-
1 Dorienses
Dōriēnsēs, ium m. v. l. = Dores -
2 Dorienses
Dōres, um, m. (Gr. gen. pl. Dorieon, Vitr. 4, 1, 5), Dôrieis, the Dorians, Cic. Rep. 2, 4, 8; id. Fl. 27, 64; their progenitor, Dōrus, i, m., son of Hellen, Vitr. 4, 1; or of Neptune, acc. to Serv. Verg. A. 2, 27—II.Derivv.A.Dōrĭcus, a, um, adj., Doric:2.gens,
Plin. 6, 2, 2, § 7:genus (architecturae),
Vitr. 4, 6:aedes,
id. ib.:symmetria,
id. ib.:castra,
Prop. 4 (5), 6, 34:dicta,
i. e. in the Doric dialect, Quint. 8, 3, 59 (al. adv. Dōrĭce dicta; so Suet. Tib. 56: Dorice Rhodii loquuntur); hence, also: Dorici, ōrum, m., those who speak Doric, Gell. 2, 26, 10.—Meton. for Grecian, Greek:B.castra,
Verg. A. 2, 27; 6, 88; Prop. 2, 8, 32 (2, 8, b. 16, M.):nox,
Val. Fl. 2, 573:ignes,
Sen. Agm. 611:Ancon,
Juv. 4, 40.—Dōrĭ-us, a, um, adj., Doric:C.carmen,
Hor. Epod. 9, 6; cf.moduli,
Plin. 7, 56, 57, § 204:phthongus,
id. 2, 23, 20, § 84; and subst., Dōri-um, ii, n.:tibicen Dorium canebat bellicosum,
App. M. 10, p. 254, 23.—Dōrĭ-enses, ium, m., the Dorians, Just. 2, 6, 16. —D.Dōris, ĭdis, adj. fem., Doric:b.dialectos,
Suet. Tib. 56:Malea,
Luc. 9, 36:tellus,
i. e. Sicily, Sen. Herc. Fur. 81.—Subst.(α).A country in Hellas, Mel. 2, 3, 4; Plin. 4, 7, 13, § 28; in Asia Minor, id. 5, 27, 29, § 103 sq.—(β).A daughter of Oceanus, wife of Nereus, and mother of fifty seanymphs, Ov. M. 2, 11; 269; Prop. 1, 17, 25;(γ).Hyg. Fab. praef.—Also,
wife of Dionysius I., Tyrant of Syracuse, Cic. Tusc. 5, 20, 59; Val. Max. 9, 13, ext. 1.—Also, the name of a Greek girl, Juv. 3, 94; Prop. 4, 7, 72.— Meton., the sea, Verg. E. 10, 5; Ov. F. 4, 678; Stat. Silv. 3, 2, 89.— -
3 Dores
Dōrēs, um и Dōriēnsēs, ium m.доряне, одна из трёх главн. племенных ветвей греков C, J etc. -
4 Dores
Dōres, um, m. (Δωριεις), die Dorier, einer der Hauptstämme der Griechen. Sie wohnten ursprünglich am Olympus, zogen später in die Landschaft Doris am Öta, nach dem trojanischen Kriege in den Peloponnes u. nach Kleinasien u. gründeten Kolonien auf Kreta, Rhodus u. Sizilien, Cic. Flacc. 64; de rep. 2, 8: griech. Genet. Plur. Dorieon (Δωριέων), Vitr. 4, 1, 5. – Dav.: A) Dōricus, a, um (Δωρικός), a) eig., dorisch, in dorischer Bauart, Vitr. u.a.: subst., dōrica (n. pl.), dorische Tempel, Vitr. 4, 2, 5 u.a. – Adv. Dōricē, dorisch, loqui, Suet. Tib. 56. – b) poet. griechisch übh., Tragic. inc. fr., Verg. u. Val. Flacc. – B) Dōriēnsēs, ium, m., die Dorier, Iustin. 2, 6, 16. – C) Dōris, idis, Akk. idem u. ida, f. (Δωρίς), dorisch, dialectos, Suet. Tib. 56: lingua, Diom. 440, 5: Malea, Lucan. 9, 36: poet. = sizilisch, tellus, Sen. Herc. fur. 81. – subst., a) die Landschaft Doris in Nordgriechenland am Öta, Mela u. Plin.: u. die L. Doris in Kleinasien an der Südküste von Karien, Plin. – b) die Tochter des Oceanus u. der Tethys, Gemahlin des Nereus, Mutter der 50 Nerëiden (Nereides), Ov. met. 2, 11. Hyg. fab. praef. p. 5 M. (= p. 10, 14 Schm.). – meton. = das Meer, Verg. u.a.: Doridis umor = thalassomeli (w.s.), Ser. Samm. 918. – c) eine Pflanze, sonst pseudanchusa (unechte Ochsenzunge) gen., Plin. 22, 50. – D) Dōrius, a, um (Δώριος), dorisch, Hor. u. Plin. – subst., Dōrium u. Dōrion, iī, n., die dorische Weise im Flötenspiel, Cael. Aur. chron. 1, 5, 176: Dorium canere bellicosum, Apul. met. 10, 31; flor. 4 in.
-
5 simultas
simultās, ātis, f. (= similitas, wie facultas st. facilitas), I) die Feindschaft gegen jmd., der uns gleich ist, das gespannte Verhältnis, die anhaltende Spannung, das Mißverständnis, die zwischen zweien (bes. in polit. Hinsicht) obwaltende Nebenbuhlerschaft, Rivalität, α) Sing.: amicitia et simultas, Sen.: simultas aemulatioque mutua, Gell.: inter finitimos vetus atque antiqua simultas, Iuven.: alci simultas cum alqo non est od. nulla est, Cael. in Cic. ep. u. Liv.: numquam cum sorore fuisse in simultate, Nep.: pro re publica simultatem gerere cum alqo, M. Anton. in Cic. ep.: alci simultas intercedit cum alqo, Caes.: simultas exoritur cum alqo, Suet.: simultatem deponere, Cic.: nemo umquam te placavit inimicus, qui ullas resedisse in te simultatis reliquias senserit, Cic. – β) Plur.: ultores veterum simultatium, Liv.: de locis (höchsten Stellen) summis simultatibus contendere, Caes.: erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae, Iustin.: simultates exercere cum libertis, Cic.: suas simultates pro magistratu exercere, Liv.: privatas multorum simultates finitas esse, Liv.: qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset, Cic.: simultates dirimere, Cic.: bono publico sibi proprias simultates irritare, Liv.: graves simultates callide nutrire, Tac.: suo beneficio paternas simultates oblitterare, Liv.: ponere simultates, Liv.: non modo offensas verum etiam simultates pro alqo subire, Plin. ep.: multas simultates partim obscuras partim apertas suscepisse, Cic.: ex quibus non nullas simultates susceptas habemus, Cic.: susceptis propriis simultatibus, Plin. ep. – II) der Wettkampf, Wettstreit, Hyg. fab. 22 u.a. – / Genet. Plur. oft simultatium, zB. Auct. b. Alex. 49, 2. Liv. 1, 60, 2. Val. Max. 4, 2, 2. Iustin. 2, 6, 16. Vgl. Drak. Liv. 9, 38, 12.
-
6 Dores
Dōres, um, m. (Δωριεις), die Dorier, einer der Hauptstämme der Griechen. Sie wohnten ursprünglich am Olympus, zogen später in die Landschaft Doris am Öta, nach dem trojanischen Kriege in den Peloponnes u. nach Kleinasien u. gründeten Kolonien auf Kreta, Rhodus u. Sizilien, Cic. Flacc. 64; de rep. 2, 8: griech. Genet. Plur. Dorieon (Δωριέων), Vitr. 4, 1, 5. – Dav.: A) Dōricus, a, um (Δωρικός), a) eig., dorisch, in dorischer Bauart, Vitr. u.a.: subst., dōrica (n. pl.), dorische Tempel, Vitr. 4, 2, 5 u.a. – Adv. Dōricē, dorisch, loqui, Suet. Tib. 56. – b) poet. griechisch übh., Tragic. inc. fr., Verg. u. Val. Flacc. – B) Dōriēnsēs, ium, m., die Dorier, Iustin. 2, 6, 16. – C) Dōris, idis, Akk. idem u. ida, f. (Δωρίς), dorisch, dialectos, Suet. Tib. 56: lingua, Diom. 440, 5: Malea, Lucan. 9, 36: poet. = sizilisch, tellus, Sen. Herc. fur. 81. – subst., a) die Landschaft Doris in Nordgriechenland am Öta, Mela u. Plin.: u. die L. Doris in Kleinasien an der Südküste von Karien, Plin. – b) die Tochter des Oceanus u. der Tethys, Gemahlin des Nereus, Mutter der 50 Nerëiden (Nereides), Ov. met. 2, 11. Hyg. fab. praef. p. 5 M. (= p. 10, 14 Schm.). – meton. = das Meer, Verg. u.a.: Doridis umor = thalassomeli (w.s.), Ser. Samm. 918. – c) eine Pflanze, sonst pseudanchusa (unechte Ochsenzunge) gen., Plin. 22, 50. – D) Dōrius, a, um———— -
7 simultas
simultās, ātis, f. (= similitas, wie facultas st. facilitas), I) die Feindschaft gegen jmd., der uns gleich ist, das gespannte Verhältnis, die anhaltende Spannung, das Mißverständnis, die zwischen zweien (bes. in polit. Hinsicht) obwaltende Nebenbuhlerschaft, Rivalität, α) Sing.: amicitia et simultas, Sen.: simultas aemulatioque mutua, Gell.: inter finitimos vetus atque antiqua simultas, Iuven.: alci simultas cum alqo non est od. nulla est, Cael. in Cic. ep. u. Liv.: numquam cum sorore fuisse in simultate, Nep.: pro re publica simultatem gerere cum alqo, M. Anton. in Cic. ep.: alci simultas intercedit cum alqo, Caes.: simultas exoritur cum alqo, Suet.: simultatem deponere, Cic.: nemo umquam te placavit inimicus, qui ullas resedisse in te simultatis reliquias senserit, Cic. – β) Plur.: ultores veterum simultatium, Liv.: de locis (höchsten Stellen) summis simultatibus contendere, Caes.: erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae, Iustin.: simultates exercere cum libertis, Cic.: suas simultates pro magistratu exercere, Liv.: privatas multorum simultates finitas esse, Liv.: qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset, Cic.: simultates dirimere, Cic.: bono publico sibi proprias simultates irritare, Liv.: graves simultates callide nutrire, Tac.: suo beneficio paternas simultates oblitterare, Liv.: ponere simultates, Liv.: non————modo offensas verum etiam simultates pro alqo subire, Plin. ep.: multas simultates partim obscuras partim apertas suscepisse, Cic.: ex quibus non nullas simultates susceptas habemus, Cic.: susceptis propriis simultatibus, Plin. ep. – II) der Wettkampf, Wettstreit, Hyg. fab. 22 u.a. – ⇒ Genet. Plur. oft simultatium, zB. Auct. b. Alex. 49, 2. Liv. 1, 60, 2. Val. Max. 4, 2, 2. Iustin. 2, 6, 16. Vgl. Drak. Liv. 9, 38, 12.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > simultas
-
8 inhabitantes
I.Lit.:II.inhabitatur illa regio,
Plin. 6, 17, 20, § 53; Sen. Ep. 102, 27:Dorienses oceani locos inhabitasse confines,
Amm. 15, 9, 3:nobile solum,
Petr. 116.— Subst.: ĭnhăbĭ-tantes, inhabitants, Plin. Ep. 7, 27, 6; App. M. 1, p. 107. —Transf., of garments, to wear, Tert. Pall. 3 fin. -
9 inhabito
I.Lit.:II.inhabitatur illa regio,
Plin. 6, 17, 20, § 53; Sen. Ep. 102, 27:Dorienses oceani locos inhabitasse confines,
Amm. 15, 9, 3:nobile solum,
Petr. 116.— Subst.: ĭnhăbĭ-tantes, inhabitants, Plin. Ep. 7, 27, 6; App. M. 1, p. 107. —Transf., of garments, to wear, Tert. Pall. 3 fin. -
10 simultas
sĭmultas, ātis ( gen. plur. simultatium, Liv. 1, 60, 2; 3, 66, 4; 9, 38, 12; 28, 18, 12; 39, 5, 2; 39, 44, 9; Val. Max. 4, 2, 2;I.Auct. B. Alex. 49, 2: simultatum,
Cic. Fl. 35, 87; Capitol. Ver. 9, 2), f. [simul; therefore, orig., a coming together, encounter of two persons or parties]; hence,A hostile encounter of two persons or parties, dissension, enmity, rivalry, jealousy, grudge, hatred, animosity (class.; syn.: aemulatio, odium, inimicitia; on account of the idea of reciprocity, most freq. in the plur.).(α).Sing.: hic id metuit, ne illam vendas ob simultatem suam, * Plaut. Ps. 1, 3, 50; Ter. Phorm. 2, 1, 2; cf.(β).gero, II. A.: huic simultas cum Curione intercedebat,
Caes. B. C. 2, 25; cf.: cum quo si simultas tibi non fuisset, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1: sibi privatam simultatem cum Campanis nullam esse, publicas inimicitias esse, Liv. 26, 27, 11; cf.:simultas cum familiā Barcinā,
id. 23, 13, 6:se numquam cum sorore fuisse in simultate,
Nep. Att. 17, 1:simultate cum Fulviā socru exorta,
Suet. Aug. 62:simultatem deponere,
Cic. Att. 3, 24, 2; so (opp. gerere) Suet. Vesp. 6:multis simultatem indixerit,
id. Ner. 25:dehinc ad simultatem usque processit,
id. Tib. 51:ubi nulla simultas Incidit,
Ov. R. Am. 661:inter finitimos vetus,
Juv. 15, 33.—Plur.:II.qui simultates, quas mecum habebat, deposuisset,
Cic. Planc. 31, 76:exercere cum aliquo,
id. Fl. 35, 88:gerere cum aliquo,
Quint. 4, 1, 18:hi (centuriones) de loco summis simultatibus contendebant,
Caes. B. G. 5, 44:simultates partim obscuras partim apertas suscepisse,
Cic. Imp. Pomp. 24, 71; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:simultates graves excipere, deponere,
Suet. Caes. 73:simultates exercere... alienarum simultatium cognitorem fieri,
Liv. 39, 5, 2:simultates provocare,
Quint. 12, 7, 3:facere,
Tac. A. 3, 54:nutrire,
id. H. 3, 53:subire pro aliquo,
Plin. Ep. 2, 18:simultatibus alicujus dare aliquem,
Tac. A. 16, 20:simultates finire,
Liv. 40, 8, 9; 40, 46, 9; cf.dirimere,
id. 28, 18, 2:paternas obliterare,
id. 41, 24, 11:saepe simultates ira morata facit,
Ov. Am. 1, 8, 82:nihil est simultatibus gravius,
Sen. Ira, 3, 5, 6:erant inter Athenienses et Dorienses simultatium veteres offensae,
Just. 2, 6, 16. —
См. также в других словарях:
DORIENSES — Cretae insulae et Cyrenaicae Reg. populi. Callimach … Hofmann J. Lexicon universale
CODRAUS XVII — et ultimus Rex Atheniensium fuit, Melanthi filius; qui cum Heraclidae, instigantibus maxime Corinthiis et Messeniis, gravi bellô Atticos premerent, respondissetque Pythia, Quorum Dux ab hoste esset occisus eos Futuros superiores, depositâ veste… … Hofmann J. Lexicon universale
DORIS — I. DORIS Graeciae Regio, iuxta sinum Maleacum, a tergo habens Oetam montem, a Doro Neptuni et Alopes fil. dicta. Baudr. inter Phocidem ad Ort. Epirumque ad Occ. versus montes et fontes Cephisi fluv. Dicta etiam Tetrapolis, Briet. a quatuor… … Hofmann J. Lexicon universale
TRIOPION vel TRIOPIA — TRIOPION, vel TRIOPIA urbs et promontor. Cariae, Steph. apud Gnidum urbem. Nunc Dapo Chio. Plinio, l. 5. c. 28. et 31. est ipsa Gnidus. Vide ibi. Item concilium Doriense ex VI. (sicut Panionium ex XII.) urbibus, institutum a Colonis Graecis: ad… … Hofmann J. Lexicon universale
Doris (Greece) — Doris Δωρίς Region of Ancient Greece Hypothetical map of the Dorian invasion of the Peloponnese … Wikipedia
Шелль Адольф — (Schöll) немецкий историк литературы (1805 1882), отец Рудольфа и Фридриха Ш. Диссертация его: De origine graeci dramatis pars prior continens quaestiones praevias de ludorum mimicorum apud Siculos ac Dorienses primordiis (1828), в некоторых… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Шелль, Адольф — (Schöll) немецкий историк литературы (1805 1882), отец Рудольфа и Фридриха Ш. Диссертация его: De origine graeci dramatis pars prior continens quaestiones praevias de ludorum mimicorum apud Siculos ac Dorienses primordiis (1828), в некоторых… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Dórida — Saltar a navegación, búsqueda Dórida, (en griego ἡ Δωρίς: Eth. Δωριεύς, pl. Δωριῆς, Δωριεῖς; Latin: Dores, Dorienses), es un pequeño distrito montañoso de la antigua Grecia que limita con Etolia, la Tesalia de la Lócrida Ozoliana y la Fócida. Se… … Wikipedia Español
Dorier — (gr. Dorĭeis, lat. Dorienses, Dores), einer der vier Hauptstämme der Hellenen, genannt nach ihrem Ahn Doros (s.d.); wohnten Anfangs in Nordwest Thessalien; nach dem Trojanischen Kriege vertrieben, setzte sich. ein Theil Anfangs in den Thälern… … Pierer's Universal-Lexikon
AMYCLAE — I. AMYCLAE Peloponnesi civitas, Castoris et Pollucis patria, canum nobilitare celebris. Unde Virg. l. 3. Georg. v. 345. Armaque, Amycleumque canem Cressamque pharetram. Una ex iis urbibus, quas olim Lacedaemonii centum tenuêre, institutis etiam… … Hofmann J. Lexicon universale
CARNIA — I. CARNIA urbs Ioniae, Steph. II. CARNIA vel CARNEA, festa Apollinis, apud Spartanos, in quibus Terpander primus vicit. Graece Κάρνεια, sic dicta a Carno vate, qui, Heraclidis in Aetolia expeditionem parantibus, contra Athenienses, Rege Codrô tum … Hofmann J. Lexicon universale