-
1 foramen
forāmen, inis, n. (foro), jede natürliche od. durch Kunst gebildete Öffnung, der Gang, Zugang, das Loch, a) von Natur: profundum terrae f., Iustin.: foramina terrae, Lucr. u. Ov.: per ea foramina extrahitur piscis, Mela. – im Körper, for. auris, Gehörgang, Cels.: foramina intra caput maxima oculorum sunt, Cels.: foramina illa, quae patent ad animum a corpore, Cic.: oculi eius contabescent in foraminibus suis (in ihren Höhlen), Vulg. – b) durch Kunst, for. acus, Nadelöhr, Vulg. Matth. 19, 24 u. Augustin. epist. 130, 2: for. trochleae, der Haken od. Ring eines Klobens, Vitr.: for. valvae, Petron.: operculi foramina, Liv.: parietum et fenestrarum foramina, Col.: convexa foramina retis, Ov.: tibia foramine pauco, mit wenig Löchern, Hor. terebrā foramen facere, cavare, Cels. u. Col.: prolabi in cloacae foramen, Suet.: foramine e terra emergere, Vell.: inventa in eo (scuto) foramina CXX, Caes.: neque porta neque ullum foramen erat, Sisenn. fr.: foraminibus et rimis aurem admovent, sie legen ihr Ohr an die Öffnungen (der durchbrochenen Felderdecke) u. Ritze, Tac.
-
2 foramen
forāmen, inis, n. (foro), jede natürliche ob. durch Kunst gebildete Öffnung, der Gang, Zugang, das Loch, a) von Natur: profundum terrae f., Iustin.: foramina terrae, Lucr. u. Ov.: per ea foramina extrahitur piscis, Mela. – im Körper, for. auris, Gehörgang, Cels.: foramina intra caput maxima oculorum sunt, Cels.: foramina illa, quae patent ad animum a corpore, Cic.: oculi eius contabescent in foraminibus suis (in ihren Höhlen), Vulg. – b) durch Kunst, for. acus, Nadelöhr, Vulg. Matth. 19, 24 u. Augustin. epist. 130, 2: for. trochleae, der Haken od. Ring eines Klobens, Vitr.: for. valvae, Petron.: operculi foramina, Liv.: parietum et fenestrarum foramina, Col.: convexa foramina retis, Ov.: tibia foramine pauco, mit wenig Löchern, Hor. terebrā foramen facere, cavare, Cels. u. Col.: prolabi in cloacae foramen, Suet.: foramine e terra emergere, Vell.: inventa in eo (scuto) foramina CXX, Caes.: neque porta neque ullum foramen erat, Sisenn. fr.: foraminibus et rimis aurem admovent, sie legen ihr Ohr an die Öffnungen (der durchbrochenen Felderdecke) u. Ritze, Tac. -
3 foramen
-
4 foramen
foramen foramen, inis n отверстие -
5 foramen
fŏrāmen, ĭnis, n. [id.], an opening or aperture produced by boring, a hole (rare but class.): neque porta neque ullum foramen erat, qua posset eruptio fieri, outlet, Sisenn. ap. Non. 113, 27:II.foramina parietum et fenestrarum,
Col. 9, 15, 10: inventa sunt in eo (scuto) foramina CCXXX., * Caes. B. C. 3, 53, 4:tibia tenuis simplexque foramine pauco,
Hor. A. P. 203; Ov. M. 4, 122:alii (scarabei) focos crebris foraminibus excavant,
Plin. 11, 28, 34, § 98: foramina illa, quae patent ad animum a corpore (shortly before, viae quasi quaedam sunt ad oculos, ad aures perforatae; and: quasi fenestrae sint animi), * Cic. Tusc. 1, 20, 47. — -
6 foramen
forāmen, inis n. [ foro ]дыра, отверстие (auris CC; tibiae H); яма (foramina terrae Lcr, O); пора Lcr -
7 forāmen
forāmen inis, n [1 FOR-], an opening, aperture, orifice, hole: in eo (scuto) foramina, Cs.: tibia simplex foramine pauco, H.: foramina tectis Addidit, O.: foramina quae patent ad animum a corpore: operculi foramina, L.* * *hole, aperture; fissure -
8 foramen
дыра (l. 6. 28 D. 8, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > foramen
-
9 foramen
inis, n третье склонение отверстиеЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > foramen
-
10 foramen
foraminishole, opening, aperture -
11 foramen
,inis nотверстие -
12 отверстие
foramen, inis n -
13 inspiro
inspiro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] souffler dans, sur; produire en soufflant. [st2]2 [-] introduire en soufflant, insuffler. [st2]3 [-] inspirer, suggérer, communiquer (un sentiment), émouvoir, exciter, enflammer. [st2]4 [-] inspirer (du souffle divin); animer. [st2]5 - intr. - être aspiré (t. de gram.). - occultum ignem alicui inspirare, Virg. En 1.688: souffler en qqn une flamme secrète. - foramen inspirare, Plin. 10, 29, 43, § 84: souffler dans un trou. - qui inspirari solent, Just. 43, 1, 8: les inspirés. - quibus viribus inspiret (orator), Quint. 2, 5, 8:... par quelle puissance (l'orateur) remuera les esprit.* * *inspiro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] souffler dans, sur; produire en soufflant. [st2]2 [-] introduire en soufflant, insuffler. [st2]3 [-] inspirer, suggérer, communiquer (un sentiment), émouvoir, exciter, enflammer. [st2]4 [-] inspirer (du souffle divin); animer. [st2]5 - intr. - être aspiré (t. de gram.). - occultum ignem alicui inspirare, Virg. En 1.688: souffler en qqn une flamme secrète. - foramen inspirare, Plin. 10, 29, 43, § 84: souffler dans un trou. - qui inspirari solent, Just. 43, 1, 8: les inspirés. - quibus viribus inspiret (orator), Quint. 2, 5, 8:... par quelle puissance (l'orateur) remuera les esprit.* * *Inspiro, inspiras, penult. prod. inspirare. Columel. Souffler dedens, Inspirer.\Granaria modicis fenestellis Aquilonibus inspirentur. Columel. Qu'on y face petites fenestres, par lesquelles le vent d'Aquilon souffle et entre dedens.\Inspirare aliquid oculo per fistulam. Columel. Faire entrer quelque chose dedens l'oeil en soufflant par dedens un tuyau. -
14 prolabor
prōlābor, lābi, lapsus sum - intr. - [st1]1 [-] glisser (se glisser) en avant. - Liv. 44, 5, 6 ; Cic. poet. Nat. 2, 114. [st1]2 [-] glisser en bas, tomber en glissant. - prolabi ex equo, Liv. 27, 27, 7, glisser de son cheval à terre. - velut si prolapsus cecidisset, Liv. 1. 56, 12: comme s'il était tombé en glissant [par un faux pas]. - ipsis adminiculis prolapsis, Liv. 21, 36, 7: quand ces appuis eux-mêmes glissaient, se dérobaient. - prolabi in cloacae foramen, Suet. Gram. 2: glisser dans une bouche d'égoût. [st1]3 [-] s'écrouler, tomber en ruine. - prolapsa Pergama, Virg. En. 2, 555: Troie en ruine. --- Nep. Att. 20, 3. [st1]4 [-] se laisser aller à, se laisser entraîner à. - prolabi ad orationem, Cic. Leg. 1, 52: se laisser entraîner à un exposé. - prolabi in misericordiam, Liv. 30, 12, 18: se laisser aller à la pitié. - prolabi huc... ut... Cic. Cal. 47: se laisser aller à un point que... - prolabi longius... quam... Cic. Caec. 101: se laisser aller plus loin que, faire une digression plus longue que. - prolabi studio magnificentiae, Tac. An. 3, 55: se laisser entraîner par le goût de la magnificence. [st1]5 [-] tomber, se tromper, faillir. - Cic. Quinct. 