-
41 παραί
παρά, παραί, πάρ: beside, by.—I. adv. (here belong all instances of the so - called ‘tmesis’), written πάρα (‘anastrophe’) when placed after the verb it modifies, or when the verb is not expressed; ἐτίθει πάρα πᾶσαν ἐδωδήν, placed food ‘beside’ (we should say ‘before’) him, Od. 5.196 ; πάρ ἄκυλον βάλεν, threw ‘down,’ we should say, Od. 10.242 ; παρά μ' ἤπαφε δαίμων, deceived and led me ‘astray’ (cf. our ‘beside oneself’), Od. 14.488. The relation of the adv. may be made more specific by the addition of an appropriate case of a subst. in the same sentence, thus showing the transition to the true prepositional usage, πὰρ δ' ἴσαν Ὠκεανοῦ ῥοάς (acc. of extent of space), Od. 24.11.—II. prep. (1) w. gen., from beside, from; φάσγανον παρὰ μηροῦ ἐρύσσασθαι, παρά τινος ἔρχεσθαι, often ‘from one's house,’ Il. 21.444; then to denote the giver, author, Od. 6.290, Il. 11.795.— (2) w. dat., of rest or position beside, but also where a certain amount of motion is meant, as with verbs of placing, sitting, falling, θεῖναι, πεσεῖν παρά τινι, Ν , Od. 15.285; then of possession, keeping, πὰρ κεινοῖσιν ἐμὸν γέρας, ‘in their hands,’ Od. 11.175.— (3) w. acc., to the side of, unto, along by, beyond, implying motion, though sometimes very faintly, Il. 1.463 ; τύψε κατὰ κληῖδα παρ' αὐχένα, motion implied in the mere act of striking, Il. 21.117 ; βῆναι παρὰ θῖνα, ‘along the shore’; στῆναι παρά τινα, ‘come and stand by one’; then the thought of over-passing, over-stepping, transgressing, πὰρ δύναμιν, παρὰ μοῖραν, ‘contrary to right,’ Od. 14.509.—As a prep. also πάρα is written with anastrophe when standing after its case, unless there is elision, Od. 18.315.—In composition παρά has the meanings above given, but that of winning over (persuading from one side to the other), leading ‘astray,’ ‘amiss’ (also in good sense) by words, etc., is particularly to be noted.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > παραί
-
42 σύνισαν
σύν-ισαν, sie gingen zusammen; sie wußten darum
См. также в других словарях:
ίσαν — (I) ἴσαν (Α) (επικ. τ. τού γ πληθ. προσ. παρατ. τού εἶμί, αντί ᾔεσαν ή ᾖσαν) πορεύονταν, απέρχονταν, έφευγαν. (II) ἴσαν (Α) (επικ. τ. τού γ πληθ. προσ. τού υπερσυντ. τού οἶδα, αντί ἤδεσαν) γνώριζαν («ἀλλὰ Θέτις τε καὶ Εὐρυνόμη ἴσαν», Ομ. Ιλ.) … Dictionary of Greek
ἰσᾶν — ἴσος equal masc/fem gen pl (doric) ἰ̱σᾶν , ἴσος equal masc/fem gen pl (epic doric) ἰσάζω make equal fut part act masc voc sg (doric aeolic) ἰσάζω make equal fut part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) ἰσάζω make equal fut part act masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἴσαν — εἶμι ibo imperf ind act 3rd pl (epic ionic) ἴσᾱν , ἴσος equal fem acc sg (doric aeolic) ἴ̱σᾱν , ἴσος equal fem acc sg (epic doric aeolic) οἶδα see plup ind act 3rd pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ῥαίσαν — ῥᾱίσαν , ῥαίζω grow easier aor part act neut nom/voc/acc sg ῥᾱΐσαν , ῥαίζω grow easier aor part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ενοπή — ἐνοπή, η (Α) 1. φωνή, βοή, κραυγή, θρήνος («Τρῶες μὲν κλαγγῇ τ ἐνοπῇ τ ἴσαν ὄρνιθες ὥς», Ομ. Ιλ.) 2. (ειδ.) πολεμική κραυγή, βοή 3. γεν. φωνή («εἴ πως... βροτῶν ἐνοπήν τε πυθοίμην» μήπως άκουγα φωνή ανθρώπων, Ομ. Οδ.) 4. (για πράγμ.) ήχος, κρότος … Dictionary of Greek
σπέρχω — Α 1. θέτω σε ταχεία κίνηση, κάνω κάποιον ή κάτι να κινηθεί γρήγορα («ἢπειγεν, ἠνάγκαζεν, ἔσπερχε τρέχειν», Λουκιαν.) 2. (μέσ. και παθ.) σπέρχομαι α) κινούμαι γρήγορα, βιάζομαι («ὁπότε σπερχοίατ Ἀχαιοί... φέρειν Ἄρηα», Ομ. Ιλ.) β) σπεύδω από οργή … Dictionary of Greek
υλοτόμος — ο / ὑλοτόμος, ον, ΝΑ, και λοτόμος Ν, και ὑλητόμος, και δωρ. τ. ὑλατόμος, Α το αρσ. ως ουσ. ο υλοτόμος·(για προσ.) αυτός που κόβει τα δέντρα τού δάσους, ξυλοκόπος νεοελλ. 1. αυτός που αναλαμβάνει την εκμετάλλευση ενός δάσους 2. το αρσ. ως ουσ.… … Dictionary of Greek
ώς — (I) και ὧς Α επίρρ. 1. (τροπ.) α) (με δεικτ. σημ.) κατ αυτόν τον τρόπο, ἔτσι («οἱ δὲ Αἰγύπτιοι ἐκ τῆς μάχης ὣς ἐτράποντο», Ηρόδ.) β) παραδείγματος χάριν 2. φρ. «καὶ ὣς» και με όλα αυτά (Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Το δεικτικό επίρρ. ὥς ανάγεται σε ΙΕ τ.… … Dictionary of Greek
