. Mart. Cap. 6. § 679: heteroklit. Hierosolyma (Ierosolyma), ae, f., Nomin., Sulp. Sev. chron. 2, 33, 4: omnis Ieros., Vulg. Matth. 2, 3: Genet. Hierosolymae, Sulp. Sev. chron. 1, 1, 3; 1, 42, 1 u. 2, 30, 2: oft Akk. Hierosolymam (Ierosolymam), Plin. 27, 15 D. Tert. adv. Marc. 5, 3. Hieron. epist. 5, 1. Vulg. 1. Mach. 1, 22; 2. Mach. 3, 9 u. ö. Sulp. Sev. chron. 1, 41, 5 u. ö. Corp. inscr. Lat. 6, 944. – Nbf. Solyma, ōrum, n., Mart. 11, 94, 5 (vgl. Solymi): und Hierusālēm ( auch Ierusālēm), bei den Eccl. (s. Obbar. Prud. psych. 811 not. cr. die Belegstellen). – Dav.: A) Hierosolymārius, scherzh. Beiname des Pompejus = der »Held von Jerusalem«, weil sich P. viel auf seine asiatischen Eroberungen einbildete, Cic. ad Att. 2, 9, 1. – B) Hierosolymīta, ae, m. (Ἱεροσολυμίτης), ein Bewohner von Jerusalem, Hieron. in Ioann. Hierosol. no. 19: Plur., Interpr. Iren. 3, 21, 2. – C) Hierosolymītānus (Ierosolymītānus), a, um, von Jerusalem, episcopus, Hieron. epist. 51, 1 lemm.: regnum, Augustin. de civ. dei 17, 21.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Hierosolyma

См. также в других словарях:

  • Codex Hierosolymitanus — (also called the Bryennios manuscript or the Jerusalem Codex, often designated simply H in scholarly discourse) is an 11th century Greek manuscript, written by an unknown scribe named Leo, who dated it 1056. Its designation of Jerusalem recalls… …   Wikipedia

  • BENEVENUTUS GRAPHEUS HIEROSOLYMITANUS — (c. 12th century), the most famous medieval non Arab oculist. Probably Jewish, he practiced and lectured in Southern Europe. His work on ocular diseases was the best known textbook until well into the 16th century. Twenty two manuscripts and 18… …   Encyclopedia of Judaism

  • Codex Hierosolymitanus — Le Codex Hierosolymitanus (encore appelé Codex de Jérusalem ou Manuscrit de Bryennios ) est un manuscrit en grec du XIe siècle écrit par un scribe nommé Leo vers l an 1056. Il a été découvert par Philotheos Bryennios en 1873 dans la bibliothèque… …   Wikipédia en Français

  • ALBERTUS Patriarcha Hierosolymitanus — dequo vide Onuphr. Genebr. Spond. A. C. 1203. n. 5. et 1205. n. 13 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHILIPPUS Episcopus Hierosolymitanus — post Beniaminum, Euseb. in Chron. A. C. 114. Item, Pseudopapa, post Paulum 1. pulsus postea, Anastas. in vit. Pontif. Item, Episcopus Cretensis, scripsit contra Marcionem, saeculô 2. Hieronym. de Scriptor. Eccl. Item, presbyter, Hieronymi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SIMEON Patriarcha Hierosolymitanus — tempore urbis a Godofredo Bullionaeo captae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Epistle of Barnabas — The Epistle of Barnabas is a Greek treatise with some features of an epistle containing twenty one chapters, preserved complete in the 4th century Codex Sinaiticus where it appears at the end of the New Testament. It is traditionally ascribed to… …   Wikipedia

  • Didache — The Didache (  /ˈdɪd …   Wikipedia

  • May 12 (Eastern Orthodox liturgics) — May 11 Eastern Orthodox Church calendar May 13 All fixed commemorations below celebrated on May 25 by Old Calendarists Contents 1 Saints 1.1 Other commemorations 2 Notes …   Wikipedia

  • Development of the Old Testament canon — For the Jewish canon, see Development of the Jewish Bible canon. For the New Testament canon, see Development of the New Testament canon. Part of a series on …   Wikipedia

  • Didaché — Saltar a navegación, búsqueda La Didaché o Didajé (en griego Διδαχὴ, que se traduce por “enseñanza” o “doctrina”), forma corta de La enseñanza del Señor por medio de los doce apóstoles a los gentiles (Διδαχὴ κυρίου διὰ τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῖς… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»