(oznaczenie)

См. также в других словарях:

• oznaczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. oznaczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}oznaczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. oznaczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, czym się coś oznacza; znak,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oznaczenie — n I 1. rzecz. od oznaczyć. 2. lm D. oznaczenieeń «to, co służy do oznaczania, znak, symbol» Oznaczenie literowe. Oznaczenia algebraiczne …   Słownik języka polskiego

• adres — m IV, D. u, Ms. adressie; lm M. y 1. «miejsce zamieszkania lub pobytu osoby, siedziba instytucji itp.; oznaczenie tego miejsca» Stały adres. Podać adres. Pisać, wysłać list pod czyimś adresem. Posłać, pójść pod wskazany adres. ∆ Adres pomocniczy… …   Słownik języka polskiego

• bach — «wyraz używany na oznaczenie dźwięku spowodowanego uderzeniem, wystrzałem, upadkiem czegoś, a także na oznaczenie czynności, przy której powstaje taki dźwięk» Bach! bach! padły strzały. Wazon wymknął się z rąk i bach na podłogę. Uważaj Piotrusiu …   Słownik języka polskiego

• uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

• sygnatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. sygnaturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}oznaczenie (znak lub napis) identyfikujące osobę lub instytucję : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sygnatura cechu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Herkunftsbezeichnung — Herkunftsbezeichnungen (auch: Herkunftsangaben) von Agrarerzeugnissen und Lebensmitteln sind Produktnamen, die eine direkte geografische Zuordnung ermöglichen, wie bei Schwarzwälder Schinken oder die fest einer Region zuzuordnen sind, wie bei… …   Deutsch Wikipedia

• ОБОЗНАЧЕНИЕ УСЛОВНОЕ — унифицированное графическое, буквенное, цифровое или смешанное изображение реальных элементов, установленное стандартом или другим документом и применяемое на чертежах и схемах (Болгарский язык; Български) условно означение (Чешский язык;… …   Строительный словарь

• analiza — ż IV, CMs. analizazie; lm D. analizaiz 1. «myślowe, pojęciowe wyodrębnienie cech, części lub składników badanego zjawiska lub przedmiotu; badanie cech elementów lub struktury czegoś oraz zachodzących między nimi związków» Drobiazgowa, szczegółowa …   Słownik języka polskiego

• awista — ndm «oznaczenie na zobowiązaniach płatniczych ich płatności za okazaniem» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• b — 1. «druga litera alfabetu łacińskiego (i polskiego) oznaczająca spółgłoskę b» Małe b, duże B. 2. «spółgłoska dwuwargowa zwarta, twarda, dźwięczna» 3. «litera oznaczająca w numeracji porządkowej: drugi; w numeracji liczbowej używana dla… …   Słownik języka polskiego