77; Att. 1, 17, 19 ; Liv. 40, 23, 8. [st1]6 [-] tomber, s'affaisser, se perdre; échapper. - Cic. Div. 2, 4. - rem temeritate alicujus prolapsam restituere, Liv. 6, 22, 6: relever les affaires compromises par la témérité de qqn. - prolapsum clade Romanum imperium, Liv. 23, 5, 14: la puissance romaine fléchissant sous un désastre. [st1]7 [-] échapper. - ab aliqua cupiditate prolapsum verbum, Cic. Font. 28: mot échappé à quelque entraînement passionné. [st1]8 [-] tomber, apostasier. - Vulg. Heb. 6, 6; Eccl.* * *prōlābor, lābi, lapsus sum - intr. - [st1]1 [-] glisser (se glisser) en avant. - Liv. 44, 5, 6 ; Cic. poet. Nat. 2, 114. [st1]2 [-] glisser en bas, tomber en glissant. - prolabi ex equo, Liv. 27, 27, 7, glisser de son cheval à terre. - velut si prolapsus cecidisset, Liv. 1. 56, 12: comme s'il était tombé en glissant [par un faux pas]. - ipsis adminiculis prolapsis, Liv. 21, 36, 7: quand ces appuis eux-mêmes glissaient, se dérobaient. - prolabi in cloacae foramen, Suet. Gram. 2: glisser dans une bouche d'égoût. [st1]3 [-] s'écrouler, tomber en ruine. - prolapsa Pergama, Virg. En. 2, 555: Troie en ruine. --- Nep. Att. 20, 3. [st1]4 [-] se laisser aller à, se laisser entraîner à. - prolabi ad orationem, Cic. Leg. 1, 52: se laisser entraîner à un exposé. - prolabi in misericordiam, Liv. 30, 12, 18: se laisser aller à la pitié. - prolabi huc... ut... Cic. Cal. 47: se laisser aller à un point que... - prolabi longius... quam... Cic. Caec. 101: se laisser aller plus loin que, faire une digression plus longue que. - prolabi studio magnificentiae, Tac. An. 3, 55: se laisser entraîner par le goût de la magnificence. [st1]5 [-] tomber, se tromper, faillir. - Cic. Quinct. 77; Att. 1, 17, 19 ; Liv. 40, 23, 8. [st1]6 [-] tomber, s'affaisser, se perdre; échapper. - Cic. Div. 2, 4. - rem temeritate alicujus prolapsam restituere, Liv. 6, 22, 6: relever les affaires compromises par la témérité de qqn. - prolapsum clade Romanum imperium, Liv. 23, 5, 14: la puissance romaine fléchissant sous un désastre. [st1]7 [-] échapper. - ab aliqua cupiditate prolapsum verbum, Cic. Font. 28: mot échappé à quelque entraînement passionné. [st1]8 [-] tomber, apostasier. - Vulg. Heb. 6, 6; Eccl.* * *Prolabor, pen. prod. prolaberis, pe. corr. prolapsus sum, prolabi. Cic. Griller, ou Glisser, Tomber.\Prolabi timore. Cic. Faillir de crainte qu'on ha.\Prolabi longius. Cic. Extravaguer bien loing.\Prolabi cupiditate. Cic. Estre abusé par sa convoitise. -
15 foraminatus
forāminatus, a, um [ foramen ]продырявленный, имеющий отверстия ( paries Sid) -
16 inculco
in-culco, āvī, ātum, āre [ calco ]1) втаптывать, утаптывать ( aream Col); вдавливать, заделывать ( semen paviculā Col); затаптывать ( foramen cinere Pall); набивать ( lanam alicui rei PM)2) вставлять, вводить, включать, вплетать (verba Graeca, sc. sermoni C)3)а) внедрять, запечатлевать ( aliquid memoriae alicujus Q); вдалбливать, внушать (aliquid alicui C etc.)inculcatum est Metello, Apronium aratores evertisse C — Метелл убеждён, что Апроний разорил земледельцевб) навязывать (alicui aliquid и aliquem C, Sen)se alicujus auribus i. C — заставлять кого-л. слушать себя -
17 inspiro
īn-spīro, āvī, ātum, ārei. foramen PM — дуть в отверстие2) грам. придыхатьi. primae litterae (dat.) AG — произносить с придыханием первую букву3) воодушевлять, вдохновлять ( aliquem Just); внушать, вдохнуть (alicui occultum ignem, magnam mentem V; misericordiam Q)4) вливать, вводить ( venenum morsibus V)5) издавать ( fistulā sonum AG) -
