Frion

adj

• ledový

• mrazivý

* * *

• studený (styl aj.)

• sucharský (styl aj.)

см. frío 1. 5)

f. (in Ó. H. 206 frion), remission, an απ. λεγ., Fms. v. 55, Pass. 13. 13.

a. = heimill.

* * *

adj., so spelt in Nj. 220, Eg. 163, 199, Fms. vi. 161, 185, Fs. 154, etc.; heimholt (wrongly), Sks. 60 new Ed.; heimull, Fms. vi. 207, vii. 160; later and usually heimill; [cp. Goth. haimoþli and Icel. heimili]

I. prop. ‘household,’ homely, domestic, of a thing or property, cp. Germ. ‘heimisch, einheimisch;’ hann lét öngu tortýna þar nema kvikfé heimilu ( home cattle); but this sense is rare and obsolete.

II. metaph. as a law term, property in one’s full possession, at one’s free disposal; heimöl jörð, appropriated land, Fms. vi. 161 (in a verse); þér varð jörð heimöl, 185 (in a verse):—in the phrase, vera e-m heimill; enda er eigi mundrinn heimill, sá er hann handsalar hinn heimski maðr, i. e. it is not a good, lawful bargain, it is not valid, Grág. i. 177; en hann hirdir aldri, at hverjum hann keypti, ef honum var heimilt selt, Ó. H. 114; því eru borð sett at heimoll er matr þeim er hafa þurfu, the meat is at the free disposal of those who wish to have it, Nj. 220; ok vera öllum matr heimill (heimöll, Hb.), Landn. 193; kvað honum heimilan skyldu sinn styrk nær sem hann þyrfti, his help should be at his disposal whensoever he stood in need of it, Orkn. 86; en heimil munu þar til vár orð, Lv. 36; heimult skal Þórði at vera með mér, Fms. vi. 207; skal þér ok heimilt vera, at hafa fé mitt til styrks þér, Ó. H. 33; þat er heimilt þeim er fara vilja með mér, Fs. 23; nú er þat heimilt at þú sér hér af þú vilt þat, Fbr. 37 new Ed.; segir at þat var skylt ok heimilt, due and just, Ó. H. 156; segir svá, at þat var skylt ok heimolt at hann görði slíkan forbeina sem þurfti, Eg. 163; allt mitt góz er þér heimolt, Fs. 154; allt mitt skal yðr jafnheimolt sem mér, 182; Þórir segir, at þat var heimolt þó at Þórólfr vildi fleiri menn hafa með sér þangat, 199: in a bad sense, at honum sé heimill hæðilegr dauði, i. e. it serves him right, Sks. 280: eiga heimilt, to have a right to, to have at one’s disposal, etc.; mik áttú heimilan til fylgda við þik ok ráða-görðar, Fms. xi. 29; en heimilt á Glúmr at lofa þat, Nj. 23; þvíat konungr á heimult at drepa mik, Fms. vii. 160; hans menn trúðu því at hann ætti heimilan sigr í hverri orrostu, Hkr. i. 6; heimilt á biskup at taka tíund fvrir kirkjum, Grág. (Kb.) ii. 214; nú á ek hér nokkuru heimilla (compar.) at veita nokkura fríon, Ó. H. 205; þat muntú eiga allra heimilast (superl.) at veita öðrum þitt en ekki mitt, Ísl. ii. 137; láta, göra e-m heimilt, to allow, give a right to another; lét Þorvaldr honum heimilan hest sinn, Th. made him free of his horse, placed it at his disposal, Gísl. 20; ok lét honum heimilan sinn vinskap, Fms. v. 183; hann görði sér allar konur jafnheimilar, i. 207.

III. cp. Germ. heimlich = private, secret, only in the following derivatives.

geol. glaciario

kniž. gélido

lék. álgido

algente

frión

kniž. gélido

lék. álgido

algente

frigoroso

frión

heladero