-
121 Lucilius
Lūcīlius, a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten Q. Lucilius Balbus, ausgezeichneter Stoiker, Zuhörer des Panätius, Vertreter der Stoa in Ciceros Schrift de nat. deor., Cic. de div. 1, 9; de nat. deor. 1, 15: Lucilius Stoicus, Lact. 2, 5, 7. – Außerdem C. Lucilius, aus Suessa Aurunka in Kampanien, geb. wahrscheinlich 180 vor Chr., gest. 103, röm. Ritter u. Begründer der eig. röm. Satire, Cic. de or. 1, 72. Quint. 10, 1, 92: sub (zur Zeit) Lucilio poëta, Plin. 8, 195. Vgl. L. Müller, Leben u. Werke des Lucilius. Leipzig 1876. Ribbeck, röm. Dichtung 1, 227. Fritzsche des Horatius Sermonen. Bd. 1. S. 15 f. Passow Pers. sat. 1, 114. p. 344 sq. W. Teuffel Gesch. der röm. Literat.6 § 143. – Dav. Lūcīliānus, a, um, lucilianisch, des Lucilius, character, Varro r. r. 3, 2, 17: ille versus, Plin. 36, 185: aetas, Macr. sat. 3, 16, 14: fornix, des Lucilius Bordell (Titel einer Satire), Arnob. 2, 6: Lucillianum (so!) quippiam rettulisti? Hieron. epist. 117, 1.
-
122 mansito
mānsito, āvī, ātum, āre (Intens. v. maneo), bleiben, sich aufhalten, wohnen, in oppidis, Plin.: sub eodem tecto, Tac.: unā, Tac.: mecum denuo mansitavit, Fronto ad amic. 1, 15 extr. p. 185, 2 N.: propter vicinum fluvium mansitare, Iul. Val. 1, 40 (42). p. 52, 21 K.; vgl. 3, 52 (28). p. 159, 27 K.: ne sub eodem tecto mansita, Hieron. epist. 52, 5.
-
123 marsupium
marsūpium u. marsuppium, iī, n. (μαρσίπιον, μαρσιππειον), das Geldsäckchen, der Geldbeutel, die Börse, Plaut. Cas. 490; Epid. 185 G.; rud. 547. Varro sat. Men. 39. Prud. psych. 600. Hieron. epist. 60, 11. Vulg. gen. 43, 22 u. prov. 1, 14. Alcim. Avit. poëm. 6, 311: distenta aureis nummis marsupia, Salv. de gub. dei 1, 2, 10: inspicere marsuppium, Plaut. Men. 254: alcis marsuppium exenterare, Plaut. Epid. 511: illae maritimae piscinae potius marsuppium domini exinaniunt quam implent, Vano r. r. 3, 17, 2. – / Nbf. marsippium, Varro r. r. 3, 17, 2 Keil.
-
124 Matinus
-
125 mendaciloquus
mendāciloquus (mendācilocus), a, um (mendacium u. loquor), Lügen redend, lügenhaft, nihil est mendacilocum magis, Plaut. trin. 200: daemonia mendaciloqua, Augustin. epist. 185, 13 u. c. Faust. 15, 6: Plur. subst., mendaciloqui, die Lügner, Tert. adv. Psych. 2. Augustin. epist. 55, 36 u. c. Faust. 14, 10.
-
126 Mercurius [1]
1. Mercurius, iī, m. (zu mercor, merx), I) Sohn Jupiters u. der Maja, der Bote der Götter, der Gott der gewandten Rede u. der Redekunst, Erfinder der Lyra, Geber des Wohlstands, der Gott des Handels, der List und des Verkehrs, der Vorsteher der Wege, der Gymnastik u. der Führer der abgeschiedenen Seelen in die Unterwelt. Als Götterbote bedeckt mit einem beflügelten Reisehute (petasus, πέτασος), an den Füßen mit Flügelschuhen (talaria, πέδιλα), in der Hand einen Stab u. zwar entweder einen Heroldstab (caduceus, κηρύκειον) od. (als Begleiter in die Unterwelt) einen Zauberstab (virga), Cic. Verr. 5, 185; Arat. 277. Hor. carm. 1, 10, 1 sqq. Ov. fast. 5, 663 sqq. Verg. Aen. 4, 239 sqq. Varro b. Non. 528, 20. – als Statue (wie Ἑρμης) = eine Herme (s. Hermes), Nep. Alc. 3, 2. – II) übtr., als Gestirn, der Merkur, Cic. de nat. deor. 2, 53 u.a. – als Ortsbezeichnung, Aqua Mercurii, eine Quelle an der via Appia, Ov. fast. 5, 673: Tumulus Mercurii, eine Örtlichkeit bei Carthago nova, Liv. 26, 44, 6: promunturium Mercurii, die nördlichste Spitze der ganzen Nordspitze Afrikas u. die Ostspitze des Golfs von Karthago, j. Cap Bon od. Ras Addar, Liv. 29, 27, 8. Mela 1, 7, 2 (1. § 34). Plin. 5, 23.
-
127 miseritudo
miseritūdo, inis, f. (miser), I) = miseria, das Elend, die Not, Acc. tr. 185. – II) = miseratio, das Bemitleiden, Mitleid, Acc. tr. 79.
-
128 Mutina
Mutina, ae, f., Stadt im zispadan. Gallien, seit 185 v. Chr. röm. Kolonie, wo Antonius den D. Brutus einschloß und Antonius u. Oktavianus sich in einer Schlacht bekämpften, j. Modena, Liv. 21, 25. § 3 u. 8. Cic. Phil. 5, 24. – Dav. Mutinēnsis, e, mutinensisch, aus od. bei Mutina, proelium, Cic.: arma, Ov.: in Mutinensi (bello), Iul. Obs.
См. также в других словарях:
185 av. J.-C. — 185 Années : 188 187 186 185 184 183 182 Décennies : 210 200 190 180 170 160 150 Siècles : IIIe siècle … Wikipédia en Français
185 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 1. Jahrhundert | 2. Jahrhundert | 3. Jahrhundert | ► ◄ | 150er | 160er | 170er | 180er | 190er | 200er | 210er | ► ◄◄ | ◄ | 181 | 182 | 183 | 184 | 1 … Deutsch Wikipedia
185 — Années : 182 183 184 185 186 187 188 Décennies : 150 160 170 180 190 200 210 Siècles : Ier siècle IIe siècle … Wikipédia en Français
-185 — Années : 188 187 186 185 184 183 182 Décennies : 210 200 190 180 170 160 150 Siècles : IIIe siècle av. J.‑C. … Wikipédia en Français
185 — РСТ РСФСР 185{ 76} Консервы Золотой улей , Цукатные . ОКС: 67.080.10 КГС: Н53 Консервы растительные, варенье, компоты и концентраты Взамен: РСТ РСФСР 185 71 Действие: С 01.10.77 Текст документа: РСТ РСФСР 185 «Консервы Золотой улей , Цукатные .» … Справочник ГОСТов
185 — Años: 182 183 184 – 185 – 186 187 188 Décadas: Años 150 Años 160 Años 170 – Años 180 – Años 190 Años 200 Años 210 Siglos: Siglo I – Siglo II … Wikipedia Español
185 a. C. — Años: 188 a. C. 187 a. C. 186 a. C. – 185 a. C. – 184 a. C. 183 a. C. 182 a. C. Décadas: Años 210 a. C. Años 200 a. C. Años 190 a. C. – Años 180 a. C. – Años 170 a. C. Años 160 a. C. Años 150 a. C. Siglos … Wikipedia Español
185 (число) — 185 сто восемьдесят пять 182 · 183 · 184 · 185 · 186 · 187 · 188 Факторизация: Римская запись: CLXXXV Двоичное: 10111001 Восьмеричное: 271 … Википедия
185. Division (Deutsches Kaiserreich) — 185. Division Aktiv 19. Juni 1916–Januar 1919 Land Deutsches Reich Deutsches Reich … Deutsch Wikipedia
185 (number) — 185 (Roman: Roman|185) is the number equal to 37 times 5. It is the natural number between 184 and 186.It is a 20 gonal number. It can be expressed as the sum of two squares in two different ways: 185 = 13^2 + 4^2 = 11^2 + 8^2Some of its uses are … Wikipedia
185-й Центральный аэрофотогеодезический отряд — (185 ЦАФГО) … Википедия