-
1 obligor
- zobowiązany- osoba zobowiązana wobec uprawnionego.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > obligor
-
2 bound
[baund] 1. pt, pp of bind 2. nskok m; (usu pl) ( of possibility etc) granice pl3. vi 4. vtotaczać (otoczyć perf), ograniczać (ograniczyć perf)5. adjto be/feel bound to do sth — być/czuć się zobowiązanym zrobić coś
bound for — (zdążający) do +gen
* * *past tense, past participle; = bind -
3 bound to
1) (certain to: He's bound to notice your mistake.) z pewnością2) (obliged to: I felt bound to mention it.) zobowiązany -
4 committed
-
5 (in) honour bound
(forced (to do something) not by law, but because one knows it is right: I said I would go if he sent for me, and I feel honour bound to do as I promised.) zobowiązany moralnie -
6 (in) honour bound
(forced (to do something) not by law, but because one knows it is right: I said I would go if he sent for me, and I feel honour bound to do as I promised.) zobowiązany moralnie -
7 indebted
[ɪn'dɛtɪd]adj* * *[in'detid]((with to) having reason to be grateful to: I am indebted to you for your help.) zobowiązany -
8 oblige
[ə'blaɪdʒ]vtto oblige sb to do sth — zobowiązywać (zobowiązać perf) kogoś do zrobienia czegoś
to oblige sb — wyświadczać (wyświadczyć perf) komuś przysługę
anything to oblige! ( inf) — zawsze do usług! (inf)
I'd be very obliged — byłbym Panu/Pani bardzo wdzięczny or zobowiązany
* * *1) (to force to do something: She was obliged to go; The police obliged him to leave.) nakazać2) (to do (someone) a favour or service: Could you oblige me by carrying this, please?) zrobić grzeczność•- obligatory
- obligatorily
- obliging
- obligingly -
9 incumbent
[ɪn'kʌmbənt] 1. nosoba f sprawująca urząd2. adjit is incumbent on him to … — jest zobowiązany +infin
См. также в других словарях:
zobowiązany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zobowiązanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} poczuwający się do wdzięczności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jestem pani bardzo zobowiązany za tę przysługę. Zrobili dla niej tyle, że czuła się niezmiernie zobowiązana. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zobowiązany — zobowiązanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zobowiązać (p.) zobowiązany w użyciu przym. «poczuwający się do wdzięczności; wdzięczny» zwykle w zwrocie: Jestem (panu), czuję się (wobec pana) bardzo zobowiązany (za coś) … Słownik języka polskiego
bark — Coś spoczywa na czyichś barkach «ktoś jest za coś odpowiedzialny, zobowiązany do czegoś»: Ludzie myślący stanowią wszędzie mniejszość – niemniej na ich barkach spoczywa wszędzie ciężar reprezentowania i przemawiania również w imieniu tych, co nie … Słownik frazeologiczny
bark — I m III, D. u, N. barkkiem; lm M. i 1. «zespół kości łączący kończynę górną (u zwierząt przednią) z tułowiem» KoścI barku. Lewy, prawy bark. 2. zwykle w lm «górna część grzbietu poniżej karku od jednego stawu ramiennego do drugiego; ramiona» Mieć … Słownik języka polskiego
dłużny — dłużnyni 1. tylko w funkcji orzecznikowej «taki, który ma do spłacenia zaciągnięty dług; winien» Była jej dłużna dwa tysiące. 2. tylko w funkcji orzecznikowej «taki, który poczuwa się do odwzajemnienia się komuś; zobowiązany do czegoś» Być… … Słownik języka polskiego
obowiązany — obowiązanyni 1. «mający jakiś obowiązek do spełnienia; zobowiązany» Być obowiązanym płacić alimenty. 2. «poczuwający się do zobowiązań, wdzięczny» Być obowiązanym komuś za przysługę … Słownik języka polskiego
pensum — n VI; lm M. pensumsa, D. pensumsów «określona liczba godzin zajęć dydaktycznych i naukowych, do której zobowiązany jest pracownik instytucji dydaktycznej, naukowej» Pensum asystenta, docenta. Przekroczyć pensum. Komuś brakuje dziesięciu godzin do … Słownik języka polskiego
solidarny — solidarnyni, solidarnyniejszy «poczuwający się do współodpowiedzialności, współdziałania; zgodny z kimś w poglądach, postępowaniu itp.; współodpowiedzialny, jednomyślny» Solidarna grupa, klasa. Solidarne wystąpienie. Być z kimś solidarnym. ∆ praw … Słownik języka polskiego
zobowiązanie — n I 1. rzecz. od zobowiązać. 2. lm D. zobowiązanieań «to, do czego ktoś jest zobowiązany, co kogoś zobowiązuje; obietnica wykonania czegoś» Zobowiązania finansowe, płatnicze. Zobowiązania względem rodziny, wobec sprzymierzeńców, w stosunku do… … Słownik języka polskiego
domiar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. domiararze {{/stl 8}}{{stl 7}} dodatkowy podatek, który (niezależnie od kary) zobowiązany jest uiścić podatnik w razie ujawnienia, że jego dochody są wyższe od deklarowanych {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obowiązany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obowiązanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający obowiązek; zobowiązany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdy obywatel jest obowiązany płacić podatki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień