-
1 dubiös
-
2 dubios
( geh) Angelegenheit podejrzany -
3 dubios
сомнительный -
4 сомнительный
dubios лат., fraglich, ( о требовании) notleidend, obskur -
5 съмнителен
dubios -
6 сомнительный
adj1) gener. anfechtbar (об аргументе и т.п.), angeblich, anrüchig, bestreitbar, dunkel, prekär, problematisch, quer, quästioniert, suspekt, unausgemacht, ungewiß, unglaubwürdig, unreell, unsicher, verdächtig, ominös, bedenklich, fraglich, fragwürdig, mißlich, zweifelhaft2) colloq. schief, brenzlig, faul, halbseiden3) sports. umstritten4) book. obskur5) law. dubios (о долговом требовании)6) econ. dubios (о требовании, о долге), dubiös (о требовании, о долге), notleidend (о требовании)7) ling. unbestimmt8) busin. dubiös (о долговом требовании), zweifelhaft (напр. о долговых требованиях или о качестве ценных бумаг)9) Austrian. brennsterig10) avunc. mulmig11) pompous. dubios -
7 dubious
adjective1) (doubting) unschlüssigI'm dubious about accepting the invitation — ich weiß nicht recht, ob ich die Einladung annehmen soll
2) (suspicious, questionable) zweifelhaft* * *['dju:biəs]1) (doubtful: I am dubious about the wisdom of this action.) im Zweifel2) (probably not honest: dubious behaviour.) zweifelhaft•- academic.ru/22732/dubiety">dubiety- dubiousness* * *du·bi·ous\dubious claims fragwürdige Behauptungen\dubious characters/methods zweifelhafte Charaktere/Methoden\dubious undertaking bedenkliches UnternehmenI'm still a bit \dubious ich habe immer noch Zweifelto have a \dubious expression on one's face zweifelnd dreinschauento be/feel \dubious about [or as to] whether... bezweifeln, ob...; (be unsure) sich dat nicht sicher sein, ob..., noch nicht wissen [o sich dat unschlüssig [darüber] sein], ob...he was \dubious about where he should go on holiday er ist sich noch unschlüssig, wohin er in Urlaub fahren sollte* * *['djuːbɪəs]adj1) (= questionable) reputation, person zweifelhaft; business deal fragwürdig, zweifelhaft; idea, claim, statement, basis fragwürdig; attribution fraglichit seems dubious that... — es erscheint fragwürdig, dass...
of dubious benefit/quality — von zweifelhaftem Nutzen/zweifelhafter Qualität
it sounds dubious to me — ich habe da meine Zweifel
or distinction/pleasure of doing sth (usu iro) — die zweifelhafte Ehre/das zweifelhafte Vergnügen haben, etw zu tun
2) (= uncertain, unconvinced) unsicherI was dubious at first, but he convinced me — ich hatte zuerst Bedenken, aber er überzeugte mich
I was dubious that or whether... —
he's dubious whether he should come — er weiß nicht or ist im Zweifel, ob er kommen soll
I'm very dubious about it — ich habe da doch starke Zweifel
he sounded dubious — er klang zweifelnd or skeptisch
he gave me a dubious look — er sah mich zweifelnd an
* * *dubious [-bjəs; -bıəs] adj (adv dubiously)1. zweifelhaft:a) unklar, zweideutigb) ungewiss, unbestimmtc) fragwürdig, dubios:a dubious pleasure ein zweifelhaftes Vergnügend) unzuverlässig2. a) unschlüssig, schwankendb) unsicher, im Zweifel (of, about über akk)* * *adjective1) (doubting) unschlüssigI'm dubious about accepting the invitation — ich weiß nicht recht, ob ich die Einladung annehmen soll
2) (suspicious, questionable) zweifelhaft* * *adj.zweifelhaft adj. -
8 сомнительный
(о требовании, о долге) dubios, dubiös, ( о требовании) notleidend, ungewissРусско-немецкий финансово-экономическому словарь > сомнительный
-
9 dubiously
adverb1) (doubtingly) unschlüssig2) (suspiciously) dubios* * *du·bi·ous·ly[ˈdju:biəsli, AM ˈdu:-]adv fragwürdigto say sth \dubiously etw zweifelnd sagen* * *['djuːbIəslɪ]adv1) (= questionably +vb) fraglicherweise; (+adj) fragwürdig* * *adverb1) (doubtingly) unschlüssig2) (suspiciously) dubios* * *adv.zweifelhaft adv. -
10 iuxta
iūxtā (verwandt mit iungo), dicht daneben, -neben, I) Adv.: A) im Raume: 1) nebeneinander, theatra duo iuxta fecit, Plin. 36, 117. – 2) dicht daneben, a) = dicht dabei, nahe bei, nahe an, nebenan (Ggstz. procul), legio, quae i. constiterat, Caes.: iuxta collocare, Tac.: sellam i. ponere, Sall.: fuit i. tumulus, Verg.: qui iuxta sunt, die nächste Umgebung, Suet. – b) in die Nähe, venire, Claud. Quadrig. bei Gell.: accedere, Ov. met. 8, 809 (811): obseratis vi portis i. adire prohibebatur, Amm. 31, 11, 3. – B) übtr.: 1) der Reihe nach = unmittelbar darauf, quae deinde Cato i. dicit, Gell. 7, 3, 15. – 2) zur Bezeichnung der Gleichheit = ebenso, auf gleiche Art, gleich, plebi patribusque i. carus, Sall.: aliaque castella i. ignobilia, Liv.: per dubios infestosque populos i. intentus ad Hasdrubalem pervenit, Liv.: vir secundis adversisque iuxta famosus, Tac. – dah. mit Vergleichungspartikeln, rei publicae iuxta ac sibi consulere, Sall.: litteris Graecis i. at que Latinis eruditus, Sall.: parēre atque imperare i. paratus, Liv.: hiemem et aestatem i. pati, Sall.: i. obsidentes obsessos gue inopia vexavit, Liv.: eorum ego vitam mortemque i. aestumo, Sall.: i. ac si hostes adessent, Liv.: i. quam, Liv. – mit Dat., res parva ac i. magnis difficilis, Liv. 24, 19, 6: amicos amicis i. ponere, Val. Max. 3, 8. ext. 5. – mit cum u. Abl. verb., iuxta eam (virginem) curo cum mea, Plaut.: iuxta tecum aeque scio, Plaut.: i. mecum omnes intellegitis, Sall. – II) Praep. m. Acc., A) im Raume: 1) eig.: a) mit Pers. = neben, an der Seite, cum faceret iuxta ancillas lanam, Varro fr.: occursantes domini iuxta coniuges et liberos, Tac.: iuxta genitorem adstat virgo, Verg.: collocare alqm iuxta se in sella, Eutr., iuxta se latere dextro, Suet.: iuxta suam quisque centuriam armis fulgentes, Tac. – b) mit Örtl. = dicht neben, an der Seite, iuxta murum castra posuit, Caes.: iuxta viam sepultus est, Nep.: i. focum agere, Tac. – bei Verben der Bewegung = bis in die Nähe, provehimur pelago vicina Ceraunia iuxta, Verg.: aditum iuxta moenia urbis Volsco militi struxit, Val. Max. – 2) übtr.: a) zur Bezeichnung der Reihenfolge = unmittelbar nach, nächst, apud quos i. divinas religiones fides humana colitur, Liv.: i. deos in tua manu positum est (imperium), Tac.: Nigidius Figilus, homo, ut ego arbitror, i. M. Varronem doctissimus, Gell. – b) zur Bezeichnung der Annäherung, Ähnlichkeit: α) nahe an, bei, velocitas i. formidinem, Tac.: periculosiores sunt amicitiae i. libertatem, Tac. – bei Verben der Bewegung, gravitate annonae iuxta seditionem ventum, es kam beinahe zu einem Aufruhr, Tac. – β) fast so, ebenso, i. se coniuges liberosque vexari, Liv. 41, 6, 10 H. (Weißenb. ipsos coniuges etc.). – c) zur Bezeichnung der Gemäßheit = nach, gemäß, i. nocturnum visum, Iustin., i. praeceptum, Iustin.: i. siderum disciplinam, Solin. – B) in der Zeit, a) unmittelbar vor, gegen, quas (orationes) iam senior et i. finem vitae composuit, Tac. dial. 22. – b) unmittelbar nach, gleich nach, neque enim convenit i. inediam protinus satietatem esse, Cels. 2, 16: i. haec Variana clades, Plin. 7, 110. – / iuxta dem regierten Worte nachges., hunc iuxta, Nep. Paus. 4, 4: Coryton iuxta, Stat. Theb. 1, 90. – vulg. iūstā, Itala (Fuld.) Roman. 16, 25.
-
11 raresco
rārēsco, ere (rarus), I) die Dichte verlieren, locker werden, sich voneinander geben, auseinander treten, rarescunt nubila, Lucr.: rarescit terra calore, Lucr.: resoluta tellus in liquidas rarescit aquas, verdünnt sich, Ov.: rarescunt claustra Pelori, tun sich auf, Verg.: rarescit multo vulnere miles, die Glieder lichten sich, Sil.: sonitus rarescit arenae, wird leiser, Prop. – II) übtr., seltener (spärlicher) werden, sich mindern, abnehmen, et dubios cernit rarescere montes, Lucan. 3, 7: paulatim rarescunt colles, Tac. Germ. 30: ibis efficit, ut rarescant mortiferae pestes (Ungeziefer) absumptae, Amm. 22, 15, 25: venefici, qui tunc rarescebant, Amm. 26, 3, 1: Ggstz., quod iustitia rarescit, iniquitas increbrescit, Tert. apol. 20: ita iustitia rarescet, ita impietas et avaritia crebrescent, Lact. 7, 15, 8.
-
12 uter [2]
2. uter, utra, utrum, Genet. utrius, Dat. utrī, (altind. katará -h, griech. πότερος, ion. κότερος), I) welcher von beiden, wer, welcher (von zweien), uter nostrûm popularis est? tune an ego? Cic.: uter utri insidias fecerit, Cic.: uter utro sit prior, Hor.: ut diiudicari non potuerit, uter populus alteri pariturus foret, Vell. 2, 90, 3: eligas, utrum velis, Cic.: quaerite, utrā graviori servitute liberati sint, Liv.: uterne ad casus dubios fidet sibi certius, hic qui... an qui etc., Hor.: utros habueris libros, an utrosque, nescio, Cic. – II) indefin.: A) wer immer von beiden, einer von beiden, si uter volet, Cic. Verr. 3, 35. – B) wer od. was immer (von mehreren), quorum utrum si accĭderit etc., Vitr. 7. praef. § 9. – / α) Das i im Genet. kurz gemessen, Hor. ep. 1, 17, 15. – β) archaist. Genet. u. Dat. Fem. utrae, nach Charis. 158, 29. – γ) Neutr. uterum, Naev. com. 53 u. 115 nach Büchelers und Kießlings Vorschlag. – δ) utro u. utrum als Adv. s. bes. – ε) neque uter u. nec uter = neuter, Lucr. 4, 1209 (1217) u. 5, 836 (839).
-
13 dubiцs
-
14 подозрительный
adj1) gener. dunkel, finster, mißtrauisch, zweifelhaft, zwielichtig, anrüchig, fragwürdig, argwöhnisch, verdächtig2) colloq. brenzlig, faul3) obs. suspekt4) liter. lichtscheu5) book. obskur6) pompous. dubios -
15 пресловутый
-
16 louche
I luʃ adj1) (fam) faulC'est louche! — Da stimmt etw nicht!/Da ist etw faul!
2) ( sordide) verrufen3) (fig: personne) undurchsichtig
II luʃSchöpfkelle f, Schöpflöffel mlouche1louche1 [lu∫](douteux, suspect) zwielichtig; passé zweifelhaft; affaire, histoire dubios; Beispiel: un individu louche eine zwielichtige Gestalt————————louche2louche2 [lu∫](ustensile) Schöpflöffel masculin -
17 véreux
-
18 doubtful
adjective1) (sceptical) skeptisch [Mensch, Wesen]2) (showing doubt) ungläubig [Gesicht, Blick, Stirnrunzeln]3) (uncertain) zweifelndbe doubtful as to or about something — an etwas (Dat.) zweifeln
4) (causing doubt) fraglich5) (uncertain in meaning etc.) ungewiss [Ergebnis, Ausgang, Herkunft, Aussicht]; (questionable) zweifelhaft [Ruf, Charakter, Wert, Autorität]; (ambiguous) unklar [Bedeutung]; (unsettled) unsicher [Lage]6) (unreliable) zweifelhaft [Maßstab, Stütze]7) (giving reason to suspect evil) bedenklich [Gewohnheit, Spiel, Botschaft]* * *1) (feeling doubt; uncertain what to think, expect etc: He is doubtful about the future of the school.) in Zweifel3) (uncertain but rather unlikely, unhopeful etc: It is doubtful whether this will work; a doubtful improvement.) zweifelhaft4) (suspicious: He's rather a doubtful character.) zweifelhaft* * *doubt·ful[ˈdaʊtfəl]1. (expressing doubt) zweifelnd, skeptischthe expression on her face was \doubtful sie blickte skeptisch2. (uncertain, undecided) unsicher, unschlüssig3. (unlikely) fraglich, ungewissit was \doubtful that the money would ever be found again es war unwahrscheinlich, dass das Geld jemals wiedergefunden würde▪ to be \doubtful whether [or if] ... zweifelhaft sein, ob..., nicht sicher sein, ob...4. (questionable) fragwürdig, zweifelhaftthis is in \doubtful taste at best dies zeugt doch von recht fragwürdigem Geschmack\doubtful advantage zweifelhafter Vorteil, zweifelhaftes Privileg\doubtful distinction fragwürdige Auszeichnung\doubtful honour zweifelhafte Ehre* * *['daUtfUl]adjto be doubtful about sth — an etw (dat) zweifeln
to be doubtful about doing sth — Bedenken haben, ob man etw tun soll
I was doubtful whether I could ever manage it — ich bezweifelte, ob ich es je schaffen könnte
to be doubtful of sb/sth — jdm/einer Sache (dat) nicht trauen
2) (= unlikely) reconciliation, improvement, victory unwahrscheinlichit is doubtful that... — es ist unsicher or zweifelhaft, ob...
3) (= questionable, dubious) reputation zweifelhaft, fragwürdig; future, outcome ungewiss; joke, taste, quality, value zweifelhaftinformation of doubtful reliability/origin — zweifelhafte Informationen
it is doubtful whether this could be managed — es ist fraglich, ob das zu schaffen wäre
4) (SPORT= unlikely to play)
he is doubtful for tonight's match — es ist fraglich, ob er heute Abend spielen kannshe is a doubtful starter for Saturday's race — es ist fraglich, ob sie in dem Rennen am Samstag starten wird
* * *doubtful adj (adv doubtfully)1. zweifelhaft:a) unsicher, unklarb) bedenklich, fragwürdigc) ungewiss, unsicher:he’s doubtful for tomorrow’s game SPORT sein Einsatz im morgigen Spiel ist fraglich;doubtful debts WIRTSCH Dubiosa, Dubiosen, zweifelhafte Forderungend) verdächtig, dubios (Person)2. zweifelnd, unsicher, unschlüssig:be doubtful that … bezweifeln, dass …* * *adjective1) (sceptical) skeptisch [Mensch, Wesen]2) (showing doubt) ungläubig [Gesicht, Blick, Stirnrunzeln]3) (uncertain) zweifelndbe doubtful as to or about something — an etwas (Dat.) zweifeln
4) (causing doubt) fraglich5) (uncertain in meaning etc.) ungewiss [Ergebnis, Ausgang, Herkunft, Aussicht]; (questionable) zweifelhaft [Ruf, Charakter, Wert, Autorität]; (ambiguous) unklar [Bedeutung]; (unsettled) unsicher [Lage]6) (unreliable) zweifelhaft [Maßstab, Stütze]7) (giving reason to suspect evil) bedenklich [Gewohnheit, Spiel, Botschaft]* * *adj.fraglich adj.zweifelhaftes adj. -
19 dubious
dubious adj dubios, zweifelhaft -
20 iuxta
iūxtā (verwandt mit iungo), dicht daneben, -neben, I) Adv.: A) im Raume: 1) nebeneinander, theatra duo iuxta fecit, Plin. 36, 117. – 2) dicht daneben, a) = dicht dabei, nahe bei, nahe an, nebenan (Ggstz. procul), legio, quae i. constiterat, Caes.: iuxta collocare, Tac.: sellam i. ponere, Sall.: fuit i. tumulus, Verg.: qui iuxta sunt, die nächste Umgebung, Suet. – b) in die Nähe, venire, Claud. Quadrig. bei Gell.: accedere, Ov. met. 8, 809 (811): obseratis vi portis i. adire prohibebatur, Amm. 31, 11, 3. – B) übtr.: 1) der Reihe nach = unmittelbar darauf, quae deinde Cato i. dicit, Gell. 7, 3, 15. – 2) zur Bezeichnung der Gleichheit = ebenso, auf gleiche Art, gleich, plebi patribusque i. carus, Sall.: aliaque castella i. ignobilia, Liv.: per dubios infestosque populos i. intentus ad Hasdrubalem pervenit, Liv.: vir secundis adversisque iuxta famosus, Tac. – dah. mit Vergleichungspartikeln, rei publicae iuxta ac sibi consulere, Sall.: litteris Graecis i. at que Latinis eruditus, Sall.: parēre atque imperare i. paratus, Liv.: hiemem et aestatem i. pati, Sall.: i. obsidentes obsessos gue inopia vexavit, Liv.: eorum ego vitam mortemque i. aestumo, Sall.: i. ac si hostes adessent, Liv.: i. quam, Liv. – mit Dat., res parva ac i. magnis difficilis, Liv. 24, 19, 6: amicos amicis i. ponere, Val. Max. 3, 8. ext. 5. – mit cum u. Abl. verb., iuxta eam (virginem) curo cum mea,————Plaut.: iuxta tecum aeque scio, Plaut.: i. mecum omnes intellegitis, Sall. – II) Praep. m. Acc., A) im Raume: 1) eig.: a) mit Pers. = neben, an der Seite, cum faceret iuxta ancillas lanam, Varro fr.: occursantes domini iuxta coniuges et liberos, Tac.: iuxta genitorem adstat virgo, Verg.: collocare alqm iuxta se in sella, Eutr., iuxta se latere dextro, Suet.: iuxta suam quisque centuriam armis fulgentes, Tac. – b) mit Örtl. = dicht neben, an der Seite, iuxta murum castra posuit, Caes.: iuxta viam sepultus est, Nep.: i. focum agere, Tac. – bei Verben der Bewegung = bis in die Nähe, provehimur pelago vicina Ceraunia iuxta, Verg.: aditum iuxta moenia urbis Volsco militi struxit, Val. Max. – 2) übtr.: a) zur Bezeichnung der Reihenfolge = unmittelbar nach, nächst, apud quos i. divinas religiones fides humana colitur, Liv.: i. deos in tua manu positum est (imperium), Tac.: Nigidius Figilus, homo, ut ego arbitror, i. M. Varronem doctissimus, Gell. – b) zur Bezeichnung der Annäherung, Ähnlichkeit: α) nahe an, bei, velocitas i. formidinem, Tac.: periculosiores sunt amicitiae i. libertatem, Tac. – bei Verben der Bewegung, gravitate annonae iuxta seditionem ventum, es kam beinahe zu einem Aufruhr, Tac. – β) fast so, ebenso, i. se coniuges liberosque vexari, Liv. 41, 6, 10 H. (Weißenb. ipsos coniuges etc.). – c) zur Bezeichnung der Gemäßheit = nach, gemäß, i. nocturnum visum, Iustin., i.————praeceptum, Iustin.: i. siderum disciplinam, Solin. – B) in der Zeit, a) unmittelbar vor, gegen, quas (orationes) iam senior et i. finem vitae composuit, Tac. dial. 22. – b) unmittelbar nach, gleich nach, neque enim convenit i. inediam protinus satietatem esse, Cels. 2, 16: i. haec Variana clades, Plin. 7, 110. – ⇒ iuxta dem regierten Worte nachges., hunc iuxta, Nep. Paus. 4, 4: Coryton iuxta, Stat. Theb. 1, 90. – vulg. iūstā, Itala (Fuld.) Roman. 16, 25.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dubios — DUBIÓS, OÁSĂ, dubioşi, oase, adj. Nesigur, îndoielnic; suspect. [pr.: bi os] – Din lat. dubiosus. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 DUBIÓS adj. 1. v. nesigur. 2. v. suspect. 3. echivoc, îndoielnic, necurat, suspect. (De o morală… … Dicționar Român
dubios — Adj zweifelhaft erw. fremd. Erkennbar fremd (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. dubiōsus, zu l. dubius zweifelnd, hin und her schwankend , zu l. duo zwei . Ebenso nndl. dubieus, ne. dubious, nfrz. douteux, nschw. dubiös, nnorw. dubiøs. Zu… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
dubios — dubios: Bei dem Adjektiv handelt es sich um eine Entlehnung des 17. Jh.s aus lat. dubiosus »zweifelhaft«, einer Ableitung von dubius »unsicher, hin und her schwankend«, zu duo »zwei«. Im Deutschen wird das Adjektiv »dubios« besonders häufig im… … Das Herkunftswörterbuch
Dubiös — (v. lat.), zweifelhaft, unentschlossen … Pierer's Universal-Lexikon
Dubiös — (lat.), zweifelhaft, unentschlossen … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Dubiös — (lat.), zweifelhaft; Dubiōsen, unsichere Außenstände; Dubĭum, Zweifel; in dubĭo, im Zweifelsfalle … Kleines Konversations-Lexikon
dubios — Adj. (Mittelstufe) geh.: zweifelhaft, fragwürdig Synonyme: anrüchig, bedenklich, verdächtig, obskur (geh.), ominös (geh.) Beispiel: Er hat eine dubiose Vergangenheit … Extremes Deutsch
dubios — undurchsichtig; nicht vertrauenswürdig; unverständlich; zweifelhaft * * * du|bi|os [du bi̯o:s] <Adj.>: zweifelhaft, fragwürdig: eine dubiose Firma; dubiose Machenschaften; ihr Vorleben ist recht dubios. Syn.: ↑ fraglich, ↑ obskur. * * *… … Universal-Lexikon
dubios — anrüchig, bedenklich, berüchtigt, fragwürdig, übel beleumdet, undurchsichtig, ungeklärt, unglaubhaft, unheimlich, verdächtig, verrufen, verschrien, von zweifelhaftem Ruf, zweifelhaft, zwielichtig; (bildungsspr.): obskur, ominös, suspekt. * * *… … Das Wörterbuch der Synonyme
dubiös — du|bi|ös 〈Adj.〉 = dubios … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
dubiös — • misstänkt, tvivelaktig, dubiös, oroande, oroväckande … Svensk synonymlexikon