Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Acherōn

  • 1 Acheron

    Ăchĕron, ntis (collat. form Acheros, Liv. 8, 24, 11; the form Acheruns, untis, see below), m., = Acherôn (interpr. ho achea rheôn, the stream of woe).
    I. II.
    A fabulous river in the Lower World:

    illi qui fluere apud inferos dicuntur, Acheron, Cocytus, Styx, etc.,

    Cic. N. D. 3, 17: via Tartarei quae fert Acherontis ad undas, Verg. A., 6, 295 al.—Hence,
    B.
    The Lower World itself: Acherontem obibo, ubi mortis thesauri objacent, Enn. ap. Fest. p. 201 Müll. (Trag. v. 278 ed. Vahl.):

    flectere si nequeo Superos, Acheronta movebo,

    Verg. A. 7, 312:

    perrupit Acheronta Herculeus labor,

    Hor. C. 1, 3, 36. In prose:

    ut eum suo sanguine ab Acheronte, si possent, cuperent redimere,

    Nep. Dion. 10, 2.—Hence, Ăchĕrontēus, a, um, adj., pertaining to the Acheron, Claud. Rapt. Pros. 2, 351.

    Lewis & Short latin dictionary > Acheron

  • 2 Ăchĕrōn

    Ăchĕrōn, ontis, m. (acc. -ontem ou onta) l'Achéron.    - [gr]gr. Ἀχέρων, οντος. - voir hors site l'Achéron. [st1]1 [-] fleuve des Enfers. --- Cic. Nat. 3, 43. [st1]2 [-] les enfers. --- Cic. Quir. 25 ; Hor. O. 1, 3, 36 ; Virg. En. 7, 312. [st1]3 [-] dieu du fleuve. --- Virg. En. 7, 91, etc. [st1]4 [-] fleuve d'Epire. --- Liv. 8, 24, 2 ; Plin. 4, 4. [st1]5 [-] fleuve du Bruttium. --- Plin. 3, 73 ; Liv. 8, 24, 11. [st1]6 [-] fleuve de Bithynie. --- V.-FL. 4, 594 ; Amm. 22, 8, 17.

    Dictionarium latinogallicum > Ăchĕrōn

  • 3 Acheron

    Acherōn, ontis, Akk. ontem u. onta, m. (Ἀχέρων), I) ein Fluß in Thesprotia, der durch den Sumpf Acherusia fließt u. in das Ionische Meer mündet, j. Gurla od. Fluß von Suli, Liv. 8, 24, 3. – II) ein Fluß in Bruttien, j. Mucone, nach a. Lese, Plin. 3, 73. Iustin. 12, 2, 14. Liv. 8, 24, 11 (die Nbf. Acheros). – III) mythol. Fluß in der Unterwelt, über den die Schatten wandern mußten, Cic. de nat. deor. 3, 43 u.s.: dah. für die Unterwelt selbst (in Prosa Acheruns, w.s.), Hor. carm. 1, 3, 36: Acheronta movebo, die Hölle (wir sagen: Himmel u. Erde) in Bewegung setzen, Verg. Aen. 7, 312: fugere Acheronta, zur Unsterblichkeit gelangen, Hor. carm. 3, 3, 16. – Dav. abgeleitet: 1) Acherontēus, a, um (Ἀχερόντειος), zum Acheron gehörig, acherontisch, Claud. rapt. Pros. 2, 350: Acherontei tortores, Orest. tr. 495. – 2) Acherontius, a, um, acherontisch, sacra, Serv. Verg. Aen. 8, 398. – subst., Acherontia, ae, f., kleine Stadt in Apulien, an der Grenze Kalabriens, j. Acerenza, Hor. carm. 3, 4, 14. – 3) Acheronticus, a, um, acherontisch, stagna, Prud. cath. 5, 128: libri, heilige Bücher, der Sage nach vom Etrusker Tages geschrieben, wahrsch. auf acherontische Totengebräuche sich beziehend, Arnob. 2, 62. – 4) Acherontīni, s. Acherūns a.E.

    lateinisch-deutsches > Acheron

  • 4 Acheron

    Acherōn, ontis, Akk. ontem u. onta, m. (Ἀχέρων), I) ein Fluß in Thesprotia, der durch den Sumpf Acherusia fließt u. in das Ionische Meer mündet, j. Gurla od. Fluß von Suli, Liv. 8, 24, 3. – II) ein Fluß in Bruttien, j. Mucone, nach a. Lese, Plin. 3, 73. Iustin. 12, 2, 14. Liv. 8, 24, 11 (die Nbf. Acheros). – III) mythol. Fluß in der Unterwelt, über den die Schatten wandern mußten, Cic. de nat. deor. 3, 43 u.s.: dah. für die Unterwelt selbst (in Prosa Acheruns, w.s.), Hor. carm. 1, 3, 36: Acheronta movebo, die Hölle (wir sagen: Himmel u. Erde) in Bewegung setzen, Verg. Aen. 7, 312: fugere Acheronta, zur Unsterblichkeit gelangen, Hor. carm. 3, 3, 16. – Dav. abgeleitet: 1) Acherontēus, a, um (Ἀχερόντειος), zum Acheron gehörig, acherontisch, Claud. rapt. Pros. 2, 350: Acherontei tortores, Orest. tr. 495. – 2) Acherontius, a, um, acherontisch, sacra, Serv. Verg. Aen. 8, 398. – subst., Acherontia, ae, f., kleine Stadt in Apulien, an der Grenze Kalabriens, j. Acerenza, Hor. carm. 3, 4, 14. – 3) Acheronticus, a, um, acherontisch, stagna, Prud. cath. 5, 128: libri, heilige Bücher, der Sage nach vom Etrusker Tages geschrieben, wahrsch. auf acherontische Totengebräuche sich beziehend, Arnob. 2, 62. – 4) Acherontīni, s. Acheruns a.E.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Acheron

  • 5 Acheron

    Латинско-русский словарь > Acheron

  • 6 Acherōn

        Acherōn tis, m    (V., H.), Ἀχέρων, a river of the lower world.—Hence, the infernal regions, V.

    Latin-English dictionary > Acherōn

  • 7 Acheronteus

    Ăchĕron, ntis (collat. form Acheros, Liv. 8, 24, 11; the form Acheruns, untis, see below), m., = Acherôn (interpr. ho achea rheôn, the stream of woe).
    I. II.
    A fabulous river in the Lower World:

    illi qui fluere apud inferos dicuntur, Acheron, Cocytus, Styx, etc.,

    Cic. N. D. 3, 17: via Tartarei quae fert Acherontis ad undas, Verg. A., 6, 295 al.—Hence,
    B.
    The Lower World itself: Acherontem obibo, ubi mortis thesauri objacent, Enn. ap. Fest. p. 201 Müll. (Trag. v. 278 ed. Vahl.):

    flectere si nequeo Superos, Acheronta movebo,

    Verg. A. 7, 312:

    perrupit Acheronta Herculeus labor,

    Hor. C. 1, 3, 36. In prose:

    ut eum suo sanguine ab Acheronte, si possent, cuperent redimere,

    Nep. Dion. 10, 2.—Hence, Ăchĕrontēus, a, um, adj., pertaining to the Acheron, Claud. Rapt. Pros. 2, 351.

    Lewis & Short latin dictionary > Acheronteus

  • 8 Ăchĕruns

    Ăchĕruns, untis, m. (Ăchĕrōn, ontis) Plaut. Lucr. Nep l'Achéron, fleuve des enfers.    - locatif, Plaut.: Acherunti.    - Ăchĕruntĭcus, a, um: de l'Achéron. --- Arn. Nat. 2, 62.    - Achĕrontĭus, a, um: de l'Achéron. --- Serv. En. 8, 398. - voir hors site l'Achéron.

