Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

FORAMEN

  • 1 foramen

    forāmen, inis, n. (foro), jede natürliche od. durch Kunst gebildete Öffnung, der Gang, Zugang, das Loch, a) von Natur: profundum terrae f., Iustin.: foramina terrae, Lucr. u. Ov.: per ea foramina extrahitur piscis, Mela. – im Körper, for. auris, Gehörgang, Cels.: foramina intra caput maxima oculorum sunt, Cels.: foramina illa, quae patent ad animum a corpore, Cic.: oculi eius contabescent in foraminibus suis (in ihren Höhlen), Vulg. – b) durch Kunst, for. acus, Nadelöhr, Vulg. Matth. 19, 24 u. Augustin. epist. 130, 2: for. trochleae, der Haken od. Ring eines Klobens, Vitr.: for. valvae, Petron.: operculi foramina, Liv.: parietum et fenestrarum foramina, Col.: convexa foramina retis, Ov.: tibia foramine pauco, mit wenig Löchern, Hor. terebrā foramen facere, cavare, Cels. u. Col.: prolabi in cloacae foramen, Suet.: foramine e terra emergere, Vell.: inventa in eo (scuto) foramina CXX, Caes.: neque porta neque ullum foramen erat, Sisenn. fr.: foraminibus et rimis aurem admovent, sie legen ihr Ohr an die Öffnungen (der durchbrochenen Felderdecke) u. Ritze, Tac.

    lateinisch-deutsches > foramen

  • 2 foramen

    forāmen, inis, n. (foro), jede natürliche ob. durch Kunst gebildete Öffnung, der Gang, Zugang, das Loch, a) von Natur: profundum terrae f., Iustin.: foramina terrae, Lucr. u. Ov.: per ea foramina extrahitur piscis, Mela. – im Körper, for. auris, Gehörgang, Cels.: foramina intra caput maxima oculorum sunt, Cels.: foramina illa, quae patent ad animum a corpore, Cic.: oculi eius contabescent in foraminibus suis (in ihren Höhlen), Vulg. – b) durch Kunst, for. acus, Nadelöhr, Vulg. Matth. 19, 24 u. Augustin. epist. 130, 2: for. trochleae, der Haken od. Ring eines Klobens, Vitr.: for. valvae, Petron.: operculi foramina, Liv.: parietum et fenestrarum foramina, Col.: convexa foramina retis, Ov.: tibia foramine pauco, mit wenig Löchern, Hor. terebrā foramen facere, cavare, Cels. u. Col.: prolabi in cloacae foramen, Suet.: foramine e terra emergere, Vell.: inventa in eo (scuto) foramina CXX, Caes.: neque porta neque ullum foramen erat, Sisenn. fr.: foraminibus et rimis aurem admovent, sie legen ihr Ohr an die Öffnungen (der durchbrochenen Felderdecke) u. Ritze, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > foramen

  • 3 foramen

    foramĕn, ĭnĭs, n. [st2]1 [-] trou, ouverture. [st2]2 [-] pore. [st2]3 [-] issue.
    * * *
    foramĕn, ĭnĭs, n. [st2]1 [-] trou, ouverture. [st2]2 [-] pore. [st2]3 [-] issue.
    * * *
        Foramen, penul. prod. foraminis, neut. gen. Cic. Un trou et pertuis.

    Dictionarium latinogallicum > foramen

  • 4 foramen

    foramen foramen, inis n отверстие

    Латинско-русский словарь > foramen

  • 5 foramen

    fŏrāmen, ĭnis, n. [id.], an opening or aperture produced by boring, a hole (rare but class.): neque porta neque ullum foramen erat, qua posset eruptio fieri, outlet, Sisenn. ap. Non. 113, 27:

    foramina parietum et fenestrarum,

    Col. 9, 15, 10: inventa sunt in eo (scuto) foramina CCXXX., * Caes. B. C. 3, 53, 4:

    tibia tenuis simplexque foramine pauco,

    Hor. A. P. 203; Ov. M. 4, 122:

    alii (scarabei) focos crebris foraminibus excavant,

    Plin. 11, 28, 34, § 98: foramina illa, quae patent ad animum a corpore (shortly before, viae quasi quaedam sunt ad oculos, ad aures perforatae; and: quasi fenestrae sint animi), * Cic. Tusc. 1, 20, 47. —
    II.
    Transf. in gen., an opening, hole, cave (late Lat.):

    petrae,

    Vulg. Exod. 33, 22; id. Jer. 13, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > foramen

  • 6 foramen

    forāmen, inis n. [ foro ]
    дыра, отверстие (auris CC; tibiae H); яма (foramina terrae Lcr, O); пора Lcr

    Латинско-русский словарь > foramen

  • 7 forāmen

        forāmen inis, n    [1 FOR-], an opening, aperture, orifice, hole: in eo (scuto) foramina, Cs.: tibia simplex foramine pauco, H.: foramina tectis Addidit, O.: foramina quae patent ad animum a corpore: operculi foramina, L.
    * * *
    hole, aperture; fissure

    Latin-English dictionary > forāmen

  • 8 foramen

    дыра (l. 6. 28 D. 8, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > foramen

  • 9 foramen

    inis, n третье склонение отверстие

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > foramen

  • 10 foramen

    foraminis
    hole, opening, aperture

    Latin-English dictionary of medieval > foramen

  • 11 foramen

    ,inis n
    отверстие

    Latin-Russian dictionary > foramen

  • 12 отверстие

    foramen, inis n

    Latin-Russian dictionary > отверстие

  • 13 inspiro

    inspiro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] souffler dans, sur; produire en soufflant. [st2]2 [-] introduire en soufflant, insuffler. [st2]3 [-] inspirer, suggérer, communiquer (un sentiment), émouvoir, exciter, enflammer. [st2]4 [-] inspirer (du souffle divin); animer. [st2]5 - intr. - être aspiré (t. de gram.).    - occultum ignem alicui inspirare, Virg. En 1.688: souffler en qqn une flamme secrète.    - foramen inspirare, Plin. 10, 29, 43, § 84: souffler dans un trou.    - qui inspirari solent, Just. 43, 1, 8: les inspirés.    - quibus viribus inspiret (orator), Quint. 2, 5, 8:... par quelle puissance (l'orateur) remuera les esprit.
    * * *
    inspiro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] souffler dans, sur; produire en soufflant. [st2]2 [-] introduire en soufflant, insuffler. [st2]3 [-] inspirer, suggérer, communiquer (un sentiment), émouvoir, exciter, enflammer. [st2]4 [-] inspirer (du souffle divin); animer. [st2]5 - intr. - être aspiré (t. de gram.).    - occultum ignem alicui inspirare, Virg. En 1.688: souffler en qqn une flamme secrète.    - foramen inspirare, Plin. 10, 29, 43, § 84: souffler dans un trou.    - qui inspirari solent, Just. 43, 1, 8: les inspirés.    - quibus viribus inspiret (orator), Quint. 2, 5, 8:... par quelle puissance (l'orateur) remuera les esprit.
    * * *
        Inspiro, inspiras, penult. prod. inspirare. Columel. Souffler dedens, Inspirer.
    \
        Granaria modicis fenestellis Aquilonibus inspirentur. Columel. Qu'on y face petites fenestres, par lesquelles le vent d'Aquilon souffle et entre dedens.
    \
        Inspirare aliquid oculo per fistulam. Columel. Faire entrer quelque chose dedens l'oeil en soufflant par dedens un tuyau.

    Dictionarium latinogallicum > inspiro

  • 14 prolabor

    prōlābor, lābi, lapsus sum - intr. - [st1]1 [-] glisser (se glisser) en avant.    - Liv. 44, 5, 6 ; Cic. poet. Nat. 2, 114. [st1]2 [-] glisser en bas, tomber en glissant.    - prolabi ex equo, Liv. 27, 27, 7, glisser de son cheval à terre.    - velut si prolapsus cecidisset, Liv. 1. 56, 12: comme s'il était tombé en glissant [par un faux pas].    - ipsis adminiculis prolapsis, Liv. 21, 36, 7: quand ces appuis eux-mêmes glissaient, se dérobaient.    - prolabi in cloacae foramen, Suet. Gram. 2: glisser dans une bouche d'égoût. [st1]3 [-] s'écrouler, tomber en ruine.    - prolapsa Pergama, Virg. En. 2, 555: Troie en ruine. --- Nep. Att. 20, 3. [st1]4 [-] se laisser aller à, se laisser entraîner à.    - prolabi ad orationem, Cic. Leg. 1, 52: se laisser entraîner à un exposé.    - prolabi in misericordiam, Liv. 30, 12, 18: se laisser aller à la pitié.    - prolabi huc... ut... Cic. Cal. 47: se laisser aller à un point que...    - prolabi longius... quam... Cic. Caec. 101: se laisser aller plus loin que, faire une digression plus longue que.    - prolabi studio magnificentiae, Tac. An. 3, 55: se laisser entraîner par le goût de la magnificence. [st1]5 [-] tomber, se tromper, faillir.    - Cic. Quinct. 77; Att. 1, 17, 19 ; Liv. 40, 23, 8. [st1]6 [-] tomber, s'affaisser, se perdre; échapper.    - Cic. Div. 2, 4.    - rem temeritate alicujus prolapsam restituere, Liv. 6, 22, 6: relever les affaires compromises par la témérité de qqn.    - prolapsum clade Romanum imperium, Liv. 23, 5, 14: la puissance romaine fléchissant sous un désastre. [st1]7 [-] échapper.    - ab aliqua cupiditate prolapsum verbum, Cic. Font. 28: mot échappé à quelque entraînement passionné. [st1]8 [-] tomber, apostasier.    - Vulg. Heb. 6, 6; Eccl.
    * * *
    prōlābor, lābi, lapsus sum - intr. - [st1]1 [-] glisser (se glisser) en avant.    - Liv. 44, 5, 6 ; Cic. poet. Nat. 2, 114. [st1]2 [-] glisser en bas, tomber en glissant.    - prolabi ex equo, Liv. 27, 27, 7, glisser de son cheval à terre.    - velut si prolapsus cecidisset, Liv. 1. 56, 12: comme s'il était tombé en glissant [par un faux pas].    - ipsis adminiculis prolapsis, Liv. 21, 36, 7: quand ces appuis eux-mêmes glissaient, se dérobaient.    - prolabi in cloacae foramen, Suet. Gram. 2: glisser dans une bouche d'égoût. [st1]3 [-] s'écrouler, tomber en ruine.    - prolapsa Pergama, Virg. En. 2, 555: Troie en ruine. --- Nep. Att. 20, 3. [st1]4 [-] se laisser aller à, se laisser entraîner à.    - prolabi ad orationem, Cic. Leg. 1, 52: se laisser entraîner à un exposé.    - prolabi in misericordiam, Liv. 30, 12, 18: se laisser aller à la pitié.    - prolabi huc... ut... Cic. Cal. 47: se laisser aller à un point que...    - prolabi longius... quam... Cic. Caec. 101: se laisser aller plus loin que, faire une digression plus longue que.    - prolabi studio magnificentiae, Tac. An. 3, 55: se laisser entraîner par le goût de la magnificence. [st1]5 [-] tomber, se tromper, faillir.    - Cic. Quinct. 77; Att. 1, 17, 19 ; Liv. 40, 23, 8. [st1]6 [-] tomber, s'affaisser, se perdre; échapper.    - Cic. Div. 2, 4.    - rem temeritate alicujus prolapsam restituere, Liv. 6, 22, 6: relever les affaires compromises par la témérité de qqn.    - prolapsum clade Romanum imperium, Liv. 23, 5, 14: la puissance romaine fléchissant sous un désastre. [st1]7 [-] échapper.    - ab aliqua cupiditate prolapsum verbum, Cic. Font. 28: mot échappé à quelque entraînement passionné. [st1]8 [-] tomber, apostasier.    - Vulg. Heb. 6, 6; Eccl.
    * * *
        Prolabor, pen. prod. prolaberis, pe. corr. prolapsus sum, prolabi. Cic. Griller, ou Glisser, Tomber.
    \
        Prolabi timore. Cic. Faillir de crainte qu'on ha.
    \
        Prolabi longius. Cic. Extravaguer bien loing.
    \
        Prolabi cupiditate. Cic. Estre abusé par sa convoitise.

    Dictionarium latinogallicum > prolabor

  • 15 foraminatus

    forāminatus, a, um [ foramen ]
    продырявленный, имеющий отверстия ( paries Sid)

    Латинско-русский словарь > foraminatus

  • 16 inculco

    in-culco, āvī, ātum, āre [ calco ]
    1) втаптывать, утаптывать ( aream Col); вдавливать, заделывать ( semen paviculā Col); затаптывать ( foramen cinere Pall); набивать ( lanam alicui rei PM)
    2) вставлять, вводить, включать, вплетать (verba Graeca, sc. sermoni C)
    3)
    а) внедрять, запечатлевать ( aliquid memoriae alicujus Q); вдалбливать, внушать (aliquid alicui C etc.)
    inculcatum est Metello, Apronium aratores evertisse C — Метелл убеждён, что Апроний разорил земледельцев
    б) навязывать (alicui aliquid и aliquem C, Sen)
    se alicujus auribus i. C — заставлять кого-л. слушать себя

