-
1 fiddle
['fɪdl] 1. n ( MUS) 2. vt ( BRIT)to work a fiddle — dopuścić się ( perf) szwindlu (inf)
Phrasal Verbs:* * *['fidl] 1. noun1) (a violin: She played the fiddle.) skrzypce2) (a dishonest business arrangement: He's working a fiddle over his taxes.) kombinacja2. verb1) (to play a violin: He fiddled while they danced.) grać na skrzypcach2) ((with with) to make restless, aimless movements: Stop fiddling with your pencil!) bawić się (bezmyślnie)3) (to manage (money, accounts etc) dishonestly: She has been fiddling the accounts for years.) kombinować•- fiddler- fiddler crab
- on the fiddle -
2 prevent
[prɪ'vɛnt]vtzapobiegać (zapobiec perf) +datto prevent sb from doing sth — uniemożliwiać (uniemożliwić perf) komuś zrobienie czegoś
to prevent sth from happening — zapobiegać (zapobiec perf) czemuś, nie dopuszczać (nie dopuścić perf) do czegoś
* * *[pri'vent](to stop (someone doing something or something happening): He prevented me from going.) powstrzymać- preventive -
3 admit of
vt fus( interpretation etc) dopuszczać (dopuścić perf) +acc -
4 shut out
vt
См. также в других словарях:
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
dopuścić — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
dopuścić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dopuszczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać się – dopuścić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś, zwłaszcza złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopuścić się kłamstwa, zdrady, oszustwa, przestępstwa. Władza dopuszcza się nadużyć. Dopuszczono się karygodnego marnotrawstwa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać — → dopuścić … Słownik języka polskiego
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
dopuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopuszczaćam, dopuszczaća, dopuszczaćają, dopuszczaćany {{/stl 8}}– dopuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopuszczaćpuszczę, dopuszczaćci, dopuszczaćpuść, dopuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, obronićnię, obronićni, obronićbroń, obronićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając środków fizycznych, nie dopuścić do naruszenia tego, co się posiada; odeprzeć atak :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopuszczać — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
poutrącać — dk I, poutrącaćam, poutrącaćasz, poutrącaćają, poutrącaćaj, poutrącaćał, poutrącaćany 1. «utrącić, obtłuc wiele rzeczy» Poutrącane figury świętych. 2. pot. «nie dopuścić wielu osób do zajęcia jakichś stanowisk lub spowodować ich usunięcie ze… … Słownik języka polskiego