-
1 bad
[bæd]adjzły; ( naughty) niedobry, niegrzeczny; ( poor) work, health etc słaby; mistake, accident, injury poważnyto be bad for — szkodzić +dat
* * *[bæd]comparative - worse; adjective1) (not good; not efficient: He is a bad driver; His eyesight is bad; They are bad at tennis (= they play tennis badly).) niedobry2) (wicked; immoral: a bad man; He has done some bad things.) zły, nikczemny3) (unpleasant: bad news.) zły, nieprzyjemny4) (rotten: This meat is bad.) zepsuty5) (causing harm or injury: Smoking is bad for your health.) szkodliwy6) ((of a part of the body) painful, or in a weak state: She has a bad heart; I have a bad head (= headache) today.) chory7) (unwell: I am feeling quite bad today.) chory8) (serious or severe: a bad accident; a bad mistake.) poważny9) ((of a debt) not likely to be paid: The firm loses money every year from bad debts.) nieściągalny•- badly- badness
- badly off
- feel bad about something
- feel bad
- go from bad to worse
- not bad
- too bad -
2 unkind
[ʌn'kaɪnd]adjniegrzeczny, nieżyczliwy* * *(cruel or harsh: You were very unkind to her.) niedobry
См. также в других словарях:
niedobry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niedobrybrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrządzający innym krzywdę lub przykrości swym postępowaniem, świadczący o takich zamiarach; zły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczuwam w nim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedobry — niedobrybrzy 1. «nie okazujący ludziom dobroci, serdeczności, życzliwości, zły; świadczący o braku dobroci, nieprzyjazny, nieżyczliwy» Niedobry mąż. Był niedobry dla uczniów. Niedobre spojrzenie. Niedobrzy ludzie. Mieć niedobre serce. 2. «niewart … Słownik języka polskiego
manowce — Coś wiedzie, prowadzi, sprowadza itp. kogoś na manowce a) «coś wywiera niedobry wpływ na kogoś, sprawia, że ktoś zaczyna postępować nieuczciwie, źle, niemoralnie»: (...) czy poczucie etyczne, pozbawione oparcia i uzasadnienia metafizycznego nie… … Słownik frazeologiczny
ładny — ładnyni, ładnyniejszy 1. «taki, który sprawia estetyczne wrażenie; odznaczający się miłym wyglądem, urodą» Ładna dziewczyna. Ładna okolica. Ładne oczy. Ładny obraz. ◊ Ładny dzień, pogoda itp. «dzień, pogoda itp. słoneczna, bezdeszczowa» ◊ Ładna… … Słownik języka polskiego
manowiec — m II, D. manowiecwca; lm M. manowiecwce, D. manowiecwców, dziś tylko w lm «błędne drogi; bezdroża, wertepy» Tłuc się, błądzić po manowcach. ◊ Zejść na manowce «zacząć postępować źle, niewłaściwie, nieuczciwie; pobłądzić» ◊ Zwieść kogoś na manowce … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niejadalny — «nie nadający się do jedzenia; niesmaczny, niedobry» Niejadalne części owoców, warzyw. Grzyby niejadalne. Niejadalna zupa, potrawa … Słownik języka polskiego
nieładny — nieładnyni 1. «nie będący ładnym; niepiękny, nieurodziwy, dość brzydki; nieciekawy» Nieładna dziewczyna. Nieładny strój. Nieładny film. ◊ Nieładna pogoda «pochmurna, deszczowa pogoda» 2. «taki, który sprzeciwia się ogólnie przyjętym normom… … Słownik języka polskiego
niełaskawy — niełaskawywi a. niełaskaw (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) 1. «nieżyczliwie usposobiony, niechętnie ustosunkowany do kogoś (czegoś), okazujący niełaskę; nieprzychylny, nieprzyjazny» Władca niełaskawy dla poddanych. Los był dla niego… … Słownik języka polskiego
niepomyślny — «nie będący po czyjejś myśli, nie odpowiadający czyimś zamiarom, życzeniom; niekorzystny, niedobry» Niepomyślny wiatr. Niepomyślna wiadomość. Niepomyślne wyniki nauczania. Niepomyślna sytuacja. Niepomyślne warunki … Słownik języka polskiego
ten — m odm. jak przym., D. tego, B. tego (żyw.) a. ten (nieżyw.); ta ż, DCMs. tej, B. tę, N. tą; to n, D. tego, B.=M.; lm M. m. os. ci a. ż. rzecz. te, DMs. tych, B. m. os. tych a. ż. rzecz. te 1. «zaimek wskazujący, będący określeniem rzeczownika,… … Słownik języka polskiego