    Dictionarium latinogallicum > Ăchĕruns

  • 9 Acheruns

    Acherūns, untis, Akk. untem u. (bei Lukr.) unta, m. u. (als Unterwelt) f., latein. Form für Acherōn, bes. = die Unterwelt (konstr. m. ad, ex, ab, od. wie die Städten, auf die Frage wohin? im bl. Acc., auf die Frage woher? im bl. Abl., auf die Frage wo? im bl. Abl. od. im loc. Acherunti = in der Unterwelt), Enn. tr. 278. Lucr. 4, 171. Nep. Dion. 10, 2: loc. Acherunti bei Plaut. capt. 689 u. 998. – dah. Acheruntis pabulum (v. einem verderbten, verworfenen Menschen), Plaut. Cas. 158: Acheruntis ostium (v. einem übelriechenden Ort), Plaut. trin. 525: praemittere alqm Acheruntem prius, Plaut. Cas. 448: abire ad Acheruntem sine viatico, Plaut. Poen. prol. 71: Acheruns ulmorum, scherzh. von einem Sklaven, auf dessen Rücken oft Ruten zerschlagen werden, Plaut. Amph. 1029. – / Götz, Lorentz u. Schöll schreiben jetzt im Plautus Accheruns usw. – Dav. 1) Acherunticus, a, um, acheruntisch, Plaut.: senex, dem Tod nahe, Plaut. (Nbf. Acheruntius, Serv. Verg. Aen. 8, 398). – 2) Acherūsius (Acherūnsius) a, um, (Ἀχερούσιος), a) adj., acherusisch = acherontisch, α) zum Fluß Acheron gehörig, aqua, Liv.: specus, Amm. – β) zur Unterwelt gehörig, unterirdisch, templa, die Unterwelt, Enn.: vita, trauriges, angstvolles Leben, Lucr. – b) subst., Acherūsia, ae, f. (Ἀχερουσία), α) ein Sumpf in Thesprotia, durch den der Acheron fließt, Plin. 4, 4. – β) ein See in Kampanien zwischen Misenum u. Kumä, j. Lago della Collucia, Plin. 3, 61. – γ) eine mephitische Höhle in Bithynien, durch die Herkules den Cerberus holte, Mel. 1. § 103 u. 2. § 51 Frick. Plin. 6, 4; auch Acherūsis, idos, f. (Ἀχερουσίς) gen., Val. Flacc. 5, 73. – 3) Acheruntīnī, ōrum, m., eine Stadtgemeinde in Bruttium, in der Nähe des Flusses Acheron, Plin 3, 73.

    lateinisch-deutsches > Acheruns

  • 10 Acheruns

    Acherūns, untis, Akk. untem u. (bei Lukr.) unta, m. u. (als Unterwelt) f., latein. Form für Acherōn, bes. = die Unterwelt (konstr. m. ad, ex, ab, od. wie die Städten, auf die Frage wohin? im bl. Acc., auf die Frage woher? im bl. Abl., auf die Frage wo? im bl. Abl. od. im loc. Acherunti = in der Unterwelt), Enn. tr. 278. Lucr. 4, 171. Nep. Dion. 10, 2: loc. Acherunti bei Plaut. capt. 689 u. 998. – dah. Acheruntis pabulum (v. einem verderbten, verworfenen Menschen), Plaut. Cas. 158: Acheruntis ostium (v. einem übelriechenden Ort), Plaut. trin. 525: praemittere alqm Acheruntem prius, Plaut. Cas. 448: abire ad Acheruntem sine viatico, Plaut. Poen. prol. 71: Acheruns ulmorum, scherzh. von einem Sklaven, auf dessen Rücken oft Ruten zerschlagen werden, Plaut. Amph. 1029. – Götz, Lorentz u. Schöll schreiben jetzt im Plautus Accheruns usw. – Dav. 1) Acherunticus, a, um, acheruntisch, Plaut.: senex, dem Tod nahe, Plaut. (Nbf. Acheruntius, Serv. Verg. Aen. 8, 398). – 2) Acherūsius (Acherūnsius) a, um, (Ἀχερούσιος), a) adj., acherusisch = acherontisch, α) zum Fluß Acheron gehörig, aqua, Liv.: specus, Amm. – β) zur Unterwelt gehörig, unterirdisch, templa, die Unterwelt, Enn.: vita, trauriges, angstvolles Leben, Lucr. – b) subst., Acherūsia, ae, f. (Ἀχερουσία), α) ein Sumpf in Thesprotia, durch den
    ————
    der Acheron fließt, Plin. 4, 4. – β) ein See in Kampanien zwischen Misenum u. Kumä, j. Lago della Collucia, Plin. 3, 61. – γ) eine mephitische Höhle in Bithynien, durch die Herkules den Cerberus holte, Mel. 1. § 103 u. 2. § 51 Frick. Plin. 6, 4; auch Acherūsis, idos, f. (Ἀχερουσίς) gen., Val. Flacc. 5, 73. – 3) Acheruntīnī, ōrum, m., eine Stadtgemeinde in Bruttium, in der Nähe des Flusses Acheron, Plin 3, 73.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Acheruns

  • 11 Acheruns

    Ăchĕruns, untis, m. [v. Acheron] (f., Plaut. Capt. 5, 4, 2; cf. Non. 191, 24; poet. in Cic. Tusc. 1, 16, 37; the u for o, as in Enn. and Lucr. frundes for frondes, acc. Gr. Acherunta, Lucr. 4, 170; 6, 251); a form much used by ante-class. poets, esp. by Plaut.,
    I.
    For Acheron no. II. B.: adsum atque advenio Acherunte, poet. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; Rib. Trag. Rel. p. 245;

    si ab Acherunte veniam,

    Plaut. Am. 5, 1, 26; so Lucr. 3, 37; 628 al.—And with the ending i (as in Karthagini):

    si neque hic neque Acherunti sum, ubi sum?

    Plaut. Merc. 3, 4, 21; so id. Capt. 3, 5, 31; 5, 4, 1. —Acheruntis pabulum, food for Acheron; said of a corrupt, abandoned man, in Plaut. Cas. 2, 1, 12:

    Acheruntis ostium, disparagingly of bad land,

    id. Trin. 2, 4, 124:

    mittere aliquem Acheruntem,

    to kill one, id. Cas. 2, 8, 12; and:

    abire ad Acheruntem,

    to die, id. Poen. prol. 71:

    ulmorum Acheruns, jestingly of a slave, upon whose back rods had been broken,

    id. Am. 4, 2, 9 (cf. Capt. 3, 4, 117).—Hence, Ăchĕruntĭcus, a, um, adj., belonging to, or fit for, Acheruns, or the Lower World:

    regiones,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 21:

    senex,

    i. e. with one foot in the grave, id. Merc. 2, 2, 19; id. Mil. 3, 1, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Acheruns

  • 12 Acherunticus

    Ăchĕruns, untis, m. [v. Acheron] (f., Plaut. Capt. 5, 4, 2; cf. Non. 191, 24; poet. in Cic. Tusc. 1, 16, 37; the u for o, as in Enn. and Lucr. frundes for frondes, acc. Gr. Acherunta, Lucr. 4, 170; 6, 251); a form much used by ante-class. poets, esp. by Plaut.,
    I.
    For Acheron no. II. B.: adsum atque advenio Acherunte, poet. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; Rib. Trag. Rel. p. 245;

    si ab Acherunte veniam,

    Plaut. Am. 5, 1, 26; so Lucr. 3, 37; 628 al.—And with the ending i (as in Karthagini):

    si neque hic neque Acherunti sum, ubi sum?

    Plaut. Merc. 3, 4, 21; so id. Capt. 3, 5, 31; 5, 4, 1. —Acheruntis pabulum, food for Acheron; said of a corrupt, abandoned man, in Plaut. Cas. 2, 1, 12:

    Acheruntis ostium, disparagingly of bad land,

    id. Trin. 2, 4, 124:

    mittere aliquem Acheruntem,

    to kill one, id. Cas. 2, 8, 12; and:

    abire ad Acheruntem,

    to die, id. Poen. prol. 71:

    ulmorum Acheruns, jestingly of a slave, upon whose back rods had been broken,

    id. Am. 4, 2, 9 (cf. Capt. 3, 4, 117).—Hence, Ăchĕruntĭcus, a, um, adj., belonging to, or fit for, Acheruns, or the Lower World:

    regiones,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 21:

    senex,

    i. e. with one foot in the grave, id. Merc. 2, 2, 19; id. Mil. 3, 1, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > Acherunticus

  • 13 Acherusius

    Ăchĕrūsĭus (old writing Acherunsius), a, um, adj. [id.].
    I. II.
    Pertaining to the Acheruns (Acheron), or the Lower World: templa, the Lower World, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 21, 48 (Trag. v. 107 ed. Vahl.); in Varr. L. L. 7, § 6 Müll.; and in Lucr. 1, 120; cf. Lucr. 3, 25 and 86:

    humor,

    Sil. 13, 398:

    vita,

    a life of gloom, Lucr. 3, 1024.—
    III.
    Pertaining to Acheron in Epirus:

    amnis,

    Just. 12, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > Acherusius

  • 14 perrumpo

    perrumpo, ĕre, rūpi, ruptum - tr. - [st1]1 [-] briser entièrement, fracasser.    - perrumpere rates, Caes. BC. 1, 26: fracasser les navires.    - perrumpere leges, Cic. Off. 3, 86: ruiner les lois. [st1]2 [-] passer de force à travers, surmonter, triompher, venir à bout de.    - perrumpere paludem, Caes. BG. 7, 19, 2: forcer le passage d'un marais.    - nulla munitione perrupta, Caes. BG. 7, 82, 2: sans qu'aucun point du retranchement eût été forcé.    - perrumpere Acheronta, Hor. O. 1, 3, 36: forcer le passage de l'Achéron.    - fastidia perrumpere, Hor. Ep. 1, 10, 25: surmonter le dégoût.    - perruptus hostis, Tac. An. 1, 51: l'ennemi enfoncé.    - fig. perrumpere periculum, Cic. Part. 112: passer à travers un procès (= échapper à un procès).    - perrumpere quaestiones Cic. Verr. 1, 13: passer à travers les enquêtes (= échapper aux enquêtes). [st1]3 [-] absol. percer, faire une trouée.    - perrumpere nituntur, Caes. BG. 6, 37: ils essaient de forcer le passage.    - in urbem perrumpere, Liv. 10, 41: envahir une ville. --- Liv. 3, 18.    - passif impers. nec per castra eorum perrumpi ad Capuam posse, Liv. 26, 7: (voyant) qu'il n'était pas possible de forcer leur camp pour atteindre Capoue.
    * * *
    perrumpo, ĕre, rūpi, ruptum - tr. - [st1]1 [-] briser entièrement, fracasser.    - perrumpere rates, Caes. BC. 1, 26: fracasser les navires.    - perrumpere leges, Cic. Off. 3, 86: ruiner les lois. [st1]2 [-] passer de force à travers, surmonter, triompher, venir à bout de.    - perrumpere paludem, Caes. BG. 7, 19, 2: forcer le passage d'un marais.    - nulla munitione perrupta, Caes. BG. 7, 82, 2: sans qu'aucun point du retranchement eût été forcé.    - perrumpere Acheronta, Hor. O. 1, 3, 36: forcer le passage de l'Achéron.    - fastidia perrumpere, Hor. Ep. 1, 10, 25: surmonter le dégoût.    - perruptus hostis, Tac. An. 1, 51: l'ennemi enfoncé.    - fig. perrumpere periculum, Cic. Part. 112: passer à travers un procès (= échapper à un procès).    - perrumpere quaestiones Cic. Verr. 1, 13: passer à travers les enquêtes (= échapper aux enquêtes). [st1]3 [-] absol. percer, faire une trouée.    - perrumpere nituntur, Caes. BG. 6, 37: ils essaient de forcer le passage.    - in urbem perrumpere, Liv. 10, 41: envahir une ville. --- Liv. 3, 18.    - passif impers. nec per castra eorum perrumpi ad Capuam posse, Liv. 26, 7: (voyant) qu'il n'était pas possible de forcer leur camp pour atteindre Capoue.
    * * *
        Perrumpo, perrumpis, perrupi, penult. prod. perruptum, perrumpere. Colum. Fort rompre, ou Rompre en pieces.
    \
        Perrumpere. Caesar. Entrer par force.
    \
        Quum nequissent perrumpere ad suos. Liu. Se retirer en la troupe des siens en passant par force au travers des ennemis et maugré eulx, en fendant et rompant la presse.
    \
        Aciem perrumpere. Virg. Rompre et mettre en desordre.
    \
        Perrumpere et diuidere aerem. Cic. Fendre l'air.
    \
        Agmen perrumpere. Claud. Fendre et rompre une presse de gents.
    \
        Castra et agmen perrumpere. Plin. iunior. Liu. Assaillir les ennemis en leur fort.
    \
        Perrumpit omnes difficultates. Plin. Il n'y a empeschement qu'il ne surmonte, et en vienne au dessus.
    \
        Leges perrumpere. Cic. Violer et enfraindre les loix.
    \
        Periculum perrumpere. Cic. Evader et eschapper.

    Dictionarium latinogallicum > perrumpo

  • 15 Acheros

    Acheros, i, m. (c. Acheron) l'Achéron (fleuve du Bruttium). --- Liv. 8, 24, 11.

    Dictionarium latinogallicum > Acheros

  • 16 Acheruns

    Acherūns, ūntis m. Enn, Lcr, C etc. = Acheron 1. и 2.

    Латинско-русский словарь > Acheruns

  • 17 invius

    in-vius, a, um [ via ]
    1) непроходимый ( silvae QC); непроезжий ( via V); бездорожный ( saltus L); недоступный для плавания ( maria V)
    Acheron i. renavigari SenT — Ахеронт, который нельзя переплыть в обратном направлении
    2) невозможный, неосуществимый ( nihil virtuti invium T)

    Латинско-русский словарь > invius

  • 18 renavigo

    re-nāvigo, āvī, —, āre
    плыть назад, возвращаться ( на корабле) C, PM
    Acheron invius renavigari SenT — Ахеронт, который в обратном направлении переплыть нельзя

    Латинско-русский словарь > renavigo

  • 19 Acheros

    Acheros, s. Acherōn no. II.

    lateinisch-deutsches > Acheros

  • 20 avarus

    avārus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (Stamm AV, wovon auch aveo u. avidus; vgl. Gell. 10, 5), I) gierig, geizend nach etw., unersättlich (in seinen Begierden), mare, Hor.: Acheron, Verg.: venter, hungrig, Hor. – m. Genet., publicae pecuniae avarus, Tac.: milites caedis avari, Claud.: animus laudis avarus, Hor.: Graii praeter laudem nullius avari, Hor. – m. ab u. Abl. (in bezug auf), ipse enim avarissimus ab istis prodigiis sum, Sen. ep. 50, 2. – II) insbef., gierig nach Geld u. fremdem Gute, habgierig, habsüchtig, geldgierig, geizig (Ggstz. largus, Vopisc. Carin. 14. § 2 u. 3: Ggstz. asotus, Rutil. Lup. 2, 9), a) v. Pers.u. deren Gemüt: parens av., Caecil. com. fr.: leno av., Ter.: fenerator av., Varr. fr.: coniunx avara, Cic.: avarus homo, Lucil. fr.: homo avarus et furax, Cic.: quantum discordet parcus avaro, Hor.; vgl. pro avaro parcum vocemus, Quint.: av. animus, Comic. inc. fr.: nachaug. m. Genet., pecuniae alienae non appetens, suae parcus, publicae avarus, Tac. – avariores magistratus, Cic.: ne tuom animum avariorem faciant divitiae meae, Plaut. – homo avarissime et spurcissime, redde bona sodalis filio, Cic. – subst., avārus, ī, m., der Geizige, der Geizhals, Varr. sat. Men. 126. Hor. ep. 1, 2, 56; 2, 2, 194. Quint. 3, 7, 25; 8, 5, 6: dives avarus, Sen. nat. qu. 1, 16, 1: vigil (wachsame) avarus, Claud. VI. cons. Hon. praef. 8: Plur., avari, Cic. Phil. 2, 115. Quint. 6, 2, 17: u. avarae, habsüchtige Mädchen, Tibull. 3, 1, 7. – b) von Lebl.: manus, Ov.: avarae et insatiabiles manus, Curt.: litus, wo geldgierige Menschen wohnen, Verg.: spes, Hor.: adulationes, Plin. pan.

    lateinisch-deutsches > avarus

См. также в других словарях:

  • Acheron — Acheron/Acherondas ᾿Αχέρων/Αχέροντας Tal des Flusses AcheronVorlage:Infobox Fluss/KARTE fehlt …   Deutsch Wikipedia

  • ACHÉRON — Dans la demeure d’Hadès, aux Enfers, coule l’Achéron; par ses sonorités plus que par une stricte étymologie, il «coule» et «roule le deuil». Circé et Homère (Odyssée , X, 512 sqq.) y font confluer le Pyriphlégéton (le fleuve «brûlant de feu») et… …   Encyclopédie Universelle

  • Achéron (RO) — Achéron (plan) Pour les articles homonymes, voir Achéron (homonymie). Dans le jeu de rôle médiéval fantastique Donjons et dragons, l Achéron (aussi connu sous le nom du Champ de Bataille Éternel d Achéron) est un plan extérieur dont l alignement… …   Wikipédia en Français

  • Acheron — Achéron Pour les articles homonymes, voir Achéron (homonymie). Achéron (Phanariotikos, Mauropotamos) L Achéron en Épire …   Wikipédia en Français

  • Acheron — Жанр дэт метал блэк метал Годы 1988  2010, 2010 настоящее время Страна …   Википедия

  • Acheron — (Хавеа,Испания) Категория отеля: Адрес: Calle de la Falzia,La Guardia Park, 03730 Хавеа, Ис …   Каталог отелей

  • Achĕron [1] — Achĕron (a. Geogr.), 1) Fluß in Thesprotia (Epirus), strömte durch den See Acherusia, ging eine Strecke unter Felsen u. fiel in das Jonische Meer; sein Wasser war bitter; jetzt Gurla; 2) Nebenfluß des Alpheos, in Elis; 3) Nebenfluß des Crathis in …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Acheron [1] — ACHĔRON, ontis, ein König in klein Asien, dessen Tochter Dardanis, sich mit dem Herkules zu vertraulich machete, und deren Sohn wiederum Herkules hieß, von denen denn der Fluß Acheron das Land Dardania und die Stadt Heraklea den Namen bekommen… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Acheron — Ach e*ron, n. [L., fr. Gr. ?.] (Myth.) A river in the Nether World or infernal regions; also, the infernal regions themselves. By some of the English poets it was supposed to be a flaming lake or gulf. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Achĕron [2] — Achĕron (Myth.), Sohn des Helios u. der Gäa, wurde in die Unterwelt verwiesen u. in den A. verwandelt, weil er den Titanen Wasser gespendet hatte. Er zeugte mit der Nacht die Furien, mit Orphne den Askalaphos, mit Gäa die Styx, u. mit dieser die… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Achĕron — (jetzt Phanariotikos), Fluß in der epirotischen Landschaft Thesprotia, durchströmt einen sumpfähnlichen See (Acherusia palus), der zum Hafen Eläa abfließt. – In der Mythologie ist A. ein Fluß der Unterwelt, in den der Pyriphlegethon und Kokytos… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»