-
1 diminutiv
diminutiv a лингв. уменьши́тельный; diminutives Suffix уменьши́тельный су́ффикс -
2 Diminutiv
-
3 Diminutiv
'Diminutiv n <Diminutivs; Diminutive> zdrobnělina f, deminutivum n -
4 Diminutiv
-
5 Diminutiv
LING.I Adj. diminutive* * *Di|mi|nu|tiv [diminu'tiːf]nt -s, -e[-və] diminutive ( zu, von of)* * *diminutiv LINGA. adj diminutive -
6 diminutiv
LING.I Adj. diminutive* * *Di|mi|nu|tiv [diminu'tiːf]nt -s, -e[-və] diminutive ( zu, von of)* * *diminutiv LINGA. adj diminutive -
7 Diminutiv
Diminutiv n diminutiv n -
8 Diminutiv
-
9 Diminutiv
-
10 Diminutiv
n -s, -e -
11 diminutiv
-
12 Diminutiv
сущ.лингв. уменьшительное, уменьшительная форма -
13 diminutiv
сущ.лингв. уменьшительное, уменьшительная форма -
14 Diminutiv
( Plural Diminutive) das -
15 diminutiv
Diminutív n, -s/-a Ling умалителна форма.* * *das, -e F грам умалителна форма. -
16 Diminutiv
n umanjenica, deminutiv -
17 Diminutiv
n <-s, -e> лингв уменьшительная форма -
18 Diminutiv
-
19 diminutiv
уменьши́тельный -
20 diminutiv
diminutív a лингв.уменьши́тельный
См. также в других словарях:
diminutiv — DIMINUTÍV, Ă, diminutivi, e, adj., s.n. (Substantiv, propriu sau comun, adjectiv sau, rar, altă parte de vorbire) care se formează cu ajutorul unui afix prin care se arată că obiectele, fiinţele, însuşirile etc. denumite sunt considerate (în mod… … Dicționar Român
Diminutiv — (auch Deminutiv) Sn Verkleinerungsbildung per. Wortschatz fach. (17. Jh., Form 18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. (nōmen) dīminūtīvum, dēminūtīvum, zu l. dēminūtīvus, dīminūtīvus vermindernd , zu l. dēminuere vermindern, schmälern, schwächen ,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Diminutiv — Das Diminutiv (auch Deminutiv, Diminutivum von lateinisch deminuere ‚verringern‘, ‚vermindern‘) ist, im Gegensatz zum Augmentativ, die Verkleinerungsform eines Substantivs und dient besonders dessen Verniedlichung, aber auch als Koseform,… … Deutsch Wikipedia
Diminutiv — Deminutiv; Diminutivum; Verkleinerung; Verniedlichung * * * di|mi|nu|tiv 〈Adj.〉 oV deminutiv 1. verkleinernd 2. 〈Gramm.〉 diminutive Verben V. zum Ausdruck einer geringen Intensität, z. B. hüsteln; → Lexikon der Sprachlehre [zu lat. deminuere… … Universal-Lexikon
Diminutiv — Di|mi|nu|tiv 〈n.; Gen.: s, Pl.: e [ və]〉 Verkleinerungsform, z. B. Häuschen, Männlein [Etym.: → diminutiv] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
diminutiv — I di|mi|nu|tiv 1. di|mi|nu|tiv sb., et, er, erne (ord med endelse der giver det betydningen ‘lille’ el. ‘kær’), i sms. diminutiv , fx diminutivendelse II di|mi|nu|tiv 2. di|mi|nu|tiv adj., t, e (meget lille) … Dansk ordbog
diminutiv — I s ( et, er el. diminutiv) SPRÅK ord för förminsking II adj ( t, a) SPRÅK som uttrycker förminskning, diminutivändelse … Clue 9 Svensk Ordbok
Diminutiv — * Mit dem Diminutiv gefüttert werden. Halbe, schmale Kost erhalten … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Diminutiv (Aktionsarten) — Diminutiv, (auch Deminutiv, Diminutivum – von lat.: deminuere: „verringern, vermindern“), gelegentlich auch Attenuativ genannt, bezeichnet die Aktionsart eines Verbs, die eine geringere Intensität einer Handlung ausdrückt. Beispiele im Deutschen … Deutsch Wikipedia
Diminutiv (Aktionsart) — Diminutiv, (auch Deminutiv, Diminutivum – von lat.: deminuere: „verringern, vermindern“), gelegentlich auch Attenuativ genannt, bezeichnet die Aktionsart eines Verbs, die eine geringere Intensität einer Handlung ausdrückt. Beispiele im Deutschen … Deutsch Wikipedia
Diminutiv — См. diminutivo … Пятиязычный словарь лингвистических терминов