-
1 подавить
глаг.• dusić• przygnębić• przytłoczyć• stłumić• tłumić• uciskać• udławić• zadławić• zdusić• zdławić• zgnębić* * *przybić перен., przygnębić, przygnieść, przytłoczyć, stłamsić, stłumić, zdusić, zdławić -
2 душить
глаг.• dusić• dławić• gasić• głuszyć• krztusić• perfumować• tuszować• tłamsić• tłumić• udusić• udławić• wduszać• zaczadzić• zadusić• zadławić• zakrztusić• zdławić* * *dławić, dusić, ( вспрыскивать духами) perfumować, tłamsić -
3 заглушать
глаг.• dusić• dławić• głuszyć• krztusić• ogłuszać• ogłuszyć• tuszować• tłamsić• tłumić• udławić• zadławić• zagłuszać• zakrztusić• zdławić* * *głuszyć, przygłuszać, przytłumiać, tłumić, zagłuszać -
4 заделывать
глаг.• dusić• dławić• korkować• krztusić• tłumić• zakrztusić• zastawać• zatkać• zatykać• zdławić* * * -
5 засорять
глаг.• dusić• dławić• korkować• krztusić• tłumić• zakrztusić• zapychać• zatkać• zatykać• zaśmiecać• zdławić* * *zanieczyszczać, zaśmiecać -
6 подавиться
глаг.• dusić• dławić• głuszyć• krztusić• tłumić• udławić• zadławić• zdławić* * *udławić się, zakrztusić się -
7 поперхнуться
глаг.• dusić• dławić• krztusić• tłumić• zakrztusić• zdławić* * *zachłysnąć się, zakrztusić się -
8 придушить
глаг.• dusić• dławić• głuszyć• krztusić• przydusić• tłumić• udusić• udławić• zadusić• zadławić• zdusić• zdławić* * * -
9 сдавить
глаг.• dusić• zdusić* * *zdusić, zacisnąć, zdławić, zgnieść -
10 здавити
zdawytyдієсл. -
11 quell
[kwɛl]vt* * *[kwel]1) (to put an end to (a rebellion etc) by force.) zdławić2) (to put an end to, or take away (a person's fears etc).) rozproszyć (obawy), uspokoić -
12 stifle
['staɪfl]vttłumić (stłumić perf); heat, scent dławić, dusić* * *1) (to prevent, or be prevented, from breathing (easily) eg because of bad air, an obstruction over the mouth and nose etc; to suffocate: He was stifled to death when smoke filled his bedroom; I'm stifling in this heat!) dusić (się)2) (to extinguish or put out (flames).) tłumić, dławić3) (to suppress (a yawn, a laugh etc).) hamować, zdławić•- stifling -
13 дросселировать
глаг.• dusić• dławić• głuszyć• krztusić• tłumić• udławić• zadławić• zakrztusić• zdławić -
14 réprimer
1. hamować2. opanowywać3. powstrzymać4. powstrzymywać5. stłumić6. tamować7. uciskać8. zatamować9. zdławić10. zwalczyć -
15 suffoquer
1. dusić2. dławić3. krztusić4. tłumić5. zakrztusić6. zakrztuszenie7. zatykać8. zdusić9. zdławić -
16 étouffer
1. dusić2. dławić3. gasić4. głuszyć5. krztusić6. przygasić7. tuszować8. tłumić9. udusić10. udławić11. zadusić12. zadławić13. zagłuszać14. zdusić15. zdławić -
17 ciúnaigh
1 koić 2 osłonić 3 pieścić 4 tłumić 5 uciskać 6 ukoić 7 uspokajać 8 uspokoić 9 uśmierzać 10 zdusić 11 zdławić 12 złagodzić 13 łagodzić -
18 díosc
1 bulgotać 2 chlupanie 3 chlupać 4 chlupot 5 chlupotanie 6 chlupotać 7 dusić 8 dławić 9 stłumić 10 zamykać 11 zdusić 12 zdławić -
19 sú
1 gnieść 2 lemoniada 3 miazga 4 miażdżyć 5 napój 6 prąd 7 rozgniatać 8 sok 9 ssanie 10 stłumić 11 tłoczyć 12 tłok 13 wysysanie 14 zasysanie 15 zdusić 16 zdławić 17 zgniatać 18 zgnieść 19 ścisk -
20 daigin
1 tłumić2 uciskać3 zdusić4 zdławić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zdławić — coś w zarodku zob. zarodek … Słownik frazeologiczny
zdławić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dławić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz … Słownik języka polskiego
dławić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dławićwię, dławićwi, dławićwiony {{/stl 8}}– zadławić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś oddechu (co może być przyczyną śmierci); dusić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dławić kogoś, ściskając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarodek — Zdusić, zdławić, stłumić, zniszczyć, zgasić itp. coś w zarodku «zniszczyć, unicestwić coś, zanim się zdąży rozwinąć»: Kiedy twój romans jest już sprawą publiczną, biurowe towarzystwo może uznać, że powinno wiedzieć wszystko na ten temat.… … Słownik frazeologiczny
stłumić — dk VIa, stłumićmię, stłumićmisz, stłum, stłumićmił, stłumićmiony 1. «sprawić, by dźwięk, głos stał się cichszy, mniej donośny; przyciszyć» Podwójne okna stłumiły nieco hałas ulicy. 2. «zahamować rozwój czegoś; zdławić, zatamować, zgnieść» Stłumić … Słownik języka polskiego