-
1 erschallen
das Haus erschallte von dem Gesang der Kinder в до́ме раздалось пе́ние дете́й, дом огласи́лся пе́нием дете́йsein Ruhm erscholl in allen Ländern его́ сла́ва прогремела на весь мирein Gelächter erschallen lassen расхохота́ться, захохотатьein Lied erschallen lassen запе́ть (пе́сню)seine Stimme erschallen lassen поднима́ть (свой) го́лос, гро́мко заявля́ть [выска́зываться] -
2 erschallen
erschallen, sonare (ertönen). – audiri (gehört werden). – exaudiri (deutlich gehört werden). – canere (melodisch ertönen, spielen, von musikalischen Instrumenten). – von etw. e., consonare, resonare, personare alqā re: das Gerücht erschallt, fama accĭdit: seine Stimme e. lassen, vocem mittere (z.B. für jmd., pro alqo): eine starke Stimme erscholl, vox ingens edita est (z.B. ex silva): die in ganz Afrika erschallende Kunde vom Tode des Masinissa, tota Africa famā mortis Masinissae repleta. – Erschallen, das, sonus; sonĭtus.
-
3 erschallen
erschallen v/t <o -ge-, h> Gelächter çınlamak -
4 erschallen
erschallen -
5 erschallen
-
6 erschallen
(*) vi (s)раздаваться, (за) звучать, прозвучать, (за) звенеть, (за) греметь, прогреметьdas Haus erschallte von dem Gesang der Kinder — в доме раздалось пение детей, дом огласился пением детейsein Ruhm erscholl in allen Ländern — его слава прогремела на весь мирein Gelächter erschallen lassen — расхохотаться, захохотать -
7 erschallen
раздава́ться /-да́ться. ein Gelächter erschallen lassen захохота́ть pf, начина́ть нача́ть хохота́ть. die Trompeten erschallen lassen труби́ть про- [ingress затруби́ть ] в тру́бы. seine Stimme erschallen lassen singen запева́ть /-пе́ть -
8 erschallen
v/i; erscholl oder erschallte, ist erschollen oder erschallt; geh. ertönen* * *to sound; to peal* * *er|schạl|len [ɛɐ'ʃalən] pret erscho\#ll or erscha\#llte [Eɐ'Sɔl, ɛɐ'ʃaltə] ptp erscho\#llen or erscha\#llt [Eɐ'Sɔlən, ɛɐ'ʃalt]vi aux sein (geh)(Stimme, Lachen) to ring out; (Trompete) to sound* * *1) ring2) ((often with out) to make a loud, clear sound: His voice rang through the house; A shot rang out.) ring* * *er·schal·lenaus dem Saal erschallten fröhliche Stimmen/erschallte fröhliches Lachen joyful voices/laughter could be heard coming from the hall* * *unregelmäßiges oder regelmäßiges intransitives Verb; mit sein < song, call> ring out; < music> sound* * ** * *unregelmäßiges oder regelmäßiges intransitives Verb; mit sein <song, call> ring out; < music> sound -
9 erschallen
erschállen unr.V./sw.V. sn itr.V. прозвучавам, разнасям се, чувам се; Schritte erschallen отекват (чуват се) стъпки.* * ** (и слаб) itr s прозвучава; разнася се; -
10 erschallen
erschallen skalla, (gen)ljuda -
11 erschallen
гл.1) общ. греметь, загреметь, зазвенеть, звенеть, прогреметь, прозвучать2) электр. резонировать3) высок. зазвучать, звучать, раздаваться -
12 erschallen
er·schal·lenaus dem Saal erschallten fröhliche Stimmen/ erschallte fröhliches Lachen joyful voices/laughter could be heard coming from the hall -
13 erschallen
(o, o aux sein) v zaoriti, razlijegati (-liježem) se; die Stadt erschallt von seinem Ruhm slava mu se pronosi gradom -
14 Erschallen
-
15 erschallen (*)
vi (s) (prät erschóll и́ erschállte, part II erschóllen и́ редк erschállt) высок раздаваться, (за)звучать, прозвучать, прогреметьPlötzlich erschóll [erschállte] lautes Gelächter. — Неожиданно раздался громкий смех.
-
16 erschallen
-
17 erschallen
er'schallen v/t <sn> lyde; ( widerhallen) give genlyd -
18 erschallen
прозвучавам -
19 erschallen
-
20 erschallen
См. также в других словарях:
Erschallen — Erschallen, verb. reg. et irreg. (S. Schallen,) welches in doppelter Gattung gebraucht wird. I. Als ein Neutrum, 1) mit dem Hülfsworte seyn, daher schallen. Seine Stimme erschallete durch das ganze Haus. Die Trompeten erschallen. Ingleichen… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
erschallen — erschallen:⇨ertönen erschallen→erklingen … Das Wörterbuch der Synonyme
Erschällen — Erschällen, verb. reg. act. durch einen heftigen Schall erschüttern, doch nur im Oberdeutschen. Der mit des Donners Macht das ganze Land erschellt, Opitz … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
erschallen — ertönen; erklingen * * * er|schạl|len 〈V. intr. 206; ist; geh.〉 ertönen, erklingen ● plötzlich erscholl lautes Gelächter * * * er|schạl|len <st. u. sw. V.; erscholl/(auch:) erschallte, ist erschollen/(selten:) erschallt> (geh.): laut… … Universal-Lexikon
erschallen — er|schạl|len; es erscholl oder erschallte; es erschölle oder erschallte; erschollen oder erschallt; erschall[e]! … Die deutsche Rechtschreibung
ertönen — erschallen; erklingen * * * er|tö|nen [ɛɐ̯ tø:nən], ertönte, ertönt <itr.; ist: laut, hörbar werden: vor dem Essen ertönte ein Gong; der Dampfer ließ seine Sirene ertönen. Syn.: ↑ tönen. * * * er|tö|nen 〈V. intr.; ist〉 plötzlich tönen, zu… … Universal-Lexikon
erklingen — erschallen; ertönen * * * er|klịn|gen 〈V. intr. 168; ist〉 zu klingen beginnen ● die Gläser erklingen lassen durch leichtes Anstoßen zum Klingen bringen, anstoßen; ein Lied erklingen lassen singen * * * er|klịn|gen <st. V.; ist [mhd.… … Universal-Lexikon
Eulenpapagei — Kakapo Kakapo (Strigops habroptilus) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Eulenpapageien — Kakapo Kakapo (Strigops habroptilus) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Kakapo — (Strigops habroptilus) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung: P … Deutsch Wikipedia
Kakapos — Kakapo Kakapo (Strigops habroptilus) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung … Deutsch Wikipedia