-
1 justify
['dʒʌstɪfaɪ]vtto be justified in doing sth — mieć słuszne powody, żeby coś (z)robić
* * *1) (to prove or show (a person, action, opinion etc) to be just, right, desirable or reasonable: How can the government justify the spending of millions of pounds on weapons when there is so much poverty in the country?) usprawiedliwiać2) (to be a good excuse for: Your state of anxiety does not justify your being so rude to me.) tłumaczyć•- justification -
2 validate
['vælɪdeɪt]vt
См. также в других словарях:
uzasadniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzasadniaćam, uzasadniaća, uzasadniaćają, uzasadniaćany {{/stl 8}}– uzasadnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzasadniaćnię, uzasadniaćni, uzasadniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} podawać argumenty, dowody na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzasadniać — ndk I, uzasadniaćam, uzasadniaćasz, uzasadniaćają, uzasadniaćaj, uzasadniaćał, uzasadniaćany uzasadnić dk VIa, uzasadniaćnię, uzasadniaćnisz, uzasadniaćnij, uzasadniaćnił, uzasadniaćniony «popierać coś dowodami, argumentami, wykazywać słuszność,… … Słownik języka polskiego
legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… … Słownik języka polskiego
antyempiryzm — m IV, D. u, Ms. antyempiryzmzmie, blm filoz. «pogląd przeciwstawiający się empiryzmowi, głoszący, że źródłem poznania jest rozum, a nie doświadczenie zmysłowe, a także że wiedzę należy uzasadniać, nie powołując się na doświadczenie» … Słownik języka polskiego
argumentować — ndk IV, argumentowaćtuję, argumentowaćtujesz, argumentowaćtuj, argumentowaćował, argumentowaćowany «przytaczać argumenty; udowadniać, uzasadniać, motywować» Argumentować krótko, rzeczowo, zwięźle, przekonywająco. Argumentować coś czymś … Słownik języka polskiego
dedukcyjnie — «za pomocą dedukcji, przez dedukcję, w sposób dedukcyjny» Uzasadniać, wnioskować dedukcyjnie … Słownik języka polskiego
dokumentować — ndk IV, dokumentowaćtuję, dokumentowaćtujesz, dokumentowaćtuj, dokumentowaćował, dokumentowaćowany «stwierdzać coś na podstawie dokumentów, oczywistych faktów; uzasadniać, udowadniać, potwierdzać» Dokumentować niewinność oskarżonego: Dokumentować … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
metafizycznie — przysłów. od metafizyczny Rozumować metafizycznie. Uzasadniać coś metafizycznie … Słownik języka polskiego
motywować — ndk IV, motywowaćywuję, motywowaćywujesz, motywowaćywuj, motywowaćował, motywowaćowany «przedstawiać motywy działania lub rozumowania, popierać coś dowodami, argumentami; uzasadniać, tłumaczyć» Motywować wniosek. Motywować swoje postępowanie.… … Słownik języka polskiego
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego
