Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Blameless

  • 1 Integer vitae scelerisque purus

    Latin Quotes (Latin to English) > Integer vitae scelerisque purus

  • 2 crīmen

        crīmen inis, n    [2 CER-], a judgment, charge, accusation, reproach: crimini credidisse, T.: fidem criminibus facere, L.: respondere criminibus: falsis criminibus circumventus, calumnies, S.: fictum, O.: cui crimina noxia cordi, scandals, V.: sermones pleni criminum in Patres, slanders, L.: sceleris maximi: ubi est crimen quod reprehenditis? i. e. the point of the accusation: crimine verso Arguit, etc., throwing back the charge, O.: sciebas tibi crimini datum iri? would be made a reproach?: Non tibi crimen ero, O.: Crimen, amor, vestrum, a reproach, Love, to you (i. e. to Cupido and Venus), V.: crimen inferre, offerre: in quos crimen intendebatur, L.: esse in crimine, to stand charged with: Cum tanto commune viro, shared, O.: sine crimine, blameless, H.: posteritatis, the reproach, O.: quae te mihi crimina mutant? slanders, Pr.— A crime, fault, offence: meum, L.: crimine ab uno Disce omnīs, V.: cui frigida mens est Criminibus, numbed by, Iu.: sere crimina belli, provocations, V.: malorum, the source, V.—Plur. for sing: video tuum, mea crimina, volnus, O.: impressā signat sua crimina gemmā, the recital of, O.
    * * *
    indictment/charge/accusation; blame/reproach/slander; verdict/judgment (L+S); sin/guilt; crime/offense/fault; cause of a crime, criminal (L+S); adultery

    Latin-English dictionary > crīmen

  • 3 in-culpātus

        in-culpātus adj.,     blameless: vita fidesque, O.

    Latin-English dictionary > in-culpātus

  • 4 in-nocēns

        in-nocēns entis, adj.    with comp. and sup, harmless, inoffensive, innoxious: epistula: innocentis pocula Lesbii, H.—Blameless, guiltless, innocent: innocens si accusatus sit: tu innocentior quam Metellus?: innocentissimo patre privatus est: sanguis, Ta.: factorum, Ta.—As subst: ne innocentes pro nocentibus poenas pendant, Cs.: vita innocentis defenditur.—Esp., disinterested, upright: praetores.

    Latin-English dictionary > in-nocēns

  • 5 in-noxius

        in-noxius adj.,    harmless, innoxious: anguis, V.—Not guilty, blameless, innocent: nominat multos innoxios, S.: illum innoxium plecti, N.: verba, V.: tactu flamma, V.: criminis innoxia, L.: initi consili in caput regis innoxius, Cu.—Unharmed, unhurt, uninjured: ipsi innoxii florentes, S.: (navigia) in ripam innoxia expulsa, Cu.

    Latin-English dictionary > in-noxius

  • 6 in-reprehēnsus (irr-)

        in-reprehēnsus (irr-) adj.,    blameless, without blame: probitas, O.: responsa, true, O.

    Latin-English dictionary > in-reprehēnsus (irr-)

  • 7 integer

        integer tegra, tegrum, adj. with comp. integrior and sup. integerrimus    [2 in-+TAG-], untouched, unhurt, entire, whole, complete: annus: integro die, i. e. with the day before us, H.: quarum (sublicarum) pars inferior integra remanebat, Cs.: signa (litterarum), unbroken.—Unimpaired, uninjured, unhurt, unwounded, unmutilated, unexhausted, sound, fresh, vigorous: aetate integrā, in her flower, T.: cum integri defessis succederent, Cs.: florentes atque integri: integros pro sauciis arcessere, S.: Pelops, entire, O.: cecidit Cethegus Integer, unmutilated, Iu.: opes (opp. accisae), H.: integer aevi sanguis, the vigor of youth, V.: gens a cladibus belli, L.—Not worn, fresh, new, unused: ad integrum bellum cuncta parare, S.: pugnam edere, L.: uti causā hac integrā, this pretext as a fresh one, T.: eum Plautus locum reliquit integrum, not imitated, T.—In the phrase, de integro or ab integro, anew, afresh: potius quam redeat de integro haec oratio, be told over again, T.: relata de integro res ad senatum, L.: columnam efficere ab integro novam: Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo, V.—Untainted, fresh, sweet: ut anteponantur integra contaminatis: fontes, H.—In the phrase, in integrum restituere, to restore to a former condition, pardon, forgive: quod te absente hic filius Egit restitui in integrum aequomst, i. e. be undone, T.: in integrum restituti, pardoned: nonnullos ambitūs damnatos in integrum restituit, Cs.—Fig., new, open, undecided, undetermined: rem integram ad reditum suum iussit esse: ut quam integerrima essent ad pacem omnia, Cs.: quid hac quaestione dici potest integrius?: quoad erit integrum, still in my power: non est integrum Pompeio consilio iam uti tuo, open: si integrum daretur, i. e. if he be unfettered. —Inexperienced, ignorant: me discipulum integrum accipe.—Healthy, sound, sane, unimpaired: animi, H.: mens, H.: integrius iudicium a favore, L.—Unbiassed, impartial: integrum se servare, neutral: arbiter, Iu.: scopulis surdior Icari Voces audit, adhuc integer, heart-whole, H.—Blameless, irreproachable, spotless, pure, honest, virtuous: illo nemo integrior: integerrima vita: testes: vitae, in life, H.: virgo ab se, T.: a coniuratione, not implicated in, Ta.
    * * *
    I
    integra -um, integrior -or -us, integerrimus -a -um ADJ
    untouched, entire, whole, complete; uninjured, sound, fresh (troops), vigorous
    II
    fresh troops (pl.)

    Latin-English dictionary > integer

  • 8 pūrus

        pūrus adj. with comp. and sup.    [1 PV-], free from dirt, free from admixture, clean, pure, unstained, unspotted: alqd purum liquidumque haurire: aqua, H.: manus, H.: purissima mella, V.: aëre purior ignis, O.: humus, cleared: puro concurrere campo, V.: ab arboribus Campus, O.: puro ac patenti campo, i. e. without houses, L.: locus, untrodden, L.: sol, clear, H.: gemma, O.—As subst n.: per purum, through a clear sky, V.— Plain, naked, unadorned, unwrought: argentum, plain, i. e. without artistic work: argenti vascula puri, Iu.: toga, without purple stripes, Ph.—Fig., pure, unspotted, spotless, chaste, undefiled, unpolluted, faultless: animus purus et integer: estne quisquam qui tibi purior videatur?: vitā et pectore puro, H.: animam puram conservare, free from sensuality: (forum) purum caede servatum: Integer vitae scelerisque purus, H.—Of style, pure, free from error, accurate, faultless: oratio: genus dicendi: brevitas.—In law, unconditional, absolute, complete: iudicium.—As subst n.: quid possit ad dominos puri ac reliqui pervenire, clear gain.—In religion, free, clear, subject to no religious claims: domus ab suspicione religionis: in loco puro poni, L.: familia, free from ceremonial defilement, free from mourning, O.: socios purā circumtulit undā, water of purification, V.: arbor, O.
    * * *
    pura -um, purior -or -us, purissimus -a -um ADJ
    pure, clean, unsoiled; free from defilement/taboo/stain; blameless, innocent; chaste, unpolluted by sex; plain/unadulterated; genuine; absolute; refined; clear, limpid, free of mist/cloud; ringing (voice); open (land); net; simple

    Latin-English dictionary > pūrus

  • 9 immaculatus

    immaculata, immaculatum ADJ
    immaculate/unstained/spotless/without blemish; undefiled/pure/chaste; blameless

    Latin-English dictionary > immaculatus

  • 10 immerens

    (gen.), immerentis ADJ
    undeserving (of ill treatment), blameless

    Latin-English dictionary > immerens

  • 11 inculpatus

    inculpata, inculpatum ADJ
    unblamed, blameless

    Latin-English dictionary > inculpatus

  • 12 inmaculatus

    inmaculata, inmaculatum ADJ
    immaculate/unstained/spotless/without blemish; undefiled/pure/chaste; blameless

    Latin-English dictionary > inmaculatus

  • 13 inreprehensus

    inreprehensa, inreprehensum ADJ
    unblamed, blameless

    Latin-English dictionary > inreprehensus

  • 14 irreprehensus

    irreprehensa, irreprehensum ADJ
    blameless, not blamed; not censured

    Latin-English dictionary > irreprehensus

  • 15 inculpabilis

    in-culpābĭlis, e, adj., unblamable, blameless (post-class.):

    numen,

    Prud. Apoth. 1015:

    mores,

    Avien. Arat. 28:

    lapis,

    i. e. faultless, without a flaw, Sol. 30. — Adv.: inculpābĭlĭter, without blame, Cassiod. Var. 5, 27; 11, 18 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > inculpabilis

  • 16 inculpabiliter

    in-culpābĭlis, e, adj., unblamable, blameless (post-class.):

    numen,

    Prud. Apoth. 1015:

    mores,

    Avien. Arat. 28:

    lapis,

    i. e. faultless, without a flaw, Sol. 30. — Adv.: inculpābĭlĭter, without blame, Cassiod. Var. 5, 27; 11, 18 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > inculpabiliter

  • 17 inculpatus

    in-culpātus, a, um, adj., blameless ( poet. and post-class.):

    vita fidesque,

    Ov. M. 9, 673; cf.:

    vita inculpatissima,

    Gell. 14, 2, 4:

    virtus,

    id. 2, 6, 10:

    inculpatum visum esse,

    id. 7, 22, 4 al. — Adv.: inculpātē, without blame, Cod. Th. 9, 7, 1; Ambros. de Jac. et Vit. Beat. 2, 3, § 12; Hier. in Matt. 5, 10, 61.

    Lewis & Short latin dictionary > inculpatus

  • 18 indelictus

    in-dēlictus, a, um, adj., not criminal, faultless, blameless, Att. ap. Fest. s. v. probrum, p. 229 Müll. (Fragm. Trag. v. 384 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > indelictus

  • 19 innocens

    in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;

    but innocentium,

    Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.
    I.
    Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):

    epistula,

    Cic. Fam. 5, 18:

    ruina,

    Mart. 1, 83, 11:

    innocentis pocula Lesbii,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    innocentior cibus,

    Plin. 23, 7, 67, § 132.—
    II.
    Transf., that harms no one, blameless, guiltless, innocent.
    A.
    In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:

    innocens si accusatus sit, absolvi potest,

    id. Rosc. Am. 20, 56:

    vir integer, innocens, religiosus,

    id. Verr. 2, 4, 4, § 7:

    parricidii,

    Flor. 4, 1:

    factorum innocens sum,

    Tac. A. 4, 34:

    innocentissimo patre privatus est,

    Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:

    contentiones,

    carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:

    vita innocentissimus,

    id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:

    cum innocente abstinentiā certabat (Cato),

    Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —
    B.
    In partic., disinterested, upright:

    praetores,

    Cic. Verr. 1, 4, 12:

    vir innocens et industrius,

    Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:

    vivere,

    Quint. 7, 4, 18:

    opes innocenter paratae,

    Tac. A. 4, 44.— Comp.:

    omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,

    more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:

    agere,

    Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > innocens

  • 20 innocenter

    in-nŏcens, entis, adj. ( gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5;

    but innocentium,

    Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.
    I.
    Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons):

    epistula,

    Cic. Fam. 5, 18:

    ruina,

    Mart. 1, 83, 11:

    innocentis pocula Lesbii,

    Hor. C. 1, 17, 21:

    innocentior cibus,

    Plin. 23, 7, 67, § 132.—
    II.
    Transf., that harms no one, blameless, guiltless, innocent.
    A.
    In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: [p. 958] innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41:

    innocens si accusatus sit, absolvi potest,

    id. Rosc. Am. 20, 56:

    vir integer, innocens, religiosus,

    id. Verr. 2, 4, 4, § 7:

    parricidii,

    Flor. 4, 1:

    factorum innocens sum,

    Tac. A. 4, 34:

    innocentissimo patre privatus est,

    Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88:

    contentiones,

    carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6:

    vita innocentissimus,

    id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man:

    cum innocente abstinentiā certabat (Cato),

    Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —
    B.
    In partic., disinterested, upright:

    praetores,

    Cic. Verr. 1, 4, 12:

    vir innocens et industrius,

    Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently:

    vivere,

    Quint. 7, 4, 18:

    opes innocenter paratae,

    Tac. A. 4, 44.— Comp.:

    omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt,

    more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321:

    agere,

    Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > innocenter

См. также в других словарях:

  • Blameless — Blame less, a. Free from blame; without fault; innocent; guiltless; sometimes followed by of. [1913 Webster] A bishop then must be blameless. 1 Tim. iii. 2. [1913 Webster] Blameless still of arts that polish to deprave. Mallet. [1913 Webster] We… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • blameless — I adjective above reproach, above suspicion, absolved, acquitted, clean, clear, condonable, entirely defensible, exculpable, exculpated, exonerated, faultless, free from guilt, free from wrong, guilt free, guiltless, immaculate, impeccable,… …   Law dictionary

  • blameless — late 14c., from BLAME (Cf. blame) + LESS (Cf. less). Related: Blamelessly; blamelessness. Seldom used blameful is recorded from late 14c …   Etymology dictionary

  • blameless — [adj] not responsible above suspicion, clean, clean handed, clear, crimeless, exemplary, faultless, good, guilt free, guiltless, immaculate, impeccable, inculpable, innocent, in the clear*, irreprehensible, irreproachable, not guilty, perfect,… …   New thesaurus

  • blameless — ► ADJECTIVE ▪ innocent of wrongdoing. DERIVATIVES blamelessly adverb blamelessness noun …   English terms dictionary

  • blameless — [blām′lis] adj. free from blame blamelessly adv. blamelessness n …   English World dictionary

  • blameless — [[t]ble͟ɪmləs[/t]] ADJ GRADED Someone who is blameless has not done anything wrong. He feels he is blameless... The US itself, of course, is not entirely blameless in trading matters. ...a blameless life …   English dictionary

  • blameless — adj. VERBS ▪ be ADVERB ▪ completely, entirely ▪ She herself was entirely blameless. ▪ far from, not entirely …   Collocations dictionary

  • blameless — blame|less [ˈbleımləs] adj not guilty of anything bad = ↑innocent ▪ The police are not always entirely blameless (=are guilty of doing something bad) in these matters. ▪ She had led a blameless life . >blamelessly adv …   Dictionary of contemporary English

  • blameless — blame|less [ bleımləs ] adjective not responsible for anything bad: I feel sorry for him, but he s not exactly blameless. a. never causing any trouble or doing anything bad: He emigrated to Brazil, where he led a blameless life. ╾ blame|less|ly… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • blameless — adjective formal not guilty of anything bad; innocent 1 (1): I don t think he s entirely blameless. | a blameless life blamelessly adverb …   Longman dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»