Перевод: со всех языков на польский

с польского на все языки

(utkwić)

  • 1 utkwić

    استواركردن ; الصاق ; تاخي ; ترديد ; تنبيه ; جادادن ; چسباندن ; چسبناك ; چسبندگي ; چسبيدن ; چاق ; چوب ; فرورفت ; قراردادن ; وضع

    واژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > utkwić

  • 2 вонзиться

    utkwić, (в землю и т. п.) zagłębić się

    Русско-польский словарь > вонзиться

  • 3 врезаться в память

    utkwić w pamięci, wbić się się w pamięć

    Русско-польский словарь > врезаться в память

  • 4 fix

    [fɪks] 1. vt
    date, amount ustalać (ustalić perf), wyznaczać (wyznaczyć perf); leak, radio naprawiać (naprawić perf); meal przygotowywać (przygotować perf); ( inf) game, election fingować (sfingować perf); result fałszować (sfałszować perf)

    to fix sth to/on sth — ( attach) przymocowywać (przymocować perf) coś do czegoś; ( pin) przypinać (przypiąć ( perf)) coś do czegoś

    to fix one's eyes/gaze on sb — utkwić ( perf) w kimś oczy/wzrok

    Phrasal Verbs:
    2. n ( inf)
    * * *
    [fiks] 1. verb
    1) (to make firm or steady: He fixed the post firmly in the ground; He fixed his eyes on the door.) umocować, utkwić
    2) (to attach; to join: He fixed the shelf to the wall.) przytwierdzać
    3) (to mend or repair: He has succeeded in fixing my watch.) naprawiać
    4) (to direct (attention, a look etc) at: She fixed all her attention on me.) skupić, skoncentrować
    5) ((often with up) to arrange; to settle: to fix a price; We fixed (up) a meeting.) ustalić
    6) (to make (something) permanent by the use of certain chemicals: to fix a photgraphic print.) utrwalić
    7) (to prepare; to get ready: I'll fix dinner tonight.) przygotować
    2. noun
    (trouble; a difficulty: I'm in a terrible fix!) kłopot, tarapaty
    - fixed
    - fixedly
    - fixture
    - fix on
    - fix someone up with something
    - fix up with something
    - fix someone up with
    - fix up with

    English-Polish dictionary > fix

  • 5 lodge

    [lɔdʒ] 1. n
    ( small house) stróżówka f; ( hunting lodge) domek m myśliwski; ( masons' lodge) loża f
    2. vi
    bullet utkwić ( perf); person
    3. vt
    complaint etc wnosić (wnieść perf)
    * * *
    [lo‹] 1. noun
    1) (a small house, especially one at a gate to the grounds of a large house.) portiernia, domek
    2) (a room at a college gate etc for an attendant: the porter's lodge.) stróżówka, portiernia
    2. verb
    1) (to live in rooms for which one pays, in someone else's house: He lodges with the Smiths.) wynajmować pokój/pokoje
    2) (to make or become fixed: The bullet was lodged in his spine.) wpakować, utkwić
    3) (to make (an objection, an appeal etc) formally or officially.) wnieść
    - lodging

    English-Polish dictionary > lodge

  • 6 закреплять

    глаг.
    • mocować
    • potwierdzić
    • przybić
    • przymocować
    • przymocowywać
    • spinać
    • umacniać
    • umocować
    • ustalać
    • ustalić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • utwierdzać
    • wzmocnić
    • zabezpieczać
    • zamocowywać
    • zastrzegać
    * * *
    mocować, umocowywać, ustalać, utrwalać

    Русско-польский словарь > закреплять

  • 7 засесть

    глаг.
    • zasiąść
    * * *
    utkwić, zaczaić się, (где-л.) zaszyć się

    Русско-польский словарь > засесть

  • 8 крепить

    глаг.
    • mocować
    • przybić
    • przymocować
    • przymocowywać
    • umacniać
    • umocnić
    • umocować
    • ustalać
    • ustalić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • wzmacniać
    • wzmocnić
    • zacieśniać
    • zacieśnić
    * * *
    mocować, obudowywać горн., wzmacniać

    Русско-польский словарь > крепить

  • 9 назначать

    глаг.
    • asygnować
    • cedować
    • desygnować
    • kolczykować
    • mianować
    • naznaczać
    • nominować
    • określać
    • osadzać
    • oznaczać
    • oznaczyć
    • postanowić
    • przekazywać
    • przeznaczać
    • przeznaczyć
    • przydzielać
    • przydzielić
    • przymocować
    • przymocowywać
    • przypisać
    • przypisywać
    • przytwierdzać
    • przytwierdzić
    • przyznać
    • sporządzać
    • stanowić
    • tworzyć
    • ukonstytuować
    • umocować
    • ustalać
    • ustalić
    • ustanawiać
    • ustanowić
    • ustawiać
    • ustawić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • utworzyć
    • wprowadzać
    • wprowadzić
    • wskazywać
    • wyznaczać
    • wyznaczyć
    • wyłaniać
    • zamocować
    • znaczyć
    * * *
    (на должность и т. п.) desygnować книжн., naznaczać, oznaczać, przepisywać, przydzielać, rozpisywać, (кого-л.) ustanawiać, wyznaczać

    Русско-польский словарь > назначать

  • 10 приделывать

    глаг.
    • dorabiać
    • przygotowywać
    • przymocować
    • przymocowywać
    • przyprawiać
    • ustalać
    • ustalić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    * * *
    dorabiać, dosztukowywać, przyprawiać

    Русско-польский словарь > приделывать

  • 11 прилаживать

    глаг.
    • pasować
    • przymocować
    • umocowywać
    • ustalać
    • ustalić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • wpasowywać
    * * *

    Русско-польский словарь > прилаживать

  • 12 укреплять

    глаг.
    • fortyfikować
    • jednoczyć
    • konsolidować
    • krzepić
    • mocować
    • naprawiać
    • naprawić
    • obwarowywać
    • orzeźwiać
    • ożywiać
    • pokrzepiać
    • poprawiać
    • przybić
    • przymocować
    • przymocowywać
    • spinać
    • ugruntowywać
    • umacniać
    • umocnić
    • umocować
    • uspokajać
    • uspokoić
    • ustalać
    • ustalić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • utwierdzać
    • utwierdzić
    • wzmacniać
    • wzmocnić
    • zacieśniać
    • zacieśnić
    • zapinać
    * * *
    fortyfikować, (обносить стеной, валом и т. п.) obwarowywać, umacniać, utrwalać, utwierdzać, wzmacniać

    Русско-польский словарь > укреплять

  • 13 устанавливать

    глаг.
    • determinować
    • instalować
    • określać
    • określić
    • osadzać
    • osiedlać
    • osiedlić
    • osiąść
    • oznaczać
    • podnosić
    • postanowić
    • przygotowywać
    • przymocować
    • stawiać
    • stwierdzać
    • sytuować
    • umiejscowić
    • umieszczać
    • umieścić
    • uporządkować
    • urządzać
    • urządzić
    • ustalać
    • ustalić
    • ustanawiać
    • ustanowić
    • ustawiać
    • ustawić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • wprowadzać
    • wspinać
    • wspiąć
    • wyznaczać
    • wznosić
    • zainstalować
    • zakładać
    • zamontowywać
    • założyć
    * * *
    nawiązywać, powoływać, stwierdzać, ustalać, ustanawiać, ustawiać, wyznaczać, zaprowadzać

    Русско-польский словарь > устанавливать

  • 14 festsitzen

    * vi
    ugrzęznąć (utknąć) w miejscur, utkwić

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch > festsitzen

  • 15 stick

    [stɪk] 1. n
    ( of wood) kij m; ( smaller) patyk m, kijek m; (of dynamite, for walking) laska f; ( of chalk etc) kawałek m
    2. vt; pt, pp stuck
    ( with glue etc) przyklejać (przykleić perf); ( inf) ( put) wtykać (wetknąć perf); ( tolerate) wytrzymywać (wytrzymać perf); ( thrust)
    3. vi; pt, pp stuck
    dough etc kleić się, lepić się; thought ( in mind) tkwić (utkwić perf); drawer etc zacinać się (zaciąć się perf)

    I nicknamed him "Fingers", and the name stuck — przezwałem go "Fingers" i przezwisko to przylgnęło do niego

    Phrasal Verbs:
    * * *
    I [stik] past tense, past participle - stuck; verb
    1) (to push (something sharp or pointed) into or through something: She stuck a pin through the papers to hold them together; Stop sticking your elbow into me!) wpychać, wtykać
    2) ((of something pointed) to be pushed into or through something: Two arrows were sticking in his back.) tkwić
    3) (to fasten or be fastened (by glue, gum etc): He licked the flap of the envelope and stuck it down; These labels don't stick very well; He stuck (the broken pieces of) the vase together again; His brothers used to call him Bonzo and the name has stuck.) kleić się, przylegać
    4) (to (cause to) become fixed and unable to move or progress: The car stuck in the mud; The cupboard door has stuck; I'll help you with your arithmetic if you're stuck.) utknąć, zaciąć się
    - sticky
    - stickily
    - stickiness
    - sticking-plaster
    - stick-in-the-mud
    - come to a sticky end
    - stick at
    - stick by
    - stick it out
    - stick out
    - stick one's neck out
    - stick to/with
    - stick together
    - stick up for
    II [stik] noun
    1) (a branch or twig from a tree: They were sent to find sticks for firewood.) patyk
    2) (a long thin piece of wood etc shaped for a special purpose: She always walks with a stick nowadays; a walking-stick / hockey-stick; a drumstick.) kij, laska
    3) (a long piece: a stick of rhubarb.) laska
    - get hold of the wrong end of the stick
    - get the wrong end of the stick

    English-Polish dictionary > stick

  • 16 вонзить

    глаг.
    • utkwić
    • wczepić
    • wgłębić

    Русско-польский словарь > вонзить

  • 17 закрепить

    глаг.
    • chwycić
    • mocować
    • oszańcować
    • przybić
    • przymocować
    • przymocowywać
    • spinać
    • umocować
    • ustalać
    • ustalić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • wzmocnić
    • zabezpieczać
    • zacieśnić
    • zamocować

    Русско-польский словарь > закрепить

  • 18 назначить

    глаг.
    • alokować
    • asygnować
    • cedować
    • desygnować
    • mianować
    • nominować
    • określać
    • oznaczać
    • oznaczyć
    • powyznaczać
    • przekazywać
    • przeznaczać
    • przydzielać
    • przydzielić
    • przymocować
    • przypisać
    • przypisywać
    • przyznać
    • ustalać
    • ustalić
    • utkwić
    • utrwalać
    • utrwalić
    • wskazywać
    • wyznaczać
    • wyznaczyć
    • wyłaniać
    • zaaplikować
    • znaczyć

    Русско-польский словарь > назначить

  • 19 остановить

    глаг.
    • powstrzymać
    • powstrzymywać
    • przerwać
    • przerywać
    • tamować
    • unieruchomić
    • utkwić
    • wypływać
    • zagościć
    • zahamować
    • zastopować
    • zatamować
    • zatrzymać
    • zatrzymywać
    • zawahać

    Русско-польский словарь > остановить

  • 20 arrêter

    1. aresztować
    2. powstrzymywać
    3. przerwać
    4. przeszkodzić
    5. skierować
    6. tamować
    7. utkwić
    8. wstrzymać
    9. wstrzymywać
    10. zatamować
    11. zatrzymać
    12. zatrzymywać

    Dictionnaire français-polonais > arrêter

См. также в других словарях:

  • utkwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utkwićwię, utkwićwi, utkwićwij, utkwićwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wpadłszy, wbiwszy się, pozostać w danym miejscu; uwięznąć, utknąć w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzazga …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utkwić — w kimś, w czymś oczy, wzrok, spojrzenie zob. oko 63 …   Słownik frazeologiczny

  • utkwić — dk VIa, utkwię, utkwisz, utkwij, utkwił, utkwiony «wbić się, uwięznąć, utknąć» Nóż utkwił w plecach. Kula utkwiła w ścianie. But utkwił w piachu. Obcas utkwił w szparze podłogi. ◊ Coś utkwiło komuś w pamięci, w głowie «coś pozostało komuś na… …   Słownik języka polskiego

  • kół — m IV, D. kołu a. koła, Ms. kole; lm M. koły «pal zaostrzony na końcu; drąg, żerdź» Kół w płocie. Podeprzeć wrota kołem. ◊ Stać, utkwić itp. kołem, jak kół «stać, utkwić itp. nieruchomo, bezczynnie» ◊ pot. Język komuś stanął kołem «ktoś nie może… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • wryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} z siłą zagłębić się w coś, wbić się w coś, utkwić w czymś głęboko; rzadziej też – ryjąc, kopiąc w czymś; wkopać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocisk wrył się głęboko w ziemię. Koła wryły się po osie w piach. Auto wryło się przodem w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • słup — 1. Postawić, stawiać oczy w słup; oczy komuś stanęły w słup «obrócić oczy ku górze i utkwić w czymś nieruchomo wzrok, zwykle na skutek przerażenia, zdumienia; ktoś obrócił oczy ku górze»: Klient zaczyna wybierać towar. Ogląda, wącha, maca, robi… …   Słownik frazeologiczny

  • spojrzenie — Skrzyżować, krzyżować (z kimś) spojrzenia «o dwóch patrzących osobach: spojrzeć, spoglądać na siebie równocześnie, w tym samym momencie»: – Pytam, czy to prawda?... Skrzyżowali spojrzenia. Sabina wytrzymała wzrok ojca, nie odpowiedziała. Nie… …   Słownik frazeologiczny

  • wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… …   Słownik frazeologiczny

  • przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»