-
1 Armee
armée f -
2 Armee
Armee f,..meen а́рмия, (сухопу́тные) войска́; во́йскоdie Armee im Felde австр. де́йствующая а́рмияzur großen Armee abberufen werden уст. эвф. сконча́ться, почи́ть (б.ч. о полково́дцах)zur großen Armee versammelt werden уст. эвф. сконча́ться, почи́ть (б.ч. о полково́дцах)zur großen Armee abberufen abgehen уст. эвф. сконча́ться, почи́ть (б.ч. о полково́дцах)Armee а́рмия (большо́е коли́чество люде́й) -
3 Armee
-
4 armee
Armee f, -n армия, войска (auch übertr). Названията на армията са различни за различните немскоговорещи страни: Bundeswehr (Германия); Bundesheer (Австрия); Schweizerische Armee (Швейцария). В Германия и Австрия мъжете отбиват задължителна (едногодишна) военна служба (допуска се и алтернативна служба). В Швейцария мъжете преминават всяка година триседмична военна подготовка.* * *die,.... meen F войска, армия. -
5 Armee
Armee f <Armee; Armeen> ordu -
6 Armee
ordu -
7 Armee
Armee f hadsereg -
8 Armee
f; -, -n* * *die Armeearmy* * *Ar|mee [ar'meː]f -, -n[-'meːən] (MIL fig) army; (= Gesamtheit der Streitkräfte) (armed) forces plbei der Arméé — in the army/forces
* * *(a large number of men armed and organized for war: The two armies met at dawn.) army* * *Ar·mee<-, -n>[arˈme:, pl -me:ən]f MIL armydie rote \Armee the Red Army* * *die; Armee, Armeen1) (auch fig.) army2)* * *1. MIL army;die Rote Armee the Red Army;bei der Armee sein be in the army ( oder forces)2. fig army, masses pl (von of)* * *die; Armee, Armeen1) (auch fig.) army2)die Armee — (die Streitkräfte) the armed forces pl
* * *-n f.army n. -
9 Armee
f́армия; сухопутные войска- zur Armee gehen идти в армию; поступать на военную службу
- zur großen Armee abberufen werden ( разговорное выражение) пасть (в бою); умереть
- Armee, aktive действующая армия
- Armee, allgemeine общевойсковая армия
- Armeen der Teilnehmerländer des Warschauer Vertrages pl армии стран — участниц Варшавского Договора
- Armee, handelnde (kämpfende) действующая армия
- Armee, kriegstaugliche боеспособная армия
- Armee, reguläre регулярная армия
- Armee, selbständige отдельная армия
- Armee, verbündete союзная армия
-
10 Armee
(f)армия; сухопутные войскаzur Armee gehen — идти в армию; поступать на военную службу
zur großen Armee abberufen werden — разг. пасть ( в бою); умереть
Armee, aktive — действующая армия
Armee, allgemeine — общевойсковая армия
Armeen der Teilnehmerländer des Warschauer Vertrages — армии стран — участниц Варшавского Договора
Armee, handelnde (kämpfende) — действующая армия
Armee, kriegstaugliche — боеспособная армия
Armee, reguläre — регулярная армия
Armee, selbständige — отдельная армия
Armee, verbündete — союзная армия
-
11 Armee
-
12 Armee
-
13 Armee
/eine ganze Armee (von...) громадная толпа, очень много народу. Eine ganze Armee von Neugierigen hatte sich an der Unfallstelle versammelt.Eine Armee von Arbeitslosen stand vor.dem Arbeitsamt.Deutsch-Russisches Woerterbuch der umgangssprachlichen und saloppen > Armee
-
14 Armee
f =,..meen1) армия, (сухопутные) войска; войскоdie Armee im Felde — австр. действующая армияzur großen Armee abberufen werden ( versammelt werden, abgehen) — уст. эвф. скончаться, почить (б. ч. о полководцах)2) армия (большое количество людей) -
15 Armee
Ar·mee <-, -n> [arʼme:, pl -me:ən] farmy;die rote \Armee the Red Army; -
16 Armee
-
17 Armee
-
18 Armee
Armee f armé -
19 Armee
-
20 Armee
сущ.1) общ. (сухопутные) войска, войско, армия (большое количество людей), армия2) авиа. полевая армия3) воен. сухопутные войска
См. также в других словарях:
armée — [ arme ] n. f. • v. 1360; de armer; a remplacé ost I ♦ 1 ♦ Réunion importante de troupes assemblées pour combattre. ⇒ troupe. Former, lever, recruter une armée. Armée de combattants, de mercenaires, de volontaires, de francs tireurs, de partisans … Encyclopédie Universelle
armée — ARMÉE. subs. fém. Grand nombre de troupes assemblées en un corps, sous la conduite d un Général. Grande, puissante, nombreuse armée. Armée victorieuse, triomphante, invincible. Armée délabrée, défaite, battue, ruinée. Armée en déroute. Armée… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
armée — Armée. s. f. Grand nombre de troupes assemblées en un corps, sous la conduite d un General. Grande, puissante, nombreuse armée. armée victorieuse, triomphante, invincible. armée deslabrée, deffaite, battuë, ruinée. armée en desroute. armée leste … Dictionnaire de l'Académie française
Armee — Armée Pour l’article homonyme, voir armée (unité). Les forces armées représentent les différentes organisations et moyens militaires qu un État consacre à la mise en œuvre de sa politique de défense. Leur mission première est d… … Wikipédia en Français
Armee 95 — ist die Bezeichnung für die Organisation der Schweizer Armee vom 1. Januar 1995 bis am 31. Dezember 2003. Die Armee 95 war Nachfolgerin der Armee 61 und Vorgängerin der Armee XXI (für 21. Jahrhundert). Gegenüber der Armee 61 wurde der Bestand um… … Deutsch Wikipedia
Armee 61 — ist der umgangssprachliche Ausdruck für die mit der Truppenordnung 1961 (TO 61) begonnene Modernisierung der Schweizer Armee. Sie löste die Truppenordnung 1951 (TO 51) ab, welche noch auf den Erfahrungen des 2. Weltkriegs beruhte, um auf die… … Deutsch Wikipedia
Armee — Sf std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. armée, feminines Partizip des Perfekts zu frz. armer bewaffnen , dieses aus l. armāre, zu l. arma n. Gerätschaften, Waffen . Ebenso ne. army, nfrz. armée, nschw. armé, nnorw. armé. Von l. arma… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Armee — Armee, aus dem franz., Heer, bewaffnete Macht von einer bedeutenden Stärke; armée volante (wolant) fliegender Heerhaufen … Herders Conversations-Lexikon
Armee — »Streitmacht, Heer«: Das Fremdwort wurde in der 2. Hälfte des 16. Jh.s als militärischer Terminus aus gleichbed. frz. armée (eigtl. »bewaffnete Truppe«) entlehnt. Das zugrunde liegende Verb frz. armer »bewaffnen; ausrüsten«, aus dem unser Verb… … Das Herkunftswörterbuch
Armee — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Heer • Militär Bsp.: • John ist Soldat bei der US Armee. • Das Heer war groß und stark … Deutsch Wörterbuch
Armee — (v. fr., Kriegsw.), 1) so v.w. Heer; 2) eine aus mehreren, wenigstens 2, Armeecorps bestehende Heeresabtheilung. Ein Armeecorps besteht meist aus 2–4 Divisionen Infanterie, 1 Division Cavallerie, 1 Brigade Artillerie, 25–36,000 Mann Infanterie,… … Pierer's Universal-Lexikon