-
1 animal traction
zwierzęca silą pociągowa -
2 hide
[haɪd] 1. nskóra f ( zwierzęca); ( of birdwatcher etc) stanowisko nt (obserwacyjne)2. vt; pt hid, pp hiddenobject, person ukrywać (ukryć perf), chować (schować perf); feeling ukrywać (ukryć perf), skrywać; sun, view zasłaniać (zasłonić perf)3. vi; pt hid, pp hiddento hide (from sb) — ukrywać się (ukryć się perf) or chować się (schować się perf) (przed kimś)
to hide sth (from sb) — ukrywać (ukryć perf) coś (przed kimś)
* * *I 1. past tense - hid; verb(to put (a person, thing etc) in a place where it cannot be seen or easily found: I'll hide the children's presents; You hide, and I'll come and look for you; She hid from her father; He tries to hide his feelings.) ukrywać (się)2. noun(a small concealed hut etc from which birds etc can be watched, photographed etc.) kryjówka- hidden- hide-and-seek
- hide-out- hidingII noun(the skin of an animal: He makes coats out of animal hides; cow-hide.) skóra- hiding -
3 leather
-
4 pelt
[pɛlt] 1. vt2. vi 3. nto pelt sb with sth — obrzucać (obrzucić perf) kogoś czymś
skóra f (zwierzęca)* * *[pelt]1) (to throw (things) at: The children pelted each other with snowballs.) obrzucać2) (to run very fast: He pelted down the road.) gnać, pędzić3) ((of rain; sometimes also of hailstones) to fall very heavily: You can't leave now - it's pelting (down).) bębnić• -
5 carcass
szkielet konstrukcjitusza zwierzęca -
6 glutin glutyna
żelatyna zwierzęca -
7 liver starch
glikogenskrobia wątrobianaskrobia zwierzęca
См. также в других словарях:
Stanisław Barańczak — (born November 13, 1946, Poznań, Poland) is a poet, translator, literary critic, essayist, scholar, editor and lecturer.Life and careerBarańczak studied Polish at the Adam Mickiewicz University in Poznań, where he became a lecturer and earned his … Wikipedia
bajka — ż III, CMs. bajkajce; lm D. bajkajek 1. «opowiadanie o treści fantastycznej, zmyślonej lub osnutej na podaniach, legendach; baśń» Ciekawa bajka. Bajki z tysiąca i jednej nocy. Bajka o śpiącej królewnie, o kopciuszku, o smoku. Opowiadać dzieciom… … Słownik języka polskiego
cenocyt — m IV, D. u, Ms. cenocytycie; lm M. y 1. biol. «wielojądrowa komórka roślinna lub zwierzęca; komórczak» 2. biol. «pierwotniak pasożytniczy wywołujący u człowieka malarię; plazmodium, zarodziec» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
cynadra — ż IV, D. cynadrary, CMs. cynadradrze; lm D. cynadrader 1. «nerka zwierzęca» 2. lm D. cynadrarów zwykle w lm «potrawa z duszonych nerek wieprzowych, wołowych lub cielęcych» Zamówić porcję cynadrów. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
czaprak — m III, D. a, N. czaprakkiem; lm M. i 1. «przykrycie konia pod siodło; długa, ozdobna kapa lub filcowa podkładka umieszczana pod siodłem» Czaprak haftowany złotem. Czaprak z frędzlami. 2. «ciepłe okrycie wkładane na grzbiet konia lub psa» Mopsik w … Słownik języka polskiego
figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… … Słownik języka polskiego
golizna — ż IV, CMs. goliznaiźnie; lm D. goliznaizn 1. zwykle blm «gołe ciało, nagość» Świecić golizną. przen. «brak pieniędzy; ubóstwo» 2. «miejsce gołe, szczególnie przestrzeń nie porośnięta drzewami, miejsce nieurodzajne, brak roślinności» Golizny w… … Słownik języka polskiego
jama — ż IV, CMs. jamamie; lm D. jam 1. «dół, znaczne wgłębienie gruntu; loch, jaskinia, rozpadlina» Głęboka, przepaścista jama. Kopać jamę. Wpaść do jamy. ∆ techn. Jama skurczowa «pusta przestrzeń w odlewie powstała w czasie krzepnięcia odlewanego… … Słownik języka polskiego
jucha — ż III, CMs. jusze, blm 1. «krew zwierzęca; pogardliwie, wulgarnie także krew ludzka» Zwierzę broczy juchą. 2. ż a. m lm MB. juchachy, D. juch (także DB. juchachów tylko o mężczyznach) posp. «drań, szelma, gałgan» ◊ Psia jucha «rodzaj… … Słownik języka polskiego
komórczak — m III, D. a, B.=M. a. D., N. komórczakkiem; lm M. i biol. «wielojądrowa komórka roślinna lub zwierzęca, powstająca zwykle w wyniku wielu podziałów jąder bez towarzyszących im podziałów cytoplazmy; cenocyt» … Słownik języka polskiego
kożuch — m III, D. a; lm M. y 1. «futro, skóra zwierzęca o długim włosie, najczęściej owcza; wierzchnie odzienie z takiej skóry» Długi, krótki kożuch. Kożuch barani. Rękawice na kożuchu. Uszyć kamizelkę z kożucha. Szyć sobie kożuch. ◊ Pasować jak kwiatek… … Słownik języka polskiego