-
1 utkwić
استواركردن ; الصاق ; تاخي ; ترديد ; تنبيه ; جادادن ; چسباندن ; چسبناك ; چسبندگي ; چسبيدن ; چاق ; چوب ; فرورفت ; قراردادن ; وضع -
2 вонзиться
utkwić, (в землю и т. п.) zagłębić się -
3 врезаться в память
utkwić w pamięci, wbić się się w pamięć -
4 fix
[fɪks] 1. vtdate, amount ustalać (ustalić perf), wyznaczać (wyznaczyć perf); leak, radio naprawiać (naprawić perf); meal przygotowywać (przygotować perf); ( inf) game, election fingować (sfingować perf); result fałszować (sfałszować perf)to fix sth to/on sth — ( attach) przymocowywać (przymocować perf) coś do czegoś; ( pin) przypinać (przypiąć ( perf)) coś do czegoś
to fix one's eyes/gaze on sb — utkwić ( perf) w kimś oczy/wzrok
Phrasal Verbs:- fix up2. n ( inf)* * *[fiks] 1. verb1) (to make firm or steady: He fixed the post firmly in the ground; He fixed his eyes on the door.) umocować, utkwić2) (to attach; to join: He fixed the shelf to the wall.) przytwierdzać3) (to mend or repair: He has succeeded in fixing my watch.) naprawiać4) (to direct (attention, a look etc) at: She fixed all her attention on me.) skupić, skoncentrować5) ((often with up) to arrange; to settle: to fix a price; We fixed (up) a meeting.) ustalić6) (to make (something) permanent by the use of certain chemicals: to fix a photgraphic print.) utrwalić7) (to prepare; to get ready: I'll fix dinner tonight.) przygotować2. noun(trouble; a difficulty: I'm in a terrible fix!) kłopot, tarapaty- fixation- fixed
- fixedly
- fixture
- fix on
- fix someone up with something
- fix up with something
- fix someone up with
- fix up with -
5 lodge
[lɔdʒ] 1. n( small house) stróżówka f; ( hunting lodge) domek m myśliwski; ( masons' lodge) loża f2. vi3. vtto lodge (with) — mieszkać (zamieszkać perf) (u +gen)
complaint etc wnosić (wnieść perf)* * *[lo‹] 1. noun1) (a small house, especially one at a gate to the grounds of a large house.) portiernia, domek2) (a room at a college gate etc for an attendant: the porter's lodge.) stróżówka, portiernia2. verb1) (to live in rooms for which one pays, in someone else's house: He lodges with the Smiths.) wynajmować pokój/pokoje2) (to make or become fixed: The bullet was lodged in his spine.) wpakować, utkwić3) (to make (an objection, an appeal etc) formally or officially.) wnieść•- lodger- lodging -
6 закреплять
глаг.• mocować• potwierdzić• przybić• przymocować• przymocowywać• spinać• umacniać• umocować• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• utwierdzać• wzmocnić• zabezpieczać• zamocowywać• zastrzegać* * *mocować, umocowywać, ustalać, utrwalać -
7 засесть
глаг.• zasiąść* * *utkwić, zaczaić się, (где-л.) zaszyć się -
8 крепить
глаг.• mocować• przybić• przymocować• przymocowywać• umacniać• umocnić• umocować• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• wzmacniać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić* * *mocować, obudowywać горн., wzmacniać -
9 назначать
глаг.• asygnować• cedować• desygnować• kolczykować• mianować• naznaczać• nominować• określać• osadzać• oznaczać• oznaczyć• postanowić• przekazywać• przeznaczać• przeznaczyć• przydzielać• przydzielić• przymocować• przymocowywać• przypisać• przypisywać• przytwierdzać• przytwierdzić• przyznać• sporządzać• stanowić• tworzyć• ukonstytuować• umocować• ustalać• ustalić• ustanawiać• ustanowić• ustawiać• ustawić• utkwić• utrwalać• utrwalić• utworzyć• wprowadzać• wprowadzić• wskazywać• wyznaczać• wyznaczyć• wyłaniać• zamocować• znaczyć* * *(на должность и т. п.) desygnować книжн., naznaczać, oznaczać, przepisywać, przydzielać, rozpisywać, (кого-л.) ustanawiać, wyznaczać -
10 приделывать
глаг.• dorabiać• przygotowywać• przymocować• przymocowywać• przyprawiać• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić* * *dorabiać, dosztukowywać, przyprawiać -
11 прилаживать
глаг.• pasować• przymocować• umocowywać• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• wpasowywać* * * -
12 укреплять
глаг.• fortyfikować• jednoczyć• konsolidować• krzepić• mocować• naprawiać• naprawić• obwarowywać• orzeźwiać• ożywiać• pokrzepiać• poprawiać• przybić• przymocować• przymocowywać• spinać• ugruntowywać• umacniać• umocnić• umocować• uspokajać• uspokoić• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• utwierdzać• utwierdzić• wzmacniać• wzmocnić• zacieśniać• zacieśnić• zapinać* * *fortyfikować, (обносить стеной, валом и т. п.) obwarowywać, umacniać, utrwalać, utwierdzać, wzmacniać -
13 устанавливать
глаг.• determinować• instalować• określać• określić• osadzać• osiedlać• osiedlić• osiąść• oznaczać• podnosić• postanowić• przygotowywać• przymocować• stawiać• stwierdzać• sytuować• umiejscowić• umieszczać• umieścić• uporządkować• urządzać• urządzić• ustalać• ustalić• ustanawiać• ustanowić• ustawiać• ustawić• utkwić• utrwalać• utrwalić• wprowadzać• wspinać• wspiąć• wyznaczać• wznosić• zainstalować• zakładać• zamontowywać• założyć* * *nawiązywać, powoływać, stwierdzać, ustalać, ustanawiać, ustawiać, wyznaczać, zaprowadzać -
14 festsitzen
* viugrzęznąć (utknąć) w miejscur, utkwić -
15 stick
[stɪk] 1. n( of wood) kij m; ( smaller) patyk m, kijek m; (of dynamite, for walking) laska f; ( of chalk etc) kawałek m2. vt; pt, pp stuck( with glue etc) przyklejać (przykleić perf); ( inf) ( put) wtykać (wetknąć perf); ( tolerate) wytrzymywać (wytrzymać perf); ( thrust)3. vi; pt, pp stuckto stick sth into — wbijać (wbić perf) coś w +acc
dough etc kleić się, lepić się; thought ( in mind) tkwić (utkwić perf); drawer etc zacinać się (zaciąć się perf)to get hold of the wrong end of the stick ( BRIT, fig) — zrozumieć ( perf) coś opacznie or na opak
I nicknamed him "Fingers", and the name stuck — przezwałem go "Fingers" i przezwisko to przylgnęło do niego
Phrasal Verbs:- stick to- stick up* * *I [stik] past tense, past participle - stuck; verb1) (to push (something sharp or pointed) into or through something: She stuck a pin through the papers to hold them together; Stop sticking your elbow into me!) wpychać, wtykać2) ((of something pointed) to be pushed into or through something: Two arrows were sticking in his back.) tkwić3) (to fasten or be fastened (by glue, gum etc): He licked the flap of the envelope and stuck it down; These labels don't stick very well; He stuck (the broken pieces of) the vase together again; His brothers used to call him Bonzo and the name has stuck.) kleić się, przylegać4) (to (cause to) become fixed and unable to move or progress: The car stuck in the mud; The cupboard door has stuck; I'll help you with your arithmetic if you're stuck.) utknąć, zaciąć się•- sticker- sticky
- stickily
- stickiness
- sticking-plaster
- stick-in-the-mud
- come to a sticky end
- stick at
- stick by
- stick it out
- stick out
- stick one's neck out
- stick to/with
- stick together
- stick up for II [stik] noun1) (a branch or twig from a tree: They were sent to find sticks for firewood.) patyk2) (a long thin piece of wood etc shaped for a special purpose: She always walks with a stick nowadays; a walking-stick / hockey-stick; a drumstick.) kij, laska3) (a long piece: a stick of rhubarb.) laska•- get hold of the wrong end of the stick- get the wrong end of the stick -
16 вонзить
глаг.• utkwić• wczepić• wgłębić -
17 закрепить
глаг.• chwycić• mocować• oszańcować• przybić• przymocować• przymocowywać• spinać• umocować• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• wzmocnić• zabezpieczać• zacieśnić• zamocować -
18 назначить
глаг.• alokować• asygnować• cedować• desygnować• mianować• nominować• określać• oznaczać• oznaczyć• powyznaczać• przekazywać• przeznaczać• przydzielać• przydzielić• przymocować• przypisać• przypisywać• przyznać• ustalać• ustalić• utkwić• utrwalać• utrwalić• wskazywać• wyznaczać• wyznaczyć• wyłaniać• zaaplikować• znaczyć -
19 остановить
глаг.• powstrzymać• powstrzymywać• przerwać• przerywać• tamować• unieruchomić• utkwić• wypływać• zagościć• zahamować• zastopować• zatamować• zatrzymać• zatrzymywać• zawahać -
20 arrêter
1. aresztować2. powstrzymywać3. przerwać4. przeszkodzić5. skierować6. tamować7. utkwić8. wstrzymać9. wstrzymywać10. zatamować11. zatrzymać12. zatrzymywać
См. также в других словарях:
utkwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utkwićwię, utkwićwi, utkwićwij, utkwićwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wpadłszy, wbiwszy się, pozostać w danym miejscu; uwięznąć, utknąć w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzazga … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utkwić — w kimś, w czymś oczy, wzrok, spojrzenie zob. oko 63 … Słownik frazeologiczny
utkwić — dk VIa, utkwię, utkwisz, utkwij, utkwił, utkwiony «wbić się, uwięznąć, utknąć» Nóż utkwił w plecach. Kula utkwiła w ścianie. But utkwił w piachu. Obcas utkwił w szparze podłogi. ◊ Coś utkwiło komuś w pamięci, w głowie «coś pozostało komuś na… … Słownik języka polskiego
kół — m IV, D. kołu a. koła, Ms. kole; lm M. koły «pal zaostrzony na końcu; drąg, żerdź» Kół w płocie. Podeprzeć wrota kołem. ◊ Stać, utkwić itp. kołem, jak kół «stać, utkwić itp. nieruchomo, bezczynnie» ◊ pot. Język komuś stanął kołem «ktoś nie może… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
wryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} z siłą zagłębić się w coś, wbić się w coś, utkwić w czymś głęboko; rzadziej też – ryjąc, kopiąc w czymś; wkopać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocisk wrył się głęboko w ziemię. Koła wryły się po osie w piach. Auto wryło się przodem w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
słup — 1. Postawić, stawiać oczy w słup; oczy komuś stanęły w słup «obrócić oczy ku górze i utkwić w czymś nieruchomo wzrok, zwykle na skutek przerażenia, zdumienia; ktoś obrócił oczy ku górze»: Klient zaczyna wybierać towar. Ogląda, wącha, maca, robi… … Słownik frazeologiczny
spojrzenie — Skrzyżować, krzyżować (z kimś) spojrzenia «o dwóch patrzących osobach: spojrzeć, spoglądać na siebie równocześnie, w tym samym momencie»: – Pytam, czy to prawda?... Skrzyżowali spojrzenia. Sabina wytrzymała wzrok ojca, nie odpowiedziała. Nie… … Słownik frazeologiczny
wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… … Słownik frazeologiczny
przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… … Słownik języka polskiego