    Латинско-русский словарь > inculco

  • 17 inspiro

    īn-spīro, āvī, ātum, āre
    1) дуть ( conchae — dat. O)
    2) грам. придыхать
    3) воодушевлять, вдохновлять ( aliquem Just); внушать, вдохнуть (alicui occultum ignem, magnam mentem V; misericordiam Q)
    4) вливать, вводить ( venenum morsibus V)

    Латинско-русский словарь > inspiro

  • 18 inuro

    in-ūro, ussī, ustum, ere
    1) выжигать (энкаустическим способом) ( picturam PM); прожигать, (неровно) просверливать ( foramen Col)
    2) опалять, обжигать, сжигать ( loca inusta Lcr); высушивать (ros inustus sole PM)
    4) разукрашивать (aliquid calamistris C, Su)
    5) налагать клеймо, клеймить (i. notam turpitudinis vitae alicujus C)
    i. alicui ignominiam C — клеймить кого-л. позором
    6) запечатлевать, укоренять ( odium inustum animis hominum C)
    8) причинять (alicui dolorem C; plurima mala rei publicae C); навязывать, вводить, внедрять ( leges C). — см. тж. inusta и inustus

    Латинско-русский словарь > inuro

  • 19 semidigitalis

    sēmi-digitālis, e
    длиной или шириной в половину римского дюйма, т. е. 9,25 мм ( foramen Vtr)

    Латинско-русский словарь > semidigitalis

  • 20 sesquidigitalis

    sēsqui-digitālis, e
    содержащий 1,5 digitus ( foramen Vtr)

    Латинско-русский словарь > sesquidigitalis

См. также в других словарях:

  • Foramen — ist ein häufiger Namensbestandteil der anatomischen Nomenklatur (von lat. foramen, „Öffnung“, „Loch“; Plural foramina) und steht für: Foramen apicale, siehe Zahnwurzel Foramen caecum (von lat. caecus, „blind“), ein „blind endendes Loch“ Foramen… …   Deutsch Wikipedia

  • foramen — ● foramen, foramina ou foramens nom masculin (latin foramen, inis, trou) Trou anatomique de petite dimension. ● foramen, foramina ou foramens (expressions) nom masculin (latin foramen, inis, trou) Foramen ovale, persistance d un petit orifice… …   Encyclopédie Universelle

  • foramen — FORÁMEN, foramene, s.n. Gaură, orificiu (anatomic) de dimensiuni foarte mici. – Din lat., fr. foramen. Trimis de zaraza joe, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  forámen s. n., pl. forámene Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … …   Dicționar Român

  • FORAMEN — in Ostiis Veterum duplex fuit. Alterum, per quod immissa ab his, qui foris erant, clave, adducebatur ac reducebatur aliquod ferratum veruculum seu pessulum, quo ostium intus retinebatur vinctum et posti iunctum, ut hodieque fit. Alterum, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Foramen — Fo*ra men, n.; pl. L. {Foramina}, E. {Foramines}. [L., fr. forare to bore, pierce.] A small opening, perforation, or orifice; a fenestra. [1913 Webster] {Foramen of Monro} (Anat.), the opening from each lateral into the third ventricle of the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • foramen — (n.) pl. foramina, 1670s, from L. foramen hole, opening, aperture, orifice, from forare to pierce (see BORE (Cf. bore) (v.)) …   Etymology dictionary

  • foramen — (Del lat. forāmen). 1. m. Agujero o taladro. 2. Hoyo o taladro de la piedra baja de la tahona, por donde entra el palahierro …   Diccionario de la lengua española

  • Forāmen — (lat.), Loch, bes. in der Anatomie; so: F. Monroi, im Gehirn, s.d. A); F. centrale retīnae, Netzhautloch, F. infraorbitale, Unteraugenhöhlenkanal, F. supraorbitale, Oberaugenhöhlenloch, F. opticum, Sehnervenloch, F. ethmoidale. Riechbeinloch, s.d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Forāmen — (lat.), Loch, Öffnung: F. occipitale magnum, das große Hinterhauptsloch (s. Schädel); F. Monroi, s. Gehirn …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Foramen — Foramen, lat., Oeffnung; foraminös, löcherig; foraminulös, mit sichtbaren Poren versehen …   Herders Conversations-Lexikon

  • foramen — orificio, agujero Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 …   Diccionario médico

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»