-
1 wyznaczyć
استواركردن ; تنبيه ; جادادن ; قراردادنواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > wyznaczyć
-
2 κατανέμω
wyznaczyć czas. -
3 ассигновать
глаг.• asygnować• cedować• przeznaczać• przydzielać• przydzielić• przypisać• przypisywać• przyznać• wyasygnować• wyznaczać• wyznaczyć* * *asygnować, wyasygnować -
4 выбрасывать
глаг.• kłaść• nakryć• odrzucać• odrzucić• pokładać• powalić• układać• wydalać• wydalić• wyganiać• wygnać• wyjąć• wymiotować• wypędzać• wypędzić• wyrzucać• wyrzucić• wyznaczyć• zarzucać• zwracać* * *wyrzucać, wywalać -
5 выделять
глаг.• akcentować• podkreślać• przydzielać• rozdzielać• rozdzielić• uwydatniać• uwypuklać• wydawać• wydychać• wydzielać• wydzielić• wyodrębniać• wyróżniać• wyznaczyć• wyłaniać• zaakcentować* * *faworyzować, oddawać, uwydatniać, ( чаще в небольших количествах) wydzielać, wyłaniać, wyodrębniać, wyrózniac -
6 заложить
глаг.• kłaść• nakryć• nawiązywać• pokładać• powalić• położyć• stawiać• układać• umieszczać• umieścić• ustalać• ustanawiać• ustanowić• wkładać• wprowadzać• wprowadzić• wyznaczyć• zakładać• zastawiać• zastawić• założyć* * *ufundować, (чем-л.) założyć, ( zadłużyć się) zastawić się уст. -
7 назначать
глаг.• asygnować• cedować• desygnować• kolczykować• mianować• naznaczać• nominować• określać• osadzać• oznaczać• oznaczyć• postanowić• przekazywać• przeznaczać• przeznaczyć• przydzielać• przydzielić• przymocować• przymocowywać• przypisać• przypisywać• przytwierdzać• przytwierdzić• przyznać• sporządzać• stanowić• tworzyć• ukonstytuować• umocować• ustalać• ustalić• ustanawiać• ustanowić• ustawiać• ustawić• utkwić• utrwalać• utrwalić• utworzyć• wprowadzać• wprowadzić• wskazywać• wyznaczać• wyznaczyć• wyłaniać• zamocować• znaczyć* * *(на должность и т. п.) desygnować книжн., naznaczać, oznaczać, przepisywać, przydzielać, rozpisywać, (кого-л.) ustanawiać, wyznaczać -
8 определять
глаг.• decydować• definiować• desygnować• determinować• dookreślać• identyfikować• kwalifikować• mianować• określać• określić• osadzać• oznaczać• oznaczyć• postanawiać• postanowić• położyć• przesądzać• przeznaczać• przydzielać• rozpoznawać• rozstrzygać• stwierdzać• umyślić• uradzić• ustalać• ustanawiać• ustawiać• utożsamiać• utożsamić• wskazać• wskazywać• wyznaczać• wyznaczyć• wyłaniać• zadecydować• zakwalifikować• zdecydować• zdefiniować• zidentyfikować* * *definiować, nakreślać, naznaczać, określać, oznaczać, ustalać, zakreślać перен. -
9 придавать
глаг.• asygnować• dodawać• dodać• dokładać• dolewać• doliczać• doliczyć• dopisać• dorzucić• dołożyć• dołączać• dołączyć• nadawać• przeznaczyć• przydawać• przydzielać• przyznać• wyznaczać• wyznaczyć* * *nadawać, urealniać -
10 визначити
wyznaczytyдієсл. -
11 визначитися
wyznaczytysjaдієсл. -
12 Termin
-
13 appoint
[ə'pɔɪnt]vt* * *[ə'point]1) (to give (a person) a job or position: They appointed him manager; They have appointed a new manager.) mianować2) (to fix or agree on (a time for something): to appoint a time for a meeting.) ustalać•- appointment -
14 assign
[ə'saɪn]vtto assign (to) — task, resources przydzielać (przydzielić perf) ( +dat); person przydzielać (przydzielić perf) (do +gen), wyznaczać (wyznaczyć perf) (do +gen); cause, meaning przypisywać (przypisać perf) ( +dat)
* * *1) (to give to someone as his share or duty: They assigned the task to us.) przydzielać2) (to order or appoint: He assigned three men to the job.) wyznaczać• -
15 define
[dɪ'faɪn]vtlimits etc określać (określić perf), wyznaczać (wyznaczyć perf); word etc definiować (zdefiniować perf)* * *(to fix or state the exact meaning of: Words are defined in a dictionary.) definiować- definition -
16 designate
1. ['dɛzɪgneɪt] vtdesygnować, wyznaczać (wyznaczyć perf)2. ['dɛzɪgnɪt] adjchairman/minister designate — desygnowany przewodniczący/minister
* * *['deziɡneit] 1. verb1) (to call or name: It was designated a conservation area.) przeznaczyć na2) (to point out or identify: He has been designated our next Prime Minister.) mianować2. adjective((placed immediately after noun) appointed to an office etc but not yet having begun it: the ambassador designate.) desygnowany, mianowany- designated driver -
17 determine
[dɪ'təːmɪn]vtfacts, budget, quantity ustalać (ustalić perf); limits etc określać (określić perf), wyznaczać (wyznaczyć perf)to determine to do sth — postanawiać (postanowić perf) coś zrobić
* * *[di'tə:min]1) (to fix or settle; to decide: He determined his course of action.) ustalać2) (to find out exactly: He tried to determine what had gone wrong.) ustalać•- determined -
18 fix
[fɪks] 1. vtdate, amount ustalać (ustalić perf), wyznaczać (wyznaczyć perf); leak, radio naprawiać (naprawić perf); meal przygotowywać (przygotować perf); ( inf) game, election fingować (sfingować perf); result fałszować (sfałszować perf)to fix sth to/on sth — ( attach) przymocowywać (przymocować perf) coś do czegoś; ( pin) przypinać (przypiąć ( perf)) coś do czegoś
to fix one's eyes/gaze on sb — utkwić ( perf) w kimś oczy/wzrok
Phrasal Verbs:- fix up2. n ( inf)* * *[fiks] 1. verb1) (to make firm or steady: He fixed the post firmly in the ground; He fixed his eyes on the door.) umocować, utkwić2) (to attach; to join: He fixed the shelf to the wall.) przytwierdzać3) (to mend or repair: He has succeeded in fixing my watch.) naprawiać4) (to direct (attention, a look etc) at: She fixed all her attention on me.) skupić, skoncentrować5) ((often with up) to arrange; to settle: to fix a price; We fixed (up) a meeting.) ustalić6) (to make (something) permanent by the use of certain chemicals: to fix a photgraphic print.) utrwalić7) (to prepare; to get ready: I'll fix dinner tonight.) przygotować2. noun(trouble; a difficulty: I'm in a terrible fix!) kłopot, tarapaty- fixation- fixed
- fixedly
- fixture
- fix on
- fix someone up with something
- fix up with something
- fix someone up with
- fix up with -
19 mark
[mɑːk] 1. n( sign) znak m; (of friendship, respect) oznaka f; ( trace) ślad m; ( stain) plama f; ( point) punkt m; ( level) poziom m; ( BRIT, SCOL) ( grade) stopień m, ocena f; ( BRIT, TECH) wersja f; ( currency)2. vtthe German Mark — marka f niemiecka
( label) znakować (oznakować perf), oznaczać (oznaczyć perf); ( stain) plamić (poplamiǠ perf); ( characterise) cechować; (with shoes, tyres) zostawiać (zostawić perf) ślad(y) na +loc; passage, page in book zaznaczać (zaznaczyć perf); place, time wyznaczać (wyznaczyć perf); event, occasion upamiętniać (upamiętnić perf); ( BRIT, SCOL) oceniać (ocenić perf); (SPORT) player kryćto mark time ( MIL) — maszerować w miejscu; ( fig) dreptać w miejscu
Phrasal Verbs:- mark off- mark out- mark up* * *1. noun1) ((also Deutsche Mark, Deutschmark) the standard unit of German currency before the euro.)2) (a point given as a reward for good work etc: She got good marks in the exam.)3) (a stain: That spilt coffee has left a mark on the carpet.)4) (a sign used as a guide to position etc: There's a mark on the map showing where the church is.)5) (a cross or other sign used instead of a signature: He couldn't sign his name, so he made his mark instead.)6) (an indication or sign of a particular thing: a mark of respect.)2. verb1) (to put a mark or stain on, or to become marked or stained: Every pupil's coat must be marked with his name; That coffee has marked the tablecloth; This white material marks easily.)2) (to give marks to (a piece of work): I have forty exam-papers to mark tonight.)3) (to show; to be a sign of: X marks the spot where the treasure is buried.)4) (to note: Mark it down in your notebook.)5) ((in football etc) to keep close to (an opponent) so as to prevent his getting the ball: Your job is to mark the centre-forward.)•- marked- markedly
- marker
- marksman
- marksmanship
- leave/make one's mark
- mark out
- mark time -
20 назначить
глаг.• alokować• asygnować• cedować• desygnować• mianować• nominować• określać• oznaczać• oznaczyć• powyznaczać• przekazywać• przeznaczać• przydzielać• przydzielić• przymocować• przypisać• przypisywać• przyznać• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• wskazywać• wyznaczać• wyznaczyć• wyłaniać• zaaplikować• znaczyć
См. также в других словарях:
wyznaczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyznaczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznaczyć — dk VIb, wyznaczyćczę, wyznaczyćczysz, wyznaczyćznacz, wyznaczyćczył, wyznaczyćczony wyznaczać ndk I, wyznaczyćam, wyznaczyćasz, wyznaczyćają, wyznaczyćaj, wyznaczyćał, wyznaczyćany 1. «wytyczyć coś, określić granice, bieg czegoś za pomocą linii,… … Słownik języka polskiego
nakładać – nałożyć [naznaczać – naznaczyć, wyznaczać – wyznaczyć] cenę za — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjąś} {{/stl 8}}głowę {{/stl 13}}{{stl 7}} wyznaczyć nagrodę pieniężną za zabicie (lub ujęcie) kogoś poszukiwanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nałożono, naznaczono, wyznaczono cenę na głowę groźnego bandyty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznaczać — → wyznaczyć … Słownik języka polskiego
wyznaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyznaczaćam, wyznaczaća, wyznaczaćają, wyznaczaćany {{/stl 8}}– wyznaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyznaczaćczę, wyznaczaćczy, wyznaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… … Słownik języka polskiego
powyznaczać — dk I, powyznaczaćam, powyznaczaćasz, powyznaczaćają, powyznaczaćaj, powyznaczaćał, powyznaczaćany «wyznaczyć wiele czegoś, wyznaczyć w wielu miejscach, wiele razy, kolejno» Powyznaczać granice parceli … Słownik języka polskiego
wycenić — dk VIa, wycenićnię, wycenićnisz, wycenićceń, wycenićnił, wycenićniony wyceniać ndk I, wycenićam, wycenićasz, wycenićają, wycenićaj, wycenićał, wycenićany «określić, wyznaczyć cenę na coś, wyznaczyć wartość czegoś» Wycenić coś wysoko, nisko,… … Słownik języka polskiego
skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… … Słownik frazeologiczny
audiencja — ż I, DCMs. audiencjacji; lm D. audiencjacji (audiencjacyj) «oficjalne posłuchanie udzielone komuś przez osobę na wysokim stanowisku» Audiencja u premiera, u marszałka sejmu. Starać się o audiencję. Udzielić, odmówić komuś audiencji. Wyjednać,… … Słownik języka polskiego
autostop — m IV, D. u, Ms. autostoppie, blm «forma turystyki polegająca na nieodpłatnym korzystaniu z napotykanych po drodze pojazdów, za zgodą ich kierowców» Autostop studencki. Autostop wycieczkowiczów. Wyznaczyć trasę autostopu. Wziąć udział w autostopie … Słownik języka polskiego
