-
1 boil
[bɔɪl] 1. vtPhrasal Verbs:2. vi 3. nczyrak mto come to the ( BRIT) or a (US) boil — zagotować się ( perf)
* * *I [boil] verb1) (to turn rapidly from liquid to vapour when heated: I'm boiling the water; The water's boiling.) gotować się2) (to cook by boiling in water etc: I've boiled the potatoes.) gotować•- boiler- boiling-point
- boil down to
- boil over II [boil] noun(an inflamed swelling on the skin: His neck is covered with boils.) czyrak -
2 bubble
['bʌbl] 1. nbańka f2. vi( form bubbles) boiling liquid wrzeć; champagne etc musować; ( gurgle) bulgotać; stream szemrać; ( fig) ( with energy) kipieć; (with joy, confidence) tryskać* * *1. noun(a floating ball of air or gas: bubbles in lemonade.) bańka, pęcherzyk2. verb(to form or rise in bubbles: The champagne bubbled in the glass.) musować- bubbly- bubble over -
3 rage
[reɪdʒ] 1. n 2. vito fly into a rage — wpadać (wpaść perf) we wściekłość
* * *[rei‹] 1. noun1) ((a fit of) violent anger: He flew into a rage; He shouted with rage.) wściekłość2) (violence; great force: the rage of the sea.) wzburzenie2. verb1) (to act or shout in great anger: He raged at his secretary.) wściekać się2) ((of wind, storms etc) to be violent; to blow with great force: The storm raged all night.) szaleć3) ((of battles, arguments etc) to be carried on with great violence: The battle raged for two whole days.) szaleć4) ((of diseases etc) to spread quickly and affect many people: Fever was raging through the town.) szaleć•- raging- all the rage
- the rage -
4 seethe
[siːð]vithe street seethed with people/isects — na ulicy roiło się od ludzi/owadów
the ship seethed with activity/noise — na statku wrzało od krzątaniny/hałasu
to seethe with anger — wrzeć (zawrzeć perf) gniewem
См. также в других словарях:
wrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, wrę, wrze || wre, wrzyj, wrzał, wrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynach: przechodzić w całej swej masie ze stanu ciekłego w parę; gotować się, burząc się, kipiąc : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — ndk XI, wrę, wrzesz, wrze a. wre, wrzyj, wrzał, wrzeli, wrzący a. wrący 1. «o substancjach ciekłych: przemieniać się w parę przy odpowiedniej temperaturze; gotować się» Woda wrze w temperaturze 100°C. Pić wrzącą herbatę. ◊ Praca wre «praca idzie… … Słownik języka polskiego
wrzeć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{gdzieś} {{/stl 8}}jak w ulu {{/stl 13}}{{stl 7}} gdzieś jest bardzo głośno, panuje zgiełk, wrzawa, wszyscy głośno mówią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na placu huczało jak w ulu. W klasie wrzało jak w ulu. Na korytarzu było gwarno jak … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeć — Gdzieś wrze jak w garnku zob. garnek. Gdzieś wrze jak w ulu zob. ul. Krew w kimś wrze zob. krew 18 … Słownik frazeologiczny
верать — совать, вкладывать, прятать, копаться , новгор. (Даль), вереть, завереть запереть , ст. слав. въврѣти всунуть , проврѣти просунуть (Супр.), болг. вра (врял) сую , словен. svreti сморщиваться, собираться в складки , чеш. otevřiti открыть , польск … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
вреть — врею, диал., севск. сильно потеть , укр. врiти кипеть, бурлить , блр. врэць, др. русск. вьрѣти, вьрю кипеть , ст. слав. вьрѣти, вьрѫ ζεῖν, κοχλάζειν (Супр.), сербохорв. вре̏ти, ври̑м, словен. vreti, чеш. vřiti, польск. wrzec, также сербохорв.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
fermentować — ndk IV, fermentowaćtuje, fermentowaćował «ulegać fermentacji» Wino fermentuje. Owoce, soki fermentują. przen. «burzyć się, wrzeć» Duma, gniew w kimś fermentuje … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… … Słownik języka polskiego
kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… … Słownik języka polskiego
wrzenie — n I 1. rzecz. od wrzeć Temperatura wrzenia. 2. «oznaki, objawy niezadowolenia, sprzeciwu, buntu, fermentu; wzburzenie» Wśród zebranych zapanowało wrzenie … Słownik języka polskiego