Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

Со всех языков на:
Греческий
С греческого на:
Английский

96a

Толкование Перевод

1 θυμοδακής

θῡμο-δᾰκής, ές,

A biting the heart, θ. γὰρ μῦθος Od.8.185
; ζάλου κέντρον AP9.77
(Antip. Thess.): in late Prose, μῦθοι Aret.CA1.1
, cf. Jul.Or.2. 96a.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θυμοδακής
2 κηρύκειον

κηρύκ-ειον, [dialect] Ion. [suff] κηρυκ-ήϊον, [dialect] Dor. [full] κᾱρύκειον, τό,

A herald's wand, Hdt.9.100, Th.1.53, IG12(8).51.24 (Imbros, ii B.C.), Ph.2.560; κ. συμπεπλεγμένα ἐκ τῶν θαλλῶν, = ἱκετηρίαι, Din.1.18: prov., τὸ κ. ἢ τὴν μάχαιραν 'peace or the sword', Phot.: as signet, Tab.Heracl. 1.4, 2.3; [suff] κηρύκ-ιον, Ar.Fr. 518, Hsch. s.v. δράκοντα; also with [pron. full] ῠ, AP 11.124 (Nicarch.).

2 the constellation Caduceus, Hipparch. ap. Gem.3.13 (- ιον codd.), Vett.Val.7.6.

II tax on auction sales, PSI5.543.59 (iii B.C.), PEleph.14.12 (iii B.C.); auctioneer's fee, SIG 1011.23 (Chalcedon, iii/ii B.C.), Suid.; φέρειν ἠξίου κηρύκιον stooped to win a tale-bearer's fee, Jul.Or.2.96a.

III the stone whence the herald made his proclamations, Hsch., Suid.

IV surgical machine, Orib.49.4.64.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κηρύκειον
3 ξενοδόκος

ξενο-δόκος, [dialect] Ion. and [dialect] Ep.[full] ξεινοδόκος, ὁ,

A one who receives strangers, host, ἵν' ὁμῶς τερπώμεθα πάντες ξεινοδόκοι καὶ ξεῖνος Od. 8.543
; ξεῖνος μιμνήσκεται ἤματα πάντα ἀνδρὸς ξεινοδόκου 15.55
, cf. Il.3.354, Od.8.210, Theoc.16.27, Jul.Or.2.96a, AP 10.15 (Paul. Sil.):—later [suff] ξενο-δόχος, Ph.2.17, al.; head of a ξενοδοχεῖον, Just.Nov.7.1, al.

II witness, Simon.84.7, cf. Hsch.—The forms ξενοδόχος, -δοχέω, -δοχία are condemned by Moer.p.271 P., Thom.Mag.p.251 R. ; cf. ξενηδόκος.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ξενοδόκος
4 πάθος

πάθος [ᾰ], εος, τό, ([etym.] πάσχω)

A that which happens to a person or thing, τὰ ἐν τοῖς κατόπτροις τῆς ὄψεως π. Pl.Tht. 193c; τὰ ἐν τῷ ἀνθρωπίνῳ βίῳ [τῆς ψυχῆς] π. Id.R. 612a; incident, accident, τὰ ἀνθρωπήϊα π. Hdt.5.4; τὸ συντυχὸν π. S.Aj. 313; οὗ τόδ' ἦν π. where this incident took place, Id.OT 732; ἔξωθεν π. Pl.R. 381a; unfortunate accident, Antipho 3.4.10.

2 what one has experienced, good or bad, experience, τὸν πάθει μάθος θέντα κυρίως ἔχειν A.Ag. 177
(lyr.); τά γ' ἐμὰ π. my experiences, Pl.Phd. 96a; τὸ δρᾶμα τοῦ πάθους πλέον A.Ag. 533
; opp. ἔργα, Pl. Phdr. 245c, Arist.Cael. 298a28; opp. πρᾶξις, Pl.Lg. 876d; ἤθη καὶ π. καὶ πράξεις Arist.Po. 1447a28
.

b in bad sense, misfortune, calamity, A.Pr. 703, Hdt.1.91, Lys.32.10, etc.; οὐλίῳ σὺν πάθει S.Aj. 932
(lyr.); τὰ τῆς Νιόβης π. Pl.R. 380a, etc.; ἀνήκεστον π. ἔρδειν to do an act which is an irreparable mischief to one, Hdt.1.137; μετὰ τῆς θυγατρὸς τὸ π., i.e. her death, Id.2.133; π. μέγα πεπονθέναι, of a great defeat, Id.3.147, cf. 5.87, al.

c = πάθημα 11.2, Arist. GA 738a16, 750a30, Gal.10.91.

II of the soul, emotion, passion (λέγω δὲ πάθη.. ὅλως οἷς ἕπεται ἡδονὴ ἢ λύπη Arist.EN 1105b21
), σοφίη ψυχὴν παθῶν ἀφαιρεῖται Democr.31
; διὰ πάθους Th.3.84
; ἐρωτικὸν π. Pl.Phdr. 265b; π. ποιεῖν to excite passion, Arist.Rh. 1418a12; ἐν π. εἶναι Id.Pol. 1287b3
; ἐκτὸς τοῦ π. εἶναι to be exempt from passion, Teles p.56 H.; ἔξω τῶν π. γίγνεσθαι D.C.60.3
; περὶ παθῶν, title of work by Zeno the Stoic, D.L.7.4; in Epicur., sensation (including pleasure and pain), ἀκουστικὸν π. Ep.1p.13U., cf. p.19 U. (pl.); ὡς κανόνι τῷ π. πᾶν ἀγαθὸν κρίνοντες ib.3p.63U.

III state, condition, τὸ τῆς παντοδαπῆς ἀγνοίας π. Pl.Sph. 228e, cf. 243c, Plt. 277d, Ap. 22c; opp. ἐνέργεια, A.D.Synt.12.17; opp. ποίημα, Pl.Sph. 248d.

2 incidents of things, changes or happenings occurring in them, τὰ οὐράνια π. Pl.Hp.Ma. 285c; τὰ περὶ τὸν οὐρανὸν π. Id.Phd. 96c; τὰ τοῦ οὐρανοῦ π. καὶ μέρη Arist.Metaph. 986a5
; π. τοῦτο, ὃ καλεῖν εἰώθαμεν σεισμόν Id.Mu. 395b36
.

3 properties, qualities of things, opp. οὐσία, Pl.Euthphr. 11a; π. λέγεται.. ποιότης καθ' ἣν ἀλλοιοῦσθαι ἐνδέχεται, οἷον τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν, καὶ γλυκὺ καὶ πικρόν, καὶ βαρύτης καὶ κουφότης, κτλ. Arist. Metaph. 1022b15; τῶν ἀριθμῶν π. ib. 985b29; ἀριθμοῖς καὶ γραμμαῖς καὶ τοῖς τούτων π. Iamb.Comm.Math.23; γεωμετρία περὶ τὰ συμβεβηκότα πάθη τοῖς μεγέθεσι Arist.Rh. 1355b31
, cf. APo. 75b1; τῶν φυτῶν τὰ μέρη καὶ τὰ π. Thphr.HP1.1.1; αἱ δυνάμεις καὶ τὰ π. ib.8.4.2.

