-
1 Etrusker
Etrusker pl ист. этруски -
2 Etrusker
-
3 etrusker
substantiv pluralis1. etrusker -
4 etrusker
substantiv pluralis1. etrusker -
5 Etrusker
pl ист. -
6 Etrusker
сущ.ист. этруски -
7 Etrusker
e'truskərm HISTetrusco m -
8 etrusker
subst. (historisk) Etruscan -
9 Etrusker
Etruscan -
10 Etrusker
e'truskər(ɪn)m (f - Etruskerin); RELHIST Etrusque m/f -
11 Etrusker
m <-s, -> относящийся к племени этрусков -
12 Etrusker
этру́ск -
13 Etrusker
mEtruscan -
14 Spitzmaus, Etrusker
1. LAT Suncus etruscus Say2. RUS белозубка-малютка f, карликовая белозубка f, этрусская землеройка f, многозубка-малютка f3. ENG dwarf [Etruscan] shrew, Mediterranean [Savi's, white-toothed] pygmy shrew4. DEU Etrusker [mittelländische] Spitzmaus f, (toskanische) Wimperspitzmaus f5. FRA crocidure f [musaraigne f, pachyure f] étrusqueFÜNFSPRACHIGES WÖRTERBUCH DER TIERISCHEN NAMEN > Spitzmaus, Etrusker
-
15 Etruskerin
-
16 Tyrrheni
Tyrrhēnī, ōrum, m. (Τυῤῥηνοί), die Tyrrhener, Etrusker, ein keltisches Volk, das früh über die Alpen nach Italien eingewandert war, Verg. Aen. 11, 733. Vgl. Müller-Deecke Etrusker 1, 70 ff. – Dav.: A) Tyrrhēnia, ae, f. (Τυῤῥηνία), Etrurien, Ov. met. 14, 452. Serv. Verg. Aen. 10, 164. – B) Tyrrhēnicus, a, um (Τυῤῥηνικός), tyrrhenisch, etruskisch, Tarraco, am etruskischen Meere gelegen, Auson. epist. 25, 88. – C) Tyrrhēnus, a, um (Τυῤῥηνός; viell. auch Tūrēnus geschr., Fronto ad Ver. 1. p. 113, 12 N.), a) tyrrhenisch, etruskisch, mare, Liv., od. aequor, Verg., od. gurges, Lucan., die Tiber, weil sie aus Etrurien nach Rom fließt: corpora, Etrusker, die Bacchus in Delphine verwandelte, Ov.: so auch monstra, Ov.: vincula pedum, Verg.: rex, Mezentius, Ov.: clangor tubae, Stat. – subst., Tyrrhēnus, α) der Tyrrhener, Etrusker, sanguine Tyrrheni, des Mezentius, Verg.: Tyrrhenus inflabit ebur (weil etrurische Flötenspieler [tibicines] beim Opfer gebraucht wurden), Verg.: Plur. Tyrrhēnī, ōrum u. poet. ûm, m., die Einw. Etruriens, die Tyrrhener, Etrusker, Verg. – β) das tyrrhen. Meer, personif., Val. Flacc. 4, 715. – b) = italisch, römisch, pubes, Sil. 1, 111.
-
17 Tyrrheni
Tyrrhēnī, ōrum, m. (Τυῤῥηνοί), die Tyrrhener, Etrusker, ein keltisches Volk, das früh über die Alpen nach Italien eingewandert war, Verg. Aen. 11, 733. Vgl. Müller-Deecke Etrusker 1, 70 ff. – Dav.: A) Tyrrhēnia, ae, f. (Τυῤῥηνία), Etrurien, Ov. met. 14, 452. Serv. Verg. Aen. 10, 164. – B) Tyrrhēnicus, a, um (Τυῤῥηνικός), tyrrhenisch, etruskisch, Tarraco, am etruskischen Meere gelegen, Auson. epist. 25, 88. – C) Tyrrhēnus, a, um (Τυῤῥηνός; viell. auch Tūrēnus geschr., Fronto ad Ver. 1. p. 113, 12 N.), a) tyrrhenisch, etruskisch, mare, Liv., od. aequor, Verg., od. gurges, Lucan., die Tiber, weil sie aus Etrurien nach Rom fließt: corpora, Etrusker, die Bacchus in Delphine verwandelte, Ov.: so auch monstra, Ov.: vincula pedum, Verg.: rex, Mezentius, Ov.: clangor tubae, Stat. – subst., Tyrrhēnus, α) der Tyrrhener, Etrusker, sanguine Tyrrheni, des Mezentius, Verg.: Tyrrhenus inflabit ebur (weil etrurische Flötenspieler [tibicines] beim Opfer gebraucht wurden), Verg.: Plur. Tyrrhēnī, ōrum u. poet. ûm, m., die Einw. Etruriens, die Tyrrhener, Etrusker, Verg. – β) das tyrrhen. Meer, personif., Val. Flacc. 4, 715. – b) = italisch, römisch, pubes, Sil. 1, 111.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tyrrheni
-
18 Maeones
Maeones, um, m. (Μαίονες), die Bewohner von Mäonien, die Mäonier, poet. = Lydier übh., Claud. in Eutr. 2, 246. – Dav.: a) Maeonia, ae, f. (Μαιονία), Mäonien, eine Landschaft Lydiens, dann meton.: α) = Lydien, Plin. – β) = Etrurien, weil die Etrusker von den Lydiern abstammen sollen, Verg. – b) Maeonidēs, ae, Akk. ēn, m. (Μαιονίδνς), α) der Lydier, vorz. als Name Homers, weil er nach einigen in Kolophon, nach anderen in Smyrna geboren sein soll, Ov. am. 3, 9, 25. Mart. 5, 10, 8. – β) der Etrusker, Verg. Aen. 11, 759: Maeonidum tellus, Etrurien, Sil. 6, 607. – c) Maeonis, idis, f. (Μαιονίς), die Lydierin, v. der Arachne, Ov. met. 6, 103: v. der Omphale, Ov. fast. 2, 310. – d) Maeonius, a, um (Μαιόνιος), α) mäonisch, lydisch, rex, Verg.: ripa, des Flusses Paktolus, Ov.: Maeonii, die Lydier, Plin. – insbes., senex od. vates, d.i. Homer (s. Maeones), Ov.: dah. homerisch, heroisch, carmen, pes, chartae, Ov. – β) etrurisch, nautae, Ov.: Maeonii, Etrusker, Sil. – γ) asiatisch, ora, in der Gegend von Ionien, Sil.
-
19 Etruscan
Etrus·can[ɪˈtrʌskən]* * *[ɪ'trʌskən]1. adjetruskisch2. n* * *A adj etruskischB s1. Etrusker(in)2. LING Etruskisch n, das Etruskische -
20 Maeones
Maeones, um, m. (Μαίονες), die Bewohner von Mäonien, die Mäonier, poet. = Lydier übh., Claud. in Eutr. 2, 246. – Dav.: a) Maeonia, ae, f. (Μαιονία), Mäonien, eine Landschaft Lydiens, dann meton.: α) = Lydien, Plin. – β) = Etrurien, weil die Etrusker von den Lydiern abstammen sollen, Verg. – b) Maeonidēs, ae, Akk. ēn, m. (Μαιονίδνς), α) der Lydier, vorz. als Name Homers, weil er nach einigen in Kolophon, nach anderen in Smyrna geboren sein soll, Ov. am. 3, 9, 25. Mart. 5, 10, 8. – β) der Etrusker, Verg. Aen. 11, 759: Maeonidum tellus, Etrurien, Sil. 6, 607. – c) Maeonis, idis, f. (Μαιονίς), die Lydierin, v. der Arachne, Ov. met. 6, 103: v. der Omphale, Ov. fast. 2, 310. – d) Maeonius, a, um (Μαιόνιος), α) mäonisch, lydisch, rex, Verg.: ripa, des Flusses Paktolus, Ov.: Maeonii, die Lydier, Plin. – insbes., senex od. vates, d.i. Homer (s. Maeonides), Ov.: dah. homerisch, heroisch, carmen, pes, chartae, Ov. – β) etrurisch, nautae, Ov.: Maeonii, Etrusker, Sil. – γ) asiatisch, ora, in der Gegend von Ionien, Sil.
См. также в других словарях:
Etrusker — Etrusker … Deutsch Wörterbuch
Etrusker — Etrusker, s.u. Etrurien (Gesch.) … Pierer's Universal-Lexikon
Etrusker — Etrusker, die Bewohner Etruriens (s.d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Etrusker — Völker auf der italienischen Halbinsel zu Beginn der Eisenzeit Ligurer … Deutsch Wikipedia
Etrusker — Et|rụs|ker 〈m. 3〉 Bewohner der altital. Landschaft Etrurien * * * Et|rụs|ker, der; s, : Ew. * * * I Etrusker Das ethnographische Bild Italiens im 1. Jahrtausend v. Chr. war vielfältig: Gegenüber den Resten der vorindogermanischen Urbevölkerung … Universal-Lexikon
etrusker — e|trus|ker sb., en, e el. etrusker, ne (medlem af et folkeslag fra Etrurien) … Dansk ordbog
Etrusker: Auf der Suche nach dem Willen der Götter — Die Etrusker, die von den Griechen »Tyrrhenoi«, von den Römern »Tusci« oder »Etrusci« genannt wurden und sich selbst »Rasenna« oder »Rasna« nannten, sind vom 7. bis zum 1. Jahrhundert v. Chr. in Mittelitalien historisch fassbar; sie sind die… … Universal-Lexikon
Etrusker: Granulierter Goldschmuck und archaische Bronzen — Die Etrusker, seit dem 8. Jahrhundert v. Chr. in Mittelitalien fassbar und in der Folge eines der wichtigsten Völker der antiken Welt, haben vor allem auf dem Gebiet der Kunst bedeutende Leistungen hervorgebracht. Die einheimische… … Universal-Lexikon
Etrusker Spitzmaus — muskusinis etruskinis kirstukas statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Suncus etruscus angl. dwarf shrew; Etruscan shrew; Mediterranean pygmy shrew; Savi’s pygmy shrew; white toothed pygmy shrew vok.… … Žinduolių pavadinimų žodynas
etrusker — s, pl … Clue 9 Svensk Ordbok
Etrusker — Et|rụs|ker (Einwohner Etruriens) … Die deutsche Rechtschreibung