Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

Anlocken

  • 1 allectatio

    allectātio (adlectatio), ōnis, f. (allecto), das Anlocken, Quint. 1, 10, 32.

    lateinisch-deutsches > allectatio

  • 2 allecto [2]

    2. al-lecto (ad-lecto), āre (Intens. v. allicio), auf alle mögliche Weise anlocken, verb. all. et invitare, Cic. de amic. 99, invitare atque all., Cic. de sen. 57: sibilo allectari (v. Tieren), Col. 2, 3, 2.

    lateinisch-deutsches > allecto [2]

  • 3 allicefacio

    al-licefacio (ad-lic.), ere (alliceo u. facio), anlocken, Sen. ep. 118, 6. Suet. Vit. 14, 1.

    lateinisch-deutsches > allicefacio

  • 4 allicio

    al-licio (ad-licio), lexī, lectum, ere (ad u. *lacio; nach den Gramm. auch alliceo, dah. Perf. allicuī, s.a.E.), anlocken, ködern, anziehen, an sich ziehen, gewinnen, a) physisch: calido vapore gelidas nocturno frigore pestes (Ungeziefer = Schlangen) Lucan. 9, 844: v. lebl. Subjj., all. somnos, Ov. fast. 6, 681. Plin. 9, 42: qui (lapis) ferrum ad se adliciat et attrahat (v. Magnet), Cic. de div. 1, 86. – b) gemütlich (Ggstz. alienare), nobilem adulescentem, Cic.: Hortensium et eius modi viros, Cic.: Gallias, Tac.: reges atque provincias, Suet.: feminarum animos, Tac.: alienas populi voluntates, Cic.: delectatione aliquā lectorem, Cic.: cuius unius praemio multorum animos, Calp. Piso fr.: benevolentiam cibo, Cic.: dicendo mentes, Cic.: hominem ad se, Plaut.: oratione benignā multitudinis animos ad benevolentiam, Cic.: quonam modo hominum studia ad nostras utilitates all. atque excitare possimus, Cic.: v. lebl. Subjj., nihil esse quod ad se rem ullam tam alliciat et tam attrahat, quam ad amicitiam similitudo, Cic.: nihil (est), quod magis alliciat ad diligendum (sc. quam virtus), Cic.: cum in hunc sensum et alliciar beneficiis et compellar iniuriis, Cic. – / Perf. allicui, wov. allicuit, Piso Frugi 1. fr. 17 (bei Prisc. 10, 3): Infin. Perf. allicuisse, Hygin. astr. 2, 7. p. 371 M.

    lateinisch-deutsches > allicio

  • 5 blandior

    blandior, dītus sum, dīrī (blandus), jmdm. schmeicheln, jmd. liebkosen (durch süße Worte, Gebärden, sanftes Anschmiegen usw.), I) eig. (Ggstz. minari), v. Pers.: quanto blandior, tanto vehementius mordet, Lucil. fr.: qui (callidus accusator) etiam adversando saepe assentatur et litigare se simulans blanditur, Cic.: de Commageno mirifice mihi et per se et per Pompeium blanditur (geht mir um den Bart herum) Appius, Cic.: inter se bl., v. Tauben, Plin.: bl. auribus, die Ohren kitzeln, Plin. ep. 1, 2, 6: bl. sibi, sich mit etw. schmeicheln, sich einbilden, sich selbst täuschen, Ulp. dig. 26, 7, 3. § 2. Firm. de err. 27, 2: sibi ineptā spe, Sen. de tranqu. an. 14, 14: sibi de ipsius indulgentia, Augustin. serm. 22, 9: bl. votis suis, das glauben, was man wünscht, Ov. am. 2, 11, 54. – mit folg. ut u. Konj. = schmeichelnd bitten, Hannibal pueriliter blandiens patri Hamilcari, ut duceretur in Hispaniam, Liv. 21, 1, 4. – II) übtr., v. Lebl.: a) schmeicheln, liebkosen, blandientes oculi, liebkosende, schmachtende, Iustin. 24, 2, 10: blandiebatur coeptis fortuna, hold lächelte zu usw. = begünstigte, Tac. hist. 2, 12. – b) wohl behagen, Wohlbehagen einflößen, zum Genuß anlocken, -einladen (s. Heräus Tac. hist. 5, 4, 11), pomi suavitas blanditur, Plin.: voluptas sensibus blanditur, Cic.: blandiente inertiā, als die Untätigkeit wohl behagte, Tac. – Partiz. blandītus, a, um, auch adi. (= blandus), angenehm, reizend, rosae, Prop.: peregrinatio, Plin. – / Aktive Nbf. blandirem, Apul. apol. 87 H. zw. (Krüger mit den besten Hdschr. blandirer, wie Otto Isid. 3, 19, 14 blandiatur): Partiz. Perf. Passiv., Verr. bei Prisc. 8, 18: Partiz. Fut. Pass., blandiendo dulce nutrivit malum, Sen. Phaedr. 134.

    lateinisch-deutsches > blandior

  • 6 illecebro

    il-lecebro, āre (illecebra), anlocken, Augustin. serm. 310, 1. Isid. sent. 2, 28, 2.

    lateinisch-deutsches > illecebro

  • 7 illecto

    il-lecto, āvī, āre (Intens. v. illicio), anlocken, Augustin. de genes. ad litt. 9. § 25. Ps. Tert. poët. adv. Marc. 2, 67. Ambros. in Luc. 7. § 144. Paul. ex Fest. 117, 9. Cl. Sacerd. 1, 23.

    lateinisch-deutsches > illecto

  • 8 illiceor

    il-liceor (in-liceor), ērī, anlocken, verführen, oculi inlicentur, Plin. 14, 141 cod. M.

    lateinisch-deutsches > illiceor

  • 9 illicio

    il-licio, lexī, lectum, ere (in u. lacio), anlocken, anreizen, meist im üblen Sinne = zu etw. verlocken, verführen, nach etwas lüstern machen, I) im üblen Sinne: alqm, Cic. u.a.: milites per dona, Aur. Vict.: alqm in fraudem, Ter.: coniugem in stuprum, Cic.: alqm ad bellum, Sall.: alqm ad transitionem, Liv.: ad se, Plin. – mit ut u. Konj., Lucr. 2, 788 u. 5, 169. Liv. 10, 17, 6. Lact. 2, 12, 18: m. bl. Coniunctiv, Tac. ann. 6, 36: m. Infin., Tac. ann. 2, 37 u. 4, 12. Amm. 16, 10, 18. – poet. übtr., saltus, mit Netzen umstellen, Naev. tr. 32. – II) im guten Sinne, auffordern, aufmuntern = bewegen, gewinnen, m. ad u. Akk., populum ad magistratus conspectum, Varro LL. 6, 94: adhortatu principis ad ornandam urbem illecti sunt, Vell. 2, 89, 4. – / inlexe = illexisse, Plaut. merc. 51 G. Acc. tr. 205.

    lateinisch-deutsches > illicio

  • 10 inesco

    in-ēsco, āvī, ātum, āre, I) anködern, ankörnen, durch eine Lockspeise anlocken, a) eig.: animalia cibo inescantur, Petron. 140, 15. – b) übtr.: hominem, Sen.: homines, Ter.: inescare illicereque multitudinem, Vell.: nos caeci specie parvi beneficii inescamur, Liv.: rex Asiā et Europā quodam modo inescatus, Flor. – II) mit Speise usw. anfüllen, sättigen, largissimae cenae reliquiis inescati canes, Apul. met. 7, 14; liberalibus cenis inescatus, ibid. 10, 15: acerrimo gravique odore sulfuris inescatus atque obnubilatus, ibid. 9, 24: sellulariis quaestibus inescati, nachdem sie einmal den Magen gefüllt, Amm. 30, 4, 20.

    lateinisch-deutsches > inesco

  • 11 invitamentum

    invītāmentum, ī, n. (invito), das Lockmittel, Reizmittel, die Lockung, der Anreiz, Reiz, mit subj. Genet., matris suae, Apul.: prima invitamenta naturae, Cic.: cum multa haberet invitamenta urbis et fori, da St. u. F. vielen Reiz für ihn haben konnten, Cic. – m. obj. Genet. (zu), non libidinis inv., sed gloriae, Curt.: inv. sceleris, Vell.: temeritatis invitamenta, Liv.: invitamenta pacis, Tac.: invitamenta nequitiae, Augustin. de civ. dei 2, 26 extr. – m. ad u. Akk., invitamenta ad res necessarias, Cic. fr.: multa ad luxuriam invitamenta perniciosa, Cic.: ad imitandum invitamento sunt (vitia), Aur. Vict.: versch., is autem, qui vere appellari potest honos, non invitamentum ad tempus (für den Augenblick) sed perpetuae virtutis est praemium, will nicht vorübergehend zu dem und jenem anlocken, sondern ein bleibendes Verdienst belohnen, Cic. ep. 10, 10. 2.

