-
1 następstwo
اثر ; انام ; برامد ; برگرداندن ; پايان ; پيچاندن ; تايل ; توال ; جانشين ; چرخ ; چرخش ; چرخيدن ; خاته ; دنباله ; عقبه ; قرقره ; گرد ; گرداندن ; گردش ; گردكردن ; گشت ; ميل ; نتيجه ; نوبتواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > następstwo
-
2 عقبه
następstwo -
3 onlap
następstwo transgresy wneułożenie warstw przekraczająceułożenie warstw transgresywne -
4 последовательность
сущ.• amfilada• bieg• ciąg• dziedzictwo• dziedziczenie• dziedziczność• koherencja• kolejność• konsekwencja• konsystencja• logiczność• następstwo• orszak• polecenie• porządek• rozkaz• sekwencja• sekwens• seria• spadek• spójność• stan• sukcesja• szereg• zakon• zamówienie• zlecenie• zwartość• ład* * *ciąg, ( kolejność w czasie) następstwo, konsekwencja -
5 последствие
сущ.• ciąg• kolejność• konsekwencja• następstwo• orszak• podtrzymywanie• rezultat• skutek• szereg• wniosek• wynik* * *następstwo, konsekwencja, skutek -
6 результат
сущ.• ciąg• działanie• efekt• kolejność• konsekwencja• następstwo• rezultat• skutek• szereg• wniosek• wrażenie• wyjście• wynik• zakończenie* * *efekt, następstwo, konsekwencja, rezultat, skutek, suma, wynik -
7 sequel
['siːkwl]n( follow-up) dalszy ciąg m; ( consequence) następstwo nt* * *['si:kwəl]1) (a result or consequence: an unpleasant sequel to an incident.) następstwo2) (a story that is a continuation of an earlier story: a sequel to a story about a boy called Matthew.) ciąg dalszy -
8 вывод
сущ.• dedukcja• derywacja• konkluzja• konsekwencja• następstwo• odliczenie• potrącenie• przenosiny• przeprowadzka• skutek• urobek• wniosek• wnioskowanie• wyjście• wynik• wyprowadzenie• wywód• zakończenie• zawarcie* * *konkluzja, wniosek, wyprowadzenie -
9 заключение
сущ.• dedukcja• koniec• konkluzja• konsekwencja• kończenie• następstwo• odliczenie• potrącenie• skutek• ukończenie• wniosek• wnioskowanie• wynik• wywód• zakończenie• zamknięcie• zamykanie• zawarcie• zrealizowanie* * *konkluzja, orzeczenie, osąd, wniosek, zakończenie -
10 отзвук
сущ.• echo• następstwo• odbicie• oddźwięk• odgłos• pogłos• reperkusja* * *oddźwięk, odgłos -
11 отражение
сущ.• druk• drukowanie• echo• grafika• ilustracja• kopia• namysł• namyślanie• następstwo• obraz• obrazek• obrażanie• obrażenie• odbicie• odbitka• odblask• odcisk• oddźwięk• odskok• odwzorowanie• odzwierciedlenie• podobizna• pogłos• posażek• posąg• posążek• refleks• refleksja• reperkusja• rozmyślanie• rycina• wizerunek• wycisk• wyobrażenie• zastanowienie* * *odbicie, refleks -
12 очередность
сущ.• ciąg• kolejność• następstwo• porządek• szereg* * *kolej, kolejność -
13 очередь
сущ.• ciąg• kartoteka• kolejka• kolejność• koniec• następstwo• ogon• ogonek• plik• rząd• segregator• szereg• szpaler• usterzenie* * *kolej, kolejka, ogonek, seria -
14 порядок
сущ.• bieg• ciąg• formacja• formowanie• kolejność• następstwo• pokój• polecenie• porządek• powstawanie• rozkaz• spokój• stan• system• szereg• szyk• tok• tworzenie• układanie• uporządkowanie• zakon• zamówienie• zarządzenie• zlecenie• ład* * *droga, ład, kolejność, porządek, szyk, tryb, ugrupowanie воен. -
15 продолжение
сущ.• ciąg• elongacja• kontynuacja• następstwo• podtrzymywanie• prolongata• przedłużacz• przedłużenie• rozciągliwość• wydłużanie• wydłużenie* * * -
16 ряд
сущ.• amfilada• bieg• ciąg• kartoteka• kolejka• kolejność• następstwo• orszak• plik• poczet• poziom• pozycjonowanie• ranga• ranking• rząd• segregator• seria• stopień• szarża• szczebel• szereg• szpaler• szyk• zestaw• łańcuch* * *ciąg мат., łańcuch, (вопросов, дел и т. п.) pakiet, szpaler, rząd, szereg, sznur -
17 следствие
сущ.• ankieta• badanie• ciąg• dochodzenie• działanie• efekt• inkwizycja• kolejność• konsekwencja• następstwo• poszukiwanie• pytanie• rezultat• skutek• szereg• wniosek• wrażenie• wynik• śledztwo* * *efekt, indagacja, konsekwencja, skutek, śledztwo -
18 эффект
-
19 эхо
-
20 наступність
nastupnist'ж.następność, następstwo
См. также в других словарях:
następstwo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. następstwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} wynik, skutek, konsekwencja czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przewidzieć następstwa czegoś. Nieoczekiwane, smutne, przykre następstwa. Następstwo czyichś starań. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
następstwo — n III, Ms. następstwowie 1. lm D. następstwoępstw «wynik, rezultat, skutek, konsekwencja czegoś» Choroba nie zostawiła następstw. Stracić zdrowie w następstwie wypadku. Uniknąć przykrych następstw. 2. blm «następowanie czegoś po czymś; kolejność… … Słownik języka polskiego
skutek — m III, D. skutektku, N. skutektkiem; lm M. skutektki «to, co jest następstwem jakiegoś działania; wynik, rezultat, konsekwencja czegoś» Dodatnie, doniosłe, pomyślne, zbawienne skutki czegoś. Ujemne, opłakane, katastrofalne, zgubne skutki. Skutki… … Słownik języka polskiego
za — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na okres, w którym ma miejsce czynność; za panowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za Kazimierza Wielkiego. Za okupacji. Za moich młodych lat. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Testament of Bolesław III Krzywousty — [ thumb|right|250px|Fragmentation of Poland betweens the sons of Bolesław:legend|lightgreen|Pomeranian vassals of the ruler of the seniorate province] The Testament of Bolesław III Krzywousty was a political act of Bolesław III Krzywousty, High… … Wikipedia
Ольгерд — Ольгерд … Википедия
bliskość — ż V, DCMs. bliskośćści, blm 1. «małe oddalenie w przestrzeni; sąsiedztwo» Mieszkać w bliskości lasu. Bliskość morza. 2. «szybkie następstwo w czasie» Bliskość śmierci. Bliskość pożegnania. 3. «serdeczność, zażyłość, przyjazne stosunki» Uczucie… … Słownik języka polskiego
chronologia — ż I, DCMs. chronologiagii, blm 1. «następstwo w czasie, kolejność wydarzeń, zjawisk» Chronologia Ziemi. Ustalić chronologię wypadków. 2. «określanie dat wydarzeń; pomocnicza nauka historii zajmująca się ustalaniem dat» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
chronologiczność — ż V, DCMs. chronologicznośćści, blm rzad. «następstwo zdarzeń w czasie; chronologia» Chronologiczność akcji … Słownik języka polskiego
diachronia — ż I, DCMs. diachronianii, blm «następstwo procesów w czasie, niewspółczesność zjawisk» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
dysonans — m IV, D. u, Ms. dysonanssie; lm M. e 1. lit. «rym niedokładny, półtorazgłoskowy, w którym współdźwięczność nie obejmuje przedostatniej akcentowanej samogłoski wersu» 2. muz. «współbrzmienie lub następstwo co najmniej dwu dźwięków dające wrażenie… … Słownik języka polskiego