-
1 міністр без портфеля
minister in no charge, minister without portfolio, non-departmental ministerУкраїнсько-англійський юридичний словник > міністр без портфеля
-
2 міністр
minister, secretary -
3 міністр енергетики
minister of power, ( у США) Secretary of the Department of EnergyУкраїнсько-англійський юридичний словник > міністр енергетики
-
4 міністр зовнішньої торгівлі
Українсько-англійський юридичний словник > міністр зовнішньої торгівлі
-
5 міністр культури
-
6 міністр освіти
minister of education, ( у США) Secretary Education -
7 міністр сільського господарства
minister of agriculture, ( у США) Secretary of the Department of AgricultureУкраїнсько-англійський юридичний словник > міністр сільського господарства
-
8 міністр транспорту
minister of transport, ( у США) Secretary of TransportationУкраїнсько-англійський юридичний словник > міністр транспорту
-
9 повноважний міністр
Українсько-англійський юридичний словник > повноважний міністр
-
10 радник-посланник
-
11 священнослужитель
Українсько-англійський юридичний словник > священнослужитель
-
12 слуга правосуддя
-
13 міністр
чMinister; Secretaryміністр внутрішніх справ — Minister for Home Affairs; ( у Великій Британії) Home Secretary; ( в США) Secretary of the Interior
міністр закордонних справ — Minister for Foreign Affairs; ( у Великій Британії) Foreign Secretary; ( в США) Secretary of State
міністр фінансів (у Великій Британії) — Chancellor of the Exchequer; ( в США) Secretary of the Treasury
міністр оборони — Defence Minister; ( у Великій Британії) Secretary of State for Defence; ( в США) Secretary of Defence
морський міністр — Minister of the Marine; ( у Великій Британії) First Lord of the Admiralty; ( в США) Secretary of the Navy
заступник міністра — deputy minister, vice-minister, Parliamentary undersecretary
кабінет міністрів — ministry, cabinet
-
14 міністр закордонних справ
foreign minister, ( у Великобританії) Foreign Secretary, ( у Канаді та Індії) minister for external affairs, minister for foreign affairs, minister of foreign affairsУкраїнсько-англійський юридичний словник > міністр закордонних справ
-
15 дипломатичний представник
diplomatic envoy, diplomatic representative, envoy, minister, resident minister, residentУкраїнсько-англійський юридичний словник > дипломатичний представник
-
16 заступник міністра юстиції
( у США) associate attorney general, deputy justice minister, deputy minister of justiceУкраїнсько-англійський юридичний словник > заступник міністра юстиції
-
17 міністр внутрішніх справ
( у Великобританії) Home Secretary, minister for internal affairs, minister of the interior, Secretary of State for the Home Department, ( у США) Secretary of the InteriorУкраїнсько-англійський юридичний словник > міністр внутрішніх справ
-
18 міністр оборони
defence minister, minister of defence, ( у США) Secretary of Defense -
19 міністр фінансів
( у Великобританії) Chancellor of the Exchequer, minister of finance, ( у США) Secretary of the Treasury, ( в США) Treasury Secretary, finance minister -
20 міністр юстиції
( в США) AG, Justice Minister, minister of justice
См. также в других словарях:
Minister(in) — Minister(in) … Deutsch Wörterbuch
Minister — • Even before the Reformation the word minister was occasionally used in English to describe those of the clergy actually taking part in a function, or the celebrant as distinguished from the assistants, but it was not then used sine addito to… … Catholic encyclopedia
minister — min‧is‧ter [ˈmɪnstə ǁ ər] noun [countable] in Britain and some other countries, a politician who is a member of the government and is either in charge of or has an important job in a government department: • a meeting of EU finance ministers •… … Financial and business terms
minister — MINISTÉR, ministere, s.n. 1. Organ central al administraţiei de stat care conduce o anumită ramură a activităţii statului şi care este condus de un ministru; instituţia respectivă; p. ext. clădirea în care îşi are sediul această instituţie. 2.… … Dicționar Român
Minister — can mean several things: Minister (Christianity), a Christian who ministers in some way Minister (diplomacy), the rank of diplomat directly below ambassador Minister (government), a politician who heads a ministry (government department) Shadow… … Wikipedia
Minister — Sm std. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. minister Diener , zu l. minor kleiner, geringer . Die Bedeutung Regierungsmitglied im 17. Jh. aus frz. ministre desselben Ursprungs (in merowingischer Zeit war das ministerium der Haus und Hofdienst… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
minister to — ˈminister to [transitive] [present tense I/you/we/they minister to he/she/it ministers to present participle ministering to past tense ministered to … Useful english dictionary
Minister — Min is*ter, n. [OE. ministre, F. ministre, fr. L. minister, orig. a double comparative from the root of minor less, and hence meaning, an inferior, a servant. See 1st {Minor}, and cf. {Master}, {Minstrel}.] [1913 Webster] 1. A servant; a… … The Collaborative International Dictionary of English
Minister — Min is*ter, v. i. 1. To act as a servant, attendant, or agent; to attend and serve; to perform service in any office, sacred or secular. [1913 Webster] The Son of man came not to be ministered unto, but to minister. Matt. xx. 28. [1913 Webster] 2 … The Collaborative International Dictionary of English
Minister — Minister: Die Bezeichnung für »oberster ‹Verwaltungs›beamter des Staates; Mitglied der Regierung« wurde im 17. Jh. aus gleichbed. frz. ministre (eigentlich »Diener«, dann etwa »Diener des Staates; mit einem politischen Amt Beauftragter«) entlehnt … Das Herkunftswörterbuch
minister — [n1] person in charge of church abbot, archbishop, archdeacon, bishop, chaplain, clergy, clergyperson, cleric, clerical, clerk, confessor, curate, deacon, dean, diocesan, divine, ecclesiastic, lecturer, missionary, monk, parson, pastor, preacher … New thesaurus