Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

Cognatio

  • 1 cognatio

    cognatio cognatio, onis f родство кровное; связь

    Латинско-русский словарь > cognatio

  • 2 cognatio

    cōgnātio, ōnis f. [co- + gnascor = nascor ]
    1) когнация, кровное родство (c. propinqua C и artissima Just; c. longinqua и longa QC; см. agnatio)
    c. est alicui cum aliquo C — кто-л. находится в родственных отношениях с кем-л.
    cognatione aliquem attingere C — приходиться кому-л. родственником, быть сродни
    2) сродство, связь, тж. сходство ( studiorum et artium C)
    3) родственники, родня, род (tota c. C)

    Латинско-русский словарь > cognatio

  • 3 cognatio

    1) родство, naturalis cogn., основанное на единстве происхождения, на общности крови, вытекающей из половой связи родителей. С другой стороны отличали cognatio civilis, гражданское родство, основанием которого служит отеческая власть; родство гражданское могло возникать и прекращаться по юрид. акту, напр. на основании усыновления, тогда как когнатство не могло быть ничем уничтожено, потому что основывалось на естественнй связи (1. 1 § 1. 1. 4 § 2 D. 38. 10. 1. 10 § 6 eod. - pr. J. 3, 6. 1. 1 § 4. 1. 3 D. 38, 8. Gai. I. 156. 158. III. 24. 33а 37. 51). 2) родственники (1. 20 § 1 D. 34, 5. 1. 57 § 2 D. 36, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > cognatio

  • 4 cognatio

    юр.Н.П. когнатское родство (Roman law)

    Универсальный англо-русский словарь > cognatio

  • 5 cognatio

    , onis f
      кровное родство; связь

    Dictionary Latin-Russian new > cognatio

  • 6 Cognatio Legalis (legal cognation, сокр. Cog.Leg.)

    Религия: юридическое родство

    Универсальный англо-русский словарь > Cognatio Legalis (legal cognation, сокр. Cog.Leg.)

  • 7 Cognatio Spirituals (spiritual Cognation, сокр. Cog.Spir.)

    Религия: духовное родство

    Универсальный англо-русский словарь > Cognatio Spirituals (spiritual Cognation, сокр. Cog.Spir.)

  • 8 Cognatio Legalis

    Религия: ("legal cognation", сокр. Cog.Leg.) юридическое родство

    Универсальный англо-русский словарь > Cognatio Legalis

  • 9 Cognatio Spirituals

    Религия: (spiritual Cognation, сокр. Cog.Spir.) духовное родство

    Универсальный англо-русский словарь > Cognatio Spirituals

  • 10 bracatus

    brācātus, a, um [ bracae ]
    1) одетый в шаровары, носящий брюки ( sagati bracatique C)
    2) перен. иноземный, чужой, тж. изнеженный (natio C; miles Prp)

    Латинско-русский словарь > bracatus

  • 11 consentio

    cōn-sentio, sēnsī, sēnsum, īre
    1) быть согласным, соглашаться (cum aliquo de re aliqua и alicui C, Q etc.)
    inter se specie differre, genere c. T — расходиться между собой в частностях, но сходиться в основном
    c. ad (in L, Just, Lact) aliquam rem C etc. — соглашаться насчёт (относительно) чего-л.
    in aliquem c. Just — единогласно избрать кого-л.
    senatus consensit bellum, тж. senatus censuit, consensit, conscivit, ut bellum fieret Lсенат согласился на (проголосовал за) войну
    clamore consentienti L и consentiente voce Su — единодушным криком, единогласно
    2) сговариваться, составлять заговор (contra или adversus aliquem C, L etc.; belli faciendi causa C; ad prodendam Hannibăli urbem L)

    Латинско-русский словарь > consentio

  • 12 propinquus

    I a, um [ prope ]
    1) близкий, близлежащий, соседний (p. cubiculo hortus L; colles inter se propinqui Sl)
    in propinquo L — поблизости, вблизи
    ex propinquo Sl, L — из близлежащего места, на близком расстоянии, вблизи ( aspicere L)
    2) близкий (по времени), приближающийся ( mors C)
    3) сходный, подобный, похожий ( alicui rei C)
    4) родственный, родной
    II propinquus, ī m.

    Латинско-русский словарь > propinquus

  • 13 Cog.Leg.

    Религия: Cognatio Legalis ("legal cognation")

    Универсальный англо-русский словарь > Cog.Leg.

  • 14 Cog.Spir.

    Универсальный англо-русский словарь > Cog.Spir.

  • 15 civilis

    1,) касающийся государства или города: гражданский, городской, цубличный, напр. munus civ. (1. 2 § 1 D. 50, 5. 1. 18 D. 50, 16. 1. 8. 13 C. 5, 62. 1. 1. 3 C. 10, 41);

    civ. officia (1 13 pr. D. 50, 6. 1. 2 D. 50, 17), onera (1. 6 D. 27. 10);

    annonae civ. = publicae (tit. C. 11, 24); сапоп civ. (canon. s. 2);

    bellum civ. (1. 1 § 2. 3 D. 50. 15. 1. 1 pr. C. 6, 51);

    dissensiones civ. (1. 21 § 1 D. 49, 15).

    2) свойственный народу, государству: jus civile, национальное право известного народа, государства, прот. jus gentium (§ 1. 2 J. 1, 2. 1. 6 pr. 1. 9 D. 1, 1); по отнош. к римскому народу обозначает римское национальное право а) против. jus gentium или jus naturale (1. 1 pr D. 41, 1);

    collectum est (privatum jus) ex naturalibus praeceptis, aut civilibus (1. 1 § 2 D. 1, 1);

    proprietas (aedium superfic.) et civili, et naturali jure ejus est, cujus est solum (1. 2 D. 43, 18);

    b) против. преторскому праву (1. 7 D. 1, 1. 1. 1 § 8. 1. 3 § 1. 2 D. 13, 5. 1. 14 D. 22, 5. 1. 23 D. 28, 1. 1. 8 pr. D. 37, 4. 1. 1 pr. 1. 2 D. 38, 8);

    juris civ. actio прот. interdictum (1. 14 D. 43, 26);

    jure civ. destitutum testamentum (1. 38 § 3 D. 28, 6);

    jure civ. constitutum, receptum etc. (pr. J. 2, 6. 1. 24 D. 35, 1);

    jure civ. data potestas (1. 2 pr. D. 26, 2. 1. 57 pr. D. 29, 2);

    c) в тесн. см. относится к праву, выработанному римскими юристами = quod sine scripto in sola prudentium interpretatione consistit (1. 2 § 5. 12 D. l, 2).

    3) касающийся jus civile, основывающийся на jus civ. (в смысле s. 2. a - c.), a) прот. naturalis; напр. et civ. et natur. ratio suadet etc. (pr. J. 1, 10): civ. ratio naturalia jura corrumpere non potest (1. 8 D. 4, 5);

    neque civile, neque naturale est (1. 83 § 5 D. 45, 1); (1. 49 D. 50, 16);

    civ. possessio (1. 2 § 1 D. 41, 5);

    civ. cognatio = agnatio (1. 4 § 2 D. 38, 10);

    verbis civil. (повелительными выражениями) facere substitutionem (I 7 D. 28, 6);

    b) в особ. прот. honorarius s. praetorius, напр. actio civ. (1. 25 § 2 D. 44, 7. § 3 J. 4, 6);

    obligatio civ. прот. praetoria (§ 1 J. 3, 12);

    c) actio praescriptis verbis назыв. actio civ., ежели иск основывается на jus civ. в значении s. 2 с. (1. 7 § 2 D. 2, 14. 1. 15 D. 19, 5); т. к. оценочный договор (contractus aestimatorius), из которого проистекал иск praescr. verbis, называют civ. negotium (1. 1 pr. D. 19, 3);

    cuiv. sapientia, законоведение (1. 1 § 5 D. 50, 13).

    4) вообще по праву, по справедливости (1. 78 § 2 D. 2 3 3. 1. 5 C. 6, 2). 5) относящийся к частным юридическим отношениям лица и к гражданскому судопроизводству, напр. negot. civ. прот. criminale (1. 2 D. 49, 5);

    civ. judicium (1. 5 C. 3, 41);

    civ. petitio (1. 17 C. 9, 1);

    et civ. et criminalis actio (1. 1 C. 9, 31);

    civ. causae (1. 13 C. 7, 62);

    crimini civ. causa adjungitur (1. 3 C. 3, 8. 1. 1 C. 6, 34).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > civilis

  • 16 copulare

    завязать, заключить, сор. matrimonium, nuptias (1. 6 pr. D. 12, 4. 1. 8 C. 5, 4);

    copulari nuptiis, matrimonio (1. 8 D. 1, 9. 1. 32 § 16 D. 24, 1);

    copulare adoptionem (1. 2. 4 D. 8, 48);

    copulaturi cognatio (1. 4 § 3 D. 38, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > copulare

  • 17 descendere

    1) сходить, спускаться, in puteum ((1. 3 § 1 D. 11, 3), in certamina (1. 2 § 5 D. 3, 2). 2) приступать, прибегать, ad actionem (l. 7 § 1 D. 4, 1. 1. 1 pr. D. 19, 5), ad iudicium Salvianum (1. 2 D. 43, 33), ad Sctum (1. 11 D. 7, 5), ad clausulam (1. 26 § 9 D. 4, 6), ad definitionem (1. 69 § 1 D. 32). 3) переходить, legitimae tutelae descendunt ad liberos virilis sexus (1. 16 § 1 D. 26,1); (1. 9 § 4 D. 50, 8). 4) происходить, a.) в тесном смысле;

    nepotes, pronepotes, caeterique, qui ex his descendunt (1. 120 pr. § 3 D. 50, 16);

    nepotes, et deinceps descendentes (1. 3 § 6 D. 38, 4); (1. 1 § 2 D. 37, 10);

    postumi per virilem sexum descendentes (1. 3 pr. D. 28, 3); (1. 68 D. 23, 2);

    proles descendentium (1. 9 C. 6, 26);

    b) в пер. см.: проистекать, вытекать: cognatio, quae per feminam descendit (1. 4 § 2 D. 38, 10);

    actio, quae ex lege XII tab. descendit (1. 23 § 6 D 6, 1);

    condictio, quae ex lege desc. (1. 28 D. 48, 5), crimen, quod ex lege Julia desc. (1. 29 § 6 eod.);

    exceptio, quae ex Scto Vellei. desc. (1. 8 0. 4, 29): coercitio, quae desc. sententia (1. 33 D. 48, 19);

    iudicium, quod ex bona fide desc. (1. 57 § 3 D. 18, 1); (1. 1. § 1. 1. 8 § 3 D. 43, 26);

    dolus ex contractu descendens (1. 7 § 1 D. 16, 3);

    causa ex necessitate desc. (1. 1 § 2 eod.), (1. 16 D. 40. 2); (1. 7. 8 D. 17, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > descendere

  • 18 inferior

    1) низший;

    infimus s. imus, самый низкий: а) по месту, inferior, imu fundus, ager, locus (1. 29. 31 D. 8, 3. 1. 1 § 23 D. 39, 3. cf. 1. 2 pr. eod.);

    infer. aedificia, aedes (1. 24. 25 § 1 D. 8, 2. 1. 8 § 5 D. 8, 5. 1. 1 D. 33, 3);

    b) по степени: gradus cognationis inferioris ordinis;

    inf. cognatio, нисходящие родственники (1. 1 pr. § 1 D. 38, 10);

    c) по роду, значению, чину, inferior, imus ordo, inf. dignitas, gradus (1. 4. 6 § 1. 1. 8 D. 1, 9. 1. 49 D. 23, 2. 1. 21 pr. D. 49, 1);

    infer. magistratus (1. 4 D. 4, 8. 1. 1 C. 10, 48).

    2) следующий, дальнейший (posterior), inferioris gradus cognatus, дальний родственник, прот. prior (1. 2 D. 38, 9);

    inf. bosorum possessor, прот. proximus (1. 1 § 7 D. 32);

    infer. creditores, следующие верители прот. privilegiarii (1. 24 § 3 D. 42, 5. 1. 3 § 4 D. 28, 3. 1. 19 pr. D. 29, 1. 1. 126 D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > inferior

  • 19 legitimus

    (adi.) legitime (adv.) 1) согласный с законами, законный, по гражданскому праву, напр. ius legit. прот. naturale (§ 14 I. 3, 1);

    conventio legit. = quae lege aliqua confimatur (1. 6 D. 2, 14. 1. 4 § 4 D. 27, 4. 1. 18 D. 46, 2. 1. 2 C. 5, 15);

    legit. actio (1. 2 § 6 D. 1, 2. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 19 D. 39, 1. 1. 22 § 2 D. 39, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);

    legit. accusatio (1. 11 § 9 D. 48, 5);

    poena (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 12);

    legit. crimen (1. 3 § 2 D. 47, 10);

    legit. probationes (1. 25 pr. D. 22, 3. 1. 40 pr. D. 29, 1);

    actus legit. (1. 77 D. 50, 17. 1. 2 § 9 D. 38, 17, 1. 132 pr. D. 45, 1);

    cognatio legit. = civilis (1. 4 § 2. D. 38, 10);

    legit. uxor (1. 4 eod. 1. 7. 19 C. 5, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 7. 8 C. 8, 47. 1. 19. 24 D. 1, 5);

    legitime quaesitus, прот. spurius (1. 3 § 2 D. 50, 2);

    legit. filius, liberi (1. 45 pr. D. 28, 6. 1. 6. 19. 23 § 2 C. 5, 4. 1. 35 D. 24, 1);

    legitimi curatores (Ulp. XII. 1);

    legitima indicia против. iudicia, quae imperio continentur (Gai. IV. 103 - 109);

    legit. aetas, = совершеннолетие (1. 27 D. 3, 5. 1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 27, 7. 1. 20 § 1 D. 34, 3. 1. 41 pr. D. 46, 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 2 C. 2, 41. 1. 12, C. 5, 37. 1. 1 C. 5, 70. 1. 10 C. 7, 62);

    dies legit, quibus appellare licet (1. 2 C. 7, 67. 1. 3 pr. D. 22, 1. cf. 1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 72 D. 3, 3. 1. 19 D. 4, 4. 1. 13 D. 8, 6. cf. 1. 5 D. 7, 1. 1. 24 D. 24, 1. 1. 10. 11 § 1 D. 3, 2);

    legit. usurae (1. 1 § 3 D. 20, 1. 1. 7 § 4. 7. 10 D. 26, 7. 1. 14-16 C. 4, 32);

    legit. modus usurarum (1. 2 § 8 D. 13, 4. cf. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2. 1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 34 pr. C. 8, 54. 1. 25 C. 5, 16. 1. 6 § 2 C. 6, 50);

    legit. portio, законная доля (1. 28. § 1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 1 C. 6, 5);

    partis legit. bon. poss. c. tab. (l. 1 C. 6, 13): legit. hereditas, наследство по закону (ab intestato). против. по завещанию (1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 6 § 8. 1. 22 pr. D. 29, 4. 1. 16 pr. D. 34, 9. 1. 7 pr. D. 38, 6. 1. 2 pr. 1. 4 D. 38, 7. 1. 2 § 3. 4. 1. 3 § 1 seq. 1. 4 seq. D. 38, 16. 1. 1 § 3. 5. 8 D. 38, 17);

    ius legitim. hereditatum (1. 37 D. 28, 6. 1. 3 § 2 D. 17, 2. 1. 1 § 9 D. 29, 4. 1. 22 D. 37, 14. 1. 6 § 1 D. 37, 1. 1. 11 § 1 D. 37, 4. 1. 4 C. 6, 38);

    legit. successiones (1. 11 C. 3, 28);

    legit. heres (1. 26 D. 3, 5. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 1. 2 § 4 D. 38, 17. 1. 1 pr. D. 38, 15. 1. 2 pr. D. 38, 16. 1. 1 § 9 D. 38, 8. 1. 5 eod.);

    successores legit, прот. honorarii (1. 6 § 1 D. 36, 1);

    legit. tutela, legit. tutor (tit. I. 1, 15. 17. 18. D. 26, 4. C. 5, 30. 1. 12 § 1 D. 26, 7. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 16 § 1 D. 28, 6);

    legit. testamenti factio (1. 35 pr. C. 3, 28);

    legit. verbis (прот. Graecis verbis) dare tutores, libertates (1. 8 C. 5, 28. 1. 14 C. 7, 2);

    ususfr. legitime (прот. ex causa fideicommissi) alicuius factus (1. 3 D. 7, 6);

    latitudo (viae) legit. (1. 13 § 2 cf. 1. 8 D. 8, 3. 1. 14 D. 8, 2. 1. 3 § 1 D. 11, 8).

    2) относящийся к закону, к праву: legit. opus (prooem. I. § 7);

    legit. scientia (§ 4 eod. 1. 2 § 9 C. 1, 17); также сведущий в законах (1. 2 § 9 eod.).

    3) светский (1. 35 § 5 C. 8, 54).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > legitimus

  • 20 naturalis

    естественный: a) возникающий из природы вещей;

    naturaliter, (adv.) естественно, согласно с законами природы, nat. color;

    natural. nigrum (1. 70 § 12 D. 32);

    nat. feritas (1. 1 § 10 D. 9, 1. 1. 42 D. 33, 2. 1. 24 § 2 D. 39, 2. 1. 137 § 4 D. 45, 1);

    agger nat. прот. manu factus (1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 10 eod. 1. 1 § 8 D. 43, 13);

    alveus (1. 7 § 5 D. 41, 1. 1. 20 § 1 D. 8, 3. 1. 28 D. 8, 2. 1. 5 § 9 D. 39, 1. 1. 59 D. 19, 2);

    nat. interitus (1. 14 § 1 D. 16, 3. 1. 26 § 2 D. 30);

    natural. aperire tabulas;

    natural. clausae tab. (1. 3 § 19. 23 D. 29, 5. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 13 pr. D. 11, 1);

    naturale ius, прот. civile и gentium (1. 1 § 2. 3 D. 1, 1. cf. 1. 4 eod. pr. § 11 I. 1, 2. § 11 I. 2. 1, § 18. 19. 37. 40 eod. 1. 2. 3 D. 1, 8. 1. 50 D. 9, 2. 1. 31 pr. D. 16, 3. 1. 14 § 2 D. 23, 2. 1. 2 D. 43, 18. 1. 59 D. 44, 7. 1. 32 D. 50, 17);

    natur. ratio (§ 1 I. 1, 2. pr. I. 1, 10. § 12. 35 I. 2, 1. 1. 39 D. 3, 5. 1. 2 § 1 D. 7, 5. 1. 4 pr. D. 9, 2. 1. 83 D. 17, 2. 1. 5 § 16 D. 25, 3. 1. 1 pr. 1. 3 pr. 1. 7 § 7 D. 41, 1. 1. 1 § 9 D. 44, 7. 1. 7 pr. D. 48, 20);

    natur. aequitas (§ 39. 40 I. 2, 1. 1. 1 pr. D. 2, 14. 1. 3 § 7 D. 12, 4. 1. pr. D. 13, 5. 1. 2 D. 38, 8. 1. 1 § 1 D. 44, 4. 1. 1 § 1 D. 47, 4. 1. 19 pr. D. 49, 15. 1. 1 § 3 D. 47, 2); - b) oсновывающийся на рождении, nat. origo (1. 6 § 1 D. 50, 1);

    cognatio (1. 4 pr. § 2 D. 38, 10. 1. 8 § 7 D. 37, 4);

    nat. liberi, nat. filius, nepos, б) родной (дети), прот. adoptivi, per arrogationem quaesiti (1. 3l D. 1, 7. 1. 5. 10 D. 1, 9. 1. 1 pr. D. 37, 7. 1. 4 D. 38, 6. 1. 2 § 6. 1. 7 D. 38, 17. 1. 5 D. 38, 10); (1. 2 C. 8, 48);

    nat. familia прот. adoptiva (1. 1 § 4 D. 38. 8);

    parentes, pater, avus nat. (1. 29 D. 1, 7. 1. 6 D. 2, 4. 1. 30 pr. D. 5, 2. 1. 44 § 4 D. 23, 2. 1. 6 § 4. 1. 10 § 1. 1. 11 pr. 1. 14 § 1 D. 37, 4. 1. 1 § 12 D. 37, 9. 1. 7 § 1 D. 37, 10. 1. 107. 132 D. 45, 1); в) особ. незаконнорожденный, тк. дети, рожденные в конкубинате или contubernium: nat. liberi, filii, filiae, nat. soboles, прот. legitimi liberi, legit. soboles (tit. C. 5, 27. 1. 3 C. 5, 35. 1. 88 § 12 D. 31. cf. 1. 33 D. 9, 2. 1. 5 pr. D. 19, 5. 1. 17 § 4 D. 36, 1. 1. 19 D. 40, 1. 1, 11 D. 40, 2. 1. 40 pr. D. 40, 5. 1. 3 pr. D. 40, 12. 1. 17 § 1 D. 42, 8. 1. 21 D. 49, 15. 1. 2 C. 4, 57. 1. 4 C. 5, 6. 1. 3 C. 9, 9. § 13 I. 1, 10); - c) основывающийся на ius naturale, ratio, aequitas nat.: naturaliter = naturali iure, ratione (1. 1 D. 19, 2. 1. 35 D. 50, 17);

    natural. licere, concessum esse (1. 16 § 4 D. 4, 4. 1. 9 § 7 D. 15, 1. 1. 22 § 3 D. 19, 2. 1. 4 D. 11, 7);

    quod natural. acquiritur, sicuti est possessio, прот. quae civiliter acquiruntur, veluti per stipulationem (1. 53 D. 41, 1);

    nat. obligatio прот. civilis (1. 19 pr. D. 12. 6. 1. 38 pr. eod. 1. 59 pr. 64 pr. D. 36, 1. 10 D. 44, 7. 1. 126 § 2 D. 45, 1. 1. 6 § 2. 1. 7. 21 § 2 D. 46, 1. 1. 1 D. 46, 2. 1. 95 § 4 D. 46, 3. 1. 8 D. 4, 5);

    natural. obligari (1. 2 § 2 eod. 1. 13 pr. D. 12, 6. 1. 5 pr. D. 26, 8. 1. 14 D. 44, 7. 1. 1 § 2 D. 45, 1. 1. 25 § 11 D. 5, 3. 1. 5 § 2 D. 46, 3. 1. 59. 64 D. 12, 6. 1. 40 § 3 D. 35, 1. 1. 8 § 1 D. 46, 8. 1. 15 pr. D. 12, 6. 1. 3 § 7 D. 2, 2);

    nat. pignus (1. 2 C. 8, 51. 1. 107 D. 46, 3. 1. 9 C. 3, 42. 1. 7 pr. D. 4, 5); - d) действительный, фактический, = corporalis;

    naturaliter = corporaliter, напр. possessio nat. прот. civilis;

    poss. natural. comprehensa;

    natural. possidere, tenere, incumbere possessioni (1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 11 D. 10, 3. 1. 3 § 15 D. 10, 4. 1. 38 § 10 D. 22, 1. 1. 1 pr. § 1. 1. 3 § 3. 1. 12 pr. 20 pr. 24. 49 pr. D. 41, 2. 1. 2 § 1. 2 D. 41, 5. 1. 1 § 9 D. 43, 16. 1. 22 § 1 D. 43, 26. 1. 38 § 7 D. 45, 1. 1. 5 D. 41, 3);

    nat. datio (1. 8 D. 15, 1. 1. 49 D. 46, 3);

    nat. laxitas, libertas (см.)

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > naturalis

См. также в других словарях:

  • Cognatio — (lat., natürliche Verwandtschaft, Blutsverwandtschaft), das Verhältnis zweier Personen, die voneinander oder beide von einem Dritten abstammen; der Inbegriff der Kognaten ist die Familie im natürlichen Sinn. Im römischen Recht wird der C. die… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Cognatio —    • Cognatio,          есть естественное, на общем происхождении основанное родство по женской линии, в противоположность agnatio (см. это слово) …   Реальный словарь классических древностей

  • cognatio — index affinity (family ties), relationship (connection) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • cognatio — (izg. kognácio) m DEFINICIJA pravn. pov. u rimskom pravu krvno srodstvo punopravnih građana ETIMOLOGIJA lat …   Hrvatski jezični portal

  • cognatio — /kogneysh(iy)ow/ In the civil law, cognation; relationship, or kindred generally. Relationship through females, as distinguished from agnatio, or relationship through males. Agnatio a patre sit, cognatio a matre. See agnatio. In canon law,… …   Black's law dictionary

  • cognatio — /kogneysh(iy)ow/ In the civil law, cognation; relationship, or kindred generally. Relationship through females, as distinguished from agnatio, or relationship through males. Agnatio a patre sit, cognatio a matre. See agnatio. In canon law,… …   Black's law dictionary

  • cognatio — (Roman law.) Relationship; blood relationship …   Ballentine's law dictionary

  • Cara cognatio — (lat.), Petri Stuhlfest (22. Febr.), an dem sich eine Zeitlang die heidnische Sitte erhalten hatte, Speisen auf die Gräber der Verstorbenen zu tragen und zu opfern …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • CARA Cognatio — vide Bructeri; item Festum B. Petri Epularum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Kinder des Judas — ist ein Vampirroman des deutschen Schriftstellers Markus Heitz, der 2007 im Münchner Verlag Droemer Knaur erschien. Der Roman hat einen Umfang von etwa 702 Seiten und ist in vier Teile aufgeteilt: Das Mädchen, Aeterna, Entdeckungen und Tod. Das… …   Deutsch Wikipedia

  • cognation — [ kɔgnasjɔ̃ ] n. f. • 1520; « la parenté, les parents » 1170; lat. cognatio → cognat ♦ Dr. rom. Parenté naturelle. Spécialt Parenté par les femmes (opposé à agnation). ● cognation nom féminin (latin cognatio, onis) Lien de parenté entre des… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»