18 inuro
in-ūro, ussī, ustum, ere1) выжигать (энкаустическим способом) ( picturam PM); прожигать, (неровно) просверливать ( foramen Col)2) опалять, обжигать, сжигать ( loca inusta Lcr); высушивать (ros inustus sole PM)3) завивать щипцами ( comas Q)4) разукрашивать (aliquid calamistris C, Su)5) налагать клеймо, клеймить (i. notam turpitudinis vitae alicujus C)i. alicui ignominiam C — клеймить кого-л. позором6) запечатлевать, укоренять ( odium inustum animis hominum C) -
19 semidigitalis
sēmi-digitālis, eдлиной или шириной в половину римского дюйма, т. е. 9,25 мм ( foramen Vtr) -
20 sesquidigitalis
sēsqui-digitālis, eсодержащий 1,5 digitus ( foramen Vtr)
См. также в других словарях:
Foramen — ist ein häufiger Namensbestandteil der anatomischen Nomenklatur (von lat. foramen, „Öffnung“, „Loch“; Plural foramina) und steht für: Foramen apicale, siehe Zahnwurzel Foramen caecum (von lat. caecus, „blind“), ein „blind endendes Loch“ Foramen… … Deutsch Wikipedia
foramen — ● foramen, foramina ou foramens nom masculin (latin foramen, inis, trou) Trou anatomique de petite dimension. ● foramen, foramina ou foramens (expressions) nom masculin (latin foramen, inis, trou) Foramen ovale, persistance d un petit orifice… … Encyclopédie Universelle
foramen — FORÁMEN, foramene, s.n. Gaură, orificiu (anatomic) de dimensiuni foarte mici. – Din lat., fr. foramen. Trimis de zaraza joe, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 forámen s. n., pl. forámene Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … … Dicționar Român
FORAMEN — in Ostiis Veterum duplex fuit. Alterum, per quod immissa ab his, qui foris erant, clave, adducebatur ac reducebatur aliquod ferratum veruculum seu pessulum, quo ostium intus retinebatur vinctum et posti iunctum, ut hodieque fit. Alterum, et… … Hofmann J. Lexicon universale
Foramen — Fo*ra men, n.; pl. L. {Foramina}, E. {Foramines}. [L., fr. forare to bore, pierce.] A small opening, perforation, or orifice; a fenestra. [1913 Webster] {Foramen of Monro} (Anat.), the opening from each lateral into the third ventricle of the… … The Collaborative International Dictionary of English
foramen — (n.) pl. foramina, 1670s, from L. foramen hole, opening, aperture, orifice, from forare to pierce (see BORE (Cf. bore) (v.)) … Etymology dictionary
foramen — (Del lat. forāmen). 1. m. Agujero o taladro. 2. Hoyo o taladro de la piedra baja de la tahona, por donde entra el palahierro … Diccionario de la lengua española
Forāmen — (lat.), Loch, bes. in der Anatomie; so: F. Monroi, im Gehirn, s.d. A); F. centrale retīnae, Netzhautloch, F. infraorbitale, Unteraugenhöhlenkanal, F. supraorbitale, Oberaugenhöhlenloch, F. opticum, Sehnervenloch, F. ethmoidale. Riechbeinloch, s.d … Pierer's Universal-Lexikon
Forāmen — (lat.), Loch, Öffnung: F. occipitale magnum, das große Hinterhauptsloch (s. Schädel); F. Monroi, s. Gehirn … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Foramen — Foramen, lat., Oeffnung; foraminös, löcherig; foraminulös, mit sichtbaren Poren versehen … Herders Conversations-Lexikon
foramen — orificio, agujero Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico