-
1 saccader
szarpać -
2 'houspiller
1. szarpać2. targać -
3 arracher
1. drzeć2. obrywać3. oderwać4. odrywać5. rwać6. szarpać7. urywanie8. urywać9. wyciągać10. wydostać11. wydrzeć12. wydzierać13. wyrwać14. wyrywać -
4 brouter
1. gryzienie2. gryźć3. podgryzać4. skubać5. szarpać6. szczypać -
5 déchirer
1. drzeć2. podrzeć3. porwać4. przedrzeć5. przedzierać6. rozdzierać7. rozedrzeć8. rozrywać9. rozszarpać10. rwać11. szarpać12. zranić -
6 houspiller
1. besztać2. burczeć3. szarpać4. targać5. łajać -
7 l'oreille
1. rozbić2. szarpać -
8 mâcher
1. pogryzienie2. pogryźć3. przeżuwać4. przeżuć5. spreparować6. strzępić7. szarpać8. żuć -
9 sabouler
1. męczyć2. szarpać3. targać4. złajać5. łajać -
10 tirailler
1. rozrywać2. szarpać3. targać -
11 tirer
1. czerpać2. odpalać3. pociągać4. przeciągać5. strzelać6. strzelić7. szarpać8. wyciągać9. wydobywać10. wydostać11. wyjmować12. wyjąć13. wyrzucać14. wystrzelić15. wysuwać16. właśnie17. zapożyczać18. zapożyczyć -
12 tourmenter
1. dręczyć2. katować3. miotać4. męczyć5. nękać6. prześladować7. skatować8. szarpać9. trapić10. troszczyć
См. также в других словарях:
szarpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, szarpaćpię, szarpaćpie, szarpaćany {{/stl 8}}– szarpnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szarpaćnę, szarpaćnie, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać — (komuś, sobie) nerwy zob. nerwy 7 … Słownik frazeologiczny
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
szarpać się – szarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować się z czymś (z kimś) gwałtownie, zwykle w celu wydostania się, wyrwania się skądś; szamotać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby szarpią się w sieci. Szarpnął się w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpać [psuć, targać] sobie nerwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} denerwować się, żyć w stresie, napięciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Targać sobie nerwy w domu, w pracy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szarpnąć — → szarpać … Słownik języka polskiego
targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
miotać — ndk I, miotaćam, miotaćasz, miotaćają, miotaćaj, miotaćał, miotaćany 1. «wprawiać jakiś przedmiot w ruch z wielką siłą, tak aby przeleciał pewną odległość i spadł; rzucać, ciskać» Miotać kamienie. Miotać dyskiem. Działa miotają ogniem. ◊ Miotać… … Słownik języka polskiego
szamotać — ndk IX, szamotaćoczę a. szamotaćocę, szamotaćoczesz a. szamotaćocesz, szamotaćocz, szamotaćał, szamotaćany, rzad. I, szamotaćam, szamotaćasz, szamotaćają, szamotaćaj «gwałtownie szarpać, kołysać coś, trząść czymś na wszystkie strony» Wiatr… … Słownik języka polskiego