Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

AEOLIA

  • 1 Aeolia

    Aeolia, ae, f. I) eine Landschaft Kleinasiens (= 1. Aeolis, w.s.), Cic. de div. 1, 3. Nep. Con. 5, 2. Plin. 5, 120. – II) Aeolia (Αἰολία), eine äolische Insel, Plur. Aeoliae insulae, die vulkanische Inselgruppe an der Nordküste von Sizilien (deren größte Lipara, bei Verg. Aen. 8, 416 sq. Aeolia Lipare, noch j. Lipari), nach der Mythe Sitz des Beherrschers der Winde Äolus u. des Vulkan, j. die liparischen Inseln, Sing. b. Verg. Aen. 1, 52: Plur. b. Plin. 3, 92: auch Aeolides insulae gen., Iustin. 4, 1, 11.

    lateinisch-deutsches > Aeolia

  • 2 Aeolia

    Aeolia, ae, f. I) eine Landschaft Kleinasiens (= 1. Aeolis, w.s.), Cic. de div. 1, 3. Nep. Con. 5, 2. Plin. 5, 120. – II) Aeolia (Αἰολία), eine äolische Insel, Plur. Aeoliae insulae, die vulkanische Inselgruppe an der Nordküste von Sizilien (deren größte Lipara, bei Verg. Aen. 8, 416 sq. Aeolia Lipare, noch j. Lipari), nach der Mythe Sitz des Beherrschers der Winde Äolus u. des Vulkan, j. die liparischen Inseln, Sing. b. Verg. Aen. 1, 52: Plur. b. Plin. 3, 92: auch Aeolides insulae gen., Iustin. 4, 1, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Aeolia

  • 3 Aeŏlĭa

    Aeŏlĭa, ae, f. Eolie. [st2]1 [-] contrée d'Asie mineure. [st2]2 [-] Virg. résidence d'Eole, dieu des vents.

    Dictionarium latinogallicum > Aeŏlĭa

  • 4 Aeolia

    Aeŏlĭa, ae, f., = Aiolia.
    I. II.
    In mythol., the abode of Æolus, the god of the winds. Verg. A. 1, 52.—
    III.

    Lewis & Short latin dictionary > Aeolia

  • 5 Aeolia

    ae f.
    1) C, Nep = Aeolis
    2) один из Эолийских о-вов (к сев.-зап. от Сицилии) V

    Латинско-русский словарь > Aeolia

  • 6 Aeolus

    Aeolus u. (bei Dicht.) Aeolos, ī, m. (Αἴολος), I) Sohn des Hellen u. Enkel des Deukalion, Herrscher im thessal. Magnesia, Stammvater des äolischen Stammes, nach Hyg. fab. 238 u. 242 sq. Serv. Verg. Aen. 6, 585. – II) Sohn od. Enkel des Hippotes (dah. Hippotades gen. bei Ov. met. 14, 223 u. 224 [wo griech. Akk. Aeolon]), Beherrscher der nach ihm benannten äolischen (liparischen) Inseln (s. Aeolia no. II), nach der spätern Sage Beherrscher der Winde, s. Verg. Aen. 1, 52 sqq. u. dazu Serv. (nach Varro) – des Äolus Sitz nach Thrazien verlegt, Claud. rapt. Pros. 1, 70 sqq. – III) ein Trojaner, Verg. Aen. 12, 542. – IV) ein Böotier aus Thisbe, Stat. Theb. 9, 765 (wo griech. Akk. -on) u. 767 (wo Vok. Aeole). – Dav.: A) Aeolidēs, ae, m. (Αἰολίδης), der Äolide, a) (Nachkomme des Äolus no. I): α) Söhne = Sisyphus, Ov. met. 13, 26. Hor. carm. 2, 14, 20. – Athamas, Ov. met. 4, 541. – Salmoneus, Ov. Ib. 473. – β) Enkel = Cephalus (Sohn des Dëion), Ov. met. 7, 672. – Pyrixus (Sohn des Athamas), Val. Flacc. 1, 286. – Ulixes (dessen Mutter Antiklea vor der Verheiratung mit Laertes mit Sisyphus Umgang gehabt haben soll), Verg. Aen. 6, 529. – b) Nachkomme des Trojaners Äolus, Misenus Aeolides, Verg. Aen. 7, 164: Clytius Aeolides, Verg. Aen. 9, 774. – B) Aeolidae, ārum, eine Völkerschaft in Thessalien, Lucan. 6, 384. – C) Aeolis, idos, f. (Αἰολίς), a) die Äolide = weibl. Nachkomme des Äolus no. I, d.i. seine Tochter »Kanake«, Ov. her. 11, 5 u. 34, »Alkyone«, Ov. met. 11, 573. – b) ( von Aeolus no. II) Aeolides insulae, s. Aeolia no. II. – D) Aeolius, a, um (Αἰόλιος), zu Äolus gehörig, des Äolus, a) zu Äolus no. I: postes, des Athamas, Ov.: senex, Sisyphus, Sen. poët.: vellus od. aurum, Val. Flacc., pecus, das goldene Vlies, Mart. – b) zu Äolus no. II: virgo, Arne, dessen Tochter, Ov.: tyrannus, v. Äolus, Ov.: antra, die Felsenhöhlen, in denen Äolus die Winde verschlossen hält, Ov.: pontus, das tyrrhenische Meer, Sil. (s. Aeolia no. II): insulae (s. Aeolia no. II), Plin.: procellae, Verg.

    lateinisch-deutsches > Aeolus

  • 7 Aeolus

    Aeolus u. (bei Dicht.) Aeolos, ī, m. (Αἴολος), I) Sohn des Hellen u. Enkel des Deukalion, Herrscher im thessal. Magnesia, Stammvater des äolischen Stammes, nach Hyg. fab. 238 u. 242 sq. Serv. Verg. Aen. 6, 585. – II) Sohn od. Enkel des Hippotes (dah. Hippotades gen. bei Ov. met. 14, 223 u. 224 [wo griech. Akk. Aeolon]), Beherrscher der nach ihm benannten äolischen (liparischen) Inseln (s. Aeolia no. II), nach der spätern Sage Beherrscher der Winde, s. Verg. Aen. 1, 52 sqq. u. dazu Serv. (nach Varro) – des Äolus Sitz nach Thrazien verlegt, Claud. rapt. Pros. 1, 70 sqq. – III) ein Trojaner, Verg. Aen. 12, 542. – IV) ein Böotier aus Thisbe, Stat. Theb. 9, 765 (wo griech. Akk. -on) u. 767 (wo Vok. Aeole). – Dav.: A) Aeolidēs, ae, m. (Αἰολίδης), der Äolide, a) (Nachkomme des Äolus no. I): α) Söhne = Sisyphus, Ov. met. 13, 26. Hor. carm. 2, 14, 20. – Athamas, Ov. met. 4, 541. – Salmoneus, Ov. Ib. 473. – β) Enkel = Cephalus (Sohn des Dëion), Ov. met. 7, 672. – Pyrixus (Sohn des Athamas), Val. Flacc. 1, 286. – Ulixes (dessen Mutter Antiklea vor der Verheiratung mit Laertes mit Sisyphus Umgang gehabt haben soll), Verg. Aen. 6, 529. – b) Nachkomme des Trojaners Äolus, Misenus Aeolides, Verg. Aen. 7, 164: Clytius Aeolides, Verg. Aen. 9, 774. – B) Aeolidae, ārum, eine Völkerschaft in Thessalien,
    ————
    Lucan. 6, 384. – C) Aeolis, idos, f. (Αἰολίς), a) die Äolide = weibl. Nachkomme des Äolus no. I, d.i. seine Tochter »Kanake«, Ov. her. 11, 5 u. 34, »Alkyone«, Ov. met. 11, 573. – b) ( von Aeolus no. II) Aeolides insulae, s. Aeolia no. II. – D) Aeolius, a, um (Αἰόλιος), zu Äolus gehörig, des Äolus, a) zu Äolus no. I: postes, des Athamas, Ov.: senex, Sisyphus, Sen. poët.: vellus od. aurum, Val. Flacc., pecus, das goldene Vlies, Mart. – b) zu Äolus no. II: virgo, Arne, dessen Tochter, Ov.: tyrannus, v. Äolus, Ov.: antra, die Felsenhöhlen, in denen Äolus die Winde verschlossen hält, Ov.: pontus, das tyrrhenische Meer, Sil. (s. Aeolia no. II): insulae (s. Aeolia no. II), Plin.: procellae, Verg.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Aeolus

  • 8 Aeolius

    I a, um [ Aeoles ]
    эолийский (puella H = Sappho; lyra O; plectrum Prp)
    II Aeolius, a, um [ Aeolus ]
    Ae. senex SenSisyphus
    Aeolium pecus M, тж. aurum и vellus VFpellis aurea
    Aeolia antra O — пещеры, в которых Эол держит ветры

    Латинско-русский словарь > Aeolius

  • 9 lyra

    ae f. (греч.)
    1) лира C, H, Sen etc.
    2) лирическая поэзия (jocosa, imbellis H; Pindarica O)
    3) песнь, напев, пение (Aeolia l. O)

    Латинско-русский словарь > lyra

  • 10 nimbus

    ī m. [одного корня с nubes облако]
    1) облако, туман (Venus obscuro circumdata nimbo V); дождевая туча ( involvēre diem nimbi V)
    2) ветер, буря, ураган ( nimborum patria Aeolia V); ненастье, ливень, дождь (funduntur nimbi O; перен. n. lapidum et saxorum Fl); дождевая вода
    3) внезапное бедствие, несчастье, гроза ( hunc nimbum cito transisse laetor C)
    4) нимб, сосуд с множеством отверстий для опрыскивания благовониями M
    5) множество, масса, туча (n. pedĭtum V; n. arenae V)
    6) нимб, ореол Eccl

    Латинско-русский словарь > nimbus

  • 11 Lipara [2]

    2. Lipara, ae, f. u. Liparē, ēs, f. (Λιπάρα), die größte der äolischen Inseln nördl. von Sizilien, mit einer gleichnam. Stadt, j. Lipari, Form -a, Mela 2, 7, 18 (2. § 120). Plin. 3, 93 sq. u. 31, 61: Form -e, Val. Flacc. 2, 96. Claud. III. cons. Hon. 196: Aeolia Lipare, Verg. Aen. 8, 416 sq.: Plur. Liparae (αἱ Λιπάραι) die liparischen od. äolischen Inseln, Liv. 5, 28, 2. Val. Max. 6, 9, 11. Flor. 2, 2, 9. Frontin. 4, 1, 31. Oros. 6, 18, 26: insulae Liparae, Iul. Obsequ. 89. – Dav.: a) Liparaeus, a, um (Λιπαραιος), liparäisch, Iuven.: Liparaei, die Liparäer, insulae Liparaeorum (αἱ Λιπαραίων νησοι), die äolischen Inseln, Plin. – b) Liparēnsis, e, liparensisch, ager, Cic. – Plur. subst., Liparēnsēs, ium, m., die Liparenser, Cic. u.a.: altlat. Lepareses, Paul. ex Fest. 121, 9. – c) Liparitānus, a, um, liparitanisch, obsidio, Val. Max.: cives, Paul. ex Fest. – Plur. subst., Liparitānī, ōrum, m., die Liparitaner, Val. Max.

    lateinisch-deutsches > Lipara [2]

  • 12 Lipara

    2. Lipara, ae, f. u. Liparē, ēs, f. (Λιπάρα), die größte der äolischen Inseln nördl. von Sizilien, mit einer gleichnam. Stadt, j. Lipari, Form -a, Mela 2, 7, 18 (2. § 120). Plin. 3, 93 sq. u. 31, 61: Form -e, Val. Flacc. 2, 96. Claud. III. cons. Hon. 196: Aeolia Lipare, Verg. Aen. 8, 416 sq.: Plur. Liparae (αἱ Λιπάραι) die liparischen od. äolischen Inseln, Liv. 5, 28, 2. Val. Max. 6, 9, 11. Flor. 2, 2, 9. Frontin. 4, 1, 31. Oros. 6, 18, 26: insulae Liparae, Iul. Obsequ. 89. – Dav.: a) Liparaeus, a, um (Λιπαραιος), liparäisch, Iuven.: Liparaei, die Liparäer, insulae Liparaeorum (αἱ Λιπαραίων νησοι), die äolischen Inseln, Plin. – b) Liparēnsis, e, liparensisch, ager, Cic. – Plur. subst., Liparēnsēs, ium, m., die Liparenser, Cic. u.a.: altlat. Lepareses, Paul. ex Fest. 121, 9. – c) Liparitānus, a, um, liparitanisch, obsidio, Val. Max.: cives, Paul. ex Fest. – Plur. subst., Liparitānī, ōrum, m., die Liparitaner, Val. Max.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Lipara

  • 13 dis-simulō

        dis-simulō āvī, ātus, āre,    to make unlike, disguise: tauro dissimulante deum, concealing the divinity, O.: se, to assume another form, O.: capillos Dissimulant plumae, i. e. take the place of, O.—To dissemble, hide, conceal, keep secret: etsi ea dissimulas, pretend that it is not so, T.: dissimulatus amor, T.: neque dissimulari tantum scelus poterat: rem diutius, Cs.: occultam febrem, H.: gaudia, O.: se scire, etc: quin delecter: de coniuratione, S.: quae rebus sit causa novandis, V.: Ridens dissimulare, pretend not to take my meaning, H.: dissimulant, repress their feelings, V.— To disregard, pass unnoticed, ignore: Aeolia sine supplicio dissimulata, Ta.: conscientiā belli Sacrovir diu dissimulatus, Ta.

    Latin-English dictionary > dis-simulō

См. также в других словарях:

  • Aeolia — bezeichnet den Wohnsitz des Windgottes Aiolos in der griechischen Mythologie, siehe Aiolia (Insel) einen Asteroiden, siehe (396) Aeolia Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeich …   Deutsch Wikipedia

  • Aeolia — may mean: *Another name for Aeolis in Anatolia. *An older name for Thessaly before the Greek Dark Ages.Both are so named because Thessaly was held to be the earlier homeland of the Aeolian people, but during the Dorian Invasion they fled across… …   Wikipedia

  • Aeolia — AEOLIA, æ, Gr. Ἀιολία, ας, (⇒ Tab XXV.) Amythaons Tochter, mit welcher Calydon die Epikaste und Protogenia zeugete. Apollod. lib. I. c. 7. §. 7 …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • AEOLIA — celebratur a Poetis pro ventorum patria, eo quod insulares venti varii sint, est enim αἰόλος varius. Virg. Aen. 1. v. 57. Loca feta furentibus Austris Aeoliam venit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Aeolia — [ē ō′lē ə] var. of AEOLIS …   English World dictionary

  • AEOLIA et AEOLIS — AEOLIA, et AEOLIS olim late admodum accepta Graecicnim omnes extra Isthmum (exceptis Atheniensibus, megarensibus et Doriensibus Parnassi accolis) Aedenses dicti sunt, Strabo l. 8. Plin. l. 5. c. 30. Melae, l. 1. c. 2. Ptolemae, aliisque. Asiae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Aeolia Schenberg — Infobox animanga character name = Aeolia Schenberg series = Mobile Suit Gundam 00 caption = Aeolia Schenberg first = Episode 1, Celestial Being last = Episode 23, The World Stands Still creator = voiced by = Chikao Ōtsukacite… …   Wikipedia

  • Aeolia (Asteroid) — Asteroid (396) Aeolia Eigenschaften des Orbits (Simulation) Orbittyp Hauptgürtelasteroid Große Halbachse 2,7426  …   Deutsch Wikipedia

  • Aeolia — geographical name see Aeolis …   New Collegiate Dictionary

  • Aeolia — /ee oh lee euh/, n. Aeolis. * * * …   Universalium

  • Aeolia — Ae•o•li•a [[t]iˈoʊ li ə[/t]] n. anh Aeolis …   From formal English to slang

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»