-
1 fajka
پيپ ; چپق ; فلوت ; مو ; ناي ; ني -
2 bouffarde
fajka -
3 pipe
fajka -
4 fajfka
fajka -
5 pypkė
fajka -
6 файка
fajkaж. -
7 gooseneck
fajka instalacyjnahutprzewódszyjka płuczkowa -
8 stub pipe
fajka wydechowakróciec rurowykrótka rura wydechowa -
9 πίπα
fajka (f) rzecz. -
10 پيپ
fajka; rura; rurka -
11 چپق
fajka; rura; rurka -
12 فلوت
fajka; rowek; rura; rurka -
13 ناي
fajka; gardło; gardziel; przełyk; rura; rurka -
14 ني
fajka; odrobina; rura; rurka; słoma; słomka; stroik; trzcina; trzcinowy; źdźbło -
15 трубка
сущ.• dudka• dętka• fajka• fujara• fujarka• kineskop• lulka• piszczałka• potok• probówka• rura• rurka• szlauch• słuchawka• trąbka• tubka• tubus• tutka* * *( курительная) fajka, rurka, (что-л. свёрнутое в трубку) trąbka -
16 pipe
[paɪp] 1. n(for water, gas) rura f; ( for smoking) fajka f; ( MUS) piszczałka f, fujarka f- pipes2. vtdoprowadzać (doprowadzić perf) (rurami)Phrasal Verbs:* * *1. noun1) (a tube, usually made of metal, earthenware etc, through which water, gas etc can flow: a water pipe; a drainpipe.) rura2) (a small tube with a bowl at one end, in which tobacco is smoked: He smokes a pipe; ( also adjective) pipe tobacco.) fajka3) (a musical instrument consisting of a hollow wooden, metal etc tube through which the player blows or causes air to be blown in order to make a sound: He played a tune on a bamboo pipe; an organ pipe.) piszczałka, fujarka2. verb1) (to convey gas, water etc by a pipe: Water is piped to the town from the reservoir.) transportować rurami2) (to play (music) on a pipe or pipes: He piped a tune.) grać na fujarce, dudach itp.3) (to speak in a high voice, make a high-pitched sound: `Hallo,' the little girl piped.) piszczeć•- piper- pipes
- piping 3. adjective((of a sound) high-pitched: a piping voice.) piszczący- pipeline
- piping hot -
17 snorkel
['snɔːkl]nfajka f ( do nurkowania)* * *['sno:kəl](a tube with the end(s) above water for allowing an underwater swimmer to breathe or a submarine to take in air.) fajka, chrapy -
18 дудка
сущ.• duda• dudka• fajka• fujara• fujarka• lulka• piszczałka• potok• rura• rurka* * *dudka, (больша́я) fujara, fujarka, piszczałka -
19 папироса
-
20 свирель
сущ.• dudka• fajka• fletnia• fujara• fujarka• lulka• piszczałka• potok• rura• rurka* * *dudka, fletnia, fujara, fujarka
- 1
- 2
См. также в других словарях:
fajka — pokoju «symbol pogodzenia się, pojednania»: (...) Anglia i Francja zawarły pokój i życzeniem francuskiego monarchy jest, by jego dzieci zakopały tomahawki i wypaliły fajkę pokoju z Czerwonymi Kurtkami. Z. Teplicki, Indianie … Słownik frazeologiczny
fajka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. fajkajce; lm D. fajkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd składający się z wydrążonej rurki (cybucha) i główki, służący do palenia tytoniu, a także opium i innych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fajka — ż III, CMs. fajce; lm D. fajek 1. «przyrząd do palenia tytoniu, składający się z cybucha i połączonej z nim główki, którą napełnia się tytoniem» Drewniana, porcelanowa, piankowa fajka. Napchać, nabić, naładować fajkę. Palić, kurzyć, ssać fajkę.… … Słownik języka polskiego
fajka pokoju — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} specjalna fajka z długim ozdobnym cybuchem i główką, zazwyczaj z czerwonej gliny; używana przez Indian podczas ceremonii religijnych, wypalana przy zawieraniu układów pokojowych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fajka — Papieros Eng. A cigarette … Słownik Polskiego slangu
Pension Vinárna Fajka — (Микулов,Чехия) Категория отеля: Адрес: Alfonse Muchy 18, Микулов, 69201, Чех … Каталог отелей
przymordka — fajka … Słownik gwary warszawskiej
pokój — Fajka pokoju zob. fajka … Słownik frazeologiczny
Sanok — Infobox Settlement name = Sanok motto = Libera Regia Civitas Free Royal City imagesize = 250px image caption = Town view image shield = POL Sanok COA.svg pushpin pushpin label position = bottom subdivision type = Country subdivision name = POL… … Wikipedia
nargile — blp, D. nargilelów a. nargileli «fajka, w której dym przechodzi przez napełnione wodą naczynie, a następnie długą rurką do ust palącego; rozpowszechniona na muzułmańskim Wschodzie; fajka wodna» Palić nargile. ‹tur. z pers.› … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego