-
1 bevormunden
bevormunden vt, untr. опека́ть, осуществля́ть опе́ку (тж. перен.)ich lasse mich von niemandem bevormunden я не допущу́, что́бы меня́ опека́ли; прошу́ меня́ не опека́тьbevormunden назнача́ть опекуна́, назна́чить опекуна́ (кому-л.) -
2 bevormunden
bevormunden v/t <o -ge-, h>: jemanden bevormunden b-ni vesayet altına almak -
3 bevormunden
bevormunden* [bə'fɔ:ɐmʊndən]vtjdn \bevormunden birine akıl öğretmek [o hocalığı yapmak] -
4 bevormunden
bevormunden, jmd., alqm sub tutela sua [464] continere. – von jmd. bevormundet werden, tutelā alcis regi.
-
5 bevormunden
bevormunden gyámság alá helyez, gyámkodik -
6 bevormunden
bevormunden1 bevoogden, betuttelen -
7 bevormunden
v/t tell s.o. what to do (all the time), treat s.o. patronizingly ( oder like a child); jemanden geistig bevormunden make up s.o.’s mind for him ( oder her); ich lass’ mich nicht von dir bevormunden auch I’m not going to let you run my life* * *be|vor|mun|den ptp bevormundetvtto treat like a childich lasse mich von niemandem bevórmunden — I shan't (esp Brit) or won't let anyone make my decisions (for me) or make up my mind for me
* * *1) (to teach or treat (a person) in a way that does not allow him to think or act for himself.) spoon-feed2) (to organize or control (people) very strictly: Children in schools are no longer regimented as they used to be.) regiment* * *be·vor·mun·den *[bəˈfo:ɐ̯mʊndn̩]vt▪ jdn \bevormunden to treat sb like a childich lasse mich nicht mehr \bevormunden, ich will selbst entscheiden! I won't be ordered about any more, I want to make up my own mind!* * *transitives Verbjemanden bevormunden — impose one's will on somebody
* * *jemanden geistig bevormunden make up sb’s mind for him ( oder her);* * *transitives Verb* * *v.to act as guardian for expr.to domineer over v.to patronise (UK) v.to patronize (US) v. -
8 bevormunden
bə'foːrmundənvtener bajo tutela, ser paternalistabevormunden (Das Partizip Perfekt des Verbs wird ohne -ge gebildet) [bə'fɔ:ɐmʊndən]poner bajo tutelatransitives Verb -
9 bevormunden
be·vor·mun·den * [bəʼfo:ɐ̭mʊndn̩]vtjdn \bevormunden to treat sb like a child;ich lasse mich nicht mehr \bevormunden, ich will selbst entscheiden! I won't be ordered about any more, I want to make up my own mind! -
10 bevormunden
bə'foːrmundənvêtre tuteur de, nommer un tuteur àbevormundenbevb8b49fd9o/b8b49fd9rmunden * [bə'fo:495bc838ɐ̯/495bc838m62c8d4f5ʊ/62c8d4f5ndən]tenir en tutelle; Beispiel: jemanden bevormunden tenir quelqu'un en tutelle -
11 bevormunden
неотд. vt1) опекать (тж. перен.)ich lasse mich von niemandem bevormunden — я не допущу, чтобы меня опекали; прошу меня не опекать2) назначать опекуна (кому-л.) -
12 bevormunden
bevórmunden sw.V. hb tr.V. 1. държа под опека (под попечителство); настойник (опекун) съм (на някого); 2. държа се настойнически; pejor jmdn. bevormunden държа се настойнически с някого, не му давам свобода на действие.* * *tr опекунствам; отнасям се настойнически към; -
13 bevormunden
bevormunden fig spela förmyndare över -
14 bevormunden
be'vormunden (-e-; -) (stale) kontrolować (A);sich nicht bevormunden lassen nie dać się pf wziąć pod kuratelę -
15 bevormunden
гл.1) общ. разыгрывать из себя опекуна, безраздельно властвовать, владычествовать, властвовать, возвышаться, господствовать, действовать деспотически, держать себя высокомерно, деспотически править, запугать, запугивать, командовать, повелевать, помыкать, тиранить, опекать2) юр. опекаемый опекать3) экон. назначать опекунство, назначать опекуна -
16 bevormunden
1) опекатьDeutsch-Russisch Wörterbuch für Finanzen und Wirtschaft > bevormunden
-
17 bevormunden
vtj-n bevórmunden — nakazywać komuś (co ma robić), decydować za kogoś
-
18 bevormunden
v dati kome skrbnika, nametnuti (-mećem) se kome skrbnikom (tutorom) -
19 Bevormunden
-
20 bevormunden
vt опекать
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Bevormunden — Bevormunden, verb. reg. act. mit einem Vormunde versehen, im Oberdeutschen auch bevogten. Einen Unmündigen bevormunden. Daher die Bevormundug. Man sieht leicht, daß die beyden ersten Sylben dieses Wortes mit dem Nebenworte bevor nichts gemein… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
bevormunden — ↑ Vormund … Das Herkunftswörterbuch
bevormunden — gängeln; am Gängelband führen; am Gängelband halten; entmündigen * * * be|vor|mun|den [bə fo:ɐ̯mʊndn̩], bevormundete, bevormundet <tr.; hat: einem andern vorschreiben, was er tun soll, wie er sich verhalten soll: ich lasse mich nicht länger… … Universal-Lexikon
bevormunden — am Gängelband führen/haben/halten, vorschreiben; (geh.): das Heft aus der Hand nehmen; (abwertend): gängeln; (schweiz. veraltend): bevogten, vogten. * * * bevormunden:gängeln bevormundengängeln,jmdn.amGängelbandführen,dirigieren,beeinflussen,vorsc… … Das Wörterbuch der Synonyme
bevormunden — be|vo̲r·mun·den; bevormundete, hat bevormundet; [Vt] jemanden bevormunden pej; jemanden nicht selbstständig handeln lassen: Er ist schon 18 Jahre alt und wird immer noch bevormundet || hierzu Be·vo̲r·mun·dung die || ⇒↑Vormund … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
bevormunden — be|vor|mun|den … Die deutsche Rechtschreibung
entmündigen — bevormunden * * * ent|mün|di|gen [ɛnt mʏndɪgn̩] <tr.; hat: (jmdm.) das Recht entziehen, bestimmte juristische Handlungen auszuführen: man hat den Kranken entmündigt. Syn.: für unzurechnungsfähig erklären, unter Aufsicht stellen, unter Kuratel… … Universal-Lexikon
gängeln — am Gängelband führen; am Gängelband halten; bevormunden * * * gän|geln [ gɛŋl̩n] <tr.; hat (abwertend): jmdm. in unangenehmer Weise dauernd vorschreiben, wie er sich zu verhalten hat: der junge Mann wollte sich nicht länger von seiner Mutter… … Universal-Lexikon
Gouvernante — Erzieherin * * * Gou|ver|nan|te [guvɛr nantə], die; , n (früher): Erzieherin, Hauslehrerin: für die Kinder wurde eine englische Gouvernante angestellt; manchmal bevormundet sie mich wie eine Gouvernante. * * * Gou|ver|nạn|te 〈[ guvɛr ] f. 19;… … Universal-Lexikon
Bevormundung — Be|vor|mun|dung 〈f. 20〉 1. das Bevormunden, Überwachung durch einen Vormund 2. 〈fig.〉 Gängelung, Verhinderung, Unterbindung einer eigenen Entscheidung * * * Be|vor|mun|dung, die; , en: das Bevormunden; das Bevormundetwerden: obrigkeitliche,… … Universal-Lexikon
Gängelband — Gạ̈n|gel|band 〈n. 12u〉 Gürtel mit Schulterbändern, mit dem man Kinder hält, die noch nicht richtig gehen können ● jmdn. am Gängelband führen, halten 〈fig.〉 ihn bevormunden, abhängig, unselbstständig halten * * * Gạ̈n|gel|band, das <Pl.… … Universal-Lexikon