-
1 seat
[siːt] 1. nmiejsce nt; ( PARL) miejsce nt, mandat m; (buttocks, of trousers) siedzenie nt; (of government, learning etc) siedziba f2. vt( place) guests etc sadzać (posadzić perf); ( have room for) móc pomieścićto take one's seat — zajmować (zająć perf) (swoje) miejsce
* * *[si:t] 1. noun1) (something for sitting on: Are there enough seats for everyone?) miejsce do siedzenia2) (the part of a chair etc on which the body sits: This chair-seat is broken.) siedzisko3) ((the part of a garment covering) the buttocks: I've got a sore seat after all that horse riding; a hole in the seat of his trousers.) siedzenie4) (a place in which a person has a right to sit: two seats for the play; a seat in Parliament; a seat on the board of the company.) miejsce (siedzące)5) (a place that is the centre of some activity etc: Universities are seats of learning.) miejsce2. verb1) (to cause to sit down: I seated him in the armchair.) posadzić2) (to have seats for: Our table seats eight.) mieć... miejsc siedzących•- - seater- seating
- seat belt
- take a seat -
2 pot
[pɔt] 1. n( for cooking) garnek m; (teapot, coffee pot, potful) dzbanek m; ( for jam etc) słoik m; ( flowerpot) doniczka f; ( inf) ( marijuana) traw(k)a f (inf)2. vtsadzić (posadzić perf) w doniczceto go to pot ( inf) — schodzić (zejść perf) na psy
* * *[pot] 1. noun(any one of many kinds of deep container used in cooking, for holding food, liquids etc or for growing plants: a cooking-pot; a plant-pot; a jam-pot; The waiter brought her a pot of tea.) garnek, donica, dzbanek2. verb(to plant in a pot.) sadzić do doniczek- potted- pothole
- pot-shot
- take pot luck
См. также в других словарях:
posadzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sadzić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posadzić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sadzać {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posadzić — dk VIa, posadzićdzę, posadzićdzisz, posadzićsadź, posadzićdził, posadzićdzony 1. «umieścić kogoś w pozycji siedzącej; pomóc, pozwolić usiąść; poprosić kogoś, aby usiadł» Posadzić sobie dziecko na kolanach. Posadzono ich obok siebie. Posadzić… … Słownik języka polskiego
posądzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. posądzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posądzić — → posądzać … Słownik języka polskiego
posądzać się – posądzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} posądzać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posądzali się o nieszczerość. Posądzili się o zdradę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sadzaćam, sadzaća, sadzaćają, sadzaćany {{/stl 8}}– posadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sadzaćdzę, sadzaćdzi, sadzaćsadź, sadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dosadzić — dk VIa, dosadzićdzę, dosadzićdzisz, dosadzićsadź, dosadzićdził, dosadzićdzony dosadzać ndk I, dosadzićam, dosadzićasz, dosadzićają, dosadzićaj, dosadzićał, dosadzićany 1. «posadzić (rośliny) do końca, do określonego miejsca, skończyć sadzenie»… … Słownik języka polskiego
posądzać — ndk I, posądzaćam, posądzaćasz, posądzaćają, posądzaćaj, posądzaćał, posądzaćany posądzić dk VIa, posądzaćdzę, posądzaćdzisz, posądzaćsądź, posądzaćdził, posądzaćdzony «podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić,… … Słownik języka polskiego
sadzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, sadzićdzę, sadzićdzi, sadź, sadzićdzony {{/stl 8}}– posadzić,zasadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać do odpowiednio przygotowanego gruntu sadzonki roślin, tak aby rozwijały się dalej;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana … Słownik języka polskiego
pomówić — dk VIa, pomówićwię, pomówićwisz, pomówićmów, pomówićwił, pomówićwiony pomawiać ndk I, pomówićam, pomówićasz, pomówićają, pomówićaj, pomówićał, pomówićany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na rozmowie z kimś (zwykle w jakiejś sprawie, na określony… … Słownik języka polskiego