Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

Anceps

  • 1 Notodonta anceps

    Универсальный немецко-русский словарь > Notodonta anceps

  • 2 Trioza anceps

    сущ.

    Универсальный немецко-русский словарь > Trioza anceps

  • 3 doppelt

    doppelt, duplex (zweifältig = zweimal oder doppelt vorhanden; dah. auch = zweimal gerechnet, -gegeben, -genommen, z.B. stipendium, d. i. der doppelte Sold). – duplus (zweifach, gibt an, wievielmal eine Größe zu nehmen sei = noch einmal od. doppelt so groß, noch einmal od. doppelt soviel). – geminus. geminatus (seiner Natur oder Bestimmung nach zusammengehörig, zweimal vorhanden der Ähnlichkeit oder Gleichheit nach, z.B. litterāngeminā dicere). – bipertītus (in zwei Teile geteilt, zweiteilig). – anceps (eig. zweiköpfig, dah. nach zwei Richtungen, nach zwei Seiten hinüberspielend, auf od. von zwei verschiedenen Seiten u. dgl.). – duo (übh. zwei, z.B. r duobus perscribere). – ein d. Treffen, proelium anceps: ein d. Sieg, victoria geminata: der d. Preis, dupla: eine d. Strafe leiden, dupli poenam subire: einen d. Tod verdienen, bis perire merere: dein Brief hat mir d. Freude gemacht, dupliciter delectatus sum tuis litteris: in einem d. Sinne gebraucht werden (v. einem Worte), dupliciter dici. – das Doppelte, duplum (bes. auch der doppelte Ersatz, z.B. Klage auf das D., actio in duplum); alterum tantum (noch einmal soviel). – Adv.dupliciter. duplum (noch einmal soviel). – bipertīto (zweifach); bifariam (nach zwei Seiten hin, auf zwei Teilen, an zwei Orten). – d. soviel, alterum tantum; bis tantum: d. so groß, altero tanto maior; duplo maior: d. machen, duplicare; geminare: ich sehe alles d., quae sunt singula bina video.

    deutsch-lateinisches > doppelt

  • 4 unentschieden

    unentschieden, iniudicatus. – nondum diiudicatus (noch nicht entschieden vor Gericht, z.B. lis). – integer (noch unausgemacht). – dubius (zweifelhaft, z.B. proelium, victoria; v. Pers. = unentschlossen). – incertus (ungewiß, z.B. Sieg, victoria: u. exitus, eventus). – ambiguus. anceps (zweifelhaft dem Erfolge nach, z.B. belli fortuna). – un. sein, in dubio esse: un. bleiben, integrum relinqui od. esse: der Prozeß (die Sache) ist noch un., adhuc sub iudice lis est; adhuc de hac re apud iudicem lis est: sein Schicksal ist noch unentschieden, non habet exploratam rationem salutis suae: die Schlacht blieb un., incerto eventu dimicatum est; dubiā victoriā pugnatum est: eine Zeitlang blieb das Treffen un., aliquamdiu dubium proelium fuit: anfangs blieb das Treffen un., primo stetit ambiguā spe pugna: das Treffen blieb lange un., anceps diu certamen stetit; diu pugna neutro inclinata stetit (Liv. 27, 2, 6): die Verhandlung blieb un., disceptatio sine exitu fuit: etwas un. lassen, alqd iniudicatum relinquere; alqd integrum od. alqd in medio relinquere: ich lasse es un., ob... oder etc., dubito, od. hoc dubito, utrum (od. ne enklit.)... an; illud addubito, utrum... an: ich bin un., s. unentschlossen. – Unentschiedenheit, s. Unentschlossenheit.

    deutsch-lateinisches > unentschieden

  • 5 Alternative

    Alternative, die, a) die Doppelwahl: optio. – jmdm. die A. stellen, ob er... oder etc., alci optionem dare, utrum... an etc.: hanc condicionem alci proponere, ut aut... aut etc. – b) als Wechselfall: anceps casus (z. B. des Kriegs, belli).

    deutsch-lateinisches > Alternative

  • 6 Amphibie

    Amphibie, bestia quasi anceps, in utraque sede vivens.

    deutsch-lateinisches > Amphibie

  • 7 bedenklich

    bedenklich, a) v. Pers.: suspiciosus. suspicax (argwöhnisch). – dubius (zweifelhaft). – incertus (unsicher). – haesitans (Anstand nehmend). – cunctans (zaudernd, unschlüssig). – religiosus (b. in Gewissenssachen). – jener b. Mann (Herr), deliberator ille (der lange zu überlegen pflegt). – Adv.suspiciose; dubitanter: cunctanter. – b) von Sachen etc.: suspiciosus. suspec tus (verdächtig). – dubius (zweifelhaft). – anceps (schwankend, mißlich). – periculosus (gefahrvoll). – lubricus (schlüpfrig, d. i. unsicher). – b. Lage, res dubiae, ambiguae (zweifelhafte); res angustae. angustiae (beengte, mißliche): in eine b. Lage kommen, in angustias adduci: in einer b. [343] Lage sein, in angustiis esse: jmd. in eine b. Lage versetzen, in dubium alqm devocare. – etwas b. finden, alqd in religionem trahere.

    deutsch-lateinisches > bedenklich

  • 8 bösartig

    bösartig, malus (böse, v. Dingen u. Pers.). – malitiosus (voll Lug u. Trug. schelmisch im Benehmen, bes. in Rechtssachen). – improbus (sittlich schlecht, v. Pers.). – malignus (übel gesinnt, neidisch, v. Pers.). – gravis (lästig, drückend, heftig, z. B. Klima, caelum). – eine b. Krankheit, morbus anceps; valetudo gravis et periculosa.Adv.improbe.

    deutsch-lateinisches > bösartig

  • 9 delikat

    delikat, I) von Perf. a) weichlich: mollis. – b) lecker, nicht leicht zufriedenzustellen, delicati fastidii. – II) von Sachen, a) fchmackhaft: suavis (angenehm von Geschmack). – lautus (fein zubereitet). – b) schwer zu behandeln: difficilis. – ein d. Punkt, locus lubricus od. anceps et lubricus.Adv.molliter; tenuiter; delicate; suaviter.

    deutsch-lateinisches > delikat

  • 10 Doppelgesicht

    Doppelgesicht, frons anceps (z.B. Ianus fronte ancipiti). Doppelgespann, bīgae.

    deutsch-lateinisches > Doppelgesicht

  • 11 doppelruderig

    doppelrnderig, biremis. Doppelschlacht, proelium anceps. Doppelschritt, gradus militaris.

    deutsch-lateinisches > doppelruderig

  • 12 Doppelsinn

    Doppelsinn, ambiguitas (z.B. verborum). – scherzhafter, versteckter D., suspicio ridiculi abscondita. doppelsinnig, anceps (was [602] einen doppelten, zweifelhaften Sinn enthält). ambiguus (was eine zwei- oder mehrfache Deutung zuläßt, zweideutig). – dubius (dessen Sinn zweifelhaft übh. ist). – d. Worte, verba ambigua, verba dubia et quasi duplicia; verba dubiae significationis.Adv.ambigue (z.B. dicere).

    deutsch-lateinisches > Doppelsinn

  • 13 gefährlich

    gefährlich, periculosus (Gefahr bringend). – periculi plenus (gefahrvoll). – insidiosus (voller Nachstellungen, von Pers. u. Örtl.). – infestus (sowohl aktiv = feindlich bedrohend, z.B. eius regionis venti; als passiv = feindlich bedroht, z.B. mare, iter). – perniciosus (verderblich, zum Untergang führend od. den Untergang bereitend). – lubricus (gleichs. schlüpfrig, unsicher, z.B. defensionis ratio): verb. anceps et lubricus (z.B. locus). – capitalis (für das Leben und zeitliche Wohl gefährlich). – gravis (nichts weniger als unbedeutend, z.B. Krieg, Gegner: dann = der Gesundheit etc. nachteilig); verb. gravis et periculosus (z.B. Krieg). – sehr g., auch magni periculi. – in dieser g. Lage, hoc in tempore: sich in einer g. Lage befinden, in discrimine (in angustiis) esse od. versari: in einer sehr g. Lage, in maximum periculum et extremum paene discrimen adductum esse (v. Staate etc.): das Vaterland befindet sich in einer g. Lage, allatum est periculum discrimenque patriae: jmd. in eine sehr g. Lage (wo er das Leben od. seine Glücksgüter verlieren kann) bringen, alqm in summum capitis periculum arcessere; alqm in discrimen omnium fortunarum vocare: eine (den Schiffen) g. Stelle in od. am Meere, locus navigiis fallax; locus insidiosus naufragiis (wo man leicht Schiffbruch leidet). – es ist g., im Winter zu schiffen, periculose navigatur hieme.Adv.periculose (z.B. aegrotare). – es sieht g. aus, imminent undique pericula.

    deutsch-lateinisches > gefährlich

  • 14 kritisch

    kritisch, I) die Kritik betreffend, zur Kritik gehörig, geeignet: criticus. – kritische Schriften, *libri, qui sunt de critico genere; *libri critici argumenti. Adv. = nach den Regeln etc. der Kritik: criticā ratione; ad criticam rationem. – II) bedenklich, mißlich: anceps. dubius (zweifelhaft). – incertus (ungewiß). – eine k. Lage, res dubiae; discrimen: in eine k. Lage kommen, in discrimen adduci: in dieser k. Lage, rebus ita suspensis. – es sieht k. aus (im öffentlichen Leben), in ancipiti est res publica; res publica in discrimen adducta est.

    deutsch-lateinisches > kritisch

  • 15 Kur

    Kur, curatio. – cura (nachaug. mediz. t. t.). medendi facultas (Mittel, etwas zu heilen). – medicina (Heilmittel, Kur, die man gebraucht, für etwas, alcis rei). – eine gefährliche K., curatio periculosa et anceps: eine schmerzhafte K., medendi cruciatus. – eine K, gebrauchen, anwenden, curationem adhibere morbo (bei einer Krankheit); curationem admovere ad alqm (bei jmd.): man kann diese K. bei jungen. Leuten u. bei einem eben nicht bedeutenden Übel anwenden, hanc curationem puerilis aetas etmodicum malum recipit: eine K. (die uns der Arzt verordnet) wirklich gebrauchen, curationem recipere: sich standhaft einer K. unterziehen. curari se fortiter pati: an jmd. jede K. versuchen, omnem curationem in alqo tentare: jmd. in die K. nehmen, eine K. übernehmen, curationem suscipere: es nimmt mit der K. einen guten Verlauf, es geht gut mit der K., bene od. recte cedit curatio; bene od. recte procedit curatio: eine K. verordnen, vorschreiben, curationem valetudinis praescribere.

    deutsch-lateinisches > Kur

  • 16 mißlich

    mißlich, anceps. dubius (zweifelhaft dem Ausgang, Erfolg nach). – difficilis (schwierig). – [1684] lubricus (schlüpfrig, d.i. leicht Gefahr bringend, zu Mißgriffen führend). – periculosus (gefahrvoll); verb. periculosus et lubricus. – mißliche Lage, Umstände, res dubiae, angustae; rerum difficultas, angustiae: in eine sehr m. Lage kommen, in magnum discrimen adduci. – es sieht m. mit etwas aus, res in dubium venit od. adducta est (der Ausgang ist zweifelhaft); res in discrimen adducta est]es steht alles dabei auf dem Spiele); alqd vacillat (es steht etw. nicht auf festen Füßen, z.B. iustitia vacillat): es sieht sehr m. mit etw. aus, res in summum discrimen et periculum adducta est; res in summo discrimine versatur.

    deutsch-lateinisches > mißlich

  • 17 rätselhaft

    rätselhaft, obscurus (dunkel). – perplexus (unverständlich, schwer zu ergründend, z.B. sermones). – ambiguus. anceps (doppelsinnig). – arcanus (geheim, wovon man den Ursprung nicht kennt). – r. Worte, ambages. – das Rätselhafte, s. Rätselhaftigkeit. – Adv.per ambages; ambigue (z.B. respondere, v. Orakel).

    deutsch-lateinisches > rätselhaft

  • 18 Schwanken

    Schwanken, das, I) eig.: nutatio. – vacillatio (das Wackeln). – II) uneig.: a) Mangel an Festigkeit, z.B. in den Gesinnungen, inconstantia. – b) Ungewißheit, Unentschlossenheit: fluctuatio animi od. animorum. – animus incertus od. dubius od. suspensus. dubitatio (Ungewißheit, Zweifel, was man tun etc. solle). – das Sch. zwischen Furcht und Hoffnung, anceps spes et metus.

    deutsch-lateinisches > Schwanken

  • 19 schwanken, hin und her schwanken

    schwanken, hin und her schwanken, I) eig.: nutare (hin u. her wanken, z.B. vom Helmbusch). – vacillare in utramque partem (hin und her wackeln, nicht ganz fest stehen). – titubare (taumeln, im Gehen hin u. her wanken, wie der Betrunkene, Schwindelnde, Schlaftrunkene). – labare (anfangen zu sinken, wanken, wie ein Gebäude, das ben Einsturz droht). – II) uneig.: a) nicht fest bleiben;. z.B. der Geldkurs schwankt, nummus iactatur: in seinen Grundsätzen sch., sibi non constare: sehr, in magna inconstantia versari. – b) ungewiß, unentschieden, unentschlossen sein: fluctuare animi od. animo, auch bl. fluctuare. pendēre animi od. animo u. (von mehreren) animis (sich nicht zu etwas Bestimmtem entscheiden können). – mutare, in etw., in alqa re (keine feste u. haltbare Ansicht haben). – incertum esse (ungewiß sein). – haesitare (unentschlossen sein). – dubitare. in dubio esse (zweifeln, in Zweifel sein). – der Kampf schwankt, anceps stat pugna; incerto Marte pugnatur: zwischen zwei entgegengesetzten Meinungen sch., in contrarias sententias distrahi: zwischen verschiedenen Plänen sch., inter varia consilia fluctare: zwischen Furcht u. Hoffnung sch., inter spem et metum fluctuare: solange wir noch sch., dum animus in dubio est.

    deutsch-lateinisches > schwanken, hin und her schwanken

  • 20 schwankend

    schwankend, uneig., inconstans (unbeständig). – incertus. haud certus (ungewiß, z.B. sententia). – dubius (zweifelhaft, z.B. Lage der Dinge, res). – anceps (sowohl unzuverlässig der Gesinnung nach als ungewiß dem Ausgang nach, z.B. fortuna belli). – auf sch. Boden stehen, in loco volubili stare (v. der Tugend).

    deutsch-lateinisches > schwankend

См. также в других словарях:

  • anceps — ÁNCEPS s.n. Semn care marchează cantitatea unei silabe. – Din lat. anceps. Trimis de Alex, 20.01.2003. Sursa: DEX 98  ánceps s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  ÁNCEPS s.n. Semn grafic care marchează, într o anumită …   Dicționar Român

  • Anceps — Anceps, 1) (lat.), doppelt, zweideutig; 2) (Prosod.), mittelzeilig, Sylbe, die bald lang, bald kurz gebraucht werden kann, bezeichnet durch ∪; 3) (Bot.), zweischneidig, d. h. zusammengedrückt, mit zwei scharfen Kanten …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Anceps — (lat., »schwankend, mittelzeitig«), in der Metrik eine Silbe, die sowohl lang als kurz gebraucht werden kann, bezeichnet mit  (s. Prosodie) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Anceps — (lat.), s. Anzeps …   Kleines Konversations-Lexikon

  • anceps — anceps, lat., eine Sylbe, die der Dichter als lange oder kurze gebrauchen kann …   Herders Conversations-Lexikon

  • anceps — index critical (crucial), dubious, equivocal, indeterminate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • anceps — ànceps m <G mn ȁncēpsā> DEFINICIJA jez. knjiž. u metrici, slog koji može biti dug i kratak ETIMOLOGIJA lat.: dvoglav, dvojak …   Hrvatski jezični portal

  • Anceps — In Greek and Latin meter, an anceps syllable is a syllable in a metrical line which can be either short or long. An anceps syllable may be called free or irrational depending on the type of meter being discussed.Anceps syllables can be found in a …   Wikipedia

  • anceps — ạnceps [aus lat. anceps = doppelköpfig; zweifelhaft]: ungewiß, zweifelhaft; ungleichmäßig; z. B. ↑Acardiacus anceps …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • anceps syllaba — (двоякий слог | anceps syllaba) Слог, который можно считать как кратким, так и долгим (лат anceps «двоякий») по той, например, причине, что он является последним слогом метрического члена; таков конечный слог греко латинского дактилического… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • anceps — ạnceps   [lateinisch »unentschieden«], antike Metrik: eine Position, die sowohl von einer Länge als auch von einer Kürze eingenommen werden kann. * * * ạn|ceps: ↑anzeps …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»