-
1 bloom
[bluːm] 1. nkwiat m ( na drzewie itp)2. vi( be in flower) kwitnąć; ( come into flower) zakwitać (zakwitnąć perf); ( fig) talent, beauty rozkwitać (rozkwitnąć perf)* * *[blu:m] 1. noun1) (a flower: These blooms are withering now.) kwiat2) (the state of flowering: The flowers are in bloom.) kwitnięcie3) (freshness: in the bloom of youth.) wiosna2. verb(to flower or flourish: Daffodils bloom in the spring.) kwitnąć
См. также в других словарях:
rozkwitnąć — dk Vc, rozkwitnąćnie, rozkwitnąćkwitł, (rozkwitnąćnął), rozkwitnąćtła rozkwitać ndk I, rozkwitnąćta, rozkwitnąćają, rozkwitnąćał 1. «rozwinąć się z pąka w kwiat; okryć się kwiatami, zakwitnąć» Róża rozkwitła. Rozkwitły pąki fiołków. Rozkwitają… … Słownik języka polskiego
rozkwiecić — dk VIa, rozkwiecićcę, rozkwiecićcisz, rozkwiecićkwieć, rozkwiecićcił, rozkwiecićcony rozkwiecać ndk I, rozkwiecićam, rozkwiecićasz, rozkwiecićają, rozkwiecićaj, rozkwiecićał, rozkwiecićany, książk. «sprawić, że coś kwitnie, pokrywa się kwiatami»… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
rozkwitać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkwitaćam, rozkwitaća, rozkwitaćają {{/stl 8}}– rozkwitnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, rozkwitaćnę, rozkwitaćnie, rozkwitaćnij, rozkwitaćtłem || rozkwitaćnąłem, rozkwitaćkwitł || rozkwitaćnął, rozkwitaćtła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień