-
1 back up
drukować na drugiej strpopieraćspiętrzać wodęstanowić rezerwętworzyć kopię zapasowąudzielać poparciawspieraćwykonywać kopie rezerwowe -
2 print
[prɪnt] 1. nthe fine/small print — adnotacje drobnym drukiem
- prints2. vtbooks etc drukować (wydrukować perf); cloth, pattern drukować; ( write in capitals) pisać (napisać perf) drukowanymi literamiPhrasal Verbs:* * *[print] 1. noun1) (a mark made by pressure: a footprint; a fingerprint.) odcisk2) (printed lettering: I can't read the print in this book.) druk3) (a photograph made from a negative: I entered three prints for the photographic competition.) odbitka4) (a printed reproduction of a painting or drawing.) reprodukcja2. verb1) (to mark (letters etc) on paper (by using a printing press etc): The invitations will be printed on white paper.) drukować2) (to publish (a book, article etc) in printed form: His new novel will be printed next month.) drukować3) (to produce (a photographic image) on paper: He develops and prints his own photographs.) robić odbitki4) (to mark designs on (cloth etc): When the cloth has been woven, it is dyed and printed.) drukować5) (to write, using capital letters: Please print your name and address.) pisać drukowanymi literami•- printer- printing
- printing-press
- print-out
- in / out of print -
3 print out
vt ( COMPUT)
См. также в других словарях:
drukować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, drukowaćkuję, drukowaćkuje, drukowaćany {{/stl 8}}– wydrukować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powielać, zwykle w większej liczbie egzemplarzy, jakiś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drukować — ndk IV, drukowaćkuję, drukowaćkujesz, drukowaćkuj, drukowaćował, drukowaćowany 1. «wykonywać odbitki z formy drukarskiej, odbijać litery, teksty, rysunki na papierze za pomocą specjalnych maszyn drukarskich» ∆ Wałek drukujący «wałek powielacza… … Słownik języka polskiego
prasa — ż IV, CMs. prasasie; lm D. pras 1. «maszyna, urządzenie mechaniczne lub hydrauliczne do wywierania nacisku na dany materiał lub przedmiot; używane do wytłaczania oleju z nasion lub soku z owoców, do tłoczenia przedmiotów z metali lub tworzyw… … Słownik języka polskiego
dodrukowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dodrukowywaćowuję, dodrukowywaćowuje, dodrukowywaćany {{/stl 8}}– dodrukować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, dodrukowywaćkuję, dodrukowywaćkuje, dodrukowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadrukowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, nadrukowywaćowuję, nadrukowywaćowuje, nadrukowywaćany {{/stl 8}}– nadrukować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, nadrukowywaćkuję, nadrukowywaćkuje, nadrukowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
almanach — m III, D. u; lm M. y «publikacja, zwykle periodyczna, zawierająca utwory różnych pisarzy; dawniej także rodzaj kalendarza zawierającego artykuły, drobne utwory literackie, porady itp.» Ogłosić, drukować coś w almanachu. ∆ Almanach gotajski… … Słownik języka polskiego
anonimowo — «nie ujawniając swego nazwiska; bezimiennie» Drukować coś anonimowo. Występować anonimowo … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
cycero — n III, Ms. cyceroerze; lm D. cycerorów 1. poligr. «jednostka miary drukarskiej równa dwunastu punktom typograficznym (około 4,5 mm)» Ustalić wysokość kolumny w cycerach. 2. druk. «stopień czcionki o wielkości dwunastu punktów typograficznych»… … Słownik języka polskiego
drukowanie — ↨ drukowanie się n I rzecz. od drukować (się) … Słownik języka polskiego
kratkować — ndk IV, kratkowaćkuję, kratkowaćkujesz, kratkowaćkuj, kratkowaćował, kratkowaćowany (zwykle w imiesł. biernym) «drukować, kreślić, tkać, wycinać kratkę (na papierze, tkaninie, w drzewie, metalu itp.), zaopatrywać w kratkę» Kratkować papier.… … Słownik języka polskiego