IV Gramm., modification in form of words (esp. dialectal), πάθη τῆς λέξεως Arist.Rh. 1460b12
, cf. A.D.Pron.38.24, al.

2 in Syntax, modified construction, of omission or redundancy, Id.Synt.6.15, 267.8.

b passivity, D.T.637.30, A.D.Synt.12.17, al.

c in writing, signs other than accents and breathings ([etym.] ἀπόστροφος, ὑφέν, ὑποδιαστολή), D.T.Supp.1p.107U.

V Rhet., emotional style or treatment, τὸ σφοδρὸν καὶ ἐνθουσιαστικὸν π. Longin.8.1; πάθος ποιεῖν Arist.
Rh. 1418a12; πράγματα π. ἔχοντα Plu.2.711e
, etc.: pl., πάθη διεστῶτα ὕψους Longin.8.2
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πάθος
5 συγκίρνημι

συγκίρνημι,= συγκεράννυμι, Ath.2.38f:—[voice] Pass., Ti.Locr.96a, Iamb.Comm.Math.10; also [full] συγκιρνάω, Tz. ad Lyc.p.2 S.:—[voice] Med., Ath.11.476a, D.L.7.158:—[voice] Pass., Porph.Sent.4, Sch.S.OC 159.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συγκίρνημι
6 συμφορά

συμφορ-ά, [dialect] Ion. [suff] συμφορ-ρή, ἡ, ([etym.] συμφέρω)

A bringing together, collecting, βελῶν Polem.Cyn.24
; conjunction, νούσων μυρίων τε καὶ κακῶν Aret. SD2.11
; comparison, τὰς ξ. τῶν βουλευμάτων S.OT44
(but in signf. 11.1, = τὰς συντυχίας καὶ ἀποβάσεις, acc. to Sch.):—pedantically for συμβολή, a contribution, Luc.Lex.6.

II commonly (from συμφέρω A. 111.4
, and B. 111), event, circumstance, chance, hap, πᾶν ἐστι ἄνθρωπος συμφορή Hdt.1.32
; αἱ σ. τῶν ἀνθρώπων ἄρχουσι, καὶ οὐκὶ ὥνθρωποι τῶν ς. Id.7.49; συμφορὰς βίου A.Eu. 1020
(lyr.), cf. 897, Fr.96A; ἔν τε συμφοραῖς βίου S.OT33
; ξυμφορᾶς ἵν' ἕσταμεν in what a plight I am, Id.Tr. 1145; ὦ ξ. τάλαινα τῶν ἐμῶν κακῶν Ar.Ach. 1204
; ξυμφορᾶς τίνος κυρῆσαι; E. Ion 536 (troch.); πρὸς τὰς ξ. καὶ τὰς γνώμας τρέπεσθαι Th.1.140
; αἱ ξ. τῶν πραγμάτων ibid.

2 mishap, misfortune, Hippon.49.4, etc.; early writers freq. add an epith., σ. ἄχαρις Hdt.1.41
, 7.190; οἰκτρά Pi.O.7.77
; κακή A.Pers. 445
; τάλαινα S.El. 1179
: c. gen., σ. πάθους A.Pers. 436
; κακοῦ ib. 1030 (lyr.): but the word came to be used alone in a bad sense, συμφορᾷ δεδαιγμένοι (or δεδαγμ-) Pi.P.8.87; ὑπὸ τῆς σ. ἐκπεπληγμένος Hdt.3.64
; συμφορῇ τοιῇδε κεχρημένος Id.1.42
, cf. Antipho 3.2.8; αἱ παροῦσαι ς. S. Ph. 885; ἐς ( ἐπὶ codd.) συμφορὴν ἐμπεσεῖν, of a hurt or a disease, Hdt.7.88; of defects of character, τριῶν τῶν μεγίστων ξ., ἀξυνεσίας ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας Th.1.122
; of overpowering passion, X.Cyr.6.1.37: euphem. for ἄγος, S.OT99; for ἀτιμία, And.1.86; for banishment, X.HG1.1.27, Isoc.5.58; offence, trespass, Pl.Lg. 854d, 934b; συμφορήν or μεγάλην σ. ποιεῖσθαί ([etym.] τι ) look upon or consider a thing as a great misfortune, Hdt.1.83, 4.79, 5.35, etc.; folld.by ὅτι, Id.1.216, etc.; σ. νομίζειν, κρίνειν, ἡγεῖσθαι, X.Ages.7.4, 11.9, Pl.Phd. 84e: prov., πῖνε, πῖν' ἐπὶ συμφοραῖς Simon.
(14) ap.Ar.Eq. 406; of a person, μηδὲ συμφορὰν δέχου τὸν ἄνδρα, i.e. ὡς ὄντα σ., S.Aj.68; τὸν ἄνθρωπον.. κοινὴν τῶν Ἑλλήνων ς. Aeschin.3.253; σ. τῆς πόλεως Din.1.65
.

3 rarely in good sense, good luck, happy issue, A.Ag.24, S. El. 1230 (pl.); σ. καίριοι A.Ch. 1064
; εὔανδροι Id.Eu. 1031
; σ. ἐσθλαί, εὐδαίμονες, E.Alc. 1155, Hel. 457; σ. ἀγαθαί Ar.Eq. 655
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συμφορά
7 συναδοξέω

συνᾰδοξέω,

A share in disgrace, Plu.2.96a, Agath.5.24.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συναδοξέω
8 σωματικός

σωμᾰτ-ικός, ή, όν,

A of or for the body, bodily, opp. ψυχικός, ἔργα Arist.EN 1101b33
; πάθη ib. 1173b9; ἡδοναί ib. 1104b5; τὰ σ. ἡδέα ib. 1152a5; πόνοι SIG708.11
(Istropolis, ii B.C.); ἐργασίαι PFay.21.10
(ii A.D.); ἀσθένεια BGU 1773.13
(i B.C.), PFlor.51.5 (ii A.D.).

2 bodily, corporeal, opp. ἀσώματος, Arist. de An. 404b31, cf. Metaph. 987a4, Ph. 214a12, Ti. [dialect] Locr. 96a; σ. ἐποίησαν τὰ δώδεκα ζῴδια κατὰ τὰ μέλη τοῦ ἀνθρώπου gave somatic application (cf. μελοθεσία 1.1
) to.., Rhetor.in Cat. Cod.Astr.1.143: [comp] Comp. - ώτερος Thphr.CP1.14.3
: [comp] Sup. [suff] σωμᾰτ-ώτατος Id.Sens.37. Adv. - κῶς corporeally, Ph.1.484, Ep.Col.2.9, Plu.2.424e; ἀργυρικῶς ἢ σ. κολασθήσεται OGI664.17
(Egypt, iii A.D.): Astrol. - κῶς, opp. 'in aspect', Ptol.Tetr.52, 132, 147: [comp] Comp. - ώτερον S.E.P.1.7
.

3 forming a corpus, αἱ σποράδην καὶ οὐ σ. ζητήσεις D.L.7.198
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σωματικός
9 φιλοθήβαιος

φῐλο-θήβαιος, ον,

A friend of Thebes, name of a play by Antiphanes, cf. Them.Or.7.96a.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλοθήβαιος
10 φιλολάκων

φῐλο-λάκων [pron. full] [ᾰ], ωνος, ὁ, ἡ,

A fond of the Lacedaemonians, Plu.Art.13, etc.; epith. of Cimon, Id.Per.9, Cim.16; name of a Comedy by Stephanus:—also [suff] φῐλο-λᾰκεδαιμόνιος, ον, Them.Or.7.96a.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλολάκων
11 φύσις

φύσις [pron. full] [ῠ], ἡ, gen. φύσεως, poet. φύσεος prob. (metri gr.) in E.Tr. 886, cf. Ar.V. 1282 (lyr.), 1458 (lyr.), [dialect] Ion. φύσιος: dual φύσει (

A v.l. φύση) Pl.R. 410e, ([etym.] φύω):

I origin, φ. οὐδενός ἐστιν ἁπάντων θνητῶν οὐδὲ.. τελευτή Emp.8.1
(cf. Plu.2.1112a); φ. βούλονται λέγειν γένεσιν τὴν περὶ τὰ πρῶτα Pl.Lg. 892c
; ἡ φ. ἡ λεγομένη ὡς γένεσις ὁδός ἐστιν εἰς φύσιν Arist.Ph. 193b12
; φ. λέγεται ἡ τῶν φυομένων γένεσις Id.Metaph. 1014b16
; freq. of persons, birth, φύσει νεώτερος S.OC 1295
, cf. Aj. 1301, etc.; φύσι γεγονότες εὖ Hdt.7.134
; φύσει, opp. θέσει (by adoption), D.L.9.25; φύσει Ἀμβρακιώτης, δημοποίητος δὲ Σικυώνιος Ath.4.183d
; so ὁ κατὰ φύσιν πατήρ, υἱός, ἀδελφός, Plb. 3.9.6, 3.12.3, 11.2.2; also in acc., ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν S.El. 325
; ἢ φίλων τις ἢ πρὸς αἵματος φύσιν ib. 1125, cf. Isoc.3.42.

2 growth, τριχῶν, παιδίου, Hp.Nat.Puer.20,29, cf. 27: pl., γενειάσεις καὶ φύσεις κεράτων Plot.4.3.13
.

II the natural form or constitution of a person or thing as the result of growth (οἷον ἕκαστόν ἐστι τῆς γενέσεως τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν τὴν φ. εἶναι ἑκάστου Arist.Pol. 1252b33
): hence,

1 nature, constitution, once in Hom., καί μοι φύσιν αὐτοῦ (sc. τοῦ φαρμάκου) ἔδειξε Od.10.303
; φ. τῆς χώρης Hdt.2.5
; τῆς Ἀττικῆς X.Vect.1.2
, cf. Oec.16.2, D.18.146, etc.; τῆς τριχός X.Eq.5.5
; αἵματος, ἀέρος, etc., Arist.PA 648a21, Mete. 340a36, etc.: pl., φύσεις ἐγγιγνομένας καρπῶν καὶ δένδρων Isoc.7.74
; αἱ φ. καὶ δυνάμεις τῶν πολιτειῶν Id.12.134
; ἡ τῶν ἀριθμῶν φ. Pl.R. 525c
; ἡ τῶν πάντων φ. X.Mem.1.1.11
, etc.; ἡ ἰδία τοῦ πράγματος φ. IG22.1099.28
(Epist.Plotinae).

2 outward form, appearance, μέζονας ἢ κατ' ἀνθρώπων φύσιν Hdt.8.38
; ἢ νόον ἤτοι φύσιν either in mind or outward form, Pi.N.6.5; οὐ γὰρ φ. Ὠαριωνείαν ἔλαχεν Id.I.4(3).49
(67); μορφῆς δ' οὐχ ὁμόστολος φ. A.Supp. 496
; τὸν δὲ Λάϊον φύσιν τίν' εἶχε φράζε S.OT 740
(read εἷρπε, taking φ. with ἔχων), cf. Tr. 379; δρακαίνης φ. ἔχουσαν ἀγρίαν prob. in E.Ba. 1358; τὴν ἐμὴν ἰδὼν φ. Ar.V. 1071
(troch.), cf. Nu. 503; τὴν τοῦ σώματος φ. Isoc.9.75
.

3 Medic., constitution, temperament, Hp.Aph.3.2 (pl.), al.; ἡ φ. καὶ ἡ ἕξις Id.Acut.43
; φ. φύσιος καὶ ἡλικία ἡλικίης διαφέρει Id.Fract.7
; φύσιες νούσων ἰητροί Id.Epid.6.5.1
.

b natural place or position of a bone or joint, ἀποπηδᾶν ἀπὸ τῆς φ., ἐς τὴν φ. ἄγεσθαι, Id.Art.61, 62, al.; ὀστέον μένον ἐν τῇ ἑωυτοῦ φ. Id.VC5
, al.; φύσιες τῶν ἄρθρων Id.Nat.Puer.17
.

4 of the mind, one's nature, character, ἦθος ἕκαστον, ὅπῃ φ. ἐστὶν ἑκάστῳ Emp.110.5
; εὐγενὴς γὰρ ἡ φ. κἀξ εὐγενῶν.. ἡ σή S.Ph. 874
; τὴν αὑτοῦ φ. λιπεῖν, δεῖξαι, ib. 902, 1310; φ. φρενός E.Med. 103
(anap.); ἡ ἀνθρωπεία φ. Th.1.76
; φ. τῆς μορφῆς καὶ τῆς ψυχῆς X.Cyr.1.2.2
; ὀνόματι μεμπτὸν τὸ νόθον, ἡ φ. δ' ἴση E.Fr. 168
; φ. φιλόσοφος, τυραννική, etc., Pl.R. 410e, 576a, etc.; δεξιοὶ φύσιν A.Pr. 489
; ἀκμαῖοι φύσιν Id.Pers. 441
; τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεος, ἣν ἔχοι τις Ar.V. 1458
(lyr.), cf. 1282 (lyr.); Σόλων.. ἦν φιλόδημος τὴν φ. Id.Nu. 1187
; ἔνιοι ὄντες ὡς ἀληθῶς τοῦ δήμου τὴν φ. οὐ δημοτικοί εἰσι X.Ath.2.19
; φύσεως ἰσχύς force of natural powers, Th.1.138; φύσεως κακία badness of natural disposition, D.20.140; ἀγαθοὶ.. γίγνονται διὰ τριῶν, τὰ τρία δὲ ταῦτά ἐστι φ. ἔθος λόγος Arist. Pol. 1332a40
; χρῶ τῇ φύσει, i.e. give rein to your natural propensities, Ar.Nu. 1078, cf. Isoc.7.38; τῇ φ. χρώμενος Plu.Cor.18
; θείας κοινωνοὶ φ. 2 Ep.Pet.1.4
: pl., Isoc.4.113, v.l. in E.Andr. 956; οἱ ἄριστοι τὰς φ. Pl.R. 526c
, cf. 375b, al.: prov., ἔθος, φασί, δευτέρη φ. Jul.Mis. 353a
.

b instinct in animals, etc., Democr.278; οὐκ ἐπιστήμῃ οὐδὲ τέχνῃ ἀλλὰ φύσει Herm.
ap. Stob.1.41.6; ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἡ αἴσθησις τῇ φ. ἥνωται, ἐν δὲ ἀνθρώποις τῇ νοήσει Corp.Herm. 9.1
, cf. 12.1.

5 freq. in periphrases, καὶ γὰρ ἂν πέτρου φύσιν σύ γ' ὀργάνειας, i.e. would'st provoke a stone, S.OT 335; χθονὸς φ. A.Ag. 633
; esp. in Pl., ἡ τοῦ πτεροῦ φ. Phdr. 251b
; ἡ φ. τῶν σωμάτων Smp. 186b
; ἡ φ. τῆς ἀσθενείας its natural weakness, Phd. 87e; ἡ τοῦ μυελοῦ φ. Ti. 84c
; ἡ τοῦ δικαίου φ. Lg. 862d
, al.; ἡ φ., with gen. understood, Smp. 191a, Phd. 109e.

III the regular order of nature, τύχη.. ἀβέβαιος, φ. δὲ αὐτάρκης Democr.176
; κατὰ φύσιν Pl.R. 444d
, etc.; τρίχες κατὰ φύσιν πεφυκυῖαι growing naturally, Hdt.2.38, cf. Alex.156.7 (troch.); κατὰ φύσιν νόμος ὁ πάντων βασιλεύς Pi.Fr. 169
(cf. Pl.Grg. 488b); κατὰ φ. ποιεῖν Heraclit.112
; opp. παρὰ φύσιν, E.Ph. 395, Th.6.17, etc.; παρὰ τὴν φ. Anaxipp.1.18
; προδότης ἐκ φύσεως a traitor by nature, Aeschin.2.165; πρὸ τῆς φ. ἥκειν εἰς θάνατον before the natural term, Plu.Comp.Dem.Cic.5: freq. in dat. φύσει (ἐν φ. Hp.
Aër.14) by nature, naturally, opp. τύχῃ, τέχνῃ, Pl.Lg. 889b, cf. R. 381b; φύσει τοιοῦτος Ar.Pl. 275
, cf. 279, al.; ὁ ἄνθρωπος φ. πολιτικὸν ζῷόν ἐστι Arist.Pol. 1253a3
; ὁ μὴ αὑτοῦ φ. ἀλλ' ἄλλου ἄνθρωπος ὤν, οὗτος φ. δοῦλός ἐστιν ib. 1254a15; φ. γὰρ οὐδεὶς δοῦλος ἐγενήθη ποτέ Philem.95.2
; opp. νόμῳ (by convention), Philol.9, Archelaus ap.D.L.2.16, Pl.Grg. 482e, cf. Prt. 337d, etc.; τὰ μὲν τῶν νόμων ὁμολογηθέντα, οὐ φύντ' ἐστίν, τὰ δὲ τῆς φύσεως φύντα, οὐχ ὁμολογηθέντα Antipho Soph.44
Ai 32 (Vorsokr.5); ἅπας ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται D.25.15
; τοὺς τῆς φ. οὐκ ἔστι λανθάνειν νόμους Men.Mon. 492
; οὐ σοφίᾳ, ἀλλὰ φύσει τινί Pl. Ap. 22c
; φ. μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν S.Ph.79
, cf. Pl.Phlb. 14c, etc.; φύσει πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες εἶναι Antipho Soph.44
Bii 10 (Vorsokr.5); φύσιν ἔχει c. inf., it is natural, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι (sc. τὸν Ἡρακλέα); Hdt.2.45, cf. Pl.R. 473a; οὐκ ἔχει φύσιν it is contrary to nature, ib. 489b; οὔτ' εὔλογον οὔτ' ἔχον ἐστὶ φύσιν D.2.26
; τὸ τόλμημα φύσιν οὐκ ἔχει Polem.Call.36
.

IV in Philosophy:

1 nature as an originating power, φ. λέγεται.. ὅθεν ἡ κίνησις ἡ πρώτη ἐν ἑκάστῳ τῶν φύσει ὄντων Arist.Metaph. 1014b16
; ὁ δὲ θεὸς καὶ ἡ φ. οὐδὲν μάτην ποιοῦσιν Id.Cael. 271a33
; ἡ δὲ φ. οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ μάτην ποιεῖ ib. 291b13; ἡ μὲν τέχνη ἀρχὴ ἐν ἄλλῳ, ἡ δὲ φ. ἀρχὴ ἐν αὐτῷ Id.Metaph. 1070a8
, cf. Mete. 381b5, etc.; φ. κρύπτεσθαι φιλεῖ Heraclit.123
; ἡ γοητεία τῆς φ. Plot.4.4.44
; φ. κοινή, the principle of growth in the universe, Cleanth.Stoic.1.126; as Stoic t.t., the inner fire which causes preservation and growth in plants and animals, defined as πῦρ τεχνικὸν ὁδῷ βαδίζον εἰς γένεσιν, Stoic.1.44, cf. 35, al., S.E.M.9.81; Nature, personified, χάρις τῇ μακαρίᾳ Φ. Epicur.Fr. 469
; Φ. καὶ Εἱμαρμένη καὶ Ἀνάγκη Phld. Piet.12
; ἡ κατωφερὴς Φ. Corp.Herm.1.14
.

2 elementary substance, κινδυνεύει ὁ λέγων ταῦτα πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἀέρα πρῶτα ἡγεῖσθαι τῶν πάντων εἶναι καὶ τὴν φ. ὀνομάζειν αὐτὰ ταῦτα Pl.Lg. 891c
, cf. Arist.Fr.52 (defined as τὴν πρώτην οὐσίαν.. ὑποβεβλημένην ἅπασι τοῖς γεννητοῖς καὶ φθαρτοῖς σώμασι Gal.15.3
); τῶν φύσει ὄντων τὰ στοιχεῖά φασιν εἶναι φύσιν Arist.Metaph. 1014b33
: pl., Epicur.Ep. 1p.6U., al.;
ἄτομοι φ.
atoms, Democr.
ap. Diog.Oen.5, Epicur.Ep. 1p.7U.; ἄφθαρτοι φ. Phld.Piet.83
.

3 concrete, the creation, 'Nature', ἀθανάτου.. φύσεως κόσμον ἀγήρων E.Fr. 910
(anap.); περὶ φύσεώς τε καὶ τῶν μετεώρων ἀστρονομικὰ ἄττα διερωτᾶν Pl.Prt. 315c
; περὶ φύσεως, title of works by Xenophanes, Heraclitus, Gorgias, Epicurus, etc.; [σοφία] ἣν δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν Pl.Phd. 96a
; περὶ φ. ἀφοριζόμενοι διεχώριζον ζῴων τε βίον δένδρων τε φύσιν λαχάνων τε γένη Epicr.11.13
(anap.); so later, ἡ φ. τὸ ὑπὸ ψυχῆς τῆς πάσης ταχθέν Plot.2.2.1
; τὰ στοιχεῖα τῆς φ. Corp.Herm.1.8
; αἱ δύο φ., i.e. heaven and earth, light and darkness, etc., PMag.Leid.W.6.42.

4 Pythag. name for two, Theol.Ar.12.

V as a concrete term, creature, freq. in collect. sense, θνητὴ φ. mankind, S.Fr. 590 (anap.), cf. OT 869 (lyr.); πόντου εἰναλία φ. the creatures of the sea, Id.Ant. 345 (lyr.); ὃ πᾶσα φ. διώκειν πέφυκε Pl.R. 359c
, cf. Plt. 272c; ἡ τῶν θηλειῶν φ. woman- kind (opp. τὸ ἄρρεν φῦλον) X.Lac.3.4: also in pl., S.OT 674, Pl.R. 588c, Plt. 306e, X.Oec.13.9; in contemptuous sense, αἱ τοιαῦται φ. such creatures as these, Isoc.4.113, cf. 20.11, Aeschin.1.191.

b of plants or material substances, φ. εὐώδεις καρποφοροῦσαι D.S.2.49
; ὑγράν τινα φ. καπνὸν ἀποδιδοῦσαν Corp.Herm. 1.4
.

VI kind, sort, species, ταύτην.. ἔχειν βιοτῆς.. φύσιν S.Ph. 165
(anap.); ἐκλέγονται ἐκ τούτων χρημάτων μίαν φ. τὴν τῶν λευκῶν Pl.R. 429d
; φ. [ἀλωπεκίδων] species, X.Cyn.3.1; natural group or class of plants, Thphr.HP6.1.1 (pl.).

VII sex, θῆλυς φῦσα (prob. for οὖσα) κοὐκ ἀνδρὸς φύσιν S.Tr. 1062
, cf. OC 445, Th.2.45, Pl.Lg. 770d, 944d: hence,

2 the characteristic of sex, = αἰδοῖον, Tab.Defix. 89a6 (iv B.C.), Nic.Fr.107, D.S.32.10, S.E.M.1.150, etc.: esp. of the female organ, Hp.Mul.2.143, Ant.Lib.41, Artem.5.63, PMag.Osl.1.83,324, Horap. 1.11: pl., τῶν δύοφ., of the testes, Sch.Ar.Lys.92, cf. PMag.Par.1.318.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φύσις
12 ἀμύσσω

ἀμύσσω, [dialect] Att. [suff] ἀμύν-ττω, Phld.Lib.p.57 O.: [dialect] Ep. [tense] impf.

A ἄμυσσον Il.19.284
: [tense] fut. - ξω Il.1.243
, Aeschin.Ep.12.10: [tense] aor. ἤμυξα Nonn.D.40.161
, poet. ἄμ- B.16.19
, AP7.218 (Antip.):—[voice] Med., [tense] pres., Hp.Mul. 1.78: [tense] aor. part. ἀμυξάμενος ([etym.] κατ-) AP7.491 (Mnasalc.):—[voice] Pass., [tense] fut. ἀμυχθήσομαι Aq.2 Ki.6.19
: [tense] aor. part. ἀμυχθέν AP11.382
(Agath.), Ath.10.433d:—scratch, tear, lacerate, χερσὶ δ' ἄμυσσεν στήθεα Il.19.284
; tear in pieces, mangle, Hdt.3.76, 108; ἀ. τοῖς ὄνυξιν, of the eagle, Arist.HA 619a23:—esp. of any slight surface-wound, from whatever cause, prick as a thorn, Longus 1.14; sting as a fly, Luc Musc.Enc 6: abs., scratch, ἀμφοτέραισιν ἀ. Theoc.22.96
; sting, Hp.Mul.1.78.

II metaph., σὺ δ' ἔνδοθι θυμὸν ἀμύξεις χωόμενος thou wilt tear thy heart with rage, Il.1.243, cf. Call.Aet.3.1.10; καρδίαν ἄμυξεν ἄλγος B.16.19
, cf. 17.11, A.Pers. 161; φρὴν ἀμύσσεται φόβῳ ib. 116; ὑπόμνημα ὃ τὴν γνώμην ἀμύξει Aeschin.l.c., cf. Phld.l.c., Jul.Or.2.96a. (For ἀμύχyω, cf. ἀμυχή.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀμύσσω
13 ἀποσημείωσις

ἀποσημεί-ωσις, εως, ἡ,

A record, note, abstract, second title of Hippocrates' προγνωστικόν, Steph.in Hp.1.54 D., cf.Herm.in Phdr.p.96A.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποσημείωσις
14 ἁρμονικός

Ἁρμον-ικός, ή, όν,

A skilled in music, Pl.Phdr. 268d;
ἁ. οὐ μάγειρος
musician, Damox.2.49
codd.

II musical:
τὰ -κά
theory of music, Pl.Phdr. 268e
, Arist.Metaph. 1077a5; ἡ ἐν τοῖς μαθήμασιν -κή (sc. ἐπιστήμη ) mathematical theory of music, ib. 997b21; ἁ. πραγματεία a treatise thereon, Plu.2.1142f; ἁρμονικὰ στοιχεῖα, title of work by Aristoxenus; ἁρμονικοί, οἱ, students of -κή, οἱ κατὰ τοὺς ἀριθμοὺς ἁ. Arist.Top. 107a16
; with play on (b), Aristox. Harm.p.I M.

b of or in the enharmonic scale, νόμος Plu.2.1133e
.

c ἁ. κίνησις, of the pulse, in harmony with physical state, Gal.19.376.

III Arith., harmonic, μέσα Archyt.2
; ἁ. ἀναλογία Ph.1.27
, Nicom.Ar.2.22, Theo Sm.p.114H.; μεσότης Arist.Fr.47
; λόγοι Ph.1.22
([comp] Sup.); λόγοι κατ' ἀριθμὼς ἁ. συγκεκραμένοι Ti.Locr. 96a
, cf. Arist.de An. 406b29.

IV ἁ. γυμνάσιον training by rule of thumb, Philostr.Gym.53.

V metaph., capable of harmonizing, τακτικοὶ καὶ ἁ. Plu.2.618c
; of God, ib.946f.

VI Adv. - κῶς ib.1138e, Iamb.Comm.Math.32.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἁρμονικός
15 ἄνω

ἄνω (A), imper.

A ἀνέτω S.Ichn.70
, inf. ἄνειν Pl.Cra. 415a
, part. ἄνων, [tense] impf. ἦνον, etc. (v. infr.): [tense] aor. ἤνεσα IG7.3226
(Orchom. [dialect] Boeot.), Hymn.Is.35, prob. in AP7.701.1 (Diod.) ( ἤνεσ' codd.):— = ἀνύω, ἀνύτω, accomplish, finish, ἦνον ὁδόν Od.3.496
; οὔτ' ἄν τι θύων οὔτ' ἐπισπένδων ἄνοις A.Fr. 161
(Dobree, cf. AB406); ἀλλ' οὐδὲν ἦνεν E.Andr. 1132
; ἦ τὸ δέον.. ἤνομεν; S.Ichn.98
; ταῦτα πρὸς ἀνδρός ἐστ' ἄνοντος εἰς σωτηρίαν (cf. ἀνύω 1.6
) Ar.V. 369; ἀρυσσάμενοι ποτὸν ἤνομεν AP 11.64
(Agath.).

II [voice] Pass., come to an end, be finished, mostly of a period of time, μάλα γὰρ νὺξ ἄνεται night is quickly drawing to a close, Il.10.251; ἔτος ἀνόμενον the waning year, Hdt.7.20; ἦμαρ ἀνόμενον A.R.2.494
; ἀνομένου τοῦ μηνός SIG577.30
(Milet., iii/ii B.C.); also ὅππως.. ἔργον ἄνοιτο Il.18.473
; ἤνετο τὸ ἔργον Hdt.1.189
, 8.71; ἀνομένων βημάτων A.Ch. 799
; ὁπόταν θήρης.. ἔργον ἄνηται Opp.H.5.442
: impers., λιταῖς ἄνεται, = λιταὶ ἀνύονται, Pi.O.8.8. [[pron. full] ᾱ Hom., exc. Il.18.473: afterwds. common, cf. A. l.c., Opp.H. l.c. Orig. ἄνϝω, cf. ἀνύω.]

------------------------------------

ἄνω (B), [dialect] Aeol. [full] ὄνω, Adv., ([etym.] ἀνά):

I with Verbs implying Motion, upwards, ἄ. ὤθεσκε ποτὶ λόφον Od.11.596
; ἄ. ἀπὸ θαλάσσης ἀναπλεῖν up stream, Hdt.2.155; ἄ. ποταμῶν χωροῦσι παγαί E.Med. 410
(lyr.), hence "ἄ. ποταμῶν", proverbial, D.19.287, etc.; κόνις δ' ἄ. φορεῖτο S. El. 714
; κονιορτὸς ἄ. ἐχώρει Th.4.34
; ἡ ἄ. ὁδός the upward road, Pl. R. 621c; ἄ. ἰόντι going up the country (i.e. inland, v. infr. 11.1f), Hdt.2.8; ἄ. κάτω, v. infr. 11.2; πέμπειν ἄ., i.e. from the nether world, A.Pers. 645 (lyr.), cf. Ch. 147; σύριγγες ἄ. φυσῶσιμέλαν μένος S. Aj. 1412
(lyr.).

II with Verbsimplying Rest, aloft, on high, ib. 240, etc.; τὸ ἄ. Pl.Phdr. 248a
, etc.

b on earth, opp. the world below, νέρθε κἀπὶ γῆς ἄ. S.OT 416
; ἡνίκ' ἦσθ' ἄ. Id.El. 1167
; ἄ. βλέπειν Id.Ph. 1348
; ἄ. ἐπὶ [τῆς] γῆς Pl.Phd. 109c
; οἱ ἄ. the living, opp. οἱ κάτω the dead, S.Ant. 1068, cf. Ph. 1348, etc.; τὰ ἄ. πράγματα the world above, Luc.Cont.1.

c in heaven, opp. earth, οἱ ἄ. θεοί the gods above, S.Ant. 1072; κῆρυξ τῶν ἄ. τε καὶ κάτω A.Ch. 124
: esp. in NT, ἐκ τῶν ἄ. εἰμί Ev.Jo.8.23
; ἡ ἄ. Ἱερουσαλήμ Ep.Gal.4.26
; ἡ ἄ. κλῆσις Ep.Phil.3.14
.

d generally, of relative position, ὁ δῆμος ἄ. καθῆτο in the upper quarter of the city, i.e. the Pnyx, D.18.169; ἡ ἄ. βουλή, i.e. the Areopagus, Plu.Sol.19; βαλλόμενοι ὑπὸ τῶν ἄ. by those above on the roofs, Th.4.48; τὰ ἄ. X.An.4.3.25
; τὰ ἄ. τῆς οἰκίας, opp. θεμέλια, Id.Eq.1.2; οἱ ἄ. τόποι OGI111.17
.

e geographically, on the upper side, i.e. on the north, ἄ. πρὸς βορέην Hdt.1.72
; οὔτε τὰ ἄ. χωρία οὔτε τὰ κάτω [οὔτε τὰ πρὸς τὴν ἠῶ οὔτε τὰ πρὸς τὴν ἑσπέρην] Id.1.142; ὁ ἄ. τόπος Pl.R. 435e
.

f inward from the coast, ἡ ἄ. Ἀσίη Hdt.1.95
; τὰ ἄ. τῆς Ἀσίης ib. 177; ἡ ἄ. ὁδός the upper or inland road, Id.7.128, X.An.3.1.8; ἡ ἄ. πόλις, opp. the Piraeus, Th.2.48; in full, οἱ ἀπὸ θαλάσσης ἄ. ib.83; ἡ ἄ. Μακεδονία Plu.Pyrrh.11
; ὁ ἄ. βασιλεύς the king of the upper country, i.e. of Persia, X.An.7.1.28.

g in the race-course,
τὰ ἄ.
turning-post, Pl.R. 613b
; cf. κάτω.

h in the body, τὰ ἄ. the upper parts, opp. τὸ κάτω, Arist.GA 741b28, al.; ἡ ἄ. κοιλία Id.Mete. 360b23
.

i of Time, formerly, of old, εἰς τὸ ἄ. reckoning upwards or backwards, of generations, Pl.Tht. 175b; οἱ ἄ. men of olden time, Id.Criti. 110b; οἱ ἄ. τοῦ γένους Id.Lg. 878a
; αἱ ἄ. μητρός the mother's lineal ancestors, Id.R. 461c, cf. infr. c; ἐν τοῖς ἄ. χρόνοις D.18.310
.

k above, in referring to a passage, Pl.Grg. 508e; ἐν τοῖς ἄ. λόγοις R. 603d
, cf. Arist.Rh. 1412b33, etc.

1 of tones in the voice, οἱ ἄ. τόνοι Plu.Cic.3
.

m metaph., ἄ. βαίνειν walk proudly, Philostr.VA1.13; ἄ. φρονεῖν Hld.7.23
.

n higher, more general, of κατηγορίαι, Arist.AP0.82a23.

2 ἄ. καὶ κάτω up and down, to and fro, εἷρπ' ἄ. τε καὶ κάτω E.HF 953
; ἄ. καὶ κ. φεύγειν Ar.Ach.21
; ἄ. τε καὶ κ. κυκᾶν Id.Eq. 866
; περιπατεῖν ἄ. κ. Id.Lys. 709
.

b upside-down, topsy-turvy, τὰ μὲν ἄ. κ. θήσω, τὰ δὲ κ. ἄ. Hdt.3.3
; πάντ' ἄ. τε καὶ κ. στρέφων τίθησιν A.Eu. 650
; τρέπουσα τύρβ' ἄ. κ. Id.Fr. 311
, cf. Ar.Av.3; ἄ. κ. συγχεῖν E.Ba. 349
; ἄ. καὶ κ. ποιεῖν τὰ πράγματα D.9.36
; τοὺς νόμους στρέφειν 21.19
; πόλλ' ἄ., τὰ δ' αὖ κ. κυλίνδοντ' ἐλπίδες Pi.O.12.6
;
πολλάκις ἐμαυτὸν ἄ. κ. μετέβαλλον
backwards and forwards, Pl.Phd. 96a
, cf. Prt. 356d.

3 ἄ. ἔχειν τὸ πνεῦμα pant or gasp, Men.23, cf. Sosicr.1.

B as Prep. with gen., above, ἡ ἄ. Ἅλυος Ἀσίη Hdt.1.130
, cf. 103, Call.Jov.24; αἱ ἄ. μητρός (v. supr. 11.1 i); ἄ. τοῦ γόνατος above the knee, Thphr.Char.4.4; ἀπὸ ἄ. τῆς χθονὸς ταύτης LXX 3 Ki.14.15
.

2 with partitive gen., αἰθέρος ἄ. ἑλεῖν dub. in S.Ph. 1092, cf. E.Or. 1542; γῆς ἥκοντ' ἄ. Id.HF 616
; μικρὸν προαγαγὼν ἄ. τῶν πραγμάτων Aeschin.2.34
.

C [comp] Comp. ἀνωτέρω, abs., higher, ἀ. θακῶν.. Ζεύς A.Pr. 314
; ἀ. οὐδὲν τῶν πρηγμάτων προκοπτομένων not getting on any farther, Hdt. 1.190; ἀδελφῷ ἢ πατρὶ ἢ ἔτι ἀ. Pl.Lg. 880b
; οὐ προήϊσαν ἀ. τὸ πρὸς ἑσπέρης Hdt.8.130
.

2 c. gen., ἀ. Σάμου ib. 132; ἀ. γίγνεσθαί τινων X.An.4.2.25
; ἀ. τῶν μαστῶν above them, ib.1.4.17; later ἀνώτερον Plb.1.7.2
, etc.; cf. ἀνώτερος.

II [comp] Sup. ἀνωτάτω, ἐς τοὺς ἀ. (sc. στάντας) Hdt.7.23; ἡ ἀ. κώμη X.An.7.4.11
; ἀνῳκίσανθ' ὅπως ἀ. Ar. Pax 207
; ἡ ἀ. ἄσκησις the highest, Arr.Epict.3.24.84, cf. Ph.1.33, al.; τὰ ἀ. τῶν γενῶν Arist.Metaph. 998b18
, cf. Zeno Stoic.1.51, S.E.P. 1.138; τὰ ἀ. τρία Ph.1.321
; ἡ ἀ. διαίρεσις Ps.-Alex.Aphr. in SE20.27.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄνω
16 ἐμποιητέον

ἐμποι-ητέον,

A one must create by means of or in, τι ἐν τοῖς πράγμασιν Arist.Po. 1453b14
; ἐλπίδα τοῖς ὑπηκόοις Them.Or.7.96a
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐμποιητέον
17 ἱστορία

ἱστορ-ία, [dialect] Ion. -ιη, ἡ,

A inquiry, ἱστορίῃσι εἰδέναι τι παρά τινος Hdt.2.118
, cf. 119; ἡ περὶ φύσεως ἱ. Pl.Phd. 96a
; αἱ περὶ τῶν ζῴων ἱ. Arist.Resp. 477a7
,al.; ἡ ἱ. ἡ περὶ τὰ ζῷα Id.PA 674b16
; ἡ ζωικὴ ἱ. ib. 668b30; περὶ φυτῶν ἱ., title of work by Theophrastus; systematic or scientific observation, Epicur.Ep.1p.29U.: abs., of science generally, ὄλβιος ὅστις τῆς ἱ. ἔσχε μάθησιν E.Fr. 910
(anap.); of geometry, Pythag. ap. lamb.VP18.89: in empirical medicine, body of recorded cases, Gal.1.144; mythology, Ἡσίοδον πάσης ἤρανον ἱστορίης Hermesian.7.22
.

2 knowledge so obtained, information, Hdt.1 Praef., Hp.VM20; ὄψις ἐμὴ καὶ γνώμη καὶ ἱ. Hdt.2.99
; πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν for the knowledge of.., D.18.144; ἡ τῆς ψυχῆς ἱ. Arist.de An. 402a4
.

II written account of one's inquiries, narrative, history, prob. in this sense in Hdt.7.96; αἱ τῶν περὶ τὰς πράξεις γραφόντων ἱ. Arist.Rh. 1360a37
, Po. 1451b3, Plb.1.57.5, al.; ἐκ τῶν ἱστοριῶν καὶ ἐκ τῶν ἄλλων μαρτυριῶν OGI13.12
(iii B.C.); αἱ Μαιανδρίου ἱ. Inscr.Prien.37.105
; κοινὴ ἱ. general history, D.H.1.2; ἱ. Ἑλληνική, Ῥωμαϊκή, Plu.2.119d; restricted by some to contemporary history, Lat. rerum cognitio praesentium, Verr.Flacc. ap. Gell.5.18: generally, story, account, Call.Aet.3.1.7.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱστορία
18 ὑπερήφανος

ὑπερήφᾰν-ος, ον, [dialect] Dor. [pref] ὑπερά- Pi.P.2.28, B.16.49:—mostly in bad sense,

A overweening, arrogant, Hes.Th. 149, Pi., B. ll. cc., A.Pr. 405 (lyr.), Isoc.12.196, D.4.9, Phld.Vit.p.10 J., etc.; Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται LXX Pr.3.34
; ὑβρισταὶ καὶ ὑ. Arist.Rh. 1390b33
; -ώτεροι.. καὶ ἀλογιστότεροι ib. 1391a33; οἰκίαι -ώτεραι D.13.30
. Adv., - νως ἔχειν bear oneself proudly, Pl.R. 399b, Tht. 175b; ὑ. ζῶντες living sumptuously, prodigally, Isoc.4.152, Pl.Lg. 691a; ὀψωνεῖν.. οὐχὶ μετρίως.., ἀλλ' ὑ. Diph.32.20
; of a dish, ὑ. ὄζειν Alex.261.6
(but also, insolently, brutally, μαστιγοῦν τινα prob. in PCair.Zen.80.4 (iii B. C.)).—This sense appears in Hom. in the part. ὑπερηφανέων (q. v.).

2 rarely in good sense, magnificent, splendid, σοφία, ἔργον, Pl.Phd. 96a, Smp. 217e; ὑ. τι διαπραττομένη Id.Grg. 511d
; ποτήρια χρυσᾶ.., ὑπερήφανα Philippid.27
; πράξεις ὑ. τὸ μέγεθος Plu.Fab.26
; sublime, Dam.Pr.3. Adv. -νως, ἀγωνιζόμενος Plu.Ages. 34
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπερήφανος
19 ὑστήρια

ὑστήρια, τά, ([etym.] ὗς)

A a festival at Argos in which swine were sacrificed to Aphrodite, Zenod. ap. Ath.3.96a. (Suspiciously like a pun on μυστήρια.)

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑστήρια
20 εὐαγγελίζω

εὐαγγελίζω (s. next entry) fut. εὐαγγελιῶ 2 Km 18:19; 1 aor. εὐηγγέλισα. The act., found in our lit. only Rv 10:7; 14:6; Ac 16:17 v.l., belongs to later Gk. (Polyaenus 5, 7; Cass. Dio 61, 13, 4; PGiss 27, 6 [II A.D.]; PAmh 2, 16; 1 Km 31:9; 2 Km 18:19f; cp. Phryn. 268 Lob.), and does not differ in mng. (s. B-D-F §309, 1) from the much more common mid. in earlier Gk. εὐαγγελίζομαι (Aristoph., Demosth. et al.; Philo, Joseph.; predom. in LXX; likewise PsSol 11:1; ParJer; Just.; pass. JosAs 19:2) impf. εὐηγγελιζόμην; fut. εὐαγγελιοῦμαι 2 Km 18:20; Is 60:6; 1 aor. εὐηγγελισάμην (on the augment s. B-D-F §69, 4; Rob. 367). The foll. tenses are used in a passive sense: pres.; 1 aor. εὐηγγελίσθην; pf. εὐηγγέλισμαι.

① gener. bring good news, announce good news τί τινι (Jos., Bell. 3, 503, Ant. 7, 250) Lk 1:19 (ταῦτα εὐ. of the announcement by an angel of the impending birth of a much-desired child Jos., Ant. 5, 282; cp. 277 εὐ. αὐτῇ παιδὸς γονήν; Just., D. 56, 5 εὐ. τῇ Σάρρᾳ ὅτι τέκνον ἕξει); 2:10; 1 Th 3:6. τὶ ἐπί τινα Rv 14:6. τινά to someone (pass. w. pers. subj. JosAs 19:2 ἐγὼ εὐηγγελίσθην περὶ σοῦ ἐξ οὐρανοῦ; for the usage s. 2 below) 10:7.

② mostly specif. proclaim the divine message of salvation, proclaim the gospel (cp. Is 60:6; Ps 67:12; PsSol 11, 1; ParJer 5:19 εὐαγγελίσασθαι αὐτοῖς καὶ καταχρῆσαι αὐτοὺς τὸν λόγον al. S. also PGM 5, 142 εὐάγγελος τ. θεοῦ=a glad messenger of God) proclaim, preach.

ⓐ mid.

α. w. mention of the thing proclaimed, as well as of the pers. who receives the message τί τινι Lk 4:43; Ac 8:35 (τὸν Ἰησοῦν); Gal 1:8b; Eph 2:17; 3:8; B 8:3; 14:9. τὸ εὐαγγέλιον εὐ. τινι 1 Cor 15:1; 2 Cor 11:7. τί τινα someth. to someone (on the constr. s. below) Ac 13:32. εὐ. τὸν υἱὸν τ. θεοῦ ἐν τ. ἔθνεσιν proclaim the Son of God among the nations Gal 1:16

β. w. mention of the object of the proclamation τὶ (Lucian, Tyrannic. 9 τὴν ἐλευθερίαν; Synes., Prov. 1. 7 p. 96a [the heavenly σημεῖα] τὴν βασιλείαν Αἰγυπτίοις εὐηγγελίζετο [mid.]=brought the Egyptians news of the fortunate reign; Ps 39:10; 95:2) Lk 8:1; Ac 8:4; 10:36; 15:35; 17:18; Ro 10:15 (Is 52:7); Gal 1:23. Also w. pers. obj. in acc. to denote the object of the proclamation τινά someone τ. Χριστὸν Ἰ. Ac 5:42; τ. κύριον Ἰ. 11:20; cp. 17:18. εὐ. περὶ τῆς βασιλείας 8:12 (Jos., Ant. 15, 209 περὶ τούτων εὐηγγελίζετο). W. acc. and inf. foll. (Plut., Mar. 22 [22, 4]; Jos., Ant. 6, 56) Ac 14:15; 1 Cl 42:3.

γ. w. mention of the one who receives the message τινί (Aristoph., Eq. 643 al.; Jer 20:15; ParJer 3:15; Philo, De Jos. 250; Jos., Ant. 5, 24) Lk 4:18 (Is 61:1); Ro 1:15; 1 Cor 15:2; Gal 1:8a; 4:13; 1 Pt 1:12 P⁷². εἰς τ. ὑπερέκεινα ὑμῶν εὐ. proclaim the gospel in lands beyond you 2 Cor 10:16 (cp. 1 Pt 1:25). τινά (Alciphron 2, 9, 2 v.l.; Heliod. 2, 10, 1 ed. IBekker [acc. to mss.]; Jos., Ant. 18, 228; Eus., HE 3, 4) Lk 1:28 v.l.; 3:18; Ac 8:25, 40; 14:21; 16:10; Gal 1:9; 1 Pt 1:12; Pol 6:3; PtK 3 p. 15, 19.

δ. abs. proclaim (ParJer 9:20 ἀποστόλους ἵνα εὐαγγελίζονται ἐν τοῖς ἔθνεσιν) Lk 9:6; 20:1; Ac 14:7; Ro 15:20; 1 Cor 1:17; 9:16, 18.

ⓑ pass.

α. w. a thing as subj. be proclaimed Lk 16:16; Gal 1:11 (τὸ εὐαγγέλιον); 1 Pt 1:25. Impers. νεκροῖς εὐηγγελίσθη 1 Pt 4:6 (cp. Just., D. 72, 4).

β. w. a pers. as subj. of one receiving a message of deliverance have good news announced to one (2 Km 18:31; Jo 3:5) of the gospel Mt 11:5; Lk 7:22; Hb 4:2, 6. Of apostles receiving the gospel in behalf of others ἀπό τινος fr. someone 1 Cl 42:1.—B. 1478. DELG s.v. ἄγγελος. M-M. EDNT. TW. Spicq.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > εὐαγγελίζω

Страницы

См. также в других словарях:

New York State Route 96A — NYS Route 96A Route information Auxiliary route of NY 96 Maintained by NYSDOT Length … Wikipedia
B 96a — Schnellstraße (Übersicht) Länge Potsdam–Teltow–Mahlow–Schönefeld Potsdam / Nutheschnellstraße … Deutsch Wikipedia
Bundesstraße 96a — Basisdaten Bundesländer: Brandenburg Berlin Verlaufsrichtung: westo … Deutsch Wikipedia
UGM-96A Трайдент I С-4 — UGM 96 Трайдент I … Википедия
IS-96A — Interim Standard 96A (IS 96A) is the speech coding standard specified for IS 95 CDMA networks … Wikipedia
JK 96a Light Steel Helmet — is the Chinese copy of the American Personnel Armor System for Ground Troops helmet.The Chinese PASGT is not made of composite material, but rather from light steel.The helmet is worn by some elements of the People s Liberation Army and police… … Wikipedia
UGM-96A — Trident I … Military dictionary
Landesstraße 40 — Schnellstraße (Übersicht) Länge Potsdam–Teltow–Mahlow–Schönefeld Potsdam / Nutheschnellstraße … Deutsch Wikipedia
Landesstraße 76 — Schnellstraße (Übersicht) Länge Potsdam–Teltow–Mahlow–Schönefeld Potsdam / Nutheschnellstraße … Deutsch Wikipedia
Nuthe-Schnellstraße — Schnellstraße (Übersicht) Länge Potsdam–Teltow–Mahlow–Schönefeld Potsdam / Nutheschnellstraße … Deutsch Wikipedia
Nutheschnellstraße — Schnellstraße (Übersicht) Länge Potsdam–Teltow–Mahlow–Schönefeld Potsdam / Nutheschnellstraße … Deutsch Wikipedia

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

96a

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

96a

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка: