-
1 Ισμηνόν
-
2 Ἰσμηνόν
-
3 πόρος
πόρος, ὁ (πείρω), 1) der Weg durch einen Fluß, Durchgang, Furth; Ἀλφειοῖο, Il. 2, 592; ὅτε δὴ πόρον ἷξον ἐϋῤῥεῖος ποταμοῖο, 14, 433. 21, 1. 24, 692; so auch πόρους ἁλὸς ἐξερεείνων, die Uebergänge, Wege des Meeres, Od. 12, 259; π όρος Ὠκεανοῖο, Hes. Th. 292; Ἀλφεοῦ πόρῳ κλιϑείς, Pind. Ol. 1, 92, vgl. 2, 13. 6, 28; auch für Meer selbst, πρὸς Ἰόνιον πόρον, N. 4, 53 (vgl. Strab. 8, 7, 2); u. allgemein Pfa d, ἑλίσσων βίου πόρον, I. 7, 15; Aesch. sagt auch αἰϑέρα ϑ' ἁγνὰν πόρον οἰωνῶν, Prom. 281; vgl. ὁδοὺς ἀϑύμους καὶ παρόρνιϑας πόρους τιϑέντες, Eum. 740; bes. aber auch Meerespfad, Furth, κυματίας, Suppl. 541, ἁλμήεις, 824, ἁλίῤῥοϑοι, Pers. 359, u. oft; u. vom Fluß, πόρον δ' Ἰσμηνὸν οὐκ ἐᾷ περᾷν, Spt. 360; πόρου οὐ διαβὰς Ἅλυος ποταμοῖο, Pers. 848; πόροι ἁλίῤῥοϑοι, Soph. Ai. 407; Διρκαῖος πόρος, Eur. Phoen. 737, u. öfter; der Uebergang, die Brücke, Her. 4, 136. 140. 7, 10, 3. 8, 111; übh. der zum Uebergang geeignete Ort, 8, 115; Thuc. 7, 78; die Meerstraße, 1, 120; übh. Gang, Plat. Epin. 982 b u. Sp.; ἡ παρακομιδὴ διὰ τοῠ πότου, Pol. 3, 43, 3; διάραντες τὸν πόρον, 1, 37, 1, u. öfter. – 2) Ausgang, Oeffnung, Loch, bes. die Poren des menschlichen u. thierischen Leibes, Plat. Men. 76 c u. öfter u. Sp., bes. Medic. u. Plut.; vgl. τῶν ἐσϑιόντων ἀνεκάϑηραν τοὺς πόρους Anaxipp. bei Ath. IX, 404 (v. 16), u. Damoxen. ib. III, 102 (v. 29); – πόρος ἀκουστικός, S. Emp. pyrrh. 1, 50. – Arist. nennt auch die Nervenfäden so u. die Fäden, woran sich manche Insektenlarven aufhängen. – 3) Uebertr., die Art u. Weise zu einem Ziele zu gelangen, Mittel u. Wege dazu, Ausweg, Hülfsmittel, δεινὸς γὰρ εὑρεῖν κἀξ ἀμηχάνων πόρους, Aesch. Prom. 59; οἵας τέχνας τε καὶ πόρους ἐμησάμην, 475; τῶν ἀδοκήτων πόρον εὗρε ϑεός, Eur. Med. 1418; τίς ἄν πως πόρος κακῶν γένοιτο, Alc. 211; τίς πόρος ἔσται περὶ τούτου, Ar. Eccl. 653; so Her. 2, 2. 3, 156; πόρον τινὰ εὑρίσκω τοῠ ζητήματος, Plat. Theaet. 191 a; τίνα ἐπὶ τούτῳ πόρον καὶ λόγον ἀνευρίσκομεν, Legg. VI, 752 e; auch das Erwerben, ἀγαϑῶν, Men. 78 e; ἔχοντες τοσούτους πόρους πρὸς τὸ ὑμῖν πολεμεῖν, Xen. An. 2, 5, 20, vgl. Cyr. 1, 6, 9; Dem. u. Folgde; περὶ πόρον γίγνεσϑαι χρημἀτων, Pol. 17, 17, 2. Uebh. die Einkünfte, wie Xen. ein Buch περὶ πόρων geschrieben hat.
-
4 ἤ
ἤ (once following vowel, I. 1.16 q. v.; once followed by ϝ, I. 1.16; once correpted by following vowel, O. 13.113; thrice not correpted, I. 7.8—10.)1 in alternative questions. τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἢ θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; O. 13.21 ἦῤ, ὦ φίλοι, κατ' ἀμευσίπορον τρίοδον ἐδινάθην ; ἤ μέ τις ἄνεμος ἔξω πλόου ἔβαλεν; P. 11.39 repeated in enumeration, ἦρα χαλκοκρότου πάρεδρον Δαμάτερος ἁνίκ' εὐρυχαίταν ἄντειλας Διόνυσον; ἢ ; ἢ ; ἢ ; ἢ ; ἢ ; ἢ —; I. 7.5—12. Ἰσμηνὸν ἢ χρυσαλάκατον Μελίαν ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ ὑμνήσομεν; fr. 29. 1—5. πολέμοιο δὲ σᾶμα φέρεις τινός, ἢ καρποῦ φθίσιν ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ γαῖαν κατακλύσαισα θήσεις ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος; Πα. 9. 14—20. v. also πότερον.2 indicating alternatives.aτοὺς μὲν ἀμφέπων, τοὺς δὲ προσανέα πίνοντας, ἢ γυίοις περάπτων πάντοθεν φάρμακα P. 3.52
χείρεσσιν ἢ βουλαῖς P. 4.72
δέξατο μοιρίδιον ἆμαρ ἢ νύκτες P. 4.256
εἴ ποτε χειμέριον πῦρ ἐξίκηται λοίσθιον, ἢ μόχθον ἀμφέπει P. 4.267
Ἀφροδίτας ἄρουραν ἢ Χαρίτων P. 6.2
πόσιν ἢ υἱὸν εὔχοντ, ὦ Τελεσίκρατες, ἔμμεν P. 9.99
χερσὶν ἢ ποδῶν ἀρετᾷ κρατήσαις P. 10.23
ὃς δ' ἀμφ ἀέθλοις ἢ πολεμίζων ἄρηται κῦδος I. 1.50
χερσὶ ἢ ταχυτᾶτι ποδῶν I. 5.10
Ζηνὶ μισγομέναν ἢ Διὸς παρ' ἀδελφεοῖσιν I. 8.35
ἀρχομένοις ἢ καταπαυομένοισιν fr. 89a. 1. Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα Ἀμυκλάιαν μιμέο *fr. 107a. 1.* [ ἢ στάσιν (v. l. ἱστᾶσιν) fr. 210.]b ἢ ἤ either — orἰατῆρα ἢ τινα Λατοίδα κεκλημένον ἢ πατέρος P. 3.67
ἢ πατρὶ Πυθονίκῳ τό γέ νυν ἢ Θρασυδᾴῳ (“ne pose pas une alternative, mais signifie, ‘aussi bien que,’” van Groningen, Comp. litt., 377̆{1}) P. 11.43—4. ἐθέλω/ ἢ Καστορείῳ Ἰολάοι ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ (-είω̆ Snell: - είῷ vulgo) I. 1.16εὐτυχήσαις ἢ σὺν εὐδόξοις ἀέθλοις ἢ σθένει πλούτου κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον I. 3.1
ἢ περὶ χρήμασι μοχθίζει βιαίως ἢ γυναικείῳ θράσει φορεῖται fr. 123. 7.c in enumeration. ὅσσοι μόλον αὐτοφύτων ἑλκέων ξυνάονες ἢ πολιῷ χαλκῷ μέλη τετρωμένοι/ ἢ χερμάδι τηλεβόλῳ/ἢ θερινῷ πυρὶ περθόμενοι δέμας ἢ χειμῶνι P. 3.48
—50.εἰ δ' ὄλβον ἢ χειρῶν βίαν ἢ σιδαρίταν ἐπαινῆσαι πόλεμον δεδόκηται N. 5.19
dἢ ἤτοι. ἀλλά τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον ἤτοι φύσιν ἀθανάτοις N. 6.4
3 in comparisons.a following comp. adj. κραιπνότεραι/ἢ βαρυγδούπων ἀνέμων στίχες P. 4.210
ἐγὼ δὲ πλέον' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν γενέσθ N. 7.21
ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ πάρος; Pae. 9.6
τί κάλλιον ἢ βαθύζωνόν τε Λατὼ ἀεῖσαι; fr. 89a. 2. γ]ὰρ ἁρπαζομένων τεθνάμεν [[βρεϝεμαξρ] χρη]μάτων ἢ κακὸν ἔμμεναι (sc. κρέσσον γ]ὰρ, simm.) fr. 169. 17.εὑρήσεις ἐρευνῶν μάσσον' ἢ̆ ὡς ἰδέμεν O. 13.113
b without comp. adj.ἐπεὶ τοῦτον, ἢ πάμπαν θεὸς ἔμμεναι οἰκεῖν τ' οὐρανῷ, εἵλετ αἰῶνα N. 10.58
4 τε ἢ; for conjectural exx., v. τε. -
5 Θηβαγενής
1 Theban born, test., Ammon., de Diff. Verb. p. 70 Valck. (= FGH, 70 F 21, Ephoros.) Θηβαῖοι καὶ Θηβαγενεῖς διαφέρουσιν καθὼς Δίδυμος ἐν ὑπομνήματι τῷ πρώτῳ τῶν παιάνων Πινδάρου φησίν· καὶ τὸν τρίποδα ἀπὸ τούτου Θηβαγενεῖς πέμπουσι τὸν χρύσεον εἰς Ἰσμήνιον (Valck.: Ἰσμηνὸν codd.) πρῶτον” fr. 66, cf. Σ, P. 11.5, Wil., Pindaros, 14. -
6 Ἰσμηνός
Ἰσμηνός river flowing past Thebes: son of Ocean, brother of Melia.1Ἰσμηνοῦ δ' ἐπ ὄχθαισι N. 9.22
συμβαλεῖν μὰν εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἷμ' ἀπὸ Σπάρτας, καὶ παῤ Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν κεκραμένον ἐκ Μελανίπποιο μάτρωος i. e. from Thebes N. 11.36 Ἰσμηνὸν ἢ χρυσαλάκατον Μελίαν ὑμνήσομεν fr. 29. 1. -
7 Μελία
Μελία daughter of Ocean, mother by Apollo of Teneros. ἴτε σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ ματρὶ πὰρ Μελίαν χρυσέων ἐς ἄδυτον τριπόδων θησαυρόν i. e. to the temple of Apollo Ismenios in Thebes P. 11.4 Ἰσμηνὸν ἢ χρυσαλάκατον Μελίαν ὑμνήσομεν fr. 29. 1.1ἀγλαάν τ' ἐς αὐλὰν ὠκεανοῖο [ ] Μελίας Pae. 7.4
λέχει πέλας ἀμβροσίῳ Μελίας (τῷ Ἰσμηνίῳ λέγει. Σ.) Πα.. 3. Τήνερον ἔτεκ[εν ] κόρα μιγεῖσ' ὠκεανοῦ Μελία σέο, Πύθι[ε ( λέχει supp. G-H.) Pae. 9.43 -
8 παραπείθω
A- πείσω Com.Adesp.25.17
D. (dub.): [dialect] Ep.[tense] aor. παρ- or παραι-πέπῐθον :—win by persuasive arts, prevail upon, Il. 24.208 ;Πηλείωνα.. σπουδῇ παρπεπιθόντες 23.37
, cf. 606, Od.24.119 ; freq. with a notion of deceit or guile, beguile, cajole,ὅς μ' ἄγε παρπεπιθὼν ᾗσι φρεσί Od. 14.290
: c. acc. et inf.,μή σε ἔπεσσι παραιπεπίθῃσιν Ὀδυσσεὺς μνηστήρεσσι μάχεσθαι 22.213
;παράπεισον.. ἐλθεῖν.. Ἰσμηνόν E. Supp.60
(lyr.):—rare in Prose, μή πῃ πρεσβύτας ἡμᾶς ὄντας.. παραπείσῃ may cajole us, Pl.Lg. 892d, cf. Nic.Dam.130.24J. :—[voice] Pass., παραπεπεῖσθαι to be beguiled into doing a thing, Arist.LI 969b17.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραπείθω
См. также в других словарях:
Ἰσμηνόν — Ἰσμηνός masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)