    lateinisch-deutsches > invitamentum

  • 12 pellicio

    pellicio, lēxī, lectum, ere (per u. lacio), anlocken, an sich ziehen, für sich einnehmen, I) eig.: A) im allg.: senem per epistulas, Ter.: animum adulescentis, Cic.: mulierem ad se, Cic.: populum in servitutem, Liv.: alqm ad belli societatem, Liv.: alqm ad amicitiam petendam, Suet.: vim ferri, Eisen an sich ziehen, vom Magnet, Lucr. – B) insbes., durch Zaubersprüche u. magische Künste die fremden Früchte auf den eigenen Acker herüberziehen, fruges alienas, Plin.: segetem alienam, XII tabb. fr. – II) übtr., multo maiorem partem sententiarum suo lepore, auf seine Seite bringen, Cic. de or. 1, 243. – / Perf. pellicuit, Varro Atac. u. Laev. fr. b. Prisc. 10, 3.

    lateinisch-deutsches > pellicio

  • 13 prolicio

    prōlicio, ere (pro u. lacio), hervorlocken, anlocken, anreizen, illum, Pacuv. fr.: alqm huc, Plaut.: alqm ad spem, Tac.: voluptas tardā prolicienda morā, Ov.

    lateinisch-deutsches > prolicio

  • 14 prorito

    prōrīto, āvī, āre (pro u. *rito, āre, wov. auch irrito), I) hervorreizen, -bringen, Plin. 26, 90. – II) anreizen, anlocken, nisi pretium proritat, Colum.: quem spes aliqua proritat, Sen.: pr. stomachum varietate ciborum, Scrib. Larg.: in vitia proritari facultatis alicuius instinctu, Arnob.: quis est, quem non ad huiusmodi furias documenta proritent? Arnob.: qui irritatu suo feram bestiam vel quamcumque aliam quadrupedem proritaverit, Paul. sent. 1, 15. § 2.

    lateinisch-deutsches > prorito

  • 15 allectatio

    allectātio (adlectatio), ōnis, f. (allecto), das Anlocken, Quint. 1, 10, 32.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > allectatio

  • 16 allecto

    2. al-lecto (ad-lecto), āre (Intens. v. allicio), auf alle mögliche Weise anlocken, verb. all. et invitare, Cic. de amic. 99, invitare atque all., Cic. de sen. 57: sibilo allectari (v. Tieren), Col. 2, 3, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > allecto

  • 17 allicefacio

    al-licefacio (ad-lic.), ere (alliceo u. facio), anlocken, Sen. ep. 118, 6. Suet. Vit. 14, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > allicefacio

  • 18 allicio

    al-licio (ad-licio), lexī, lectum, ere (ad u. *lacio; nach den Gramm. auch alliceo, dah. Perf. allicuī, s.a.E.), anlocken, ködern, anziehen, an sich ziehen, gewinnen, a) physisch: calido vapore gelidas nocturno frigore pestes (Ungeziefer = Schlangen) Lucan. 9, 844: v. lebl. Subjj., all. somnos, Ov. fast. 6, 681. Plin. 9, 42: qui (lapis) ferrum ad se adliciat et attrahat (v. Magnet), Cic. de div. 1, 86. – b) gemütlich (Ggstz. alienare), nobilem adulescentem, Cic.: Hortensium et eius modi viros, Cic.: Gallias, Tac.: reges atque provincias, Suet.: feminarum animos, Tac.: alienas populi voluntates, Cic.: delectatione aliquā lectorem, Cic.: cuius unius praemio multorum animos, Calp. Piso fr.: benevolentiam cibo, Cic.: dicendo mentes, Cic.: hominem ad se, Plaut.: oratione benignā multitudinis animos ad benevolentiam, Cic.: quonam modo hominum studia ad nostras utilitates all. atque excitare possimus, Cic.: v. lebl. Subjj., nihil esse quod ad se rem ullam tam alliciat et tam attrahat, quam ad amicitiam similitudo, Cic.: nihil (est), quod magis alliciat ad diligendum (sc. quam virtus), Cic.: cum in hunc sensum et alliciar beneficiis et compellar iniuriis, Cic. – Perf. allicui, wov. allicuit, Piso Frugi 1. fr. 17 (bei Prisc. 10, 3): Infin. Perf. allicuisse, Hygin. astr. 2, 7. p. 371 M.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > allicio

  • 19 blandior

    blandior, dītus sum, dīrī (blandus), jmdm. schmeicheln, jmd. liebkosen (durch süße Worte, Gebärden, sanftes Anschmiegen usw.), I) eig. (Ggstz. minari), v. Pers.: quanto blandior, tanto vehementius mordet, Lucil. fr.: qui (callidus accusator) etiam adversando saepe assentatur et litigare se simulans blanditur, Cic.: de Commageno mirifice mihi et per se et per Pompeium blanditur (geht mir um den Bart herum) Appius, Cic.: inter se bl., v. Tauben, Plin.: bl. auribus, die Ohren kitzeln, Plin. ep. 1, 2, 6: bl. sibi, sich mit etw. schmeicheln, sich einbilden, sich selbst täuschen, Ulp. dig. 26, 7, 3. § 2. Firm. de err. 27, 2: sibi ineptā spe, Sen. de tranqu. an. 14, 14: sibi de ipsius indulgentia, Augustin. serm. 22, 9: bl. votis suis, das glauben, was man wünscht, Ov. am. 2, 11, 54. – mit folg. ut u. Konj. = schmeichelnd bitten, Hannibal pueriliter blandiens patri Hamilcari, ut duceretur in Hispaniam, Liv. 21, 1, 4. – II) übtr., v. Lebl.: a) schmeicheln, liebkosen, blandientes oculi, liebkosende, schmachtende, Iustin. 24, 2, 10: blandiebatur coeptis fortuna, hold lächelte zu usw. = begünstigte, Tac. hist. 2, 12. – b) wohl behagen, Wohlbehagen einflößen, zum Genuß anlocken, -einladen (s. Heräus Tac. hist. 5, 4, 11), pomi suavitas blanditur, Plin.: voluptas sensibus blanditur, Cic.: blandiente inertiā, als die Untätigkeit wohl behagte, Tac. – Par-
    ————
    tiz. blandītus, a, um, auch adi. (= blandus), angenehm, reizend, rosae, Prop.: peregrinatio, Plin. – Aktive Nbf. blandirem, Apul. apol. 87 H. zw. (Krüger mit den besten Hdschr. blandirer, wie Otto Isid. 3, 19, 14 blandiatur): Partiz. Perf. Passiv., Verr. bei Prisc. 8, 18: Partiz. Fut. Pass., blandiendo dulce nutrivit malum, Sen. Phaedr. 134.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > blandior

  • 20 illecebro

    il-lecebro, āre (illecebra), anlocken, Augustin. serm. 310, 1. Isid. sent. 2, 28, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > illecebro

См. также в других словарях:

  • Anlocken — Anlocken, verb. reg. act. eigentlich, an sich locken. Ein Thier, ein Kind anlocken. In figürlicher Bedeutung, zu etwas reitzen. Der schöne Morgen hat zur fernen Jagd Ihn angelockt, Schleg. So auch die Anlockung …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • anlocken — ↑pampern …   Das große Fremdwörterbuch

  • anlocken — [Network (Rating 5600 9600)] Auch: • anziehen Bsp.: • Das Museum lockt viele Leute an …   Deutsch Wörterbuch

  • anlocken — V. (Mittelstufe) jmdn. oder etw. durch Locken dazu bringen heranzukommen Synonym: heranlocken Beispiele: Insekten werden vom Licht angelockt. Er lockt den Hund mit Wurst an …   Extremes Deutsch

  • anlocken — anziehen, gewinnen wollen, heranlocken, umgarnen, umstricken, wetteifern, zu gewinnen suchen, zu sich locken; (ugs.): anreißen, bezirzen, ködern; (Jargon): kobern; (Jägerspr.): ankörnen; (Jagdw.): anködern. * * *… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • anlocken — ạn·lo·cken (hat) [Vt] 1 ein Tier anlocken ein Tier dazu bringen, dass es einem näher kommt 2 jemand / etwas lockt jemanden an jemand / etwas bringt jemanden dazu, in ein Geschäft o.Ä. zu kommen (meist durch etwas Interessantes oder Attraktives) …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • anlocken — ködern; locken * * * an|lo|cken [ anlɔkn̩], lockte an, angelockt <tr.; hat: (aufgrund seiner reizvollen Beschaffenheit) an einen bestimmten Ort locken, ziehen, anziehende Wirkung auf jmdn. ausüben: das farbenprächtige Schauspiel lockte viele… …   Universal-Lexikon

  • anlocken — ạn|lo|cken …   Die deutsche Rechtschreibung

  • Anlocken von Kunden — ⇡ Lockvogelangebote, ⇡ Kundenfang …   Lexikon der Economics

  • übertriebenes Anlocken — ⇡ Kundenfang …   Lexikon der Economics

  • ködern — anlocken; locken * * * kö|dern [ kø:dɐn] <tr.; hat: a) mit einem Köder anlocken, fangen: Fische [mit Würmern] ködern. b) (ugs.) (jmdn. mit verlockenden Angeboten, Versprechungen o. Ä.) für ein Vorhaben, einen Plan gewinnen: jmdn. ködern, etwas …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»